Οι εκδόσεις «Μαρξιστική Φωνή» ανακοινώνουν με μεγάλη ικανοποίηση την κυκλοφορία του βιβλίου του αγωνιστή δημοσιογράφου και συγγραφέα-ερευνητή Νάσου Μπράτσου, με τίτλο «Εργατικές Ιστορίες – Β’ Μέρος». Πρόκειται για τη συνέχεια του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες – Μέρος Α’» που εκδόθηκε το 1998 (εκδόσεις BUX) και περιείχε σπάνιες συνεντεύξεις-μαρτυρίες βετεράνων του εργατικού κινήματος της περιόδου 1920-1967.
Οι «Εργατικές Ιστορίες – Β’ Μέρος» αποτελούν προϊόν πολύχρονης έρευνας. Περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με παλαίμαχους αγωνιστές των συνδικάτων, οι οποίες είχαν ληφθεί πριν από πολλά χρόνια και οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα δεν βρίσκονται στη ζωή. Η κύρια περίοδος που εξιστορείται είναι οι δεκαετίες 1950 και 1960, καθώς και τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Πριν από τον κύριο όγκο των συνεντεύξεων παρατίθενται κάποιες συνεντεύξεις – «γέφυρες» με τις περιόδους που προηγήθηκαν, την Κατοχή και τα χρόνια πριν από αυτήν.
Οι συνεντευξιαζόμενοι περιγράφουν τις δυσκολίες των συνθηκών εργασίας και τους μαχητικούς εργατικούς αγώνες στους οποίους συμμετείχαν, σε περιόδους γεμάτες διώξεις, φυλακίσεις, απολύσεις, εξορίες, κ.λπ., αλλά και γεμάτες από συλλογικότητα και αλληλεγγύη. Εξιστορούν αγώνες στους οποίους ολόκληρες πόλεις στήριζαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν στην περιοχή τους. Πάνω από όλα όμως, δείχνουν το πώς μέσα σε ζοφερές συνθήκες το εργατικό κίνημα μπορεί να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές από αυτή τη σκοπιά είναι οι συνεντεύξεις που περιγράφουν το πώς μέσα στην περίοδο της Χούντας επινοήθηκαν τρόποι μαχητικής αντίστασης. Επίσης περιέχονται στοιχεία από τις εφημερίδες «Η ΑΥΓΗ» της προδικτατορικής περιόδου, «Ελεύθερη Ελλάδα» (παράνομος Τύπος επί δικτατορίας), «Ελεύθερα Συνδικάτα» επίσης της προδικτατορικής περιόδου.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στους τόπους εξορίας όπου αρκετοί από τους συνεντευξιαζόμενους εκτοπίστηκαν μετά το πραξικόπημα.
Τρία χρονικά ορόσημα «σημαδεύουν» το βιβλίο: το πραξικόπημα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η πτώση της δικτατορίας, καθώς η πλειοψηφία των συνεντευξιαζόμενων είχε σημαντική δράση μέσα σε αυτά τα χρονικά πλαίσια.
Τον πρόλογο έχει γράψει από το 2016 ο Δημήτρης Λιβιεράτος που δεν είναι πια μαζί μας και ο οποίος υπήρξε βετεράνος τροτσκιστής αγωνιστής, ιστορικός, συγγραφέας και συνεργάτης του αρχείου ιστορίας συνδικάτων της ΓΣΕΕ.
Η κεντρική εκδήλωση της βιλιοπαρουσίασης θα γίνει μέσα στον Απρίλιο και θα ανακοινωθεί έγκαιρα. Τις επόμενες ημέρες το βιβλίο θα είναι διαθέσιμο σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας.
Οι Εργατικές Ιστορίες Β’ Μέρος είναι το πέμπτο βιβλίο του συγγραφέα – ερευνητή, αφού προηγήθηκαν τα εξής:
1) Εργατικές Ιστορίες Α’ μέρος (1998)
2) Αθλητισμός και Κοινωνικά Κινήματα (2015)
3) Αιγαιοπελαγίτες πρόσφυγες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (2017)
4) Σπορ και Κοινωνικές Αντιστάσεις (2020)
Ευχαριστούμε θερμά τον ανιδιοτελή φίλο και πιστό συνεργάτη των εκδόσεών μας στον τομέα της γλωσσικής επιμέλειας, Αλέξανδρο Αρβανιτά, για την πολύτιμη συμβολή του στην έκδοση του βιβλίου. Και αυτονόητα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον συγγραφέα, Νάσο Μπράτσο, για την τιμή που μας έκανε να μας εμπιστευθεί την έκδοση αυτού του βιβλίου του.
