Γιατί η “αποκρατικοποίηση” του Ελληνικού συνιστά σκάνδαλο.
Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και η παράκτια ζώνη του, έχει γίνει εδώ και χρόνια στόχος διαφόρων «επενδυτών» – ληστών του δημόσιου χρήματος. Από το «Mνημόνιο 1» κι έπειτα, όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις έχουν συναινέσει στο ξεπούλημα αυτού του χώρου. Το ξεπούλημα αυτό απετράπη μέχρι στιγμής λόγω των έντονων αντιδράσεων του τοπικού κινήματος. Μια λεπτομερής ματιά στα στοιχεία αυτής της «επένδυσης», θα αποδείξει και στον πιο δύσπιστο αυτό που χρόνια τώρα φωνάζουν οι κάτοικοι: Μπορείς να το πεις ληστεία, μπορείς να το πεις σκάνδαλο αλλά σε καμία περίπτωση επένδυση.
Η έκταση του Ελληνικού και της παράκτιας ζώνης ανέρχεται στα 6.200.000 τμ. Στο διαγωνισμό που έγινε ούτως ώστε να ιδιωτικοποιηθεί αυτή η έκταση, ο πλειοδότης και μοναδικός συμμετέχοντας (αντίθετα με κάθε ευρωπαϊκή νομοθεσία), είναι η εταιρία Lamda Development. Κύριος μέτοχος της εταιρίας αυτής είναι ο Λάτσης. Ο ίδιος Λάτσης που χρέωσε το λαό με 2,5 δις ευρώ μέσω της τράπεζας Eurobank. Το ποσό που καλείται να πληρώσει ο «επενδυτής», είναι 915 εκ. ευρώ, δηλαδή 148 ευρώ/τμ. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με τη μελέτη του τεχνικού επιμελητηρίου, αλλά και αρμόδιων εμπειρογνωμόνων της εισαγγελίας, είναι υπο-τριπλάσιο από την πραγματική αξία του εν λόγω χώρου. Κι επειδή αυτό δεν ήταν αρκετό για τον επενδυτή, φρόντισαν να του δοθεί φορολογική ασυλία για τα έσοδα της επένδυσής του σύμφωνα με το αρ. 42 του νόμου 3943/2011. Κι επειδή ούτε αυτό ήταν αρκετό, φρόντισαν να διευκολυνθεί ο επενδυτής πληρώνοντας μόνο το 33% του συνολικού ποσού αμέσως. Τα υπόλοιπα χρήματα θα έρθουν σε βάθος δεκαετίας. Περιττό να αναφερθεί ότι τα χρήματα αυτά αντιστοιχούν σε πληρωμή τόκων 12 ημερών του συνολικού χρέους της χώρας.
Πέραν όμως από την ήδη ληστρική σύμβαση με την εταιρία, θα ήταν σκόπιμο να αναφερθεί το τι θα ξοδέψει το δημόσιο ώστε να πουλήσει τελικά αυτό το χώρο. Μέσα στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, στεγάζονται δημόσιες δομές (Παιδικός σταθμός, Αθλητικοί και Πολιτιστικοί σύλλογοι, Σύλλογοι ατόμων με αναπηρία, το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο, το οποίο εθελοντικά και δωρεάν παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ανασφάλιστους, ανέργους, καρκινοπαθείς κλπ από όλη την Αττική κα) οι οποίες θα πρέπει να κατεδαφιστούν και να μετεγκατασταθούν. Εκτιμώμενο οικονομικό κόστος: 648 εκ. ευρώ.
Στις υποχρεώσεις του δημοσίου είναι η υπογειοποίηση της λεωφόρου Ποσειδώνος, καθώς ο αγοραστής θέλει να κάνει το οικόπεδο παραθαλάσσιο. Εκτιμώμενο οικονομικό κόστος: 300 εκ. ευρώ. Περιβαλλοντικό κόστος: ανεκτίμητο.
