Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι «εξαφάνισε» το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν — στην πραγματικότητα εξαφανίζει τις αυταπάτες των υποστηρικτών του
Στις 21 Ιουνίου, ο Τραμπ προχώρησε στο ιστορικό βήμα να βομβαρδίσει τρεις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν με Διεισδυτικά Βλήματα Μαζικής Ισχύος (MOR) και πυραύλους τόμαχοκ. Ήταν η μεγαλύτερη επίθεση των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν στη σύγχρονη ιστορία.
Δύο ημέρες αργότερα, αφού το Ιράν απάντησε με μια εσκεμμένα ανούσια επίθεση με πυραύλους εναντίον της αεροπορικής βάσης Αλ Ουντεΐντ στο Κατάρ, ο Τραμπ ανακοίνωσε ξαφνικά το τέλος των εχθροπραξιών στο Truth Social:
«ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!» είπε και κήρυξε το τέλος «ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ 12 ΗΜΕΡΩΝ».
Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ εξαπέλυσε νέο πυραυλικό σφυροκόπημα κατά του Ιράν. Η ακαριαία παραβίαση της εύθραυστης εκεχειρίας πυροδότησε την οργισμένη αντίδραση του Τραμπ μπροστά στις κάμερες των δημοσιογράφων:
«Όταν λέω “έχετε 12 ώρες”, δεν βγαίνετε στην πρώτη κιόλας ώρα και ρίχνετε τα πάντα πάνω τους… Στην ουσία, έχουμε δύο χώρες που πολεμούν τόσο καιρό και τόσο σκληρά, που δεν ξέρουν τι στο διάολο κάνουν».
Παρά τις διαβεβαιώσεις Ισραηλινών αξιωματούχων ότι θα «σεβαστούν» την εκεχειρία, κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάπαυση πυρός. Το μόνο βέβαιο είναι πως η ιμπεριαλιστική επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ δεν έφερε ειρήνη, ευημερία ή σταθερότητα στην περιοχή.
Κενοί ισχυρισμοί περί «νίκης»
Το βράδυ της επίθεσης, ο Τραμπ παραχώρησε τριών λεπτών συνέντευξη Τύπου, δηλώνοντας πως στόχος ήταν να τεθεί «τέλος στην πυρηνική απειλή από τον μεγαλύτερο χορηγό της παγκόσμιας τρομοκρατίας». Ισχυρίστηκε ότι οι επιθέσεις αποτέλεσαν «μια θεαματική επιτυχία» και πως οι εγκαταστάσεις είχαν «πλήρως και ολοκληρωτικά εξαφανιστεί», προσθέτοντας πως «έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς την εξαφάνιση αυτής της τρομερής απειλής για το Ισραήλ».
Ωστόσο, σε καμία ανακοίνωση ή δελτίο Τύπου των ΗΠΑ από το Σάββατο και έπειτα δεν παρουσιάστηκε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο στοιχειωδώς ότι οι εγκαταστάσεις πράγματι «εξαφανίστηκαν». Όταν ο Τζ. Ντ. Βανς πιέστηκε επανειλημμένα στο NBC για το αν η επίθεση είχε επιτύχει τον σκοπό της, περιορίστηκε να πει:
«Καθυστέρησε σημαντικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα».
Σήμερα, Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι μια προκαταρκτική, απόρρητη έκθεση της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας δείχνει πως οι βόμβες MOR κατάφεραν απλώς να καταστρέψουν τις εισόδους σε δύο από τις εγκαταστάσεις, αλλά απέτυχαν να καταστρέψουν τα υπόγεια συγκροτήματα. Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου είχαν μεταφερθεί σε άγνωστη τοποθεσία πριν από την επίθεση. Με άλλα λόγια, οι ζημιές ήταν ελάχιστες και οι πυρηνικές δυνατότητες καθυστέρησαν μόλις μερικούς μήνες.
Παρά τις προσπάθειες των Ισραηλινών αρχών να λογοκρίνουν τα μέσα ενημέρωσης και να αποκρύψουν πλάνα από τη ζημιά που προκάλεσαν οι ιρανικοί πύραυλοι, ήταν φανερό ότι οι ισραηλινοί αντιαεροπορικοί εκτοξευτές υπερφορτώθηκαν από τον συνεχή βομβαρδισμό. Σύμφωνα με το NBC, την προηγουμένη της αμερικανικής επίθεσης, η αποτελεσματικότητα του συστήματος «Σιδερένιος Θόλος» είχε πέσει από 90% σε μόλις 65%. Με λίγα λόγια, το Ισραήλ δεχόταν πρωτοφανή πίεση.