Μπορείτε να παραγγείλετε ηλεκτρονικά το βιβλίο εδώ https://marxismos.com/ekdoseis-marxistiki-foni/ ή με μήνυμα στο e-mail marx.foni@gmail.com
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
– Θοδωρής Γ. Λιβάνιος, γιος Μεταλλωρύχου από τη Σέριφο, λαογράφος
– Δημήτρης Μακρής, γιός λιγνιτωρύχου στη Ραφήνα, πρώην στέλεχος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιοχή, πρόεδρος σε πολιτιστικό σύλλογο
– Λευτέρης Χατζηανδρέου, τομεακός γραμματέας του ΕΑΜ των εργαζομένων στο εργοτάξιο της ΑΕΤΕ της οδού Κωλέττη το 1942
-γενικός γραμματέας του σωματείου εργατοτεχνιτών της Ανώνυμης Εταιρείας Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος –ΑΕΤΕ (πρόγονος του ΟΤΕ) το 1943
-μέλος της επιτροπής πόλης (Αθήνα) του Εργατικού ΕΑΜ εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας το 1943
-γραμματέας του ΕΑΠ, όλου του προσωπικού της ΑΕΤΕ το 1944
-δραπέτης από το γερμανικό στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο Δομοκό, το 1944, όπου είχε οδηγηθεί μετά τη σύλληψή του
-συνεργάτης της Προσωρινής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης μετά τη δραπέτευσή του
-απολυθείς το 1947 από την ΑΕΤΕ και εξόριστος στην Ικαρία και τη Μακρόνησο
-Γιάννης Αγγέλου -μέλος του ΕΑΜ λογοτεχνών στην κατοχή
-συνεργάτης της ΕΠΟΝ, γραμματέας αχτίδας του ΚΚΕ
-γραμματέας της εθνικής αλληλεγγύης, περιοχής Εξαρχείων, Νεάπολης, Κολωνακίου
-εκδότης της εφημερίδας «ο Δημοκρατικός»
Εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας «η Δημοκρατική» που την έκλεισε η κυβέρνηση Πλαστήρα
-διευθυντής του περιοδικού ¨Ελεύθερα Γράμματα»
-εκδότης και διευθυντής του αντιχουντικού περιοδικού «Τώρα»
-εξόριστος στη Γυάρο και το Παρθένι Λέρου (1967 – 1970)
-μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (1949 – 1967 και 1974 – 1975)
-ιδρυτής της «Εταιρείας Συγγραφέων»
-αντιπρόεδρος της «Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων»
Περικλής Ροδάκης -αντιστασιακός επί κατοχής, μετεμφυλιακής περιόδου και δικτατορίας 1967 – 1974
-δραπέτης από τις φυλακές των Βούρλων το 1955 με ομάδα 27 πολιτικών κρατουμένων
Θανάσης Τσουκνίδας
-πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Εργαζόμενης Νεολαίας Ελλάδας (ΣΕΕΝΕ)
Γιάννης Παπαδημητρίου
…από προσφώνηση σε εκδήλωση εργαζομένων στους ΗΣΑΠ…
Γεννήθηκε το 1912 στο Ψηλό Χωριό Δωρίδας, εργάστηκε στους ηλεκτρικούς σιδηροδρόμους από το 1936 έως το 1948,στην ταραγμένη αυτή περίοδο διατέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του ενιαίου τότε σωματείου εργαζομένων και συνταξιούχων ΕΗΣ και αγωνίστηκε για την επίλυση εργατικών και συνδικαλιστικών προβλημάτων και την εθνική απελευθέρωση. Το 1948 απολύθηκε από την υπηρεσία, λόγω των διώξεων και της καταδίκης του σε θάνατο, από έκτακτο στρατοδικείο. Αποφυλακίστηκε το 1954 ύστερα από αναθεώρηση της δίκης του. Σπούδασε εργαζόμενος, νομικά και εργάστηκε σαν δικηγόρος. Το 1956 εκλέχτηκε με τη Δημοκρατική Ένωση του Γεωργίου Παπανδρέου και εν συνεχεία εκλέχτηκε άλλες τέσσερις φορές βουλευτής με το κόμμα της ΕΔΑ. Ως βουλευτής πρωτοστάτησε στην ανάδειξη και επίλυση εργατικών προβλημάτων και ιδιαίτερα στην καθιέρωση της διαδοχικής ασφάλισης, που έδωσε συντάξεις σε χιλιάδες ασφαλισμένους. Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών κρατήθηκε εξόριστος στη Γυάρο, στη Λέρο και στη Σαμοθράκη.Το 1987 αποκαταστάθηκε στους ΗΣΑΠ και συνταξιοδοτήθηκε. Για τους εθνικούς και δημοκρατικούς αγώνες του απονεμήθηκε σχετικό παράσημο από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Πέτρος Ψαρόγιαννης
