Η ανάκτηση έξι νεκρών ομήρων, κρατούμενων της Χαμάς στη Γάζα, από τις IDF (Δυνάμεις Άμυνας του Ισραήλ – ο ισραηλινός στρατός) έχει πυροδοτήσει μια σοβαρή πολιτική κρίση στο Ισραήλ, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στην πτώση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους την Κυριακή mε μαζικές διαδηλώσεις σε όλο το Ισραήλ. Η χώρα παρέλυσε από μια γενική απεργία που κάλεσε η Histadrut (η Γενική Οργάνωση Εργαζομένων στο Ισραήλ) τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου.
Οι διαδηλωτές θεωρούν τον Νετανιάχου υπεύθυνο για τον θάνατο των ομήρων, δεδομένου της κραυγαλέου και διαρκούς σαμποταρίσματος των διαπραγματεύσεων με τη Χαμάς. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή πολιτική κρίση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στην απομάκρυνση του Ισραηλινού πρωθυπουργού.
Το Σάββατο 29 Αυγούστου, οι IDF βρήκαν τα πτώματα έξι ομήρων (Hersh Goldberg-Polin, Eden Yerushalmi, Ori Danino, Alex Lobanov, Carmel Gat και Almog Sarusi), οι οποίοι είχαν απαχθεί κατά την αιφνιδιαστική επίθεση στις 7 Οκτωβρίου 2023, και κρατούνταν από τη Χαμάς σε μια σήραγγα στη Ράφα.
Έχει διαπιστωθεί ότι όλοι ήταν ζωντανοί 48-72 ώρες νωρίτερα. Ισραηλινές πηγές ισχυρίζονται ότι όλοι πυροβολήθηκαν πολλές φορές από κοντινή απόσταση, κάτι που υποδηλώνει ότι εκτελέστηκαν καθώς οι δυνάμεις των IDF πλησίαζαν την τοποθεσία τους.
Υπάρχουν εικασίες ότι η διάσωση ενός άλλου ομήρου, του Farhan al-Qadi, από τις IDF την περασμένη εβδομάδα μπορεί να οδήγησε τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας στον εντοπισμό αυτών των άλλων έξι ομήρων.
Ο ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς και επικεφαλής διαπραγματευτής, Khalil al-Hayya, διέψευσε τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι οι όμηροι εκτελέστηκαν λέγοντας ότι «μερικοί από αυτούς τους αιχμαλώτους σκοτώθηκαν απευθείας από τις ισραηλινές δυνάμεις, είτε μέσω αεροπορικών επιδρομών είτε μέσω πυρών.
Σε μια δήλωση στο Al Jazeera, αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις που έχουν σταματήσει, ο αξιωματούχος εξήγησε ότι: «Η απάντηση του Νετανιάχου στην αποδοχή του εγγράφου που παρουσίασε ο Μπάιντεν ήταν υπεκφυγή, ακολουθούμενη από την επιβολή αρκετών νέων όρων. Ο Νετανιάχου επέμεινε να παραμείνουν στους Διαδρόμους της Φιλαδέλφειας και του Νετζαρίμ και αρνήθηκε να απελευθερώσει τους ηλικιωμένους κρατούμενούς μας που εκτίουν ισόβια κάθειρξη. Δεν μας ενδιαφέρει να διαπραγματευτούμε τους νέους όρους του Νετανιάχου. Το κίνημα αποφασίζει να μη συμβιβαστεί με την πρόταση της 2ας Ιουλίου».
Για τις οικογένειες των ομήρων και για ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού του Ισραήλ, οι ακριβείς λεπτομέρειες του θανάτου τους δεν έχουν σημασία. Οι συγγενείς τους ζούσαν μόλις πριν από λίγες μέρες και τώρα είναι νεκροί.
