Στο κατώφλι του 2026, ο καπιταλισμός «απογειώνει» την κοινωνική ανισότητα. Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε στις 11/12/2025 η Έκθεση του Παρατηρητηρίου Παγκόσμιας Ανισότητας, το πλουσιότερο 0.0001% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει 3 φορές τον πλούτο του φτωχότερου 50%! Η αιτία αυτής της πρωτοφανούς ανισότητας δεν είναι άλλη από ένα σύστημα το οποίο δεν μπορεί να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνάμεις όπως στο παρελθόν, και είναι ανίκανο να αξιοποιήσει τις κολοσσιαίες τρέχουσες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Απόλυτα ενδεικτικό γι’ αυτή την ανικανότητα είναι το γεγονός ότι, παρότι το σύγχρονο «θαύμα» της Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούσε να απαλλάξει δισεκατομμύρια εργαζόμενους από πολλές εργατοώρες εξοντωτικής εκμετάλλευσης, απογειώνοντας συνολικά την παραγωγικότητα της εργασίας, αλλά και να αποτρέψει εκατομμύρια θανάτους με μια σχεδιασμένη αξιοποίησή της σε προγράμματα πρόληψης και αντιμετώπισης ασθενειών από τα κρατικά συστήματα Υγείας, στις συνθήκες της παρούσας καπιταλιστικής παρακμής, αποτελεί κυρίως μία ακόμα ευκαιρία για αχαλίνωτη κερδοσκοπία. Αυτή μάλιστα, όπως τονίζουν στρατηγικοί εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου, θα μπορούσε με το «σκάσιμο» της φούσκας που έχει ήδη τροφοδοτήσει, να βυθίσει ολόκληρο τον πλανήτη σε μια νέα βαθιά οικονομική κρίση.
Σε κάθε περίπτωση, τα μηνύματα που εξέπεμψε για την παγκόσμια οικονομία ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) με την έκθεση που δημοσιοποίησε στις 2/12/2025 είναι δυσοίωνα, καθώς προβλέπει για το 2026 επιβράδυνσή της για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια κάτω από τον ρυθμό ανάπτυξης του 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αλλά και η νέα μείωση επιτοκίων που ανακοίνωσε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της αύξησης των ανέργων στην αμερικανική οικονομία, επίσης φανερώνει τις μεγάλες ανησυχίες των επιτελείων του κεφαλαίου για τον κίνδυνο μιας διεθνούς ύφεσης. Κι όλα αυτά, συμβαίνουν την ώρα που ο πληθωρισμός στα τρόφιμα είναι σταθερά υψηλός σε όλες σχεδόν τις ισχυρές οικονομίες του πλανήτη, οξύνοντας περαιτέρω την εξαθλίωση των εργατικών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ανισότητα, κερδοσκοπικές φούσκες, ακρίβεια, οικονομική επιβράδυνση και αβεβαιότητα: αυτά είναι τα φετινά πρωτοχρονιάτικα δώρα του καπιταλισμού στην εργαζόμενη ανθρωπότητα, θυμίζοντάς της ότι αν δεν απαλλαγεί από αυτό το σύστημα, οι επόμενες χρονιές θα είναι κατά κανόνα χειρότερες.
Η επαναστατική αντεπίθεση της
«Gen Ζ» συνεχίζεται
Η γενικευμένη καπιταλιστική κρίση και παρακμή, συνεχίζει να ωθεί τη νέα γενιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, την «Gen Ζ» («Γενιά Ζ», νέοι που γεννήθηκαν από τα μέσα/τέλη της δεκαετίας του 1990 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2010 ), η οποία γνώρισε τον κόσμο μέσα στην εποχή της εκδήλωσης της ιστορικής κρίσης του συστήματος, σταθερά στον δρόμο της επανάστασης.
Ο τελευταίος σταθμός του διεθνούς κινήματός της ήταν η Βουλγαρία, όπου ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων ανάγκασε σε παραίτηση τη διεφθαρμένη κυβέρνηση Ζελιάσκοφ. Ήταν η πρώτη φορά που το κίνημα της «Gen Ζ» ανέτρεψε μια κυβέρνηση σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ταυτόχρονα, η επαναστατική φλόγα της «Gen Ζ» συνεχίζει να σιγοκαίει τον τελευταίο μήνα με νέες μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις σε Μεξικό, Μαρόκο, Φιλιππίνες, Ινδονησία, Ανατολικό Τιμόρ και Μαδαγασκάρη.
