Οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη για αύξηση του κατώτατου μισθού που θα αποφασιστεί από την κυβέρνηση τον Απρίλιο αποτελούν ασπιρίνες για την αντιμετώπιση του καρκίνου της ακρίβειας και της εργατικής εξαθλίωσης. Τη στιγμή που η Ελλάδα είναι «πρωταθλήτρια από το τέλος» μέσα στην ΕΕ όσον αφορά την αγοραστική δύναμη του μέσου ετήσιου μισθού πλήρους απασχόλησης (κάτω από τη μέχρι πρότινος τελευταία Βουλγαρία), οι ανακοινώσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού είναι εντελώς ανεπαρκείς.
Συγκεκριμένα, πρόθεση της κυβέρνησης είναι ο κατώτατος μισθός (μεικτά) να αυξηθεί σχεδόν κατά 6% και από 830 ευρώ να φτάσει σχεδόν 880 ευρώ. Παράλληλα, θα μειωθούν κατά 1% οι ασφαλιστικές εισφορές για την Υγεία (0,5% για τον εργοδότη και 0,5% για τον εργαζόμενο), με τον καθαρό μισθό να αυξάνεται έτσι κατά περίπου 5 ευρώ για έναν εργαζόμενο που λαμβάνει τον μέσο μισθό (1.300 ευρώ μεικτά).
Στόχος της κυβέρνησης είναι μέχρι το 2027 ο κατώτατος μισθός να φτάσει τα 950 ευρώ. Και ο μέσος μισθός, από 1.300 ευρώ που είναι σήμερα, να φτάσει τα 1.500 ευρώ το 2027, δηλαδή στα ίδια επίπεδα με το 2011!
Αυξάνεται πραγματικά το εισόδημα των εργαζομένων;
Αυτές οι αυξήσεις-ψίχουλα δεν θα αυξήσουν ουσιαστικά το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι βλέπουν εδώ και 4 χρόνια το πραγματικό εισόδημά τους να μειώνεται εξαιτίας της έκρηξης του πληθωρισμού. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς, και ακόμα περισσότερο είναι ανεπαρκείς για τους εργαζόμενους με υψηλότερους μισθούς από τον κατώτατο.
Επιπρόσθετα, υπολογίζεται ότι ενώ κατά την περίοδο 2024-2027 ο μέσος μισθός θα αυξηθεί κατά 15%, ο φόρος εισοδήματος θα αυξηθεί κατά 41%, δηλαδή θα έχουμε σχεδόν τριπλάσια αύξηση των φόρων εισοδήματος σε σχέση με την αύξηση του μέσου μισθού. Συνεπώς, η αγοραστική δύναμη της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζόμενων μειώνεται, και θα μειωθεί περαιτέρω αντί να αυξηθεί όπως βαυκαλίζονται η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ.
Ακρίβεια και εργατικό εισόδημα
Είναι αυτονόητο πως το εργατικό κίνημα πρέπει να αγωνιστεί για να γίνει επαναφορά της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με τα εργατικά συνδικάτα να μπορούν να ασκούν αγωνιστική πίεση πάνω στους καπιταλιστές-εργοδότες. Επίσης, θα πρέπει να μειωθεί η φορολογία εισοδήματος για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και να καταργηθεί ο ΦΠΑ.
Αυτά όμως δεν φτάνουν για να καταπολεμηθεί το ροκάνισμα των εισοδημάτων της εργατικής τάξης. Θα πρέπει να θεσπιστεί η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή σε μισθούς και συντάξεις, δηλαδή η αύξησή τους με βάση τη μηνιαία αύξηση των τιμών στα τρόφιμα, την ενέργεια και τα υπόλοιπα βασικά καταναλωτικά αγαθά. Ταυτόχρονα, για να ξεσκεπαστεί η ληστρική κερδοσκοπία των καπιταλιστών θα πρέπει να εφαρμοστεί ο εργατικός έλεγχος στις μεγάλες επιχειρήσεις, μέσα από τη δημιουργία εργατικών επιτροπών στους χώρους δουλειάς με σκοπό το άνοιγμα των λογιστικών τους βιβλίων και τη δημοσίευση όλων των σχετικών στοιχείων. Όσες επιχειρήσεις αρνούνται την εφαρμογή του εργατικού ελέγχου θα πρέπει να απαλλοτριώνονται χωρίς αποζημίωση. Μόνο με αυτά τα μέτρα θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε πραγματικά την ακρίβεια και τη φτώχεια. Και αυτά ασφαλώς, είναι αλληλένδετα με την πάλη για την εκλογή μιας εργατικής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει ένα αντικαπιταλιστικό-σοσιαλιστικό πρόγραμμα.
Κωνσταντίνος Αυγέρος