Θεωρούν τον Νετανιάχου υπεύθυνο για αυτούς τους θανάτους λόγω της συνεχούς μετακίνησης των στόχων στις διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς, κάτι που πιστεύουν ακράδαντα ότι κάνει με μοναδικό στόχο να παραμείνει στην εξουσία. Αυτό είναι που οδήγησε στην άνευ προηγουμένου έκρηξη οργής που κατευθύνθηκε εναντίον του πρωθυπουργού.
Η απερισκεψία του Νετανιάχου
Στην πραγματικότητα, στο Ισραήλ όλοι γνώριζαν ότι οι απερίσκεπτες ενέργειες του Νετανιάχου θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εκτέλεση ομήρων. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες και εμπειρογνώμονες ασφαλείας του είχαν πει επανειλημμένα το ίδιο· και μια περαιτέρω προειδοποίηση έγινε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ασφαλείας την προπερασμένη Πέμπτη, 29 Αυγούστου.
Ο Νετανιάχου ήρθε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου με μια ακόμη «πρόταση» να μετακινηθούν οι στόχοι των διαπραγματεύσεων για τους ομήρους, όπως κάνει εδώ και μήνες. Αυτή τη φορά, ήταν η απαίτηση να διατηρήσει ο Ισραηλινός Στρατός τον έλεγχο του Διαδρόμου της Φιλαδέλφειας, της στενής λωρίδας γης μεταξύ της Λωρίδας της Γάζας και των αιγυπτιακών συνόρων, κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας ανταλλαγής ομήρων.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, αυτό οδήγησε σε μια διαμάχη με τον υπουργό Άμυνας Γιόαβ Γκάλαντ, από το κόμμα Λικούντ του ίδιου του Νετανιάχου.
Ο Γκάλαντ διέψευσε τον ισχυρισμό του Νετανιάχου ότι οι χάρτες που δείχνουν τον έλεγχο των IDF στον Διάδρομο της Φιλαδέλφειας είχαν συμφωνηθεί από τον στρατό και τις ΗΠΑ, και τον κατηγόρησε ότι οδήγησε τον στρατό να συμφωνήσει με αυτό.
Το Axios αναφέρει ότι στο σημείο αυτό: «Ο Νετανιάχου εξοργίστηκε, χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι, κατηγόρησε τον Γκάλαντ ότι είπε ψέματα και ανακοίνωσε ότι έφερε τους χάρτες σε ψηφοφορία επί τόπου στο υπουργικό συμβούλιο».
Αξίζει να αναφερθεί η απάντηση του Γκάλαντ: «Ως πρωθυπουργός έχετε εξουσιοδότηση να φέρετε σε ψηφοφορία όποια απόφαση θέλετε – συμπεριλαμβανομένης της εκτέλεσης των ομήρων».
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ στο Axios, ο υπουργός Άμυνας είπε στο υπουργικό συμβούλιο ότι η έγκριση του ψηφίσματος θα δώσει στον ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινγουάρ, μεγαλύτερη επιρροή στις διαπραγματεύσεις.
«Πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στη Φιλαδέλφεια και τους ομήρους. Δεν μπορούμε να έχουμε και τα δύο. Αν ψηφίσουμε, μπορεί να μάθουμε ότι είτε οι όμηροι θα πεθάνουν είτε θα πρέπει να κάνουμε πίσω για να τους απελευθερώσουμε»
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο υπουργός Άμυνας Γκάλαντ δεν είναι ειρηνικός υποστηρικτής των παλαιστινιακών δικαιωμάτων. Το αντίθετο μάλιστα. Ο τρόπος που επιχειρηματολογούσε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου αφορούσε την υπεράσπιση των συμφερόντων εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ.
Σύμφωνα με το Axios, ο Gallant είπε ότι μια συμφωνία θα «μειώσει τις περιφερειακές εντάσεις με το Ιράν και τη Χεζμπολάχ» επιτρέποντας έτσι στις IDF «να ανασυνταχθούν, να επανεξοπλιστούν, να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους και να μετατοπίσουν το επίκεντρό τους από τη Γάζα σε άλλες περιφερειακές απειλές».