Παρά τις εκκλήσεις σεβασμού της εκεχειρίας, το Ιράν συνέχισε το επόμενο πρωί να εκτοξεύει πυραύλους κατά του Ισραήλ, όπως και την προηγούμενη ημέρα. Έτσι, η αμερικανοϊσραηλινή επιθετικότητα όχι μόνο δεν υπονόμευσε τις ιρανικές στρατιωτικές δυνατότητες, αλλά ούτε εξασφάλισε καμία ουσιαστική «νίκη» για την ειρήνη ή τη σταθερότητα στην περιοχή.
Τι «πέτυχαν» στην πραγματικότητα οι ιμπεριαλιστές
Καθώς τέθηκε σε εφαρμογή η εκεχειρία, οι δρόμοι της Τεχεράνης γέμισαν από μαζικές εορταστικές διαδηλώσεις με συνθήματα όπως «Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους» και «Κάτω η Αμερική».
Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διακήρυξαν «ιστορική νίκη» με τον ίδιο υπεροπτικό λόγο που χρησιμοποιούν από την αρχή της αναίτιας επίθεσής τους κατά του Ιράν. Ο Νετανιάχου ισχυρίστηκε ότι «όλοι οι στόχοι του πολέμου» είχαν επιτευχθεί.
Όμως πίσω από όλη αυτή την επιθετική φλυαρία, είναι σαφές ότι ο «πόλεμος των 12 ημερών» δεν πέτυχε κανέναν από τους στόχους των αμερικανο-ισραηλινών ιμπεριαλιστών.
Κατάφεραν να εξαπολύσουν επιτυχείς στοχευμένες επιθέσεις «σοκ και δέους» για να πυροδοτήσουν μια λαϊκή εξέγερση κατά των μουλάδων; Να εξασφαλίσουν μια αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν; Να τερματίσουν το ιρανικό πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου; Να αποδείξουν την ισχύ του Σιδερένιου Θόλου; Να εντυπωσιάσουν τον κόσμο με την ισχύ των βλημάτων MOR; Κατάφεραν να περιορίσουν τον πληθωρισμό εξασφαλίζοντας τη σταθερότητα των παγκόσμιων ροών ενέργειας; Εμπέδωσαν εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία των ΗΠΑ όσον αφορά διαπραγματεύσεις και συμφωνίες; Εξανάγκασαν τους Ιρανούς να εκλιπαρήσουν για εκεχειρία; Απόδειξαν ότι ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός είναι η κορυφαία δύναμη στην περιοχή; Δεν πέτυχαν τίποτε από αυτά.
Τι πέτυχε, λοιπόν, ο πόλεμος του Τραμπ και του Νετανιάχου;
Κλόνισε τη βάση της υποστήριξής του, προδίδοντας την υπόσχεση για το «τέρμα στους ατελείωτους πολέμους». Αποκάλυψε την επιταχυνόμενη παρακμή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μέσω της ασυνέπειας, της παράλογης συμπεριφοράς και της μειωμένης δυνατότητας να εκφοβίζει. Έδειξε ότι είτε ο Τραμπ ήταν κρυφός «νεοσυντηρητικός» εξαρχής είτε αδύναμος να αντισταθεί στο «βαθύ κράτος» των σιωνιστών. Εξαφάνισε εμπράκτως αποθέματα ακριβών και πλέον απαρχαιωμένων συστημάτων όπλων. Κατέστρεψε περαιτέρω την αξιοπιστία και άλλων θεσμών που στηρίζουν τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη — όπως η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας — και αποκάλυψε την εγκληματική φύση και ταυτόχρονα την ευθραυστότητα του σιωνιστικού καθεστώτος στο Ισραήλ. Συνέβαλε στη συσπείρωση σιιτών και σουνιτών, που ο ιμπεριαλισμός είχε σκόπιμα καλλιεργήσει τη διχόνοια ανάμεσά τους για να διχάσει και να κατακτήσει τους λαούς της περιοχής. Και έσπρωξε ακόμα πιο κοντά το Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία.
Ας είμαστε σαφείς: η αμερικανο-ισραηλινή επίθεση ήταν ξεκάθαρη προσπάθεια αλλαγής καθεστώτος, με στόχο να διαταραχθούν οι αναπτυσσόμενοι δεσμοί Κίνας–Ρωσίας–Ιράν–BRICS. Οι τεκτονικές πλάκες της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής ισχύος έχουν μετατοπιστεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, και αυτή ήταν μια απελπισμένη κίνηση για να επιβραδυνθεί η αναπόφευκτη πτώση της αμερικανικής ηγεμονίας από τη θέση της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως απέτυχε από κάθε άποψη.
