Διαβάστε ένα ακόμα κατατοπιστικό άρθρο για τις σημαντικές εξελίξεις στην Ουκρανία, από τον Άλαν Γουντς. Γράφτηκε στις 12 του Μάη.
Η διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων στην ανατολική Ουκρανία αποτελεί μία νέα και δυνητικά επικίνδυνη στροφή στην ουκρανική κρίση. Οι λαοί των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ σε ποσοστό 89% και 96% αντίστοιχα, ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας.
Αυτά τα δημοψηφίσματα πραγματοποιήθηκαν παρά την έκκλησή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για την αναβολή τους «προκειμένου να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για διάλογο». Το γεγονός αυτό διαψεύδει τη διαδεδομένη κατηγορία ότι το κίνημα στην ανατολική Ουκρανία έχει οργανωθεί και ελέγχεται από τη Μόσχα. Οι εργαζόμενοι των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ αγνόησαν τις εκκλήσεις του Κρεμλίνου και διεκδίκησαν τα δικαιώματα τους ενάντια σε όλες τις εξωτερικές πιέσεις που στηρίζονται με σφαίρες και θωρακισμένα αυτοκίνητα από την κυβέρνηση του Κιέβου.
Ως συνήθως, η κάλυψη των δημοψηφισμάτων στα δυτικά ΜΜΕ έχει χαρακτηριστεί από σκανδαλώδη μονομέρεια, προκαταλήψεις και δόλο. Οι δημοσιογράφοι του BBC τόνισαν την έλλειψη εκλογικών εγκαταστάσεων, όπως την απουσία εκλογικών τμημάτων και υποστήριξαν ότι έχουν δει ανθρώπους να ψηφίζουν δύο φορές. Ο αυτοσχέδιος χαρακτήρας των δημοψηφισμάτων είναι σαφής. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, εν μέσω μιας λαϊκής επανάστασης; Αλλά η αυτοσχέδια φύση των λαϊκών δημοψηφισμάτων που διοργανώνει η επανάσταση δεν τα κάνει στο ελάχιστο λιγότερο δημοκρατικά από την γυαλισμένη μηχανή της τυπικής αστικής δημοκρατίας. Αντιθέτως, είναι απείρως πιο δημοκρατικά.
Παρ’ όλες τις έντονες προσπάθειές τους να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα αυτών των δημοψηφισμάτων, ακόμα και το BBC, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού των επαρχιών αυτών υποστήριξε με ενθουσιασμό το «ναι». Η Σάρα Ρέινσφορντ, από το BBC News στο Ντονέτσκ , γράφει: «Είδα πολλούς ανθρώπους να εμφανίζονται για να πάρουν μέρος στο δημοψήφισμα και άκουσα πολλές αγανακτισμένες φωνές ενάντια στην κυβέρνηση του Κιέβου. Είδα μόνο ένα χαρτί να γράφει «όχι» στην διάφανη κάλπη.»
Στον πρώτο γύρο οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν υποστήριζαν την ανεξαρτησία. Ένας δεύτερος γύρος της ψηφοφορίας έχει προγραμματιστεί σε μία εβδομάδα, στον οποίο θα ρωτώνται αν υποστηρίζουν την ένταξη στη Ρωσία. Είναι πολύ σαφές ότι ο έλεγχος αυτής της περιοχής είναι πλέον πλήρως εκτός του ελέγχου των πολιτικών στο Κίεβο. Οι άνθρωποι στην ανατολική Ουκρανία λένε ότι θα μποϊκοτάρουν τις προεδρικές εκλογές τις οποίες η κυβέρνηση του Κιέβου προτίθεται να διοργανώσει στις 25 Μαΐου. Έτσι, δύο εχθρικά κέντρα εξουσίας αναδύονται στην Ουκρανία, κάτι που απειλεί όλο και περισσότερο την ενότητα της χώρας.