Εάν δεν υπογραφόταν μια συμφωνία, αυτό θα άφηνε «τον Ισραηλινό Στρατό να κολλήσει στη Γάζα ενώ θα επιδείνωνε τις εντάσεις σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν περιφερειακό πόλεμο, ενώ η εστίαση των IDF είναι αλλού».
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο Γκάλαντ ήταν ξεκάθαρος ότι έφερε όλη την ευθύνη για την υπογραφή ή τη μη υπογραφή μιας συμφωνίας στην ισραηλινή πλευρά. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η πραγματική κατάσταση.
Η Χαμάς τόνισε, και επαναλαμβάνει ξανά, ότι έχει ήδη συμφωνήσει σε μια συμφωνία ανταλλαγής ομήρων στις 2 Ιουλίου. Αυτή η συμφωνία είχε προταθεί από τις ΗΠΑ και είχε συμφωνηθεί από το Ισραήλ.
Αλλά μόλις η Χαμάς ανακοίνωσε τη συμφωνία της, ο Νετανιάχου προχώρησε στην αλλαγή της θέσης του και στην προσθήκη μιας σειράς άλλων απαιτήσεων και όρων που αποσκοπούσαν να καταστρέψουν την υπογραφή της συμφωνίας.
Μαζικές διαμαρτυρίες
Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι, μόλις κυκλοφόρησε η είδηση για την ανακάλυψη έξι νεκρών ομήρων, οι συγγενείς των ομήρων εξερράγησαν από οργή εναντίον του Νετανιάχου και κάλεσαν σε μαζικές διαδηλώσεις.
Η έδρα του Φόρουμ Οικογενειών Ομήρων δήλωσε: «Αν δεν υπήρχαν οι καθυστερήσεις, τα σαμποταρίσματα και οι δικαιολογίες, εκείνοι των οποίων οι θάνατοι μάθαμε σήμερα το πρωί πιθανότατα θα ήταν ακόμα ζωντανοί. Ο Νετανιάχου εγκατέλειψε τους ομήρους. Αυτό είναι πλέον γεγονός. Από αύριο η χώρα θα τρέμει. Καλούμε τον λαό να προετοιμαστεί. Θα νεκρώσουμε τη χώρα. Η εγκατάλειψη τελείωσε».
Οι διαδηλώσεις κατά του Νετανιάχου την Κυριακή ήταν μαζικές, με εκατοντάδες χιλιάδες να βγαίνουν στους δρόμους, ίσως 300.000 στο Τελ Αβίβ και άλλοι 200.000 σε όλη την υπόλοιπη χώρα. Οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης για να απομακρύνουν τους διαδηλωτές από τους κεντρικούς αυτοκινητόδρομους.
Η διαμαρτυρία στο Τελ Αβίβ ξεκίνησε με μια πορεία προς το αρχηγείο των IDF με τους συμμετέχοντες να κουβαλούν έξι συμβολικά φέρετρα, για τα πτώματα καθενός από τους έξι ομήρους που ανασύρθηκαν το βράδυ του Σαββάτου.
Οι διαδηλωτές που κρατούσαν ισραηλινές σημαίες φώναζαν «Τώρα, τώρα!» απαιτώντας μια άμεση συμφωνία ομήρων και «Τους θέλουμε πίσω ζωντανούς!».
Συγγενείς των ομήρων απευθύνθηκαν στο πλήθος: «Αν δεν είχατε σαμποτάρει τη συμφωνία ξανά και ξανά, 26 όμηροι που δολοφονήθηκαν στην αιχμαλωσία θα ήταν σήμερα εδώ μαζί μας, ζωντανοί. Έξι από αυτούς επέζησαν μέχρι την περασμένη εβδομάδα σε μια κόλαση που οι περισσότεροι από εσάς (βουλευτές) δεν θα επιζούσατε ούτε μια μέρα», είπε ένας από αυτούς, απευθυνόμενος απευθείας στον Νετανιάχου.
