H «δημόσια» τηλεόραση μουτζουρώνει την Ιστορία
Το βράδυ της 19ης Αυγούστου, η ΕΤ3 παρουσίασε το ντοκιμαντέρ «Ποιος πλήρωσε τον Τρότσκι;» (!!!). Η σκηνοθεσία είναι κάποιας Gallina Ogumaya, αγνώστων λοιπών στοιχείων και βιογραφικού (σχετική αναζήτηση στο διαδίκτυο οδήγησε σε μηδενικά αποτελέσματα. Μόνο η ΕΤ3 φαίνεται να έχει ενδιαφερθεί για αυτό το «σοβαρό» ντοκιμαντέρ…). Η παραγωγή είναι ρωσική. Σύμφωνα με την περιγραφή που δίνεται στο πρόγραμμα του καναλιού, «… ο Λέον Τρότσκι είναι μια από τις πιο δυσοίωνες φυσιογνωμίες της ρωσικής ιστορίας του 19ου αιώνα. Το όνομά του εμφανίζεται στα γεγονότα που σηματοδότησαν την τραγωδία της Ρωσίας, την καταστροφή της χώρας. Μοναδικά ντοκουμέντα και εξωγενείς έρευνες χρησιμοποιούνται στο ντοκιμαντέρ αυτό, για να φτάσουν για πρώτη φορά στα μάτια του τηλεθεατή οι μυστικές στρατηγικές διεθνών τραπεζικών λειτουργιών που υποστηρίχθηκαν από τον Τρότσκι».
Επίσης λίγες ημέρες νωρίτερα (5/8), η ΕΤ3 παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ της ίδιας «δημιουργού» με τίτλο «Η ξεπουλημένη επανάσταση», όπου επίσης παρουσιάζονταν «μοναδικά» ντοκουμέντα για το ποια συμφέροντα χρηματοδότησαν τον Λένιν, για να προχωρήσει στην ανατροπή της κυβέρνησης Κερένσκι που προέκυψε μετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917… Για τους συνωμοσιολόγους κατασκευαστές του ντοκιμαντέρ, ο Λένιν χρηματοδοτείτο από το γερμανικό, ενώ ο Τρότσκι από το βρετανικό και προπαντός από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στην αφήγηση, «…τους δύο τους ένωνε το χρήμα… ο Λένιν χρησιμοποιούσε τον Τρότσκι, επειδή ο δεύτερος μπορούσε να εξασφαλίσει αμερικανικό χρήμα, στο οποίο ο ίδιος δεν είχε πρόσβαση»!!!
Ασφαλώς, τα «μοναδικά ντοκουμέντα και οι εξωγενείς έρευνες», που μας υποσχέθηκε το ντοκιμαντέρ, αποδείχθηκαν κενές υποσχέσεις. Τίποτα περισσότερο από πασίγνωστες και χιλιοειπωμένες παλιές συκοφαντίες παρουσιάζονται από «ερευνητές» αμφίβολης προέλευσης, παρέχοντας μια γελοία ανάλυση της Ρωσικής Επανάστασης μέσα από τα μάτια φανατικών αντικομμουνιστών συνωμοσιολόγων. Ο ρόλος βέβαια του Τρότσκι στη Ρωσική Επανάσταση εδώ παρουσιάζεται πρωταγωνιστικός, σε αντίθεση με τη συνήθη σταλινική αφήγηση. Η σταλινική όμως μέθοδος της πλαστογραφίας ακολουθήθηκε πιστά.
Το πραγματικό ζήτημα που προκύπτει με την παρουσίαση τέτοιων ντοκιμαντέρ από την κρατική τηλεόραση δεν είναι ασφαλώς η κηλίδωση μεγάλων επαναστατικών προσωπικοτήτων, όπως αυτής του μεγάλου μαρξιστή επαναστάτη Λέον Τρότσκι, το έργο του οποίου άντεξε στη λυσσώδη καταδίωξη σύσσωμου του σταλινικού μηχανισμού για δεκαετίες, ενώ σήμερα επανέρχεται ακόμα πιο επίκαιρο. Το πρόβλημα είναι πώς η κρατική τηλεόραση επιλέγει και παρουσιάζει, προσδίδοντάς τους κύρος, αντεπιστημονικά και φανατικά κατασκευάσματα με μάλλον προφανείς, αντικομμουνιστικές πολιτικές στοχεύσεις. Τέτοιες αυθαιρεσίες θα πρέπει να προκαλέσουν την έντονη αντίδραση σύσσωμης της Αριστεράς.
