Η ώρα για την ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ έφτασε. Η Κομμουνιστική Τάση καταθέτει εναλλακτικό κείμενο με τίτλο «Κομμουνιστική Διεθνιστική Πλατφόρμα». Διαβάστε μια πολύ συνοπτική παρουσίασή του που έγινε από τον σύντροφο Παναγιώτη Κολοβό στη σημερινή πρώτη μέρα της συνδιάσκεψης.
Συνοπτική παρουσίαση της Κομμουνιστικής Διεθνιστικής Πλατφόρμας – εναλλακτικού κειμένου της Κομμουνιστικής Τάσης για την ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
η ΛΑΕ δεν εμφανίζει δυναμική ανάπτυξης εξαιτίας της στάσης της ηγεσίας της ΑΠ κατά την πρώτη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και εξαιτίας του λαθεμένου προγράμματος που υπερασπίζει ο ηγετικός της πυρήνας.
Η Κομμουνιστική Τάση από την πρώτη στιγμή, χαρακτήρισε σοβαρό λάθος τη συμμετοχή ηγετικών στελεχών της ΑΠ στην κυβέρνηση.
Η συμμετοχή αυτή, οδήγησε την ηγεσία της ΑΠ σε διαδοχικές πολιτικές υποχωρήσεις : συναίνεσε στη συμμαχία με τους αστούς ΑΝΕΛ, δέχτηκε την επιλογή του Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ανέχθηκε το «πάγωμα» των προεκλογικών δεσμεύσεων και τη μνημονιακή συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, αποδέχθηκε τη δέσμευση των αποθεματικών των κρατικών οργανισμών για να πληρωθεί κανονικά το χρέος.
Αντί γι’ αυτή τη στάση, που παγίδεψε την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και έπληξε την αξιοπιστία της, η ηγεσία της ΑΠ θα έπρεπε να έχει μείνει έξω από την κυβέρνηση και ταυτόχρονα, να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της στα ηγετικά όργανα σαν βήμα για να κερδίσει τη βάση του κόμματος σε μια αληθινά αριστερή, ριζοσπαστική πολιτική.
Αμέσως μετά τη υπογραφή του προ-μνημονίου της 20ης Φλεβάρη 2015 έπρεπε να είχε ξεκινήσει μια σοβαρή εσωκομματική μάχη για να αποτρέψει τη μνημονιακή προδοσία, με την απόλυτα εφικτή επιβολή εκτάκτου συνεδρίου.
Η κεντρική προγραμματική αντίληψη του ηγετικού πυρήνα που υπάρχει και στο κείμενο Θέσεων του Πολιτικού Συμβουλίου είναι ο ρεφορμισμός, η αντίληψη που θέτει σαν κεντρικό σκοπό ένα προοδευτικό στάδιο φιλολαϊκών, δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού και αφήνει άθικτο το αστικό κράτος.
Οι κομμουνιστές βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα ακόμα και για τις πιο μετριοπαθείς μεταρρυθμίσεις προς όφελος του εργαζόμενου λαού.
Όμως θεωρούν ότι το ρεφορμιστικό πρόγραμμα έρχεται σε σύγκρουση σήμερα με τη ζωντανή πραγματικότητα.
Ακόμα και η διακήρυξη από μια κυβέρνηση της πρόθεσης για μια υποτυπώδη βελτίωση του επιπέδου ζωής των εργατικών και φτωχών λαϊκών μαζών, αποδείχτηκε ότι θέτει το καθήκον για επαναστατική σύγκρουση με την ελληνική αστική τάξη και το συνασπισμένο δυτικό ιμπεριαλισμό.
Το πολιτικό καθήκον της κατάργησης της λιτότητας και των Μνημονίων είναι ταυτισμένο με το καθήκον της αφαίρεσης της εξουσίας από το κεφάλαιο για την έναρξη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.
Το πρόγραμμα της ΛΑΕ λοιπόν, θα πρέπει να είναι ένα αληθινά μεταβατικό πρόγραμμα, δηλαδή ένα πρόγραμμα μετάβασης στην εξουσία των εργαζόμενων και το σοσιαλισμό και όχι ένα πρόγραμμα κάποιου ανύπαρκτου ενδιάμεσου σταδίου.
Βασικές προγραμματικές μας διεκδικήσεις εκτός από τη Μονομερή διαγραφή του κρατικού χρέους, την άμεση κατάργηση των Μνημονίων, τη Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο και τον πλούτο και την Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, πρέπει να είναι οι ακόλουθες:
1 Εργατικός έλεγχος από επιτροπές εργαζόμενων, που πρέπει να επεκτείνονται από τη μεμονωμένη επιχείρηση έως μια Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, που τα πορίσματά της θα είναι δεσμευτικά για κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση.