Η Einav Zangauker, μητέρα ενός από τους ομήρους, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι έπαιξε ρωσική ρουλέτα με τις ζωές των ομήρων «μέχρι να πεθάνουν όλοι», λέγοντας ότι οι έξι όμηροι πέθαναν «στον βωμό του ελέγχου του Διαδρόμου της Φιλαδέλφειας».
Ολοκλήρωσε την ομιλία της με ένα κάλεσμα για δράση: «Είναι η ώρα να δράσουμε. Να ταρακουνηθεί το έθνος μέχρι να υπάρξει συμφωνία. Πηγαίνετε στους δρόμους, λαέ του Ισραήλ. Πηγαίνετε στους δρόμους!»
Στην Ιερουσαλήμ, χιλιάδες διαδήλωσαν έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού σε μια προσπάθεια να διακόψουν μια έκτακτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ασφαλείας.
Σε αυτό το ιδιαίτερα φορτισμένο περιβάλλον, ο Γενικός Γραμματέας της Histadrut, ο Μπαρ-Νταβίντ, ανακοίνωσε ότι το ισραηλινό συνδικάτο προκήρυξε γενική απεργία τη Δευτέρα, ορκιζόμενος: «όλη η χώρα θα νεκρώσει αύριο».
Στήριξη στην απεργία δήλωσε και το Ιατρικό Σωματείο. Στα καλέσματα για διαμαρτυρίες και στη γενική απεργία συμμετείχαν επίσης οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης των Εργατικών και οι ηγέτες της αστικής αντιπολίτευσης Μπένι Γκαντζ και Γιαΐρ Λαπίντ.
Ο ακροδεξιός υπουργός της κυβέρνησης Μπεζαλέλ Σμότριτς άσκησε προσφυγή στα δικαστήρια για διαταγή διακοπής της απεργίας. Υποστήριξε ότι δεν είχε κληθεί για συλλογικές διαπραγματεύσεις ή οικονομικές απαιτήσεις των εργαζομένων. Eπρόκειτο για μια «πολιτική απεργία» με στόχο να επηρεάσει τις κυβερνητικές αποφάσεις για «κρίσιμα ζητήματα εθνικής ασφάλειας». Δεν είχε άδικο σε αυτό.
Διαταξική συμμαχία
Πρόκειται για μια πολύ περίεργη απεργία. Είναι μια έκκληση προς τους εργαζόμενους να χρησιμοποιήσουν την ισχύ τους για να επιτύχουν πολιτικούς στόχους – σε αυτή την περίπτωση, επιφέροντας μια συμφωνία για τους ομήρους.
Αυτοί οι στόχοι υποστηρίζονται επίσης, για τους δικούς τους λόγους, από ένα μεγάλο τμήμα της άρχουσας τάξης. Στην πραγματικότητα, τόσο το Επιχειρηματικό Φόρουμ όσο και η Ένωση Κατασκευαστών, που εκπροσωπούν τους καπιταλιστές, ιδιαίτερα αυτούς στον κρίσιμο τομέα της υψηλής τεχνολογίας, βγήκαν δημόσια υπέρ της απεργίας.
Σύμφωνα με το Al Jazeera: «Η Ένωση Κατασκευαστών του Ισραήλ είπε ότι υποστήριξε την απεργία και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι απέτυχε στο «ηθικό καθήκον» της να επαναφέρει τους αιχμαλώτους ζωντανούς. “Χωρίς την επιστροφή των ομήρων, δεν θα μπορέσουμε να τερματίσουμε τον πόλεμο, δεν θα μπορέσουμε να αποκατασταθούμε ως κοινωνία και δεν θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την αποκατάσταση της ισραηλινής οικονομίας”, δήλωσε ο επικεφαλής της ένωσης Ρον Τόμερ».
Αυτό που έχουμε εδώ είναι η ίδια διαταξική συμμαχία πίσω από τις διαμαρτυρίες κατά του Νετανιάχου για τη δικαστική μεταρρύθμιση στις αρχές του 2023.
