Διαβάστε την αναλυτική παρουσίαση της εξαιρετικής, καινούριας μουσικής δουλειάς του πολιτικοποιημένου ράπερ “Afaza”, από τον φίλο και συνεργάτη του Παναγιώτη Πάχο – Gadfly.
Σωτήριο έτος 2014 και δεν είναι άλλη μια γραφικότητα η επωνυμία «σωτήριο»…
Είναι η χρονιά που ο Σαμαράς σώζει την Ελλάδα, οι αγορές μας αναγνωρίζουν, τα λεφτά σιγά σιγά, φαίνεται ότι υπάρχουν, το success story είναι πραγματικότητα, η «αριστερά» είναι πλεον έτοιμη να πάρει την εξουσία, να διαχειριστεί την κρέση,μένοντας μάλιστα μέσα στην ευρωζώνη και να διαγράψει το υπόλοιπο χρέος. Όλοι μαζι, όλοι ευτυχισμενοι, καθένας από την σκοπιά του βέβαια…
Και στο ελληνόφωνο ραπ τα πράγματα διαφέρουν. Οι απανταχού ράππερς ενωμένοι, αφήνουν τις μέχρι χθες διαφορές τους στην μπάντα και σαν αλλοι 12 απόστολοι, που τους ευλόγησε ο κύριος με την θεία φώτιση, αντιλαμβανονται πως μέχρι τώρα ήταν τυφλοί και αγκαλιασμένοι αποφασίζουν να σώσουν την φάση μοιράζοντας μηνύματα αγάπης και ενώτητας στον κόσμο. Το ότι ταυτόχρονα, φουσκώνει η τσέπη τους ας το ονομάσουμε παράπλευρη απώλεια.
Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που μένουν στην απέξω, κάποιοι που αποφασίζουν να μην μετέχουν στο πανυγήρι, που δεν κλείνουν τα μάτια για να πάρουν αγκαλιά την άσχημη ελπίδα που τους πασάρουν, που περιθωριοποιούνται όταν το περιθώριο δεν είναι μόδα αλλά μιά δυσάρεστη αναγκαιότητα, που αντιλαμβάνονται ότι ο ρόλος τους στον κόσμο έχει να κάνει με μια ιστορία που μας λέγαν μερικοί από τους παππούδες μας, με τίτλο“η πάλη των τάξεων”. Κάποιοι που δεν βαφτίζουν με ονόματα τα αυτονόητα (για να τα καπηλευτούν αργότερα), όπως το “να τιμάς τα παντελόνια σου” ή“τα λόγια σου να συνάδουν με τις πράξεις σου”, κάποιοι τέλος που η μουσική για αυτούς δεν είναι τέχνη αλλά ανάγκη έκφρασης, δημιουργίας και πάνω απ’όλα αντίστασης.
Αίμα δικών μας ανθρώπων βαραίνει το πρόσφατο παρελθόν και σκοπεύουμε να κάνουμε κάτι, ώστε να μην ξανασυμβεί αυτό, όχι απλα να το παιζουμε πόντιοι πιλάτοι όταν το πιό πιθανό είναι ότι ο επόμενος που θα ξανασταυρωθεί θα είναι ένας από εμας, ένας ταξικός εχθρός, ένας αντιφασίστας η ένας κομμουνιστής. Το να πάρει λοιπόν κανείς μας θέση σήμερα ναι είναι δυσκολο, ναι είναι ασύμφορο, ναι όπως είπαμε πιό πάνω μπορεί να σε οδηγήσει στο περιθώριο, αλλά στην τελική σε τέτοιες καταστάσεις το περιθώριο είναι το μόνο μέρος που συχνάζει η αξιοπρέπεια και που αποφεύγει η ανοησία.
Η συντροφικότητα βρίσκετε στους κοινούς αγώνες, όχι σε κοινές κονόμες.
Afaza – Επ’ ώμου / Kώδικας 333
Δίσκος ταξικός διά στόματος Afaza, που αν και έχει δώσει δείγματα γραφής στο παρελθόν, εδώ δίνει την ψυχή του, προσφέροντας μας την πιό ολοκληρωμένη του δουλειά και όχι έναν ακόμη δίσκο ανάμεσα στους εκατοντάδες ανούσιους, διαδικτυακιακούς και μη, δισκους που βομβαρδίζουν την σκηνή την τελευταία δεκαπενταετία. Ταξικός όσο οι ζωές μας και επαναστατικός όσο μπορεί να αντέξει η φύση του ραπ (πολύ περισσότερο από οποιασδήποτε άλλης μουσικής, αλλά και πάλι). Με λόγια, μακριά από καταναλωτικές αξίες και ψευτοεπαναστατικές κορώνες, που στην πράξη αποδυκνείονται πιο κούφια και από τα κλεμμένα beats τους, βαράνε στα αυτιά της εργατικής τάξης, όπως το ματσακώνι στις λαμαρίνες και στην συνείδηση της, όπως τα επαναστατικά τραγούδια που σιγοτραγουδούσαν οι αντάρτες στα βουνά ή ακομα και πριν πάνε στο απόσπασμα.