…από προσφώνηση σε εκδήλωση εργαζομένων στους ΗΣΑΠ…
Έπιασε δουλειά στους ΕΗΣ το 1941, συμμετείχε αμέσως στο συνδικαλιστικό κίνημα και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συνεταιρισμού, διετέλεσε γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας, από το 1947 έως το 1950, από το 1951 έως το 1967 διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Προσωπικού ΕΗΣ, διετέλεσε σύμβουλος του εργατικού κέντρου Αθήνας, απολύθηκε από την εταιρεία το 1947 για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, απολύθηκε και για δεύτερη φορά από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, γνώρισε τη φυλακή και την εξορία το 1947, υπήρξε μέλος της συντονιστικής επιτροπής των 115 συνεργαζόμενων συνδικαλιστικών οργανώσεων, με πρόεδρο τον αξέχαστο Γιάννη Αλευρά.
Κώστας Γαζής, σωματείο συνταξιούχων ΗΣΑΠ
Ηλίας Στάβερης – στέλεχος ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Κώστας Πόγκας
-μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου εργατών – τεχνιτών μεταλλωρύχων Λαυρίου
-οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων
-γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
– εξόριστος επί δικτατορίας
-Δήμαρχος Λαυρίου επί σειρά ετών
Κωνσταντίνος Βασιλείου
-πρόεδρος συνταξιούχων Πάτρας
-συνδικαλιστής στον οικοδομικό χώρο (1956 έως και την μεταπολίτευση)
-γραμματέας της νεολαίας ΕΔΑ
Βασίλης Δούρος
-μέλος Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων 1967 – 1974
Κώστας Γιαμπάνης
-συνδικαλιστής ναυτεργάτης της ΕΑΣΚΕΝ (ενιαία αντιδικτατορική συνδικαλιστική κίνηση Ελλήνων ναυτεργατών)
Κώστας Ζαχαράκης
-εργαζόμενος στα τρόλεϊ επί δικτατορίας
-γενικός γραμματέας της ένωσης εργαζομένων ΗΛΠΑΠ, που το 1973 ανέτρεψε σε συνθήκες δικτατορίας την φιλοχουντική διοίκηση του σωματείου και προχώρησε σε νικηφόρα απεργιακή κινητοποίηση
Kώστας Μυρογιάννης
Εργαζόμενος στα τρόλεϊ επί δικτατορίας-μέλος της κίνησης αντιστασιακών συνδικαλιστών που ανέτρεψαν τη φιλοχουντική διοίκηση του σωματείου, πήραν την πλειοψηφία, οδήγησαν τον κλάδο σε απεργία και πήραν από τη δικτατορία, αυξήσεις 31%.
Νικήτας Γκίκας
-εργαζόμενος στη ΔΕΗ επί δικτατορίας
-ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Τεχνικών ΔΕΗ (ΕΤΕ – ΔΕΗ)
-πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
-γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΔΕΗ
-πρώτος πρόεδρος της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδας.
-Η εξέγερση στην Ανθούπολη για το λιγνιτωρυχείο
-Η απεργία στα Μεταλλεία Ελευσίνας
-Οι μεταλλωρύχοι της Μυκόνου
Επίσης αρχειακό υλικό από τις εφημερίδες Η ΑΥΓΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ
Αφιέρωμα στους τόπους εξορίας
: «Εργατικές Ιστορίες - Μέρος Β'», του Νάσου Μπράτσου. Με πρόλογο του Δημήτρη Λιβιεράτου.){kind=link}