Γινόμαστε μάρτυρες του συνδυασμού ενός μαζικού κινήματος από τα κάτω, με επικεφαλής τους συγγενείς των ομήρων, με μια μαζική κρίση στην άρχουσα τάξη και τον κρατικό μηχανισμό από πάνω.
Οι ενέργειες του Νετανιάχου υποκινούνται κυρίως από την επιθυμία του να προσκολληθεί στην εξουσία και να αποτρέψει τη δικαστική προσφυγή εναντίον του. Για την επιδίωξη αυτού του στόχου, είναι αρκετά έτοιμος να βυθίσει ολόκληρη την περιοχή σε έναν αιματηρό πόλεμο, στον οποίο θέλει να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στους σκληροτράχηλους υπολογισμούς του, οι ζωές των ομήρων είναι ψιλά γράμματα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για πολιτικά πλεονεκτήματα.
Οι κυνικοί ελιγμοί του τον έχουν αποξενώσει από το δικό του εκλογικό σώμα, μεγάλα τμήματα της ισραηλινής άρχουσας τάξης και ακόμη και πολλούς στο δικό του υπουργικό συμβούλιο, όπως φαίνεται από τη σύγκρουση με τον Γκάλαντ.
Ένα άρθρο στη σιωνιστική φιλελεύθερη εφημερίδα Haaretz αναφέρει ένα ανώτερο μέλος του υπουργικού συμβουλίου του Νετανιάχου που τον κατηγορεί για τον θάνατο των ομήρων:
«Ήξερε ότι οι όμηροι ζουν με δανεικό χρόνο, ότι η άμμος στην κλεψύδρα τους τελείωνε. Ήξερε ότι υπήρχαν εντολές να τους σκοτώσουν εάν υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης. Κατάλαβε τη σημασία των διαταγών του και ενήργησε εν ψυχρώ και σκληρά. Όλοι ήξεραν ότι είναι διεφθαρμένος, ναρκισσιστής, δειλός, αλλά η έλλειψη ανθρωπιάς του αποκαλύφθηκε πλήρως σε όλη της την ασχήμια τους τελευταίους μήνες. Το αίμα είναι στα χέρια του, χωρίς να απαλλάξει τη Χαμάς από καμία ευθύνη».
Η φιλελεύθερη σιωνιστική Haaretz τελειώνει το άρθρο με μια έκκληση να απομακρυνθεί ο Μπίμπι (χαϊδευτικό του Νετανιάχου) από την εξουσία:
«Αν κάποιος είχε αμφιβολίες μέχρι τώρα, η δολοφονία των ομήρων δεν πρέπει να αφήσει καμία αμφιβολία. Η καταστροφή πρέπει να είναι ένα σημείο καμπής στη σισύφεια προσπάθεια να στείλει στο σπίτι την επικίνδυνη και ριζοσπαστική συμμορία που έχει καταλάβει τον έλεγχο του Ισραήλ».
Ένα σημαντικό τμήμα της άρχουσας τάξης και του κρατικού μηχανισμού θέλει να απαλλαγεί από τον Νετανιάχου. Όχι επειδή ενδιαφέρονται για τη μοίρα των ομήρων, και ακόμη λιγότερο επειδή διαφωνούν με τη σφαγή των Παλαιστινίων, η οποία έχει ήδη στοιχίσει πάνω από 40.000 ζωές.
Όχι. Αντιτίθενται στον Νετανιάχου γιατί τον βλέπουν ως κίνδυνο για τα συμφέροντα της καπιταλιστικής τάξης και την ίδια την ύπαρξη του σιωνιστικού κράτους.
Κάνοντας έκκληση για γενική απεργία, ο γραμματέας του Histadrut Μπαρ-Νταβίντ το έθεσε ως εξής: «Δεν είμαστε πια ένας λαός, είμαστε στρατόπεδο εναντίον στρατοπέδου. Πρέπει να επαναφέρουμε το κράτος του Ισραήλ». Σε αυτό, έδειξε ότι είναι πιστός υπηρέτης των συμφερόντων της σιωνιστικής άρχουσας τάξης.
