Φοιτητές – φοιτήτριες συσπειρωθείτε στην καμπάνια «Νεολαία Ενάντια στον καπιταλισμό»!
Η δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται, πάνω από μια δεκαετία τώρα, στο στόχαστρο της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της. Σκοπός της είναι η εκ βάθρων αλλαγή του ανοιχτού σε πλατιά τμήματα παιδιών από εργατικές και φτωχές λαϊκές οικογένειες, χαρακτήρα του πανεπιστημίου, όπως αυτός διαμορφώθηκε στις μεταπολεμικές συνθήκες της Ελλάδας. Η διατήρηση του χαρακτήρα αυτού, όπως και κάθε άλλης εργατικής και νεολαιίστικης κατάκτησης, αποτελεί «πολυτέλεια» για τους καπιταλιστές και για το κράτος τους, μέσα στις σημερινές συνθήκες της παγκόσμιας, ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού, του πλήρους αδιεξόδου της ελληνικής οικονομίας και της εκτόξευσης του κρατικού χρέους.
Μέρος αυτής της επίθεσης ενάντια στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτέλεσαν όλες οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» των τελευταίων κυβερνήσεων – πολλές από τις οποίες έχουν μείνει «στα χαρτιά» χάρη στην αντίδραση του φοιτητικού και συνολικά του εκπαιδευτικού κινήματος. Παράλληλα με αυτά τα νομοθετήματα βέβαια, ακολουθείται συστηματικά από τις αστικές κυβερνήσεις μια πολιτική υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Αυτή αποτελεί αφενός μια συνειδητή προσπάθεια υποβάθμισής τους στο δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμό τους και εκβιασμού των διοικήσεών τους για την επιβολή διδάκτρων και αφετέρου, μια ακόμα αναγκαία από «λογιστική» άποψη περικοπή στις κρατικές δαπάνες, με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους.
Αποτέλεσμα της σκληρής περικοπής των κρατικών δαπανών για την εκπαίδευση, που εκφράζεται με την απευθείας υποχρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, αλλά και με την εφαρμογή της «διαθεσιμότητας» στο διοικητικό προσωπικό και της συρρίκνωσης των προσλήψεων στο διδακτικό και τεχνικό προσωπικό, είναι για όλες τις σχολές η μερική ή πλήρης αδυναμία λειτουργίας τους! Τμήματα και Σχολές της περιφέρειας λειτουργούν με λιγότερους από δέκα καθηγητές και απειλούνται με οριστικό κλείσιμο, οι γραμματείες όλων ανεξαιρέτως των σχολών αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τους φοιτητές, μαθήματα του προγράμματος σπουδών δεν διδάσκονται λόγω έλλειψης διδακτικού προσωπικού, ενώ πολλές σχολές (ακόμα και πολύ μεγάλες σχολές, όπως η Φιλοσοφική Αθήνας) έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους επειδή αδυνατούν να πληρώσουν τα συνεργεία καθαριότητας!
Διαγραφές φοιτητών: φυσικό συμπλήρωμα της αντιμεταρρύθμισης
Απαραίτητο συμπλήρωμα της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης που προωθεί η ελληνική άρχουσα τάξη, είναι η διαγραφή των φοιτητών που ξεπερνούν τα ν+2 χρόνια φοίτησης (όπου «ν», τα χρόνια της προβλεπόμενης από το πρόγραμμα σπουδών διάρκειας φοίτησης), των λεγόμενων «αιωνίων». Έχει αναφερθεί πολλές φορές, πως η ύπαρξη φοιτητών που ξεπερνούν τα ν+2 χρόνια δεν επιβαρύνουν στο ελάχιστο τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς δεν δικαιούνται καμιά από τις φοιτητικές παροχές και εκπτώσεις (στη σίτιση, τη στέγαση, τις μεταφορές κλπ). Αυτό το επιχείρημα όμως, δεν είναι ικανοποιητικό για την κυβέρνηση, η οποία θέλει να δημιουργήσει για λογαριασμό των Ελλήνων καπιταλιστών, μια όσο το δυνατό «μικρότερη» τριτοβάθμια εκπαίδευση, κλειστή για τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών.
