Ταυτότητα

Θεμελιώδεις Ιδέες

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία

ΑρχικήΕπικαιρότηταΔιεθνήΕκλογές στην Αλβανία : «Θρίαμβος» για τη σοσιαλδημοκρατία, ένα μεγάλο χτύπημα στο...

Αγωνίσου μαζί μας!

Η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT), χρειάζεται τη δική σου ενεργή στήριξη στον αγώνα της υπεράσπισης και διάδοσης των επαναστατικών σοσιαλιστικών ιδεών.

Ενίσχυσε οικονομικά τον αγώνα μας!

Εκλογές στην Αλβανία : «Θρίαμβος» για τη σοσιαλδημοκρατία, ένα μεγάλο χτύπημα στο καθεστώς του Μπερίσα

Διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα, συνοπτική ανάλυση του νεαρού μας συντρόφου Γιώργου Δημητράκη από την Κορυτσά, για τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αλβανία που χαρακτηρίστηκαν από μια ισχυρή στροφή του εκλογικού σώματος προς τα αριστερά.

(από την Κορυτσά) Γεώργιος Δημητράκης

(Άρθρο – σχόλια για την ημέρα των εκλογών, τα γεγονότα και το μέλλον της Αλβανίας και του λαού, μετά τις εκλογές)

Οι εκλογές της 23ης Ιουνίου στη Αλβανία, έφεραν τα … πάνω κάτω στο πολιτικό σκηνικό του τόπου. Οι σοσιαλδημοκράτες του Σοσιαλιστικού Κόμματος σε συνεργασία με το ΣΚΑ (Σοσιαλιστικό Κίνημα για Ανάπτυξη) κέρδισαν την πλειοψηφία του αλβανικού κοινοβουλίου στις εκλογές, δίνοντας ένα ισχυρό χτύπημα στη συντηρητική Δεξιά και το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερίσα. Ο συνασπισμός Ράμα – Μέτα εξασφάλισε 84 έδρες στο κοινοβούλιο σε επίπεδο επικρατείας, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα μόλις 56. Πολλοί αναλυτές, πολιτικοί και δημοσιογράφοι μιλάνε για μια ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Ο αλβανικός λαός, συμπεριλαμβάνοντας σ’ αυτόν τους νέους που ψήφισαν για πρώτη φορά (ο αριθμός των ψηφοφόρων ήταν σχεδόν διπλάσιος σε σχέση με το 2009), έδωσε μια ψήφο αγανάκτησης κατά της αυταρχικής κυβέρνησης Μπερίσα. Οι σοσιαλδημοκράτες όμως, όπως φαίνεται από το πρόγραμμα που υποστηρίζουν ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα, δεν αναμένεται να αλλάξουν ουσιαστικά τη ζωή του λαού. Παρόλα αυτά, εκτίμησή μας είναι πως η νίκη της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς ισοδυναμεί με αλλαγή σελίδας για τη χώρα και η τύχη της θα κριθεί το επόμενο διάστημα.

Αποτελέσματα των εκλογών κατά περιοχές και στο σύνολο της αλβανικής Επικράτειας – βαριά ήττα της συντηρητικής Δεξιάς και νίκη των σοσιαλδημοκρατών

Ιστορικά, από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα, η Αλβανία όταν έρχεται η ώρα της κάλπης, χωρίζεται κυριολεκτικά στα δυο. Ο Νότος της Αλβανίας ψήφιζε κι υποστήριζε την Αριστερά, ενώ ο Βορράς ψήφιζε και φανατίζονταν υπέρ της Δεξιάς και ιδιαίτερα υπέρ του Μπερίσα, ο οποίος έχει καταγωγή από την Τροπόια, μια πόλη στα ΒΑ της Αλβανίας. Οι εκλογές του 2013 όμως, ανατρέψαν αυτήν την εκλογική «παράδοση». Με βάση επίσημα στοιχεία από την ΚΕΕ (Κεντρική Επιτροπή Εκλογών) βλέπουμε πως η σοσιαλδημοκρατική Αριστερά διπλασίασε, ή και τριπλασίασε την εκλογική της δύναμη στο Βορρά της Αλβανίας, ακόμα και σε περιοχές που θεωρούνταν ιστορικά «φρούρια» της Δεξιάς. Παραδείγματος χάρη, σε βόρειες περιοχές όπως οι πόλεις Κουκς και Ντίμπερ, το «ντέρμπι» των αστικών κομμάτων ήρθε ισόπαλο, αφού τα δύο κόμματα κέρδισαν τον ίδιο αριθμό εδρών. Εντύπωση προκαλεί πως οι σοσιαλδημοκράτες του Έντι Ράμα κέρδισαν ένα σημαντικό αστικό κέντρο της χώρας, τη Σκόδρα, η οποία ήταν μέχρι τώρα βαμμένη στα «μπλε ελεκτρίκ» του Μπερίσα.