Η ιδέα ότι οι εργάτες και οι καπιταλιστές είναι όλοι ενωμένοι για την υπεράσπιση του Ισραήλ «εναντίον του ξένου εχθρού» είναι αυτό που επέτρεψε στην άρχουσα τάξη στο Ισραήλ να καλύψει τις πραγματικές ταξικές διαιρέσεις στη χώρα και δημιούργησε μια εθνική σιωνιστική αίσθηση συνοχής για να παραμείνει στην εξουσία.
Κατά την άποψη του Μπαρ-Νταβίντ και σημαντικών τμημάτων της ισραηλινής αστικής τάξης, καθώς και των αστών πολιτικών εκπροσώπων, ο Νετανιάχου καταστρέφει τη νομιμότητα του κράτους του Ισραήλ και γι’ αυτό είναι επικίνδυνος.
Αυτό οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, η οποία φτάνει μέχρι την κορυφή του ισραηλινού κράτους. Μένει να δούμε αν είναι έτοιμοι να τον ρίξουν στην πραγματικότητα.
Αν υπάρχει κάτι που φοβούνται περισσότερο οι Ισραηλινοί καπιταλιστές από τον Νετανιάχου, αυτό είναι το ενδεχόμενο ανεξάρτητης δράσης από την πλευρά της εργατικής τάξης. Σε αυτό, είναι επίσης ενωμένοι με τους ηγέτες της Histadrut.
Η σημερινή γενική απεργία, η οποία είχε προκηρυχθεί ως 24ωρη απεργία για να ολοκληρωθεί στις 6 το πρωί της Τρίτης 3 Σεπτεμβρίου, διεκόπη πλέον από τους ηγέτες των συνδικαλιστικών οργανώσεων και έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί στις 6 το απόγευμα σήμερα.
Ένα εργατικό δικαστήριο αποφάσισε ότι πρέπει να τελειώσει μέχρι τις 14:30 και οι ηγέτες του Histadrut συμφώνησαν υποχρεωτικά να υπακούσουν στη δικαστική εντολή.
Σύμφωνα με την Jerusalem Post, «ο επικεφαλής της Histadrut Αρνόν Μπαρ-Νταβίντ δήλωσε μετά την απόφαση, “σεβόμαστε το νόμο”». Ένας εκπρόσωπος της Histadrut είπε στο Radio 103FM, «Είμαστε άνθρωποι του νόμου. Εάν το δικαστήριο διατάξει τη διακοπή της απεργίας, θα το κάνουμε».
Όπως μπορούμε να δούμε, αυτοί οι λεγόμενοι συνδικαλιστές ηγέτες δεν είναι διατεθειμένοι να σταθούν απέναντι στο σιωνιστικό κράτος.
Ο ρόλος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού
Σε όλα αυτά, φυσικά, σημαντικό ρόλο παίζει η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι πολιτικές του Νετανιάχου, η βάναυση, αδιάκριτη, γενοκτονική επίθεσή του στη Γάζα και οι συνεχείς προκλήσεις του στον Λίβανο και το Ιράν με στόχο τη διεύρυνση της σύγκρουσης και την εμπλοκή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, δεν είναι απαραίτητα σε συγχρονισμό με τους στόχους του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Απειλούν την επαναστατική αποσταθεροποίηση άλλων καθεστώτων στα οποία θέλουν να βασιστούν οι ΗΠΑ: τις αντιδραστικές μοναρχίες στον Κόλπο και την Ιορδανία, την Τουρκία και την Αίγυπτο.
Ωστόσο, όπως είδαμε από την αρχή, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ είναι απρόθυμος να αμφισβητήσει σοβαρά τον Νετανιάχου. Αν ο Μπάιντεν και ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ ήθελαν πραγματικά να τον συγκρατήσουν, θα μπορούσαν να το είχαν κάνει πολύ απλά: κόβοντας τη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Δεν το έκαναν.