Ο προσωρινός πρόεδρος της Ουκρανίας Ολεξάντρ Τουρτσίνωφ δήλωσε στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας ότι «η φάρσα που οι τρομοκράτες αυτονομιστές αποκαλούν δημοψήφισμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προπαγάνδα για να αποκρύψουν τις δολοφονίες, τις απαγωγές, τη βία και άλλα σοβαρά εγκλήματα».
Δολοφονίες, απαγωγές, βία και άλλα σοβαρά εγκλήματα έχουν σίγουρα διαπραχθεί σε αφθονία κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, αλλά ως επί το πλείστον διαπράττονται από την Εθνική Φρουρά και άλλα φασιστικά και εγκληματικά στοιχεία με την ανοχή της κυβέρνησης. Οι φασιστικές συμμορίες έχουν λιντσάρει ακόμη και δολοφονήσει κομμουνιστές και συνδικαλιστές, απολαμβάνοντας πλήρη ατιμωρησία και λεηλάτησαν γραφεία συνδικάτων και αριστερών κομμάτων. Αυτά τα φασιστικά αποβράσματα έκαψαν πάνω από 40 ανθρώπους ζωντανούς όταν επιτέθηκαν στα γραφεία των συνδικάτων στην Οδησσό, ενώ πυροβόλησαν και ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου ανθρώπους που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τις φλόγες. Ωστόσο, κανένας δεν έχει τιμωρηθεί για αυτή τη θηριωδία.
Ο λαός της ανατολικής Ουκρανίας είδε σωστά αυτές τις ενέργειες ως μια άμεση απειλή για τους ίδιους. Οι ενέργειές τους έχουν καθαρά αμυντικό χαρακτήρα. Η έκκληση για απόσχιση είναι απλώς μια απάντηση στις επιθέσεις και τις απειλές που προέρχονται από το Κίεβο και την πραγματική βία και τις δολοφονίες που διαπράττονται από τους πράκτορες της ενάντια στον πληθυσμό.
Η Ρωσία αντιδρά
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ κατήγγειλαν αμέσως τα δημοψηφίσματα ως παράνομα. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία ζήτησε την υλοποίηση του αποτελέσματος των δημοψηφισμάτων. Σε μια σύντομη δήλωση, το Κρεμλίνο αναφέρθηκε στα δημοψηφίσματα ως «η βούληση του λαού» και σημείωσε την «υψηλή προσέλευση». Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε: «Σεβόμαστε τη βούληση του πληθυσμού των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ”.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Πούτιν ζητούσε από το λαό στην ανατολική Ουκρανία να αναβάλει το δημοψήφισμα. Ωστόσο, τώρα η Μόσχα επιμένει ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το αποτέλεσμα. Τι είδους παιχνίδι παίζει η Ρωσία;
Η Ρωσία εκτιμάται ότι έχει περίπου 40.000 στρατιώτες κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Ωστόσο, παρά την υστερική προπαγάνδα στη Δύση σχετικά με μια υποτιθέμενη ρωσική εισβολή, δεν έγινε καμία απόπειρα να διασχίσουν τα σύνορα. Επιπλέον, παρά τους ισχυρισμούς των δυτικών ΜΜΕ σχετικά με την παρουσία Ρώσων επαγγελματιών στρατιωτών χωρίς διακριτικά στην ανατολική Ουκρανία, δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να υποδηλώνει ότι η Ρωσία έχει παράσχει κάποια στρατιωτική βοήθεια στους αντάρτες. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι εκπρόσωποι των ανταρτών έχουν παραπονεθεί πικρά για την έλλειψη της εν λόγω στήριξης.
Η Μόσχα δηλώνει ότι έχει αποσύρει τα στρατεύματα από τα σύνορα, αν και το ΝΑΤΟ λέει ότι έχει δει κανένα τέτοιο σημάδι. Φαίνεται εξαιρετικά απίθανο ο Πούτιν να έχει την πρόθεση να εισβάλει στην ανατολική Ουκρανία, όμως δεν ελέγχει πλήρως την πορεία των γεγονότων.