Μια ακόμη υποχρέωση του δημοσίου αποτελεί η δημιουργία σήραγγας που θα συνδέει το Ελληνικό με τα Μεσόγεια και το αεροδρόμιο των Σπάτων. Εκτιμώμενο οικονομικό κόστος: 1,2-1,5 δις ευρώ.
Τέλος, το κράτος υποχρεούται να προχωρήσει στην κατεδάφιση ή χάρισμα ολυμπιακών έργων που έχουν ήδη κοστίσει 417 εκ. ευρώ. Συνολικό κόστος για το δημόσιο και το λαό: 2,1-2,5 δις. Επένδυση με τα όλα της.
Αυτή η ιδιωτικοποίηση, θα προξενήσει εκτός των άλλων και τεράστια περιβαλλοντική, αλλά και κοινωνική ζημιά. Η τσιμεντοποίηση έκτασης 3.000.000 τμ, η καταστροφή του θαλάσσιου βυθού, η ιδιωτικοποίηση 3,5 χιλιομέτρων παραλίας, το κλείσιμο εκατοντάδων μικρών καταστημάτων είναι μόνο λίγες από τις συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι θέσεις εργασίας που υπόσχεται ο επενδυτής, όχι μόνο δε θα βοηθήσουν την τοπική κοινωνία αλλά θα τη διαλύσουν. Πέραν του ότι δεν στηρίζονται σε καμία εμπεριστατωμένη μελέτη, είναι απορίας άξιον πώς ισχυρίζεται κανείς ότι θα μειώσει την ανεργία όταν εκατοντάδες ωθούνται να κλείσουν την επιχείρησή τους και να γίνουν εργαζόμενοι στα απαστράπτοντα καζίνο και mall με μισθούς των 400 ευρώ.
Παρ’ ότι θα ήταν φαιδρό να ειπωθεί για ακόμη μια φορά το τι υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά για την έκβαση αυτής της ιδιωτικοποίησης και το τι συμφώνησε τελικά με την υπογραφή του Μνημονίου 3, εντούτοις έχει αξία να επισημανθεί ότι ακόμη και σήμερα, οι βουλευτές της κυβέρνησης προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια τόσο των τοπικών κινημάτων, όσο και σε ολόκληρο το λαό. Ενώ λοιπόν από τα έδρανα της Βουλής διατείνονται ότι είναι εναντιον σε αυτή τη ληστεία, φροντίζουν παράλληλα να διορίζουν στο Δ.Σ της Ελληνικό Α.Ε. (εταιρία που έχει αναλάβει την ιδιωτικοποίηση) πρόσωπα διόλου τυχαία επιλεγμένα. Πρόσωπα που έχουν αποδείξει την πίστη τους στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, συγγενείς πρώην υψηλόβαθμων στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ αλλά και τον ίδιο το δήμαρχο του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, ο οποίος έχει χρηματικές συναλλαγές με μορφή χορηγίας με την εταιρία που θέλει να «αγοράσει» τον τεράστιο αυτό χώρο.
Στις νεοφιλελεύθερες και εν τέλει ασύμφορες και καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης, έρχεται να αντιπαραταχθεί η μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, της ομάδας Μπελαβίλα. Η μελέτη αυτή, υποστηρίζει τη δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πρασίνου, με χώρους οι οποίοι θα αξιοποιούν τις ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις και με συνολικό κόστος για το δημόσιο μόλις 101 εκ ευρώ. Η μελέτη αυτή υποστηρίζει ότι η δημιουργία αυτού του πάρκου θα φέρει 2.500 νέες θέσεις εργασίας, χωρίς να εξαθλιώσει τις μικρές τοπικές επιχειρήσεις.
Είναι ξεκάθαρο ότι η υπόθεση του Ελληνικού αλλά και η κάθε υπόθεση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, δεν αφορά μόνο τους γύρω κατοίκους. Αφορά όλο το λαό και είναι χρέος όλων να αντισταθούν στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών και στα δωράκια της κυβέρνησης στους ολιγάρχες.
Αντριάννα Χαριλάκη