Υπήρχαν προειδοποιήσεις. Ο Μπάιντεν μίλησε με τον Μπίμπι, ιδιωτικά και δημόσια. Αλλά ποτέ δεν ακολούθησε τις ήπιες, συγκαλυμμένες απειλές του. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι πλήρως υπεύθυνος και συνένοχος στη σφαγή των Παλαιστινίων της Γάζας.
Ταυτόχρονα, ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί δέχονται μεγάλη πίεση από τμήματα του εκλογικού τους σώματος, τα οποία συμπονούν τα δεινά των Παλαιστινίων. Η Καμάλα Χάρις έχει ήδη ταχθεί ξεκάθαρα στο πλευρό του Ισραήλ. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή σε αυτό.
Οι Δημοκρατικοί είναι ένα από τα δύο κόμματα της ιμπεριαλιστικής άρχουσας τάξης των ΗΠΑ και ως εκ τούτου έχουν δεσμευτεί να υπερασπιστούν το Ισραήλ ως έναν από τους βασικούς συμμάχους τους σε μια κρίσιμη περιοχή.
Ωστόσο, η εξασφάλιση κάποιου είδους συμφωνίας θα ήταν προς εκλογικό τους όφελος, εβδομάδες πριν τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Τι λέει ο Μπάιντεν τώρα; Μπροστά στον Νετανιάχου που συνεχώς σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις, έχει δηλώσει ότι οι ΗΠΑ θα βάλουν στο τραπέζι μια τελική πρόταση. Ο Μπάιντεν λέει ότι τότε θα εναπόκειται τόσο στο Ισραήλ όσο και στη Χαμάς να το αποδεχθούν διαφορετικά οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από τις διαπραγματεύσεις.
Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Υπήρχε ήδη μια «τελική συμφωνία» τον Ιούλιο, με τη μεσολάβηση επίσης των ΗΠΑ με βάση μια πρόταση στην οποία είχε συμφωνήσει το Ισραήλ.
Όταν η Χαμάς ανακοίνωσε ότι συμφωνούσε με αυτό, ο Νετανιάχου πρόσθεσε αμέσως άλλες απαιτήσεις για να καταργήσει τη συμφωνία. Τότε αποφάσισε να σκοτώσει τον ηγέτη και τον επικεφαλής διαπραγματευτή της Χαμάς!
Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα. Η Χαμάς ήταν αρκετά έτοιμη να υπογράψει μια συμφωνία. Ο Νετανιάχου είναι που σαμποτάρει συστηματικά κάθε προσπάθεια για συμφωνία.
Συνεχίζεται το μακελειό στη Γάζα
Εν τω μεταξύ, καθώς συνεχίζεται το μακελειό στη Γάζα, οι προκλήσεις των ακροδεξιών εποίκων στη Δυτική Όχθη εντείνονται (υπό την προστασία του ισραηλινού στρατού, των δυνάμεων ασφαλείας και του υπουργικού συμβουλίου) καθώς και οι ισραηλινές εισβολές.
Η πόλη Τζενίν βρίσκεται υπό ισραηλινή στρατιωτική κατοχή τις τελευταίες βδομάδες. Σύμφωνα με τον δήμο Τζενίν, ο ισραηλινός στρατός έχει καταστρέψει το 70% των δρόμων της πόλης και 20 χιλιόμετρα των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης από τότε που ξεκίνησε τις επιδρομές του την Τετάρτη 28 Αυγούστου.
Δεκάδες χιλιάδες έχουν μείνει χωρίς νερό, ηλεκτρισμό ή τρόφιμα και οι δυνάμεις κατοχής εμποδίζουν την πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια.
Οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που τους αρέσει να μιλάνε για μια τάξη βασισμένη σε κανόνες, κοιτάζουν κυνικά από την άλλη πλευρά. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, στα αποκρουστικά διπλά μέτρα και σταθμά τους, υποστηρίζουν πλήρως τη σφαγή των Παλαιστινίων.
