Όλοι παρακολουθήσαμε τον διαρκή και ηρωικό απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς),οι οποίοι απαίτησαν και συνεχίζουν να απαιτούν οργισμένα την ακύρωση της αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβασης που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και την κινέζικη εταιρία COSCO, στην οποία παραδίδεται η χρήση και η εκμετάλλευση του λιμανιού. Με άλλα λόγια, το λιμάνι του Πειραιά, που μέχρι πρότινος βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, πλέον θα βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της COSCO.
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, (όπως άλλωστε και κάθε ιδιωτικοποίηση), σημαίνει αυτόματα και την καταστρατήγηση μιας σειράς εργασιακών δικαιωμάτων τα οποία είχαν κατακτηθεί από τους εργαζομένους μέσα από μια πορεία πολύ σκληρών και πολλές φορές αιματηρών αγώνων. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στα πιο σημαντικά σημεία αυτής της σύμβασης.
Καταρχάς, πουθενά στη σύμβαση δεν υπάρχουν ρήτρες που να εξασφαλίζουν τον εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο των εργαζομένων και του Δημοσίου πάνω στον ΟΛΠ, προκειμένου να ελέγχεται η διατήρηση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας, η υγιεινή και η καθαριότητα των χώρων, καθώς και η προστασία του περιβάλλοντος. Όπως φαίνεται η COSCO δεν θα εποπτεύεται από κανέναν. Επίσης, αναφέρεται ότι το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση μόνο σε περίπτωση που η COSCO αναστείλει τη λειτουργία του λιμανιού για 15 συνεχείς μέρες. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρία θα μπορεί να κλείνει το λιμάνι (αν αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά της) για χρονικά διαστήματα έως και 14 ημερών και κανείς δεν θα μπορεί να της πει τίποτα.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι πουθενά στη σύμβαση δεν αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι αποτελούν μια ιδιαίτερη επαγγελματική ομάδα, η οποία δουλεύει κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και άρα της αναλογούν αυξημένες αμοιβές και δικαιώματα. Όσον αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων, αυτά διασφαλίζονται από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), η οποία όμως καλύπτει μόνο τους εργαζομένους στους Δημόσιους Οργανισμούς Λιμένος. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικοποιημένο πλέον ΟΛΠ, μένουν πλήρως εκτεθειμένοι! Από την άλλη πλευρά, στην COSCO δίνεται ρητά το δικαίωμα να προσλαμβάνει εργάτες από την ελεύθερη αγορά εργασίας, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, με προγράμματα STAGE, τους οποίους θα αμείβει ως ανειδίκευτους (και ανασφάλιστους) εργάτες και θα μπορεί να συνάπτει μαζί τους ατομικές συμβάσεις εργασίας ή ακόμα και συμβάσεις έργου.
Τα παραπάνω μέτρα αποσκοπούν στη δημιουργία ενός φτηνού, ανασφάλιστου και ανασφαλούς εργατικού δυναμικού το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εκβιασμού προς τους υπόλοιπους εργαζομένους του ΟΛΠ προκειμένου να περισταλούν και οι δικές τους διεκδικήσεις. Άλλωστε, η σύμβαση αναφέρει καθαρά ότι η COSCO είναι υπεύθυνη για την "προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας του λιμανιού". Στέλνει έτσι ένα ξεκάθαρο μήνυμα "κατασταλτικής πυγμής" προς όλους τους εργάτες που σκέφτονται να διεκδικήσουν αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που έρχεται να προστεθεί στα παραπάνω, είναι η ανακοίνωση της COSCO, πως αμέσως μετά την επικύρωση της σύμβασης, θα καταργηθούν οι 750 θέσεις εργασίας του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού. Αυτό σημαίνει ότι με το "καλημέρα" θα απολυθούν 750 εργάτες (από τους 1600 συνολικά του λιμανιού), αφού πλέον δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καταπατώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις περί "ακύρωσης αυτής της απαράδεκτης σύμβασης", τώρα δηλώνει πως η σύμβαση δεν μπορεί να ακυρωθεί, παρά μόνο να "βελτιωθεί σε κάποια σημεία". Στην πραγματικότητα, αυτή η κυβέρνηση, όπως άλλωστε και η προηγούμενη της ΝΔ, έχει πάρει σαφή εντολή από την Κομισιόν, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και από τους ντόπιους καπιταλιστές να εφαρμόσει ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα γενικευμένης επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα με άλλοθι τη "μείωση του ελλείμματος" και τη "σταθεροποίηση της οικονομίας". Ο πραγματικός της στόχος είναι να φορτωθούν όλα τα βάρη της κρίσης που ο καπιταλισμός γέννησε στις πλάτες αυτών που δεν φταίνε, δηλαδή των εργαζομένων και την ίδια στιγμή οι μεγαλοτραπεζίτες και οι βιομήχανοι να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα υπερκέρδη που όλη την προηγούμενη περίοδο συσσώρευσαν. Έτσι, οι ιδιωτικοποιήσεις (βλ. παιδεία, ΟΤΕ, λιμάνια…) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του προγράμματος, αφού ανοίγουν νέα πεδία υπερκερδών για το κεφάλαιο, κάτι, που ειδικά σε περίοδο κρίσης, έχει τεράστια ανάγκη.
Δυστυχώς στο ίδιο μήκος κύματος όσον αφορά το ζήτημα του ΟΛΠ έχει κινηθεί μέχρι τώρα και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία με δημόσιες τοποθετήσεις της (βλ. δηλώσεις Παναγόπουλου) έχει ταχθεί υπέρ της "αναθεώρησης" και όχι της ακύρωσης της συνθήκης.
Τα συνδικάτα και η Αριστερά πρέπει να τονίσουν ότι μόνο ένας αποκλειστικά δημόσιος ΟΛΠ που λειτουργεί κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση μπορεί, από τη μία πλευρά να διασφαλίσει τα εργασιακά δικαιώματα και από την άλλη ,να εγγυηθεί ότι η λειτουργία του Λιμανιού, θα γίνεται με γνώμονα τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και όχι με βάση το κέρδος κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών.
Όμως, η ηγεσία της ΟΜΥΛΕ (Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας ) και η Ένωση Λιμενεργατών, δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Μετά από συνάντηση με την Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη, αποφάσισαν να αναστείλουν την απεργία όταν εκείνη τους υποσχέθηκε το «πάγωμα» της συμφωνίας με την COSCO για 15 μέρες, προκειμένου να «συζητηθούν ξανά κάποια σημεία που χρειάζονται βελτίωση». Η ηγεσία της ΟΜΥΛΕ, αντί να κρίνει «θετικές» τέτοιου είδους υπουργικές υποσχέσεις, πρέπει να τονίζει συνεχώς την ανάγκη για κατάργηση και όχι απλώς αναθεώρηση της συνθήκης, αφού, όπως έχει δείξει και η προηγούμενη εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων (βλ. «Ολυμπιακή» κτλ), ακόμα και αν ο ιδιώτης υποχωρήσει σε κάποια σημεία, είναι σίγουρο ότι θα επανέλθει αργά ή γρήγορα (όταν σταθεροποιήσει τη θέση του) με πολύ χειρότερους όρους για τους εργαζομένους.
Το μόνο στήριγμα που έχουν οι εργαζόμενοι προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους και να πετύχουν νίκες είναι το ίδιο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Μόνο ένα εργατικό κίνημα μαζικό και πάνω απ όλα ενωμένο μπορεί να είναι αποτελεσματικό! Το σωματείο των λιμενεργατών πρέπει να συντονίσει τη δράση του με τους εργαζομένους άλλων κλάδων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, όπως είναι οι εργαζόμενοι των STAGE, oι εργάτες στη Ν/Ζώνη Περάματος και στο Σκαραμαγκά. Πρέπει επίσης να πιέσει την ηγεσία της ΓΣΕΕ να στηρίξει και να συντονίσει αυτόν τον αγώνα, καθώς και να διεξάγει μια υπομονετική καμπάνια ενημέρωσης σε όλους τους χώρους δουλειάς, προκειμένου αυτός ο αγώνας να βρει μαζική υποστήριξη μέσα στο εργατικό κίνημα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μην επικρατήσει η ηττοπάθεια και η απογοήτευση στις τάξεις των λιμενεργατών, τώρα που η απεργία προσωρινά έχει ανασταλεί.
