Το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας, μεταξύ άλλων, μη προβλέποντας ειδικά μέτρα για την μετακίνηση των εκλεγμένων συνδικαλιστών, ουσιαστικά περιορίζει και καταργεί την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Παραβιάζει ουσιαστικά την συνδικαλιστική ελευθερία και αφήνει εντελώς απροστάτευτους τους εργαζόμενους.
Ειδικά όσον αφορά κλαδικά σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις, ουσιαστικά οι εκπρόσωποι τους εμποδίζονται να βρεθούν σε εργασιακούς χώρους σε μια περίοδο μάλιστα, που ουσιαστικά, οι κατά τόπους επιθεωρήσεις εργασίας έχουν κατεβάσει ρολά, ενώ έρχεται στη δημοσιότητα ένα όργιο εργοδοτικής αυθαιρεσίας (που αποτελεί μόνο την «κορυφή του παγόβουνου»). Τα συνδικάτα και τα μέλη τους χρειάζεται να δρουν, να ελέγχουν και να παρεμβαίνουν στις χιλιάδες εργοδοτικές αυθαιρεσίες, απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, αναγκαστικές άδειες, μη τήρηση μέτρων ασφαλείας και πρόληψης της διάδοσης του ιού, υπέρβαση ωραρίου και πολλά άλλα, αφού σε αυτά πέφτει το βάρος να ελέγξουν όλες αυτές τις αυθαιρεσίες και να ασκήσουν τον έλεγχο και την πίεση που χρειάζεται πάνω στους εργοδότες.
Είναι αναγκαίο λοιπόν, να επιτραπεί τώρα η μετακίνηση των εκλεγμένων συνδικαλιστών. Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να πιέσει με όλους τους δυνατούς στην παρούσα κατάσταση τρόπους για να αρθεί η συγκεκριμένη απαγόρευση. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η παρακάτω ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα, που απευθύνει έκκληση σε όλα τα συνδικάτα, να πάρουν συντονισμένες πρωτοβουλίες για την επίτευξη αυτού του στόχου.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ
Τα εργατικά δικαιώματα, οι συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες δεν θα μπουν σε καραντίνα. ΕΔΩ και ΤΩΡΑ να επιτραπεί η μετακίνηση των εκλεγμένων συνδικαλιστών.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ αναδεικνύει για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού ως κυρίαρχο μέτρο το «μένουμε σπίτι». Ταυτόχρονα όμως δεν προχωράει σε αποφασιστικά μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ, όπως ζητούν οι ίδιοι οι υγειονομικοί και η επιστημονική κοινότητα. Έτσι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων στα νοσοκομεία, το δημόσιο σύστημα υγείας, διαχρονικά υποβαθμισμένο από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, καθίσταται ανήμπορο να ανταποκριθεί στις έκτακτες ανάγκες. Δεν διαθέτει την αναγκαία χρηματοδότηση για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, να γίνουν προσλήψεις, να ανοίξουν Μ.Ε.Θ. να γίνουν τεστ. Παίρνει και προωθεί μέτρα «που πλήττουν τους εργαζόμενους.
Το μισθό του εργαζομένου που κλείνει η επιχείρηση λόγο των έκτακτων συνθηκών το έκανε πενιχρό επίδομα των 500 κάτι ευρώ. Προχώρησε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στην ποινικοποίηση της απεργίας αφού επαναφέρει την πολιτική επιστράτευση κατά τη διάρκεια της απεργίας, επιδιώκοντας να βάλει στο γύψο το σ. κίνημα και διευκολύνοντας την ασυδοσία των εργοδοτών. Την ίδια στιγμή ξεδιπλώνεται μια εκστρατεία ενοχοποίησης της κοινωνίας, αναδεικνύοντας ως κυρίαρχη την ««ατομική ευθύνη» για να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση της κοινωνίας μέτρα ελέγχου, πειθάρχησης, απαγόρευση της κυκλοφορίας. Παρ’ όλα αυτά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στις δουλειές τους, μέσα σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες, χωρίς ουσιαστικά μέτρα και μέσα προστασίας της υγείας τους στους χώρους εργασίας, χωρίς να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι τήρησης της ασφάλειας και της υγιεινής.
Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία άλλων χωρών, είναι αναγκαίο να γίνει τώρα. Το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας, μεταξύ άλλων, μη προβλέποντας ειδικά μέτρα για την μετακίνηση των εκλεγμένων συνδικαλιστών, ουσιαστικά περιορίζει και καταργεί την ελεύθερη πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Σε μια περίοδο μάλιστα που τα συνδικάτα και τα μέλη τους χρειάζεται να δρουν, να ελέγχουν και να παρεμβαίνουν στις χιλιάδες εργοδοτικές αυθαιρεσίες, απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, αναγκαστικές άδειες και σε μια σειρά άλλες μεθοδεύσεις των εργοδοτών, είναι αναγκαίο να επιτραπεί τώρα η μετακίνηση των εκλεγμένων συνδικαλιστών. Απαιτούμε ΤΩΡΑ από την κυβέρνηση την άρση της απαγόρευσης της μετακίνησης και κυκλοφορίας των εκλεγμένων συνδικαλιστών.
Αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει άμεσα ΤΩΡΑ σ’ αυτήν την άρση, σημαίνει ότι στρέφεται κατά της συνδικαλιστικής δράσης, ότι εξυπηρετεί σαφώς τις ανεξέλεγκτες ορέξεις των εργοδοτών. Σημαίνει ότι στρέφεται κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ότι βάζει στο γύψο τον ελληνικό λαό. Με αυτήν την πρακτική της θα αναμετρηθούμε ΤΩΡΑ. Όχι μετά! Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες μας χρειάζεται ν’ αντιδράσουμε. Να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα σπάνε στην πράξη την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας. Οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ να σπάσουν επιτέλους την σιωπή και την συναίνεση τους και να πάρουν ΤΩΡΑ θέση και να απαιτήσουν την ελεύθερη μετακίνηση των συνδικαλιστών. Διαφορετικά είναι συνένοχες. Καλούμε τα συνδικάτα των εργαζομένων να κινηθούν σ’ αυτήν την κατεύθυνση και να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις. Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να αρθεί η απαγόρευση για τους εκλεγμένους συνδικαλιστές για να μπορούν να βρίσκονται στους χώρους εργασίας, στο πλάι των εργαζομένων. Καλούμε τα πολιτικά κόμματα να πάρουν θέση και να συνδράμουν στο αίτημα για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Η ταξική πάλη δεν σταματά. Τα εργατικά δικαιώματα, οι συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες δεν θα μπουν σε καραντίνα.
Το Δ.Σ
Απρίλιος 2020
