Αναδημοσιεύουμε σήμερα μια ανάρτηση που έκανε στην ιστοσελίδα του Αλέξη Τσίπρα στο facebook μια νεαρή άνεργη, υποστηρίκτρια του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια ενδεικτική, γλαφυρή έκφραση της αγανάκτησης που συσσωρεύεται στη βάση του κόμματος για τη δεξιά στροφή της ηγεσίας. Είναι η φωνή των ανθρώπων του μόχθου που ζητούν έναν ΣΥΡΙΖΑ επαναστατικό! Αυτή τη φωνή αφουγκράζεται η Πρωτ. “Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ”, με σκοπό να της δώσει ισχυρή πολιτική έκφραση μέσα στο κόμμα.
Παίρνω ευθύνη για όσα θα γράψω και ρίσκο να με διαγράψουν άτομα που εκτιμώ.
Δημοσιεύω τις σκέψεις μου με την ιδιότητα μίας απλής άνεργης κοπέλας από το Αιγάλεω, μίας κοπέλας που μήνες πριν εμπνεύστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, ταυτίστηκε με το όραμά του, πίστεψε σε μία μεγάλη αλλαγή, ονειρεύτηκε μία Ελλάδα χωρίς κομματόσκυλα, χωρίς φασίστες, χωρίς σκάνδαλα και λαμόγια, χωρίς ατιμωρησία για κάθε μικρό ή μεγάλο έγκλημα. Το 2013 είναι στον τρίτο μήνα του κι ήδη μετράει δολοφονίες μεταναστών, απειλές για επιπλέον συρρίκνωση του κατώτατου μισθού, αθώωση ΝΑΖΙ λόγω αμφιβολιών μετά από επίθεση με μαχαίρι, την ίδια ώρα που τράπεζες κατάσχουν σπίτια, άνθρωποι μπαίνουν φυλακή για χρέη μερικών χιλιάδων ευρώ. Στις Σκουριές δεν απειλείται μόνο το περιβάλλον και η υγεία των κατοίκων, απειλείται η ίδια η Δημοκρατία, η ελευθερία, το μέλλον των παιδιών.
Θέλω ένα ΣΥΡΙΖΑ πιο μαχητικό, θέλω έναν Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς που θ’ αρνείται να πηγαίνει στα μνημόσυνα ενός Καραμανλή, που στο δικό μου μυαλό, στη δική μου συνείδηση, δεν είναι κανένας Εθνάρχης. Στη δική μου φτωχή παιδεία, Καραμανλής ήταν αυτός που γέμισε την Αθήνα πολυκατοικίες, αυτός που χάλασε την όμορφη εικόνα της πρωτεύουσας, αυτός που χώρισε τον κόσμο σε εθνικόφρονες και μη, αυτός που έφυγε αυτοβούλως στο Παρίσι όταν ξέσπασε η Χούντα. Όχι Αλέξη. Δε μου αρκεί ο μεστός λόγος σου και τα υπόγειά μηνύματά σου, ούτε η γλώσσα σώματός σου ενώ σε έχουν βάλει να κάθεσαι πλάι στο Βενιζέλο. Ξέρεις γιατί κερδίζει η Χρυσή Αυγή; Επειδή τσιγκλάει στα αντανακλαστικά των αμόρφωτων, των καταπιεσμένων, επειδή φωνάζει, γαβγίζει, απειλεί, άσχετα που είναι ένα ακόμα μόρφωμα συστημικό, φασιστικό και ψηφίζει όσα θέλουν τα μεγάλα κόμματα. Θέλει τσαμπουκά, Αλέξη. Δεν αρκεί να λες για κάλεσμα σε απεργία, δεν αρκεί να στέλνεις τα στελέχη σου χωρίς γραβάτα στα πάνελ αλλά ταυτόχρονα αυτά να φοβούνται να χτυπήσουν τα χέρια τους στο τραπέζι και να μην εκφράζουν τον θυμό όλων μας- να μιλήσουν για φυλακή Αλέξη, να μιλήσουν για έγκλημα και τιμωρία, Αλέξη.
Κάνε μας να ταυτιστούμε μαζί σας, δεν πρέπει να δίνετε την εντύπωση των χορτάτων και βολεμένων πολιτικών του συστήματος, αλλά να γίνετε ένας από εμάς, σαν όλους εμάς, ακούστε την κραυγή αγωνίας των ανέργων, των θυμωμένων, των απογοητευμένων, όσων πολεμούν με κατάθλιψη, ματαίωση, όσων δεν έχουν μέλλον, όνειρα. Ο κόσμος απαιτεί να μάθει ότι εσύ θα τους τιμωρήσεις όλους, ότι εσύ δεν έχεις καμία σχέση με το σύστημα, ότι έχουν λόγο να σε φοβούνται οι Μπόμπολες, οι Γεωργιάδηδες, οι Πρετεντέρηδες, οι Πρωτοσάλτηδες και οι Δένδιες.
Θέλει φωνή, πυγμή. Τσάβες, δισύλλαβο, αρχίζει από -τς. Τσίπρας, δισύλλαβο, αρχίζει από -τς. Κι οι δύο γεννηθέντες 28 Ιουλίου. Γίνε Αλέξη ο ηγέτης που ονειρευτήκαμε πώς θα είσαι. Φτύσε στο πρόσωπο το κατεστημένο.
Βγάλε τον κόσμο στον δρόμο, σχεδίασε τη νέα πραγματικότητα κι εμείς μαζί σου θα τη ζωγραφίσουμε κι ας είναι με το αίμα μας.
Αλλά, Αλέξη, ή τώρα ή ποτέ…
{fcomment}