Οι στίχοι του είναι δικοί μας. Μιάς γενιάς που υποφέρει αλλά παλεύει, σε κόντρα των καιρών συνεχίζει να κάνει όνειρα, μιλώντας ανοιχτά για κομμουνισμό, όχι γιά να υπερασπιστεί άκριτα το παρελθόν, αλλά γιά αυτό που ήταν η πεπτουσία του και εξακολουθεί να είναι: έναςκαλύτερος κόσμος βασισμένος, πάνω στην αρχή της κοινοκτημοσύνης, με δικαιοσύνη, ελευθερία, μα πάνω απ’όλα ισότητα.’Ενας κόσμος που σφυρηλατείται και χτίζεται όπως ακριβώς η ταξική συνείδηση, μέσα από αγώνες, αλήθειες, διάβασμα και γνώση για την καταννόηση της παρούσας κατάστασης και του συστήματος που την καθορίζει.
Μέσα σε 14 κομμάτια καταφέρνει να πει όσα άλλοι δεν λένε σε ολόκληρες καριέρες, να δώσει το στίγμα του αλλα και άσματα που θα μας συντροφεύουν στις αναγκαίες μάχες γιά την ανατροπή του καπιταλισμού. Άλλωστε, η ημερομηνόα κυκλοφορίας του δίσκου μόνο τυχαία δεν είναι…
Στο τιμόνι του δίσκου είναι ο έμπειρος Κ. Μέγας (πλέον ως ογδοντα4), που μετά από την δημιουργία του ίσως, καλύτερου δίσκου της τελευταίας δεκαετίας στην ελληνική hiphop σκηνή (επικίνδυνη ποίηση), περνάει στην θέση του μουσικού παραγωγού, καθώς επίσης και του επιμελητή του δίσκου, για να δώσει τον απαραίτητο επαγγελματισμό που λείπει στις μέρες μας από ανάλογα εγχειρήματα.
Άξιος συμπαραστάτης του στην διαδικασία μίξης και ενορχήστρωσης ο Διονύσης Καμπίτσης (HSH studio), ενώ στο mastering βρίσκουμε τον άνθρωπο που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχει υπογράψει μερικούς από τους πιό σημαντικούς δίσκους σε Ελλάδα και εξωτερικό (από Γερμανία μέχρι Αμερική) Δημήτρη Κουντούρη aka Ανδρείκελος.
Οι συμμετοχές είναι λίγες, μα ουσιαστικές: Τοτέμ (Psyclinic tactix), Ογδοντα4, Ψ (Frontal Attack), Γιώργος Μαρούλης, Sxo (Ορθολογιστές) Retro (Rebellion Conexion) και ΒΟΕΜ, όλες συνεισφέρωντας επάξια. Ναι είναι πολιτικός ο δίσκος, βαρύς ίσως γιά τους ανυποψίαστους, αλλά υπάρχουν και ευχάριστα διαλλείματα από τα αμιγώς πολιτικά κομμάτια, χωρίς ποτέ όμως να ξεφεύγει του στόχου.
Αν είναι κάτι σίγουρο είναι ότι μετά από αυτό τον δίσκο, κανείς δεν μπορεί πλέον, να τσουβαλιάζει όλη την ελληνική hiphop σκηνή με τον όρο «κατσαπλιάδες», ούτε να λέει ότι δεν υπάρχει καθαρό πολιτικό ραπ. Το hiphop βρίσκει τον προορισμό που μας υπόσχονταν άλλοι χρόνια, αλλά λόγω της εξουσιομανίας και της αγάπης τους για το χρήμα, δεν τον βρήκαν ποτε. Την ίδια ωρα η επαναστατική μουσική βρίσκει έναν αληθινό σύγχρονο εκφραστη της.
Ενώ όλα αυτά τα ενσαρκώνει ο Αφάζα, αναγνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν του ανήκουν, όπως σε κανέναν προλετάριο δεν ανήκει τίποτα στην πραγματικότητα που ζούμε, αλλά τουλάχιστον υπάρχει κάτι που του αντιστοιχεί. Η τάξη του (η ακόμα καλύτερα η ταξική του συνείδηση).
Έγραψαν για αυτόν:
“Γιατί αγαπάει πολύ τη ζωή, έχει μίσος ταξικό και την αντοχή μιας ολόκληρης ανθρωπότητας και ιστορίας.”
902.gr
Σάββατο, 19/04/2014
(http://902.gr/eidisi/politismos/41983/prosopiko-cd-toy-afaza-kykloforei-tin-1i-mai-spot)
“Ρίμες για ρίμες ίσον με ρίμες για τα μπάζα.
Όλες οι ζωές σας ένα κουπλέ του Μέγα και μισό του Αφάζα…Θα καταλάβετε πρωτομαγιά.” Τοτέμ
Δευτερα 14/4/2014 στο facebook
(https://www.facebook.com/psyclinictotem/posts/1520464478181219?stream_ref=10)
“Η ελευθερία του καλλιτέχνη είναι εξάρτηση από το πορτοφόλι, από την εξαγορά, από τη συντήρηση, μόνο που η εξάρτηση αυτή είναι συγκαλυμμένη (ή σκεπάζεται υποκριτικά). Εμείς οι σοσιαλιστές ξεσκεπάζουμε αυτή την υποκρισία, αποσπούμε τις ψεύτικες αυτές ταμπέλες.”
Β. Ι. Λένιν
«Κομματική Οργάνωση και Κομματική Φιλολογία», 13 Νοέμβρη 1905, «Απαντα», τόμος 12, σελ. 95-105 (εντάξει ας το ομολογήσουμε, ο σύντροφος Β. Ι. Λένιν δεν το είπε με αφορμή αυτόν τον δίσκο)
{fcomment}