Οι αγρότες σε πανευρωπαϊκή σύγκρουση με την άρχουσα τάξη
Μέσα στο γενικότερο διεθνές κλίμα μιας αυξανόμενης αμφισβήτησης του συστήματος και της άρχουσας τάξης, οι αγρότες της Ευρώπης, από παράγοντας σταθερότητας για το αστικό καθεστώς μετατρέπονται σε παράγοντα αποσταθεροποίησης.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές γνωστοποιείται η είδηση ότι 10.000 αγρότες από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, μαζί με τα οχήματά τους, διαδήλωσαν στις Βρυξέλλες, συγκρουόμενοι με την αστυνομία, εκφράζοντας την οργή τους για το τεράστιο κόστος παραγωγής, την άδικη και ανορθολογική Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, καθώς και τις εισαγωγές φθηνών προϊόντων από τρίτες χώρες, παράγοντες που από κοινού λειτουργούν σε βάρος των μικρών και μεσαίων αγροτών και προς όφελος των κερδών των μεγαλεμπόρων, των βιομηχάνων τροφίμων και των αλυσίδων σούπερ μάρκετ.
Ο αυξημένος διεθνής αναβρασμός στη νεολαία (κινήματα «Gen Z») και τα μικροαστικά στρώματα αποτελεί διαχρονικά ένα εξαιρετικά ευαίσθητο «βαρόμετρο» για την εξέλιξη της ταξικής πάλης, προαναγγέλλοντας μαζικά επαναστατικά κινήματα από την ίδια την εργαζόμενη κοινωνική πλειονότητα, την εργατική τάξη, στη μία χώρα μετά την άλλη.
Ιστορική ευκαιρία για νικηφόρο μέτωπο εργατών-αγροτών
Στην Ελλάδα, μπορεί ακόμα η «Gen Z» να συσσωρεύει αθόρυβα οργή για τα αναπόφευκτα επερχόμενα μαζικά κινήματα, αλλά οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, αηδιασμένοι από τις καθημερινές αποκαλύψεις του κυβερνητικού σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ που στήθηκε πίσω από τις πλάτες τους, βρίσκονται ήδη στην πρωτοπορία της πανευρωπαϊκής μάχης της τάξης τους ενάντια στο κεφάλαιο.
Η προκλητική στάση στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής όλων των μεγάλων και των μικρών «ψαριών» που διευθύνουν ή συγκροτούν τη μαφιόζικη κυβερνητική-δεξιά κλίκα η οποία θησαύρισε ληστεύοντας τις αγροτικές επιδοτήσεις, ρίχνει καθημερινά λάδι στη φωτιά της αντισυστημικής οργής του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Αυτή η οργή, σε συνδυασμό με το μαχητικό μήνυμα που στέλνουν καθημερινά τα αγροτικά μπλόκα, με τη μεγάλη υποστήριξη που απολαμβάνει στην ελληνική κοινωνία το κίνημα των αγροτοκτηνοτρόφων (ανέρχεται πλέον στο 85%!), αλλά και τη ριζοσπαστικοποίηση που φανερώνει και τις δυνατότητες που δημιουργεί το ιστορικό γεγονός-ορόσημο της κατάκτησης της πρώτης θέσης στις εκλογές για την ηγεσία της δεύτερης μεγαλύτερης συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας της χώρας, της ΑΔΕΔΥ, από την συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ (με μια σημαντική επίσης ενίσχυση των δυνάμεων της λοιπής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς), είναι εξελίξεις που διαμορφώνουν σήμερα το κατάλληλο έδαφος για τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου εργατών-αγροτών, ικανού να ρίξει την λαομίσητη κυβέρνηση της ΝΔ.
Η εργατική-λαϊκή αντοχή εξαντλήθηκε, το ζήτημα της εξουσίας δεν μπορεί να περιμένει!
Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς στο εργατικό και το αγροτικό κίνημα οφείλουν να δουλέψουν από κοινού για τη δημιουργία αυτού του νικηφόρου μετώπου, υπερασπίζοντας και προωθώντας ένα πρόγραμμα κοινών εργατικών και αγροτικών κινητοποιήσεων, οργανωμένων από κοινά συντονιστικά αγώνα κατά πόλη και πανελλαδικά, και κλιμακούμενων σε μια καλά προετοιμασμένη 48ωρη γενική απεργία στις αρχές του νέου χρόνου, με κεντρικό σύνθημα να φύγει η κυβέρνηση της καπιταλιστικής μαφίας που κυβερνά τη χώρα και να αναδειχθεί στη θέση της μια αντικαπιταλιστική κυβέρνηση, η οποία θα εκπροσωπεί αυθεντικά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών, εργαζόμενων αγροτοκτηνοτρόφων.