Το Ισραήλ, μας λένε, έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά αυτό το δικαίωμα δεν επεκτείνεται φυσικά στους Παλαιστίνιους. Δισεκατομμύρια όπλα και βοήθεια στέλνονται στο Ισραήλ, ενώ οι Παλαιστίνιοι σφαγιάζονται.
Και αν, τυχαία, ένα διεθνές δικαστήριο τολμήσει να το αμφισβητήσει αυτό, ασκείται τεράστια πίεση για να σιωπήσουν.
Οι φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές δαιμονοποιούνται, οι καταυλισμοί αλληλεγγύης διαλύονται βάναυσα, οι Παλαιστίνιοι υποστηρικτές συλλαμβάνονται χρησιμοποιώντας την αντιτρομοκρατική νομοθεσία.
Επαναστατική δράση
Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο είναι μέσω της επαναστατικής δράσης. Πρώτα απ’ όλα, δράση ενάντια στους πολεμοχαρείς και εγκληματίες πολέμου της Δύσης, χωρίς την υποστήριξη των οποίων δεν θα μπορούσε να γίνει η σφαγή της Γάζας.
Δεύτερον, επαναστατική δράση στην περιοχή για την ανατροπή των αντιδραστικών καθεστώτων της Σαουδικής Αραβίας, των κρατών του Κόλπου, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου, της Τουρκίας και άλλων που είναι πλήρως συνένοχοι στην καταπίεση των Παλαιστινίων.
Τέλος, η απελευθέρωση των Παλαιστινίων πρέπει να συνοδεύεται από μια πολιτική που μπορεί να διασπάσει την ισραηλινή κοινωνία πάνω σε ταξικές γραμμές.
Αυτό θα απαιτούσε μια πολιτική ταξικής ανεξαρτησίας, όπου τα συμφέροντα των Εβραίων και των Αράβων εργατών στο Ισραήλ θα βρίσκονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ισραηλινής καπιταλιστικής τάξης, όχι με την παρούσα πολιτική ταξικής συνεργασίας των ηγετών των Εργατικών και των συνδικάτων.
Αυτό που πρέπει να καταλάβει η εργατική τάξη του Ισραήλ είναι ότι ένας λαός που καταπιέζει έναν άλλο δεν μπορεί ποτέ να απελευθερωθεί.
Μακριά από το να είναι ένα «ασφαλές καταφύγιο» για τους Εβραίους, το Ισραήλ έχει γίνει μια χώρα σε συνεχή πόλεμο με τους γείτονές του. Κι αυτό γιατί δημιουργήθηκε απομακρύνοντας βίαια έναν ολόκληρο λαό, τους Παλαιστίνιους, από την ιστορική του πατρίδα.
Για δεκαετίες η σιωνιστική άρχουσα τάξη διατήρησε την εξουσία της ενώνοντας ολόκληρο τον εβραϊκό πληθυσμό του Ισραήλ πίσω της με το πρόσχημα ότι το σιωνιστικό κράτος εγγυάται την ασφάλειά του.
Η τρέχουσα κρίση ανοίγει ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας για να δημιουργηθεί διαχωρισμός στην ισραηλινή κοινωνία σε ταξικές γραμμές, αλλά αυτό θα απαιτούσε την οικοδόμηση μιας επαναστατικής δύναμης που μπορεί να εκθέσει τόσο τον Νετανιάχου όσο και την πτέρυγα της καπιταλιστικής τάξης που του αντιτίθεται, μια επαναστατική δύναμη που να δεσμεύεται να τερματίσει την καταπίεση του παλαιστινιακού λαού.
Μόνο όταν η σιωνιστική άρχουσα τάξη ανατραπεί, το σχέδιό της εκλείψει επιτέλους και ο παλαιστινιακός λαός αποκτήσει μια πατρίδα, θα επιλυθεί αυτή η σύγκρουση πολλών γενεών. Αυτό απαιτεί επανάσταση σε ολόκληρη την περιοχή.
Χόρχε Μαρτίν
Μετάφραση από την ιστοσελίδα marxist.com: Γεωργία Τζιρκαλλή
