Την Τετάρτη 13/3, η φρεγάτα «Ύδρα» άνοιξε πυρ εναντίον drone των ανταρτών Χούθι, πραγματοποιώντας την πρώτη της πολεμική εμπλοκή από τότε που έπλευσε στην Ερυθρά Θάλασσα. Αυτή είναι η πιο σοβαρή ανάμιξη του ελληνικού κράτους σε ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις εδώ και δεκαετίες. Η φρεγάτα «Ύδρα» έχει σταλεί ως μέρος της στρατιωτικής επιχείρησης της ΕΕ «Ασπίδες», που στόχο υποτίθεται πως έχει την προστασία των εμπορικών πλοίων από τις επιθέσεις των ανταρτών Χούθι.
Η χώρα δεν τραβήχτηκε σε αυτή την επιχείρηση ως μια υπάκουη αποικία όπως φαντάζονται ορισμένοι στην Αριστερά. Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει τα δικά της ζωτικά συμφέροντα που την ωθούν να εμπλακεί στις ιμπεριαλιστικές περιπέτειες στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι επιθέσεις των ανταρτών Χούθι σε εμπορικά πλοία πλήττει τους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι διαθέτουν τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο και κυριαρχούν στις διελεύσεις πλοίων από τη Διώρυγα του Σουέζ. Επιπρόσθετα, η εμπορική κίνηση στο λιμάνι του Πειραιά έχει μειωθεί 10-15% λόγω των επιθέσεων των Χούθι. Όπως παραδέχθηκε ο Υπ. Άμυνας Ν. Δένδιας «η Ελλάδα έχει και συμφέρον και υποχρέωση να διασφαλίσει την απρόσκοπτη κίνηση των ελληνικών πλοίων μέσω της παρουσίας της».
Νατοϊκοί σχεδιασμοί
Η προστασία των εμπορικών πλοίων, ωστόσο, δεν είναι ο βασικός λόγος της εμπλοκής της χώρας στις πολεμικές επιχειρήσεις της Ερυθράς Θάλασσας. Η ελληνική φρεγάτα είναι τμήμα μιας Νατοϊκής ιμπεριαλιστικής δύναμης που προσπαθεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά σε δυνάμεις της περιοχής που θα μπορούσαν να επιτεθούν στο Ισραήλ, όπως για παράδειγμα η Χεζμπολάχ ή το Ιράν. Αποτελεί μια δύναμη που στην ουσία καλύπτει το κράτος του Ισραήλ όσο αυτό συνεχίζει το φρικιαστικό έργο της σφαγής των Παλαιστινίων. Οι δυνάμεις αυτές έχουν εμπλακεί ήδη σε βομβαρδισμούς της Υεμένης, καθώς και της Συρίας και του Ιράκ, αυξάνοντας τον κίνδυνο για πολεμική «ανάφλεξη» σε ολόκληρη την περιοχή.
Η ελληνική αστική τάξη μπαίνει τυχοδιωκτικά στην πρώτη γραμμή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ σε μια προσπάθεια να αποσπάσει καλύτερα ανταλλάγματα από τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους έναντι των ανταγωνιστών της στην περιοχή (Τουρκία). Η εμπλοκή του ελληνικού ναυτικού σε μια εμπόλεμη ζώνη είναι η φυσική συνέχεια της υπογραφής της «αμυντικής» συμφωνίας το 2019 με τις ΗΠΑ. Όπως τονίζαμε τότε, με τη συμφωνία αυτή, η Ελλάδα αναβαθμίζεται σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.
Για να παίξει πιο ενεργό ρόλο σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, η ελληνική άρχουσα τάξη έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια σ’ ένα εξοπλιστικό ράλι. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της πρόσφατης αγοράς των F-35. Το κόστος αυτής της αγοράς υπολογίζεται στα 9 δισ. δολάρια. Το πραγματικό κόστος όμως, αν συμπεριλάβει κανείς τα όπλα και τη συντήρηση, θα είναι τετραπλάσιο σε βάθος 25ετίας και θα φτάσει τα 40 δισ.
Τα αεροσκάφη αυτά, δεν αγοράζονται με σκοπό την άμυνα. Είναι επιθετικά όπλα «πρώτου πλήγματος», σχεδιασμένα να περάσουν απαρατήρητα από τα ραντάρ και να πλήξουν στόχο σε μεγάλη απόσταση. Θεωρούνται από ειδικούς ακατάλληλα για αερομαχίες σε περιορισμένους εναέριους χώρους όπως αυτός του Αιγαίου. Γι’ αυτόν τον λόγο όταν το 2003 οι ΗΠΑ πρότειναν την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα των F-35, η τότε κυβέρνηση την απέρριψε με την αιτιολογία ότι δεν εξυπηρετούσε τις αμυντικές ανάγκες της χώρας.
Η ελληνική αστική τάξη εμπλέκεται λοιπόν όλο και πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, κάτι που θα πληρωθεί αναπόφευκτα με το αίμα στρατιωτών, αλλά και αθώων πολιτών, καθώς αυτές οι επιχειρήσεις θα μετατρέψουν τη χώρα σε κέντρο αντιποίνων και τρομοκρατικών επιθέσεων. Το εργατικό κίνημα πρέπει να παλέψει ενεργά για την απεμπλοκή του ελληνικού λαού από αυτή τη θανάσιμη ιμπεριαλιστική παγίδα, κάτι που μπορεί να γίνει πραγματικότητα με την άνοδο στην εξουσία μιας εργατικής κυβέρνησης με σοσιαλιστικό πρόγραμμα.
Ηλίας Κυρούσης
