Στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε ένα σχέδιο 20 σημείων για «ειρήνη» στη Γάζα. Προτείνει η Γάζα να παραδοθεί σε μια μεταβατική Aρχή υπό αμερικανική ηγεσία. Αν αυτό το σχέδιο εφαρμοστεί, θα σημάνει τη μετατροπή της Γάζας σε αποικία υπό αμερικανική και ισραηλινή κυριαρχία. Τα λόγια περί ενός «δρόμου προς ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος» είναι υποκριτικά. Το σχέδιο αυτό είναι, στην καλύτερη περίπτωση, συνταγή για μια μόνιμη κατοχή.
Οι προκλητικές ιμπεριαλιστικές ενέργειες του Ισραήλ αποσταθεροποιούν ολόκληρο τον κόσμο. Στη Μέση Ανατολή, τα συνένοχα αραβικά καθεστώτα είναι τρομοκρατημένα από την προοπτική εξεγέρσεων των λαών μπροστά στη σφαγή των Παλαιστινίων αδελφών τους. Η εξάπλωση των «επαναστάσεων της Γενιάς Ζ» και στο Μαρόκο, γιγάντωσε αυτό τον φόβο.
Ταυτόχρονα, στην Ευρώπη, η γενοκτονία στην Παλαιστίνη έχει πυροδοτήσει μαζικά κινήματα, με χαρακτηριστικές εκφράσεις τη μεγάλη γενική απεργία στην Ιταλία την 3η Οκτωβρίου καθώς και τα εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους στην Ισπανία.
Ο Τραμπ προχώρησε σε αυτό το σχέδιο έχοντας λάβει υπόψη του αυτή την αυξανόμενη λαϊκή αντίδραση ενάντια στη γενοκτονία. Είναι στην εξουσία εδώ και δέκα μήνες και, παρά το ότι αυτοαποκαλείται «ειρηνοποιός», δεν έχει βάλει τέλος στους πολέμους σε Γάζα και Ουκρανία. Αυτό έχει διχάσει και την ίδια του την εκλογική βάση.
Η αμερικανική στήριξη προς το Ισραήλ ήταν μέχρι τώρα «σιδερένια». Ωστόσο, παρότι στις κάμερες Τραμπ και Νετανιάχου εμφανίζονται ενωμένοι, οι απερίσκεπτες ενέργειες του Νετανιάχου προκαλούν ρήγματα ανάμεσα στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Με τις πολεμικές επιχειρήσεις του σε όλη την περιοχή, ο Νετανιάχου καταστρέφει τα σχέδια του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή. Οι «Συμφωνίες του Αβραάμ» υποτίθεται ότι θα εξομάλυναν τις σχέσεις του Ισραήλ με τους άλλους συμμάχους των ΗΠΑ. Το Ισραήλ, όμως, αποξενώνει αυτούς τους συμμάχους και, έτσι, επιταχύνει τη συρρίκνωση της αμερικανικής επιρροής στην περιοχή. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο Τραμπ παρενέβη.
«Αιώνια ειρήνη»
Το σχέδιο του Τραμπ προβλέπει ότι ο πόλεμος θα τερματιστεί με την άμεση απελευθέρωση όλων των υπολοίπων ομήρων, ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση εκατοντάδων Παλαιστινίων κρατουμένων. Η Χαμάς θα καταθέσει τα όπλα και θα όδευσει στην εξορία, ενώ το Ισραήλ θα αποχωρήσει από κάποιες περιοχές της Γάζας.
Σε αντίθεση με το σχέδιο για τη μετατροπή της Γάζας σε Ριβιέρα, το σχέδιο επιτρέπει στους Παλαιστίνιους να παραμείνουν. Όμως θα τεθούν υπό τη διοίκηση ενός «Συμβουλίου Ειρήνης», ενός «τεχνοκρατικού» κονσόρτσιουμ επιχειρηματιών (με μουσουλμάνους εκπροσώπους, για «αξιοπιστία»), υπό την προεδρία του ίδιου του Τραμπ. Το μοναδικό άλλο γνωστό μέλος του συμβουλίου είναι ο άνθρωπος που ευθύνεται για την επέμβαση του βρετανικού ιμπεριαλισμού στο Ιράκ, ο Τόνι Μπλερ.
Κάτω από αυτό το αποικιακού τύπου καθεστώς, η Λωρίδα θα φρουρείται από μια «Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης», απαρτιζόμενη από στρατεύματα που θα προσφέρουν άλλες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες. Σε κάποιο αόριστο και μακρινό μέλλον, η Λωρίδα της Γάζας θα παραδοθεί σε μια «μεταρρυθμισμένη» Παλαιστινιακή Αρχή.