Ψευδεπίγραφα προσχήματα και πολεμική προπαγάνδα
Τις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση Τραμπ έχει υιοθετήσει την ίδια αποκρουστική διγλωσσία κάθε προηγούμενης κυβέρνησης, αποκαλώντας το Ιράν «νταή της Μέσης Ανατολής» και καλώντας τους Ιρανούς σε ειρήνη, την ώρα που το Ισραήλ εξακολουθούσε να ρίχνει αμερικανικούς πυραύλους στη χώρα. Πρόκειται για αποκρουστική υποκρισία από τον πιο σκληρό νταή στην ιστορία. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι υπεύθυνος για περισσότερους θανάτους και καταστροφές απ’ ό,τι οποιαδήποτε προηγούμενη άρχουσα τάξη θα μπορούσε να φανταστεί.
Το σχέδιο δράσης που τώρα μοιράζεται ο Τραμπ με τους Δημοκρατικούς δεν περιορίζεται στην υιοθέτηση της προπαγανδιστικής ρητορικής του «Τζο της Γενοκτονίας» των τελευταίων τεσσάρων ετών. Το πακέτο επιθέσεων με βομβαρδιστικά B-2 που εκτέλεσαν την «Επιχείρηση Σφυρί του Μεσονυχτίου» είχε σχεδιαστεί, συντονιστεί και προβαριστεί τουλάχιστον έναν χρόνο πριν σε κοινή άσκηση Αμερικανών και Ισραηλινών στρατιωτικών, σύμφωνα με το ABC News. Παρά το σόου του Τραμπ ως αντίπαλου των «νεοσυντηρητικών» γερακιών του πολέμου, απέδειξε στην πράξη πόσο μικρή είναι η απόσταση ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές και των δύο κομμάτων.
Η αναφορά σε «νίκη» του Τραμπ θύμισαν τον διαβόητο λόγο «αποστολή εξετελέσθη» του Τζορτζ Μπους, που εκφώνησε από αεροπλανοφόρο το 2003 λίγο μετά την εισβολή στο Ιράκ. Μέχρι σήμερα, περίπου 2.500 Αμερικανοί στρατιώτες παραμένουν στη χώρα που έχει ισοπεδωθεί από τον πόλεμο. Αυτός ο λόγος έγινε σύμβολο των επίσημων ψεμάτων με τα οποία η αμερικανική κυβέρνηση δικαιολογούσε τα εγκλήματά της.
Ανάλογα, το πρόσχημα του Τραμπ για τις επιθέσεις ήταν προκλητικό ψέμα στο ίδιο επίπεδο με την απειλή «όπλων μαζικής καταστροφής» που χρησιμοποίησε ο Μπους για να δικαιολογήσει την εισβολή στο Ιράκ. Ο ισχυρισμός ότι το Ιράν βρισκόταν στα πρόθυρα κατασκευής πυρηνικού όπλου — όπως διατείνονται ο Νετανιάχου και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές εδώ και δεκαετίες — έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα ευρήματα των ίδιων των αξιωματούχων του Τραμπ.
Μόλις πριν τρεις μήνες, η δική του επιλογή για τον ορισμό της Διευθύντριας Εθνικών Πληροφοριών, της Τούλσι Γκάμπαρντ, κατέθεσε στο Κογκρέσο ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών συμφωνούσαν πως δεν υπήρχαν στοιχεία τέτοιας απειλής:
«Το Ιράν δεν κατασκευάζει πυρηνικό όπλο, και ο Χαμενεΐ δεν έχει εξουσιοδοτήσει τα πυρηνικά προγράμματα που ανέστειλε το 2003».
Όταν ο Τραμπ ερωτήθηκε γι’ αυτό το πόρισμα, στις 20 Ιουνίου, απάντησε απλώς:
«Έχει άδικο».
Την ημέρα πριν την επίθεση, η Γκάμπαρντ υποχώρησε ντροπιαστικά λόγω των πιέσεων του Τραμπ, αναρτώντας στο X:
«Οι ΗΠΑ έχουν πληροφορίες πως το Ιράν μπορεί εντός εβδομάδων ή μηνών να παράξει πυρηνικό όπλο, εάν αποφασίσει να ολοκληρώσει τη συναρμολόγηση. Ο Πρόεδρος Τραμπ είπε ξεκάθαρα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, και συμφωνώ».
Αν πράγματι υπήρχε νέα αποδεικτική βάση, η κυβέρνηση θα την είχε επικαλεστεί για να στηρίξει την επίθεση. Αντί για αυτό, κάθε αξιωματούχος περιοριζόταν σε αόριστες αναφορές στην «αποφασιστικότητα του Προέδρου» για την επερχόμενη απειλή που υποτίθεται ότι συνιστούσε το Ιράν.