Συγκεκριμένα, ο συνασπισμός του ΣΚ κέρδισε 6 έδρες σε αυτή τη πόλη, ενώ ο συνασπισμός του ΔΚ 5 έδρες. Επίσης μεγάλη νίκη πέτυχαν οι σοσιαλδημοκράτες στο νότο της Αλβανίας, όπου η Αριστερά έχει μια ιστορική παράδοση νίκης. Στην περιοχή Φίερ, η σοσιαλδημοκρατική Αριστερά πήρε 11 έδρες, ενώ ο συντηρητικός συνασπισμός του Μπερίσα πήρε μόλις 5 έδρες. Στο Αργυρόκαστρο το ΣΚ κέρδισε 4 έδρες, ενώ το ΔΚ μόλις 1 έδρα. Σημαντική νίκη πέτυχε ο σοσιαλδημοκρατικός συνασπισμός και στη πόλη της Κορυτσάς, με 7 έδρες έναντι 5 εδρών του δεξιού συνασπισμού, και στην Αυλώνα, όπου πρώτος βουλευτής στην ονομαστική λίστα ήταν ο πρώην αρχηγός της Αντιπολίτευσης κι αρχηγός του ΣΚ Έντι Ράμα, με 8 έδρες έναντι 4 εδρών του ΔΚ. Τέλος, στις δύο μεγάλες πόλεις της χώρας, στην πρωτεύουσα, Τίρανα και στο Δυρράχιο, οι σοσιαλδημοκράτες πέτυχαν σημαντική νίκη. Συγκεκριμένα στα Τίρανα, ο συνασπισμός Ράμα – Μέτα κερδίζει 18 έδρες, ενώ η συντηρητική παράταξη 14. Στο Δυρράχιο, η διαφορά είναι μικρή, με 7 έδρες για τη σοσιαλδημοκρατική παράταξη και 6 έδρες για το συνασπισμό του Μπερίσα.

Είναι η πρώτη φορά που η συντηρητική κυβέρνηση Μπερίσα έπεσε με λαϊκή ψήφο, αφού την πρώτη φορά έγινε με τον εμφύλιο του 1997 που πυροδοτήθηκε από την υπόθεση των πυραμίδων.

Η δολοφονία που σημάδεψε την ημέρα των εκλογών

Οι εκλογές στις 23 του Ιούνη σημαδεύτηκαν από ένα τραγικό γεγονός. Μια δολοφονία στην πόλη Λατς της Αλβανίας, όπου ένας πολίτης έχασε τη ζωή του μπροστά στο εκλογικό κέντρο. Ο άτυχος που δολοφονήθηκε ήταν ο 52 χρόνος επίτροπος εκλογών του ΣΚΑ. Το γεγονός εξακριβώθηκε από την αστυνομία. Τραυματίστηκαν επίσης άλλοι τρεις πολίτες. Ένας απ’ αυτούς ήταν υποψήφιος βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στο νομό Λέζα.

Αμέσως άρχισε ένας καταιγισμός εκατέρωθεν δηλώσεων από τη συντηρητική κυβέρνηση και το σοσιαλδημοκρατικό συνασπισμό. Ο Έντι Ράμα κι ο Ιλίρ Μέτα κατηγόρησαν την κυβέρνηση και την αστυνομία για το ατυχές συμβάν, ενώ η κυβέρνηση και ο Μπερίσα καταδίκασαν γενικόλογα κάθε είδους βίας και εγκληματικότητας.

Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η κυβέρνηση υπέθαλπε εγκληματίες για να τους χρησιμοποιεί για τους σκοπούς της. Μη ξεχνάμε ότι στις αρχές του ’90, όταν ο Μπερίσα πήρε την Προεδρική εξουσία στη χώρα, άνοιξε τις φυλακές και βγήκαν από τα κάγκελα όλοι οι «αστέρες» του σταλινικού ποινικού κώδικα. Τότε ήταν που άνοιξαν και τα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, με υπουργό εξωτερικών τον Αντώνη Σαμαρά. Μη ξεχνάμε επίσης ότι το 1997, με κρυφή διαταγή του Μπερίσα άνοιξαν τα οπλοστάσια και οι αποθήκες όπλων κι έγινε μακελειό στη χώρα με αφετηρία το σκάνδαλο των επιχειρήσεων – πυραμίδων. Το 2009 στις εκλογές, ο Μπερίσα έβαλε το στρατό, επίσημο και … ανεπίσημο (κακοποιά στοιχεία και βρώμικη προπαγάνδα) για να κερδίσει ξανά τις εκλογές.

Ποια είναι όμως η σοσιαλδημοκρατική Αντιπολίτευση που το Σεπτέμβρη θα ορκιστεί και επίσημα κυβέρνηση; Στις προγραμματικές της δηλώσεις ισχυρίζεται πως θα επιβάλλει τη δικαιοσύνη. Αλλά μη ξεχνάμε πως κι αυτοί δεν είναι αντάξιοι των προσδοκιών του λαού. Δεν μπορεί και δεν πρέπει ο αλβανικός λαός να ξεχάσει την 21η Γενάρη και τους τέσσερις πολίτες που έπεσαν νεκροί σε εκείνη την αιματηρή διαδήλωση. Δεν μπορεί και δεν πρέπει ο αλβανικός λαός να ξεχάσει την έκρηξη πυρομαχικών στο Γκερντέτς που κόστισε τη ζωή σε 26 ανθρώπους και οδήγησε στον τραυματισμό χιλιάδων άλλων. Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία, μόλις πάρει και επίσημα την εξουσία τον Σεπτέμβρη, θα κλείσει μια και καλή τα μάτια στις ανοιχτές πληγές που δεν έχουν κλείσει ακόμα. Δεν πρέπει να νομίζουμε πως με την επιστροφή του Ιλίρ Μέτα στην Αριστερά, όλα θα ανθίσουν και ο ηγέτης της ΣΚΑ θα πάρει «άφεση αμαρτιών». Με τη νίκη της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς, κάθε άλλο παρά τέλειωσαν όλα. Ο Ράμα όμως θα επιχειρήσει να κλείσει την υπόθεση της 21 Γενάρη όσον το δυνατό πιο «αναίμακτα».

Η Εθνικιστική «φούσκα» έσκασε. Χαμένο το παιχνίδι για τη ΑΚ και για τα κόμματα εκτός συνασπισμών

Κι ενώ μιλάμε για τα μεγάλα αστικά κόμματα, ας ρίξουμε μια ματιά και στα δυο κόμματα εκτός συνασπισμών: το εθνικιστικό κόμμα ΑΚ (Κοκκινόμαυρη Συμμαχία) και το μικροαστικό κόμμα FRD που μεταφράζεται «Νέα Δημοκρατική Πνοή».

Το εθνικιστικό κόμμα ΑΚ ιδρύθηκε από τον πρώην αντιπρόεδρο του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου Κρεσνίκ Σπαχίου το 2012. Μιλάμε για ένα κόμμα το οποίο είναι όμοιο του με το ακροδεξιό κόμμα ΛΑ.Ο.Σ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Με τη διαφορά πως ο Κρεσνίκ επιμένει στην εθνικιστική προπαγάνδα και στην προεκλογική του καμπάνια υποσχέθηκε να βάλει όλους τους πολιτικούς και ιδιαίτερα τον Μπερίσα στην φυλακή (!). Ασφαλώς δεν πήρε ούτε μια έδρα στο αλβανικό κοινοβούλιο, αλλά η πολιτική του «ηλιθιότητα» είναι τόσο μεγάλη που διατυμπάνιζε πως είχε κερδίσει τουλάχιστον 200.000 ψήφους στην αλβανική Επικράτεια. Έχουμε να κάνουμε με έναν ηγέτη πολιτικά «σχιζοφρενή».

Το μικροαστικό κόμμα FRD (Νέα Δημοκρατική Πνοή) από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο πολιτικό προσκήνιο του τόπου, θύμισε την «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά, καθώς σ’ αυτό συσπειρώθηκαν όλοι οι μικροαστοί δεξιοί αντιφρονούντες στον Μπερίσα, με ηγέτη τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Μπαμίρ Τόπι. Σκοπός τους υποτίθεται ήταν να δώσουν μια πιο… δημοκρατική και φιλελεύθερη πνοή στην αλβανική Δεξιά … «και να διώξουν μια και καλή τον τελευταίο σταλινικό από την αλβανική πολιτική», εννοώντας τον Μπερίσα. Δεν κατάφεραν να κερδίσουν κι αυτοί ούτε μια έδρα στο αλβανικό κοινοβούλιο. Όπως και το εθνικιστικό ΑΚ, έτσι κι αυτό το κόμμα, «έσκασε» σαν φούσκα στις εκλογές της Κυριακής.

Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε τον αντιδραστικό ρόλο που παίζει ο αντιδημοκρατικός εκλογικός νόμος στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Πρόκειται για ένα νόμο που έχουν στήσει τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα και έχει καταντήσει το Σύνταγμα ένα άχρηστο όργανο. Ο νόμος αυτός λέει ότι ένας υποψήφιος βουλευτής που ανήκει στον έναν ή στον άλλον συνασπισμό, χρειάζεται 5000 για να εκλεγεί, ενώ ένας υποψήφιος που βρίσκεται σε κόμμα εκτός συνασπισμών ή είναι ανεξάρτητος, χρειάζεται τουλάχιστον 11.000 ψήφους. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που έχουν στήσει τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, για να παγιώσουν το πολιτικό σύστημα και να καταδικάζουν σε αφανισμό όλες τις νέες πολιτικές πρωτοβουλίες και ιδιαίτερα αυτές που προέρχονται από τις προοδευτικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς (με εξαίρεση πάντα, τους σταλινικούς – χοτζαϊστές, οι οποίοι κρύφτηκαν μέσα στη σοσιαλδημοκρατική παράταξη).

Η.Π.Α. και Ε.Ε

Βλέποντας την επιρροή που ασκούν οι Η.Π.Α και η Ε.Ε., οι δύο μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που γνώρισε ποτέ η ιστορία, στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα, το ΔΚ και το ΣΚ, διαπιστώνει κανείς πως η Αλβανία έχει γίνει, ανεπίσημα,… προτεκτοράτο τους. Οι διάφορες συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι αλβανικές κυβερνήσεις από το 1992 έως σήμερα, φανερώνουν την υποδούλωση των αστών στις απαιτήσεις των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων.

Το Δημοκρατικό Κόμμα και ιδιαίτερα ο Σαλί Μπερίσα, επί μακρόν είχαν την υποστήριξη των Η.Π.Α. Με τις «ευλογίες» του Θείου Σαμ (της αμερικάνικης κυβέρνησης και των Αμερικανών διπλωματών στην Αλβανία), ο Μπερίσα άσκησε την πιο αισχρή και βάρβαρη καπιταλιστική πολιτική της Μεταπολιτευτικής περιόδου. Τρία ήταν τα γεγονότα που σημάδεψαν την περίοδο Μπερίσα: 1) Η επίσκεψη Μπους στην Αλβανία, 2) η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και 3) οι αιματηρές διαδηλώσεις της 21ης του Γενάρη.

Από την άλλη μεριά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα διατηρεί φιλική στάση απέναντι στην Ε.Ε., αλλά δεν αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη συμπάθεια τα αμερικάνικα συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως ο αμερικάνος πρέσβης Αλεξάντερ Αρβίζου έχει δηλώσει πως μέσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα υπάρχει αντιαμερικανική κλίκα (εννοώντας πως υπάρχουν ακόμα κρυφοί σταλινικοί.)

… Και δύο τελευταία λόγια

Ο λόγος που ο αλβανικός λαός δεν υποστηρίζει τα αριστερά και προοδευτικά κινήματα είναι η ιδεολογική σύγχυση που έχει προκαλέσει η εμπειρία δεκαετιών σταλινισμού στη χώρα. Ο τροτσκισμός είναι γνωστός μόνο σε πολύ μικρές και απομονωμένες ομάδες. Αυτής της σύγχυσης επωφελούνται οι ιμπεριαλιστές και οι υπηρέτες τους (τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις τους), ρίχνοντας ακόμα περισσότερη μαύρη προπαγάνδα, ιδιαίτερα μέσω του Τύπου, αλλά όχι μόνο.

Όταν όμως ένας λαός δέχεται να του πουλάνε το σαπούνι για τυρί, δεν είναι δύσκολο να πέσει θύμα και να υποδουλωθεί από πάσης φύσεως κατακτητές. Ένας λαός που πάσχει από αναλφαβητισμό της τάξης του 57 %, ένας λαός που υποφέρει από τη σκληρή φτωχή ζωή σε πόλεις και χωριά, μια κοινωνία που δεν παράγει σχεδόν τίποτα, ούτε υλικό ούτε πνευματικό, είναι καταδικασμένη στο ψυχικό σκοτάδι και στην κοινωνική σαπίλα… με άλλα λόγια, στον καπιταλιστικό εξευτελισμό και την εκμετάλλευση.

{fcomment}

Πρόσφατα Άρθρα

Σχετικά άρθρα