2 Σχεδιασμένη εξάλειψη της ανεργίας στη βάση της αρχής «Λιγότερη δουλειά – Δουλειά για όλους»!
Τα συνδικάτα να διεξάγουν πανελλαδική απογραφή των υπαρχόντων θέσεων εργασίας, των ανέργων και των επιχειρήσεων που έχουν κλείσει στην κρίση και μετά θα πρέπει να κατανεμηθούν τα διαθέσιμα εργατικά χέρια στις υπάρχουσες θέσεις εργασίας,
σε αυτές που θα δημιουργηθούν από ένα μεγάλο πρόγραμμα κοινωφελών έργων, καθώς και σε αυτές που θα ανοίξουν με την επανέναρξη της δουλειάς στις μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν μέσα στην κρίση.
Οι ώρες εργασίας θα πρέπει να μειωθούν όσο απαιτείται για να μη μείνει κανείς χωρίς θέση εργασίας και οι μισθοί θα πρέπει να μείνουν σταθεροί.
3 Κοινωνικοποιήσεις και κεντρικός, δημοκρατικός σχεδιασμός της οικονομίας.
Η ΛΑΕ πρέπει να διεκδικεί τη μετατροπή σε κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις και ένταξη σε ενιαίους κοινωνικοποιημένους φορείς κατά κλάδο:
• όλων των υπαρχόντων κρατικών επιχειρήσεων
• των μεγάλων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν με τα Μνημόνια
• των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων που έκλεισαν με την κρίση
και επίσης την
Κοινωνικοποίηση του συνόλου του τομέα των μεταφορών, των συγκοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυκτού πλούτου, των υποδομών, των κατασκευών και της μεγάλης ιδιοκτησίας γης.
Ταυτόχρονα, πρέπει να δημιουργηθεί ένα Πανελλαδικό Συμβούλιο Κοινωνικοποιήσεων και Σχεδιασμού της Οικονομίας με εκπροσώπους από τις επιτροπές εργατικού ελέγχου, από τα συνδικάτα και άλλες μαζικές οργανώσεις του εργαζόμενου λαού και φυσικά από την εκλεγμένη κυβέρνηση και το οποίο θα καταρτίσει ένα χρονοδιάγραμμα για την κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων της βιομηχανίας, των υπηρεσιών και του εμπορίου.
4 Κεντρική διεκδίκηση στο πρόγραμμα θα πρέπει να είναι η εγκαθίδρυση μιας νέας αληθινά δημοκρατικής εξουσίας
Για να θεμελιωθεί αυτή η νέα εξουσία:
• Ο μισθός των κρατικών αξιωματούχων πρέπει να μην ξεπερνά το μισθό του ειδικευμένου βιομηχανικού εργάτη.
• Όλες οι κρατικές υπηρεσίες να διοικούνται από εκλεγμένους και ανακλητούς εκπροσώπους των οργανώσεων της εργατικής τάξης και της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Να γίνει ριζική αναμόρφωση του στρατού με συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους τους στρατιώτες και τους κατώτερους αξιωματικούς, αλλά και ριζική αναμόρφωση των σωμάτων ασφαλείας με υπαγωγή τους στον έλεγχο των μαζικών οργανώσεων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος θα σημάνει την έναρξη ενός πολύπλευρου πολέμου από το διεθνές κεφάλαιο.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αυτός ο πόλεμος χρειάζεται η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και η έξοδος από την καπιταλιστική ΕΕ.
Ολόκληρη η ιστορία του 20ου αιώνα, απέδειξε ότι για τη σταθερή και πλήρη οικοδόμηση του σοσιαλισμού, απαιτείται η συνένωση των παραγωγικών δυνάμεων πολλών αναπτυγμένων χωρών.
Συνεπώς η ΛΑΕ, δεν πρέπει να περιορίζεται στη διεκδίκηση της εξόδου από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά θα πρέπει να υπερασπίζει τη διεκδίκηση «Για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!».
Η ΛΑΕ λοιπόν, ως πολιτικός φορέας που δημιουργήθηκε σαν αντίβαρο στη σοσιαλδημοκρατική προδοσία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να θεμελιωθεί πάνω στις γνήσιες κομμουνιστικές ιδέες.
Ο μόνος σίγουρος δρόμος για να συμβεί αυτό με αφετηρία την ιδρυτική συνδιάσκεψη, είναι να στηριχθεί το κείμενο Θέσεων που προτείνει η Κομμουνιστική Τάση με τον τίτλο Κομμουνιστική Διεθνιστική Πλατφόρμα.