«Εξαφανίζοντας» τις αυταπάτες της βάσης υποστηρικτών του Τραμπ
Το χαοτικό και αντιφατικό μήνυμα της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου δείχνει κοντόφθαλμη και εμπειρική λήψη αποφάσεων σε κάθε βήμα.
Στην καταιγίδα συνεντεύξεων και δηλώσεων μετά τις επιθέσεις των ΗΠΑ, οι υπουργοί του Τραμπ έσπευδαν να υπογραμμίσουν το περιορισμένο εύρος της επίθεσης, διαβεβαιώνοντας το κοινό ότι ο στόχος επετεύχθη, ότι δεν ήταν η αρχή ενός μακροχρόνιου πολέμου, και καλούσαν τους Ιρανούς σε ειρηνικές διαπραγματεύσεις. Ο Τραμπ μπορεί να επιθυμούσε «μια κι έξω» επιθετική επιχείρηση, αλλά με τις προκλητικές δηλώσεις περί αλλαγής καθεστώτος στοιχημάτισε σε έναν ευρύτερο πόλεμο που θα μπορούσε να εμπλέξει πλήρως τις ΗΠΑ — και ενδέχεται ακόμα να το κάνει.
Όταν το Ισραήλ εξαπέλυσε πρώτα την επίθεσή του στο Ιράν, η κυβέρνηση Τραμπ έσπευσε να αποστασιοποιηθεί, με τον υφυπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο να δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν σχέση με αυτήν, ενώ καλούσε τους Ιρανούς να μην στοχοποιήσουν αμερικανικές βάσεις ή προσωπικό στην περιοχή. Λίγο μετά, ο Τραμπ χρησιμοποίησε το Truth Social για να επαινέσει την επίθεση ως «εξαιρετική» και εξέδωσε σειρά επιθετικών δηλώσεων απειλώντας να σκοτώσει τον ανώτατο ηγέτη, αγιατολάχ Χαμενεΐ.
Την επομένη της επίθεσης, ο Τραμπ συνέχισε τις προκλητικές δηλώσεις στα social media, αναφερόμενος ανοιχτά σε αλλαγή καθεστώτος, παρά τις διαβεβαιώσεις αξιωματούχων όπως ο Βανς και ο Χέγκσεθ ότι οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν τέτοιο στόχο. Όπως έγραψε στο Truth Social:
«Δεν είναι πολιτικά ορθό να χρησιμοποιείς τον όρο “Αλλαγή Καθεστώτος”, αλλά αν το τρέχον Ιρανικό Καθεστώς δεν μπορεί να ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΡΑΝ ΜΕΓΑΛΟ, γιατί να μην υπάρξει Αλλαγή Καθεστώτος;;;»
Με το να συμμετέχει απροκάλυπτα στον ανενόχλητο πόλεμο κατά του Ιράν, ο πρόεδρος που είχε καλλιεργήσει την εικόνα «όχι σε άλλους ατελείωτους πολέμους» έδειξε στον κόσμο ότι είναι εξίσου «ελεγχόμενος από το βαθύ κράτος» όσο και ο Μπάιντεν. Αυτό έχει κλονίσει τη βάση του MAGA (κάνε την Αμερική μεγάλη ξανά) ξεκινώντας από αυτούς που νόμιζαν ότι ψήφιζαν μια αντιπολεμική εναλλακτική απέναντι στο νεοσυντηρητικό κατεστημένο.
Ο Τζ. Ντ. Βανς, που επί χρόνια παρουσιαζόταν ως αντίπαλος της αμερικανικής ανάμειξης σε μακρινές συγκρούσεις, δίνει πλέον εκτενείς συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης προσπαθώντας να αμβλύνει τις εντυπώσεις. «Δεν είμαστε σε πόλεμο με το Ιράν… είμαστε σε πόλεμο με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα», ισχυρίστηκε ασυνάρτητα στο Meet the Press:
«Συμπάσχω με τους Αμερικανούς που είναι εξαντλημένοι μετά από 25 χρόνια ξένων επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή. Κατανοώ την ανησυχία, αλλά η διαφορά είναι ότι τότε είχαμε ανόητους προέδρους και τώρα έχουμε πρόεδρο που ξέρει πραγματικά πώς να επιτυγχάνει τους εθνικούς στόχους ασφαλείας της Αμερικής».
