Την Τρίτη 28/6 ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Επαμεινώνδας Κορκονέας, αφέθηκε ελεύθερος με την αναγνώριση του ελαφρυντικού του «πρότερου σύννομου βίου». Η Απόφαση πάρθηκε από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας με 4 ψήφους υπέρ και 3 κατά, παρά την πρόταση του εισαγγελέα να μην αναγνωριστεί κάποιο ελαφρυντικό. Έτσι η ποινή του από ισόβια μετατράπηκε σε 13 χρόνια κάθειρξη.
Ο Κορκονέας είχε αρχικά καταδικαστεί σε ισόβια, αλλά στο Εφετείο το καλοκαίρι του 2019, αναγνωρίσθηκε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου. Ακολούθως είχαμε την αναίρεση αυτής της απόφασης από τον Άρειο Πάγο μετά από εισήγηση του εισαγγελέα Βασίλη Πλιώτα ο οποίος ζήτησε να μη γίνει δεκτή η αναγνώριση του συγκεκριμένου ελαφρυντικού. Έτσι ο Κορκονέας οδηγήθηκε ξανά στη φυλακή. Τελικά όμως η αστική Δικαιοσύνη επανήλθε αναγνωρίζοντας το παραπάνω ελαφρυντικό στον εν ψυχρώ δολοφόνο ενός αθώου 15χρονου παιδιού και αφήνοντάς τον ελεύθερο να κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Η απόφαση αυτή δεν είναι τυχαία. Δεν είναι το αποτέλεσμα των εργασιών μιας «τυφλής» Δικαιοσύνης. Η αστική Δικαιοσύνη έχει ως σκοπό την υπεράσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Αυτό το έχει δείξει αναρίθμητες φορές με την εξάντληση της αυστηρότητάς της σε αγωνιστές, νεολαίους και εργαζόμενους και την αναγνώριση όλων των δυνατών «ελαφρυντικών» σε φασίστες, αστούς και «όργανα της τάξης».
Ο κανόνας για την αστική Δικαιοσύνη είναι τα περιστατικά απρόκλητης αστυνομικής βίας να μένουν ατιμώρητα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν η ευθεία δολοφονική βολή χειροβομβίδας κρότου-λάμψης από αστυνομικό σε φοιτητή στο ΑΠΘ. Το περιστατικό αυτό όχι μόνο δεν οδήγησε σε τιμωρία του εν λόγω αστυνομικού, αλλά υποστηρίχθηκε και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος χαρακτήρισε τον φοιτητή «επαγγελματία τραυματία».
Στην πραγματικότητα, η καταδίκη και η φυλάκιση του Κορκονέα ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας στα περιστατικά αστυνομικής βίας – που πολλές φορές μόνο από τύχη δεν έχουν καταλήξει σε θάνατο. Ο βασικός λόγος που οδήγησε σε αυτή την απόφαση ήταν ο φόβος της αστικής τάξης για την περαιτέρω μαζικοποίηση της νεολαιίστικης εξέγερσης του 2008. Αντίστοιχα, ήταν ο φόβος για την ανάπτυξη ενός μαζικού αντιφασιστικού κινήματος που ώθησε τελικά την αστική τάξη να προχωρήσει στη δίωξη της ηγεσίας της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Η ελληνική αστική τάξη και η κυβέρνησή της γνωρίζουν ότι αργά η γρήγορα θα βρεθούν μπροστά σ’ ένα μαζικό κίνημα της νεολαίας, η οποία ασφυκτιά σε συνθήκες φτωχοποίησης, καταστολής και επιθέσεων στην Εκπαίδευση. Η αποφυλάκιση του Κορκονέα είναι ένα ακόμα μήνυμα τρομοκράτησης των φοιτητών, των μαθητών και των νέων εργαζόμενων. Είναι επίσης ένα μήνυμα προς κάθε φασιστικό στοιχείο μέσα στον κρατικό μηχανισμό πως είναι καλύπτεται από την αστική Δικαιοσύνη.
Αυτή η απόφαση προκαλεί τη δίκαιη αγανάκτηση κάθε αγωνιστή αλλά και κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Τονίζει επίσης για άλλη μια φορά το γεγονός πως η αστική Δικαιοσύνη είναι ένας θεσμός στην υπηρεσία της αστικής τάξης και πως το εργατικό κίνημα και η νεολαία πρέπει να έχουν ως στόχο να την διαλύσουν μαζί με το υπόλοιπο αστικό κράτος. Σε μία Εργατική Δημοκρατία η Δικαιοσύνη δε θα είναι ένας ανεξέλεγκτος κρατικός μηχανισμός, αλλά θα περιλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων και θα βασίζεται στην εκλογή και την ανακλητότητα όλων των δικαστικών λειτουργών.
Η απόφαση αυτή δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένας ακόμα κρίκος σε δικαστικές αποφάσεις που ρίχνουν στα μαλακά τον θύτη, τροφοδοτώντας τελικά την όξυνση της κρατικής καταστολής, της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, που αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρά απρόσκοπτα η επικίνδυνη, αντιλαϊκή πολιτική από όλες τις κυβερνήσεις. Τείχος απέναντι στην αστυνομική και κρατική βία θα υψώσει μόνο η οργανωμένη πάλη του λαού και της νέας γενιάς για μια ζωή με δικαιώματα.
Ηλίας Κυρούσης