Οι Ρώσοι παρακολουθούν στενά την κατάσταση. Έχουν καταγγείλει «απόπειρες» για την διατάραξη της ψηφοφορίας με τη χρήση βίας, συμπεριλαμβανομένης της «χρήσης βαρέων όπλων κατά αμάχων». Αν τα πράγματα εκφυλιστούν και υπάρχουν σοβαρές απώλειες αμάχων, δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να στείλει στρατό. Μια τέτοια προοπτική απασχολεί την προσοχή των πολιτικών στις δυτικές πρωτεύουσες.
Προοπτικές για διάλογο;
Στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ έχουν επεκτείνει τις κυρώσεις που θα επιβληθούν «ως αποτέλεσμα των ενεργειών της Ρωσίας στην Ουκρανία». Αυτές περιλαμβάνουν απαγορεύσεις ταξιδιού και πάγωμα περιουσιακών στοιχείων. Δύο Κριμαϊκές εταιρείες και 13 άτομα έχουν προστεθεί στον κατάλογο των κυρώσεων. Τα ονόματα υποτίθεται ότι θα ανακοινωθούν επίσημα μέσα στις επόμενες 24 ώρες. Θα δούμε. Οι υπουργοί της ΕΕ φέρεται να εξετάζουν μια ευρύτερη δέσμη κυρώσεων κατά της ρωσικής οικονομίας. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά δεν κάνουν μεγάλη εντύπωση στους ηγέτες του Κρεμλίνου.
Η στάση της Μόσχας απέναντι στη Δύση γίνεται όλο και πιο σκληρή. Ο Σεργκέι Λαβρώφ δήλωσε ότι δεν υπάρχουν σχέδια για να διατηρηθούν οι διεθνείς συνομιλίες για την κρίση. Κατηγόρησε τη Δύση για «απόκρυψη πληροφοριών» σχετικά με τα γεγονότα στην Ουκρανία και για «χυδαία ψέματα». Κάτι που είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Γουώλτερ Στάινμάγερ είναι να ταξιδέψει στο Κίεβο αυτή την εβδομάδα για την προώθηση του «διαλόγου» μεταξύ των δύο πλευρών. Ξαφνικά, όλοι μιλούν για την ανάγκη ενός διαλόγου και μιας ειρηνικής λύσης. Ο κύριος λόγος για αυτή την ξαφνική μεταστροφή στον «πασιφισμό» είναι ότι όλες οι προσπάθειες από την κυβέρνηση του Κιέβου να επιβάλει στρατιωτική λύση έχουν αποτύχει παταγωδώς. Οι αιματηρές επιδρομές που πραγματοποίησε πρόσφατα η Εθνική Φρουρά, η οποία αποτελείται κυρίως από φασίστες, κακοποιούς και εγκληματίες, που είχαν ως στόχο να εκφοβίσουν τον πληθυσμό της ανατολικής Ουκρανίας, είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Ξεσήκωσαν την οργή του πληθυσμού που εξέφρασε την αποστροφή του μέσω της μαζικής ψηφοφορίας για ανεξαρτησία την περασμένη Κυριακή.
Αντιμέτωποι με μια ντε φάκτο διχοτόμηση της Ουκρανίας, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι έχουν υποχρεωθεί να αγνοήσουν τη γεμάτη αγανάκτηση διαμαρτυρία της κυβέρνησης του Κιέβου και να αναζητήσουν μια συμβιβαστική λύση με τη Μόσχα.