Καταρχάς, πουθενά στη σύμβαση δεν υπάρχουν ρήτρες που να εξασφαλίζουν τον εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο των εργαζομένων και του Δημοσίου πάνω στον ΟΛΠ, προκειμένου να ελέγχεται η διατήρηση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας, η υγιεινή και η καθαριότητα των χώρων, καθώς και η προστασία του περιβάλλοντος. Όπως φαίνεται η COSCO δεν θα εποπτεύεται από κανέναν. Επίσης, αναφέρεται ότι το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση μόνο σε περίπτωση που η COSCO αναστείλει τη λειτουργία του λιμανιού για 15 συνεχείς μέρες. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρία θα μπορεί να κλείνει το λιμάνι (αν αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά της) για χρονικά διαστήματα έως και 14 ημερών και κανείς δεν θα μπορεί να της πει τίποτα.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι πουθενά στη σύμβαση δεν αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι αποτελούν μια ιδιαίτερη επαγγελματική ομάδα, η οποία δουλεύει κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και άρα της αναλογούν αυξημένες αμοιβές και δικαιώματα. Όσον αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων, αυτά διασφαλίζονται από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), η οποία όμως καλύπτει μόνο τους εργαζομένους στους Δημόσιους Οργανισμούς Λιμένος. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικοποιημένο πλέον ΟΛΠ, μένουν πλήρως εκτεθειμένοι! Από την άλλη πλευρά, στην COSCO δίνεται ρητά το δικαίωμα να προσλαμβάνει εργάτες από την ελεύθερη αγορά εργασίας, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, με προγράμματα STAGE, τους οποίους θα αμείβει ως ανειδίκευτους (και ανασφάλιστους) εργάτες και θα μπορεί να συνάπτει μαζί τους ατομικές συμβάσεις εργασίας ή ακόμα και συμβάσεις έργου.
Τα παραπάνω μέτρα αποσκοπούν στη δημιουργία ενός φτηνού, ανασφάλιστου και ανασφαλούς εργατικού δυναμικού το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εκβιασμού προς τους υπόλοιπους εργαζομένους του ΟΛΠ προκειμένου να περισταλούν και οι δικές τους διεκδικήσεις. Άλλωστε, η σύμβαση αναφέρει καθαρά ότι η COSCO είναι υπεύθυνη για την "προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας του λιμανιού". Στέλνει έτσι ένα ξεκάθαρο μήνυμα "κατασταλτικής πυγμής" προς όλους τους εργάτες που σκέφτονται να διεκδικήσουν αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που έρχεται να προστεθεί στα παραπάνω, είναι η ανακοίνωση της COSCO, πως αμέσως μετά την επικύρωση της σύμβασης, θα καταργηθούν οι 750 θέσεις εργασίας του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού. Αυτό σημαίνει ότι με το "καλημέρα" θα απολυθούν 750 εργάτες (από τους 1600 συνολικά του λιμανιού), αφού πλέον δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καταπατώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις περί "ακύρωσης αυτής της απαράδεκτης σύμβασης", τώρα δηλώνει πως η σύμβαση δεν μπορεί να ακυρωθεί, παρά μόνο να "βελτιωθεί σε κάποια σημεία". Στην πραγματικότητα, αυτή η κυβέρνηση, όπως άλλωστε και η προηγούμενη της ΝΔ, έχει πάρει σαφή εντολή από την Κομισιόν, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και από τους ντόπιους καπιταλιστές να εφαρμόσει ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα γενικευμένης επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα με άλλοθι τη "μείωση του ελλείμματος" και τη "σταθεροποίηση της οικονομίας". Ο πραγματικός της στόχος είναι να φορτωθούν όλα τα βάρη της κρίσης που ο καπιταλισμός γέννησε στις πλάτες αυτών που δεν φταίνε, δηλαδή των εργαζομένων και την ίδια στιγμή οι μεγαλοτραπεζίτες και οι βιομήχανοι να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα υπερκέρδη που όλη την προηγούμενη περίοδο συσσώρευσαν. Έτσι, οι ιδιωτικοποιήσεις (βλ. παιδεία, ΟΤΕ, λιμάνια…) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του προγράμματος, αφού ανοίγουν νέα πεδία υπερκερδών για το κεφάλαιο, κάτι, που ειδικά σε περίοδο κρίσης, έχει τεράστια ανάγκη.