Η επιβολή του χρονικού ορίου φοίτησης είναι ακόμα, μέρος της προσπάθειας να δημιουργηθεί ένα σκληρά εντατικοποιημένο πανεπιστήμιο (βλέπε «αλυσίδες» μαθημάτων, υποχρεωτικές παρουσίες κλπ), στο οποίο οι φοιτητές δεν θα εκπαιδεύονται σε κάποιο επιστημονικό αντικείμενο καλλιεργώντας ταυτόχρονα την σκέψη τους συνολικά, αλλά θα «καταρτίζονται» ταχύρυθμα και εντατικά για 2-3 χρόνια και χωρίς να κινδυνεύουν να κολλήσουν το «μικρόβιο» της ενασχόλησης με την πολιτική. Επίσης, το χρονικό όριο φοίτησης αποτελεί και ένα ταξικό φίλτρο που απορρίπτει τους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία όσων ξεπερνούν το χρονικό όριο φοίτησης. Οι προερχόμενοι από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα νέοι, είναι για την άρχουσα τάξη στις σημερινές συνθήκες των τεράστιων ποσοστών ανεργίας, περισσότερο από ποτέ «ανεπιθύμητοι» στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, θα είναι και πιθανά «κακοί πελάτες» για ένα πανεπιστήμιο με δίδακτρα και στο οποίο πρέπει κανείς να πληρώνει για τη σίτιση, τη στέγαση, τις μεταφορές και τα συγγράμματα.
Έτσι λοιπόν, με πρόταση του Υπ. Παιδείας Α. Λοβέρδου στην Βουλή, πάνω από 150.000 φοιτητές (σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Βήματος» στις 22/8/2014), βαφτίζονται «αιώνιοι» από την κυβέρνηση και διαγράφονται άμεσα από τις σχολές τους. Φυσικά, πρόκειται για ένα καθαρά αντισυνταγματικό μέτρο, καθώς έχει αναδρομικό χαρακτήρα και ταυτόχρονα αποτελεί μια ακόμα κατάφορη παραβίαση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων.
Για να καταλάβουμε την έκταση την οποία λαμβάνουν οι διαγραφές, αρκεί να αναφερθεί ότι ο συνολικός αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών το 2009 ήταν 397.000 («Καθημερινή» 16/2/2013). Πρόκειται δηλαδή για τη διαγραφή περισσότερων από το ένα τρίτο των φοιτητών της χώρας! Πρέπει ακόμα να αναφερθεί ότι σχολές μεγάλης δυσκολίας, έχουν μέσο όρο αποφοίτησης στα 3 και 4 χρόνια επιπλέον της κανονικής διάρκειας σπουδών και συνεπώς, η εφαρμογή του μέτρου θα σημάνει διαγραφή της μεγάλης πλειοψηφίας των φοιτητών τους! Παράλληλα, το χρονικό όριο φοίτησης θα ασκήσει μια τεράστια πίεση για μια «ντε φάκτο» υποβάθμιση της ποιότητας σπουδών, προκειμένου να γίνει στοιχειωδώς εφικτή η έγκαιρη ολοκλήρωσή τους.
Είναι αυτονόητο ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αντιταχθεί αγωνιστικά στην προσπάθεια ακρωτηριασμού του φοιτητικού δυναμικού της χώρας, παλεύοντας ενωτικά για να μην διαγραφεί κανένας φοιτητής και για να καταργηθούν τα χρονικά όρια φοίτησης καθώς και ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, για μια εκπαίδευση αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων όμως, έχει επιβεβαιώσει απόλυτα πως η παρούσα κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε κανένα ζήτημα. Ο αγώνας αυτός λοιπόν, οφείλει να αποτελέσει τη «σπίθα» που θα αναζωογονήσει το εργατικό κίνημα, οδηγώντας σε έναν κοινό αγώνα φοιτητών και εργαζομένων για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Οι φοιτητές και οι νέοι της Κομμουνιστικής Τάσης, έχοντας πάρει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της «Νεολαίας ενάντια στον Καπιταλισμό», εξηγούμε ότι η πολιτική σκληρής λιτότητας και περικοπών που εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι και η μόνη εφαρμόσιμη πολιτική στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Ακόμα και αν επιτευχθούν μερικές επιμέρους κατακτήσεις, θα πρόκειται για μια νίκη εξαιρετικά εφήμερου χαρακτήρα και μάλιστα, τόσο πιο εφήμερου όσο πιο σημαντικές θα είναι οι κατακτήσεις αυτές. Έτσι, λοιπόν θεωρούμε πως οι νέοι και οι εργαζόμενοι πρέπει να συνδέσουν τον αγώνα για μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, μαζική και ανοιχτή για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, με τον συνολικό αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, για μια διαφορετική, σοσιαλιστική εκπαίδευση στα πλαίσια μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Για μια αναλυτική παρουσίαση των θέσεων της καμπάνιας «Νεολαία ενάντια στον Καπιταλισμό» για τα Πανεπιστήμια καθώς και μια επεξεργασμένη ανάλυση του χαρακτήρα της καπιταλιστικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα και των μέτρων της αντιμεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διαβάστε το σχετικό κείμενο με τίτλο «Σοσιαλιστικό Πρόγραμμα για τα Πανεπιστήμια», στη σελίδα μας.