Η λαομίσητη κυβέρνηση της ΝΔ ή αλλιώς διεφθαρμένη κυβερνητική κλίκα του Μητσοτάκη, μένει στη θέση της σήμερα μόνο εξαιτίας της προκλητικά παθητικής στάσης της ηγετικής γραφειοκρατίας των συνδικάτων και της ψοφοδεούς συστημικής – κοινοβουλευτικής «αντιπολίτευσης» των κομμάτων Κεντροαριστεράς και Αριστεράς. Αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει προς όφελος του συνόλου της άρχουσας τάξης την υπερψήφιση πριν από λίγες μέρες στη Βουλή ενός ακόμα αντεργατικού – αντιλαϊκού προϋπολογισμού.
Όλες οι ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένης της μόνο στα λόγια πλειοδοτούσας στην υποστήριξη της «αγωνιστικής κλιμάκωσης» ηγεσίας του ΚΚΕ, είναι συμβιβασμένες με την ιδέα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα εξαντλήσει τη θητεία της. Φυσικά, οι καλοζωισμένοι καριερίστες ηγέτες τύπου Τσίπρα, Ανδρουλάκη, Φάμελλου και Σία έχουν την πολυτέλεια και το συμφέρον να περιμένουν, προσδοκώντας καλύτερα εκλογικά ποσοστά και περισσότερες έδρες στη Βουλή από την αύξηση της λαϊκής απελπισίας. Ο εργαζόμενος λαός όμως, όπως το δείχνουν με το μαχητικό τους πνεύμα οι αγρότες, αλλά ακόμα και τα ευρήματα των φιλοκυβερνητικών εταιρειών δημοσκοπήσεων που καταγράφουν πλειοψηφική λαϊκή υποστήριξη στο αίτημα για άμεσες, πρόωρες εκλογές, δεν μπορεί να περιμένει ούτε λεπτό!
Αυτή η εξάντληση της λαϊκής αντοχής θέτει στις αριστερές ηγεσίες συγκεκριμένα καθήκοντα. Οφείλουν να λάβουν πρωτοβουλίες για να στηρίξουν έμπρακτα τους δοκιμαζόμενους εργάτες, αγρότες, νέους και τα λοιπά φτωχά λαϊκά στρώματα, υποστηρίζοντας με κάθε διαθέσιμο τρόπο την υπόθεση του μαζικού αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά ταυτόχρονα και διαμορφώνοντας μια ενωτική, αντισυστημική-αντικαπιταλιστική λύση εξουσίας, που θα συσπειρώσει την εργατική τάξη και τη νεολαία, και θα τους ξαναδώσει πολιτική ελπίδα.
Αυτά τα ιστορικά πολιτικά καθήκοντα δεν μπορεί, ούτε και θέλει, να τα υπηρετήσει το συστημικό μπλοκ της Κεντροαριστεράς, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ο Αλέξης Τσίπρας και το υπό ίδρυση μη αριστερό κόμμα του, η φιλοτσιπρική ηγετική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ και η μνημονιακή σέχτα της Νέας Αριστεράς. Αν ήθελαν, θα μπορούσαν να τα υπηρετήσουν από κοινού οι πιο αντισυστημικές, τουλάχιστον στα λόγια και τις διακηρύξεις τους, δυνάμεις της Αριστεράς, δηλαδή το ΚΚΕ και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παύλος Πολάκης και ο Γιάνης Βαρουφάκης με τα αριστερά κόμματα ή τάσεις στα οποία ηγούνται σήμερα. Όμως κανείς τους δεν δείχνει να ενδιαφέρεται να προωθήσει αυτή την πολιτική λύση εξουσίας που έχει άμεση ανάγκη σήμερα ο εργαζόμενος λαός. Έτσι, η απουσία ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού εργατικού κόμματος που θα έχει τη βούληση και το απαραίτητο κύρος για να προωθήσει μια τέτοια λύση είναι κάτι παραπάνω από χτυπητή.
Οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι και νέοι που θέλουν σήμερα να παλέψουν ενεργά για την ανατροπή της καπιταλιστικής μαφίας που κυβερνά και την αντικατάστασή της από μια επαναστατική αντικαπιταλιστική εξουσία, έχουν πολύ καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να περιμένουν παθητικά το πότε οι αριστερές ηγεσίες θα ξεκολλήσουν από την κοινοβουλευτική τους βολή και ρουτίνα και θα ανταποκριθούν στα ιστορικά τους καθήκοντα. Η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, το ελληνικό τμήμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς, τους καλεί να οργανωθούν στις γραμμές της, ακολουθώντας έτσι τον πιο ασφαλή και σταθερό δρόμο για να αποκτήσει ο εργαζόμενος λαός ένα πραγματικά δικό του μαζικό κόμμα και να κάνει πραγματικότητα το συντομότερο μια αντισυστημική, επαναστατική λύση εξουσίας στην Ελλάδα, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο.
Σταμάτης Καραγιανόπουλος