Από την πλευρά της, η Ρωσία ζήτησε την έναρξη διαλόγου μεταξύ των ανταρτών και του Κιέβου με τη συμμετοχή του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Ο Πούτιν παίζει τα χαρτιά του προσεκτικά. Επιμένοντας ότι οι αντάρτες στις ανατολικές επαρχίες πρέπει να αποτελούν μέρος της όποιας διευθέτησης κατόπιν διαπραγματεύσεων, βάζει την κυβέρνηση του Κιέβου σε μια ανυπόφορη θέση και ως εκ τούτου, τους καθιστά υπεύθυνους για την όποια μελλοντική κατάρρευση των διαπραγματεύσεων. Το Κίεβο έχει ήδη δηλώσει ότι δεν είναι διατεθειμένο να διαπραγματευτεί με «ένοπλους αντάρτες». Στο τέλος, όμως, μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή.
Ο Μίροσλαβ Ρουντένκο, ένας από τους ηγέτες του της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, περιέγραψε ως απίθανο το σενάριο της Κριμαίας – κατά το οποίο η Ρωσία γρήγορα μετά το δημοψήφισμα προχώρησε σε προσάρτηση – και είπε ότι η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ θα κάνει τα απαραίτητα βήματα στην κατεύθυνση να γίνει ένα κυρίαρχο κράτος. Αυτά περιλαμβάνουν «βήματα ολοκλήρωσης» σε μία τελωνειακή ένωση με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και την οικοδόμηση σχέσεων με τη γειτονική Λαϊκή Δημοκρατία της Λουγκάνσκ.
Η Μόσχα έχει επανειλημμένα προτείνει ότι η Ουκρανία θα πρέπει να γίνει μια ομοσπονδία, στην οποία κάθε περιοχή θα έχει μεγαλύτερη πολιτική ανεξαρτησία από την πρωτεύουσα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής, εξωτερικής και πολιτιστικής πολιτικής. Ωστόσο, οι περιοχές αυτές από μόνες τους θα είναι πολύ μικρές για να αποτελούν βιώσιμα ανεξάρτητα κράτη . Θα πρέπει να καταλήξουν είτε στην ενσωμάτωση με τη Ρωσία ή να παραμείνουν τμήμα της Ουκρανίας. Όμως, η τελευταία επιλογή θα ήταν δυνατή μόνο στη βάση ενός ομοσπονδιακού κράτους με μεγάλη αυτονομία για τις επαρχίες. Αυτό προσπαθεί να πετύχει η Ρωσία. Αυτό θα βάλει ένα τέλος σε όλες τις προσπάθειες για την ενσωμάτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Θα δώσει στη Ρωσία ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στην Ουκρανία από ό,τι είχε πριν. Όσο δυσάρεστο και να είναι αυτό για την κυβέρνηση του Κιέβου και τους ιμπεριαλιστές που τη στηρίζουν, αυτή μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή που έχουν.
Οι κυνικές ίντριγκες των ιμπεριαλιστών έχουν επιφέρει μια κρίση που απειλεί να καταστρέψει το Ουκρανικό έθνος. Οι φανατικοί εθνικιστικές στο Κίεβο συνέβαλαν αποφασιστικά στο να οδηγηθεί η Ουκρανία στα πρόθυρα της αβύσσου. Ο εμφύλιος πόλεμος εξακολουθεί να παραμένει μια πιθανότητα. Η μόνη εναλλακτική λύση σε αυτό το εφιαλτικό σενάριο είναι η ενωμένη δράση της εργατικής τάξης για την καταπολέμηση των δυνάμεων του φασισμού και της αντίδρασης, την ανατροπή της ολιγαρχίας (τόσο της Ρωσίας, όσο και της Ουκρανίας) και η δημιουργία ενός καθεστώτος εργατικής δημοκρατίας. Μόνο η νίκη του σοσιαλισμού μπορεί να εγγυηθεί ένα μέλλον ελευθερίας και ευημερίας για το λαό της Ουκρανίας. Όλοι οι άλλοι δρόμοι οδηγούν στην καταστροφή.
Λονδίνο, 12 Μαΐου 2014
{fcomment}