Φυσικά, το σχέδιο αυτό προέκυψε δίχως καμία παλαιστινιακή συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις. Αν η Χαμάς αρνιόταν να συμμορφωθεί, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ότι θα έδινε στο Ισραήλ όση στήριξη χρειαζόταν για να «τελειώσει τη δουλειά».
Η Χαμάς αποδέχτηκε τη συμφωνία, με επιφυλάξεις. Ο Νετανιάχου, μιλώντας στον Τραμπ, είπε ότι η επιφυλακτική αποδοχή της συμφωνίας από τη Χαμάς «αιτία πανηγυρισμών». Η απάντηση του Τραμπ τον αιφνιδίασε: «Δεν ξέρω γιατί στο διάολο είσαι πάντα τόσο αρνητικός. Αυτή είναι μια νίκη. Πάρε την».
Η αποδοχή αυτής της «ειρήνης», όσο σοφή κίνηση κι αν είναι από τη σκοπιά του ισραηλινού ιμπεριαλισμού, θα σήμαινε πλήρη πολιτική ήττα για την κυβέρνηση Νετανιάχου, αφού εκείνη στόχευε στη μόνιμη κατοχή της Γάζας, στην εκδίωξη του πληθυσμού και στη μη αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
Ο Νετανιάχου στην πραγματικότητα περιμένει απλώς την πρώτη ευκαιρία για να «γκρεμίσει» το «ειρηνευτικό σχέδιο». Εξάλλου, έχει ήδη σαμποτάρει επτά συμφωνίες εκεχειρίας μέχρι τώρα. Παρ’ όλα αυτά, τώρα υφίσταται τεράστιες πιέσεις να συμμορφωθεί από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τα αραβικά κράτη αλλά και την ίδια την κοινή γνώμη στο Ισραήλ.
Για τη Χαμάς, από την άλλη, αυτή η συμφωνία θα ήταν επίσης αυτοκτονία. Καλείται να εγκαταλείψει αμέσως το μοναδικό της διαπραγματευτικό χαρτί — τους ομήρους — με καμία εγγύηση ως αντάλλαγμα.
Ακόμη κι αν η τεράστια πίεση προς τον Νετανιάχου καταφέρει κάπως να φέρει το επίσημο τέλος του πολέμου, η Γάζα θα παραμείνει μια ανοιχτή πληγή. Χιλιάδες νέοι στη Γάζα, χωρίς τίποτα να χάσουν, θα συνεχίσουν να επιχειρούν να αντιδράσουν με κάθε μέσο. Παράλληλα, η προσάρτηση της Δυτικής Όχθης θα συνεχιστεί ακάθεκτη. Τίποτα δεν θα έχει επιλυθεί.
Η γενοκτονία συνεχίζεται
Και στο μεταξύ, η γενοκτονία συνεχίζεται. Η Γάζα λιμοκτονεί. Ακόμη και καθώς προχωρούν οι διαπραγματεύσεις, η Γάζα βομβαρδίζεται. Περίπου 800.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την Πόλη της Γάζας, προς κάποια δήθεν «ασφάλεια». Οι 250.000 που απομένουν — πολύ ηλικιωμένοι, άρρωστοι ή πεινασμένοι για να φύγουν — έχουν χαρακτηριστεί «τρομοκράτες».
Και τι είναι αυτή η «ασφάλεια»; Δύο εκατομμύρια άνθρωποι συνωστίζονται σε μια κατεστραμμένη έκταση μικρότερη των 45 τετραγωνικών χιλιομέτρων, σε μια «πόλη» από σκηνές, χωρίς νοσοκομεία, σχολεία, νερό ή ρεύμα. Εκεί λιμοκτονούν ή παλεύουν για την ανθρωπιστική βοήθεια κάτω από ισραηλινά πυρά.
Με ή χωρίς «ειρήνη», ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να απελευθερώσει την Παλαιστίνη. Μόνο η ανατροπή του σιωνιστικού κράτους και όλων των ιμπεριαλιστικών συμμάχων του μπορεί να τερματίσει αυτόν τον εφιάλτη.
Τζόναθαν Χίνκλεϊ και Μπεν Κάρι
8 Οκτωβρίου 2025
Μετάφραση και σύνοψη από www.marxist.com: Ηλίας Κυρούσης