Δυστυχώς στο ίδιο μήκος κύματος όσον αφορά το ζήτημα του ΟΛΠ έχει κινηθεί μέχρι τώρα και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία με δημόσιες τοποθετήσεις της (βλ. δηλώσεις Παναγόπουλου) έχει ταχθεί υπέρ της "αναθεώρησης" και όχι της ακύρωσης της συνθήκης.
Τα συνδικάτα και η Αριστερά πρέπει να τονίσουν ότι μόνο ένας αποκλειστικά δημόσιος ΟΛΠ που λειτουργεί κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση μπορεί, από τη μία πλευρά να διασφαλίσει τα εργασιακά δικαιώματα και από την άλλη ,να εγγυηθεί ότι η λειτουργία του Λιμανιού, θα γίνεται με γνώμονα τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και όχι με βάση το κέρδος κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών.
Όμως, η ηγεσία της ΟΜΥΛΕ (Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας ) και η Ένωση Λιμενεργατών, δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Μετά από συνάντηση με την Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη, αποφάσισαν να αναστείλουν την απεργία όταν εκείνη τους υποσχέθηκε το «πάγωμα» της συμφωνίας με την COSCO για 15 μέρες, προκειμένου να «συζητηθούν ξανά κάποια σημεία που χρειάζονται βελτίωση». Η ηγεσία της ΟΜΥΛΕ, αντί να κρίνει «θετικές» τέτοιου είδους υπουργικές υποσχέσεις, πρέπει να τονίζει συνεχώς την ανάγκη για κατάργηση και όχι απλώς αναθεώρηση της συνθήκης, αφού, όπως έχει δείξει και η προηγούμενη εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων (βλ. «Ολυμπιακή» κτλ), ακόμα και αν ο ιδιώτης υποχωρήσει σε κάποια σημεία, είναι σίγουρο ότι θα επανέλθει αργά ή γρήγορα (όταν σταθεροποιήσει τη θέση του) με πολύ χειρότερους όρους για τους εργαζομένους.
Το μόνο στήριγμα που έχουν οι εργαζόμενοι προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους και να πετύχουν νίκες είναι το ίδιο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Μόνο ένα εργατικό κίνημα μαζικό και πάνω απ όλα ενωμένο μπορεί να είναι αποτελεσματικό! Το σωματείο των λιμενεργατών πρέπει να συντονίσει τη δράση του με τους εργαζομένους άλλων κλάδων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, όπως είναι οι εργαζόμενοι των STAGE, oι εργάτες στη Ν/Ζώνη Περάματος και στο Σκαραμαγκά. Πρέπει επίσης να πιέσει την ηγεσία της ΓΣΕΕ να στηρίξει και να συντονίσει αυτόν τον αγώνα, καθώς και να διεξάγει μια υπομονετική καμπάνια ενημέρωσης σε όλους τους χώρους δουλειάς, προκειμένου αυτός ο αγώνας να βρει μαζική υποστήριξη μέσα στο εργατικό κίνημα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μην επικρατήσει η ηττοπάθεια και η απογοήτευση στις τάξεις των λιμενεργατών, τώρα που η απεργία προσωρινά έχει ανασταλεί.
ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΛΠ !
ΑΜΕΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ COSCO !
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΟΛΠ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ !
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΑΡΕΛΑΣ
