Η τρικομματική κυβέρνηση έγινε από χθες δικομματική, σαν αποτέλεσμα της κρίσης που δημιούργησε στις γραμμές της η επιδείνωση της κατάστασης του ελληνικού καπιταλισμού, η γενικευμένη κοινωνική αγανάκτηση για την πολιτική της και το μαζικό κίνημα που αναπτύχθηκε με επίκεντρο την ΕΡΤ.
Παρότι ένα τμήμα της άρχουσας τάξης με εκφραστή τον Σαμαρά «φλέρταρε» με την ιδέα της προσφυγής στις κάλπες τις προηγούμενες μέρες, η ασφυκτική πίεση από την τρόικα εξαιτίας του ενδεχομένου πρόκλησης μιας πανευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης, επέφερε τη ματαίωση κάθε σκέψης για εκλογές.
Οι αποστάτες της Αριστεράς αποχώρησαν από την κυβέρνηση, όχι ασφαλώς γιατί τους «έπιασε ο πόνος» για τους απολυμένους της ΕΡΤ, αλλά για να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι, έτσι ώστε να συνεχίζουν να φαίνονται χρήσιμοι στην άρχουσα τάξη στο άμεσο μέλλον. Κανένας συνειδητός υποστηρικτής της Αριστεράς δεν ξεχνά τον βρώμικο ρόλο τους ένα χρόνο τώρα σαν στηρίγματα των Μνημονίων και όλων των μέτρων που απορρέουν από αυτά. Οι κύριοι αυτοί με τη συμμετοχή τους στη συγκυβέρνηση οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη φτώχεια και την ανεργία και γι’ αυτό αποτελούν και θα αποτελούν εχθρούς της εργατικής τάξης και της Αριστεράς. Όσοι στη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σκέφτονται ή θα σκεφθούν να αναζητήσουν στην ΔΗΜΑΡ μελλοντικούς πολιτικούς συμμάχους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η βάση του κόμματος δεν πρόκειται να επιτρέψει ποτέ την πραγματοποίηση τέτοιων σχεδίων.
Η ανασχηματισμένη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, σαν αποτέλεσμα των νέων σκληρών ταξικών μέτρων που θα λάβει εξαιτίας της βαθειάς ύφεσης και των επιπτώσεών της στα κρατικά έσοδα, θα γίνει πολύ σύντομα ακόμα πιο μισητή από την τρικομματική προκάτοχό της. Σε αυτές τις συνθήκες, η προοπτική εξάντλησης της τετραετίας για την οποία έκανε χθες λόγο στο διάγγελμά του ο Σαμαράς, μπορεί να εκληφθεί είτε σαν ανέκδοτο, είτε σαν μια επικοινωνιακή απόπειρα να πληγεί το ηθικό της εργατικής τάξης και να σταλεί ένα μήνυμα καθησυχασμού από την ελληνική άρχουσα τάξη στους διεθνείς της πάτρωνες.
Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένη την «απαγόρευση» διενέργειας εκλογών που έχει επιβάλει η τρόικα και τη στήριξη της νέας κυβέρνησης από τους καριερίστες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τους «ανεξάρτητους» ομοϊδεάτες τους και «κατά περίσταση» από την ΔΗΜΑΡ, ο μόνος εφικτός δρόμος για να φύγει από την εξουσία αυτή η νέα δικομματική κυβέρνηση είναι να ανατραπεί με έναν άμεσο τρόπο από το εργατικό κίνημα και τη νεολαία.
Έτσι το δίλημμα που έχουν μπροστά τους οι ηγεσίες των μαζικών πολιτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων της εργατικής τάξης είναι σαφές και ξεκάθαρο. Είτε θα προετοιμάσουν από κοινού μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, είτε θα ακολουθήσουν – ανεξάρτητα από φρασεολογία και συνθηματολογία – τον δρόμο της παθητικής αναμονής.
Ο δεύτερος δρόμος θα είναι εγκληματικός και πρακτικά σημαίνει συνενοχή στην εξαθλίωση των εργατικών μαζών, που θα κλιμακωθεί ραγδαία με νέες περικοπές, απολύσεις και «καταργήσεις» νοσοκομείων, σχολείων, Πανεπιστημίων, Δήμων, πρώην επιχειρήσεων Κοινής ωφέλειας και ασφαλιστικών ταμείων.
Ο πρώτος δρόμος αντίθετα, είναι απόλυτα επιβεβλημένος. Ταυτίζεται με την θέση που καιρό τώρα παλεύει στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ και που πολύ σωστά υιοθέτησε, προτείνοντάς την στη ΓΣΕΕ πριν από λίγες μέρες, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος. Η ηγεσία και τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επιτέλους να την υποστηρίξουν!
Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει συγκεκριμένα και παλεύει για τα ακόλουθα:
- Ανατροπή της συγκυβέρνησης Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ από το μαζικό κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας! Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τα συνδικάτα σε ενιαίο μέτωπο να προετοιμάσουν μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε εργατικό χώρο και κάθε γειτονιά.
- Η μόνη ριζική πολιτική λύση για τα προβλήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι η εκλογή μιας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ για την εφαρμογή ενός προγράμματος ανατροπής των Μνημονίων και του καπιταλισμού, για την εγκαθίδρυση μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας με κοινωνικοποιημένους τους βασικούς της μοχλούς.
{fcomment}