Το χοντροκομμένο αυτό επιχείρημα δύσκολα θα πείσει τα εκατομμύρια εργαζομένων, κουρασμένων από πολέμους, που έχουν αντέξει δεκαετίες ψεμάτων από τον έναν υπέρμαχο του πολέμου μετά τον άλλον, στέλνοντας στρατιώτες σε μάχες για τα κέρδη των τραπεζιτών, των πετρελαιοβιομηχανιών και των κατασκευαστών όπλων. Το αντιπολεμικό κλίμα στις ΗΠΑ είναι σήμερα ευρύ και βαθιά ριζωμένο, και υπήρξε ένας από τους παράγοντες που ο Τραμπ τον αξιοποίησε επιτυχώς την τελευταία δεκαετία.
Εκατομμύρια από τους υποστηρικτές του προέρχονται από οικογένειες βετεράνων — άτομα που νιώθουν χρησιμοποιημένα και προδομένα και από τα δύο κόμματα, από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της εποχής Μπους ως τα γεράκια Δημοκρατικούς Κλίντον, Ομπάμα και Μπάιντεν. Σημαντικό τμήμα ψηφοφόρων της εργατικής τάξης που στήριξαν τον Τραμπ πέρυσι βιώνει ήδη ένα αίσθημα προδοσίας — πολύ πριν ο οικονομικός αντίκτυπος του πολέμου αρχίσει να πλήττει την τσέπη τους.
Οι τιμές του πετρελαίου έχουν κυμανθεί έντονα από τις 13 Ιουνίου, όταν το Ισραήλ ξεκίνησε την επίθεσή του. Αν το Ιράν κλείσει μερικώς ή πλήρως τα στενά του Ορμούζ — διαδρομή για το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πετρελαίου — οι τιμές της βενζίνης μπορεί να εκτοξευτούν σε πάνω από 4,50 δολ. το γαλόνι. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Τραμπ διέταξε αιφνιδιαστική εκεχειρία. Όπως ανάρτησε στα social media:
«ΟΛΟΙ, ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΚΑΤΩ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ! ΜΗΝ ΠΕΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ!»
Ήδη τα φόρα των υποστηρικτών του MAGA συζητούν ανοιχτά την κρίση που απειλεί τον διαταξικό τους συνασπισμό. Μέρες πριν την αμερικανική επίθεση, ο διευθυντής της Big Data Poll — συντηρητικού φορέα που συστηματικά δείχνει τις πιο ευνοϊκές προς τον Τραμπ μετρήσεις σε όλες τις μεγάλες δημοσκοπήσεις — προειδοποίησε ότι ένας πόλεμος με το Ιράν θα σημάνει καταστροφή για τον τραμπισμό:
«Αποχαιρετήστε την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων… για την επόμενη δεκαετία», έγραψε ο Ριτς Μπάρις στο X. «Αν πατήσει τη σκανδάλη, τέλειωσε για το MAGA».
Παρά τον περιορισμένο του χαρακτήρα, το άμεσο κόστος της «Επιχείρησης Σφυρί του Μεσονυχτίου» ήταν τεράστιο. Οι 14 βόμβες GBU-57 MOR που έριξε ο αμερικάνικος στρατός κοστίζουν πάνω από 500 εκατ. δολ. Κάθε ένας από τους 24 πυραύλους Τόμαχoκ (TLAM) κοστίζει 2,4 εκατ. δολάρια, συνολικά πάνω από 57,6 εκατ. δολάρια. Τα επτά βομβαρδιστικά B-2, το καθένα με κόστος κατασκευής 2 δισ. δολαρίων, κοστίζουν 135.000 δολ. ανά ώρα πτήσης, περίπου 34 εκατ. δολ. για τον χρόνο που έμειναν στον αέρα. Αυτά είναι μόνο οι βασικές εκτιμήσεις κόστους της επιχείρησης.
Ενώ ο Τραμπ δαπανά δισεκατομμύρια επιτιθέμενος σε μια χώρα που δεν απειλούσε στρατιωτικά τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι ετοιμάζονται για πακέτο μέτρων λιτότητας υπό τον τίτλο «Μεγάλος Όμορφος Προϋπολογισμός». Οι προβλεφθείσες περικοπές στο Medicare μπορεί να στερήσουν κατά μέσον όρο 1.600 δολάρια από το φτωχότερο 10% του πληθυσμού των ΗΠΑ. Και αυτό πριν καν συνυπολογιστούν τα χρέη, ο πληθωρισμός και τα υπόλοιπα οικονομικά προβλήματα στον ορίζοντα.
Όπως τονίζουμε εδώ και καιρό, οι ρωγμές στους υποστηρικτές του Τραμπ είχαν οξυνθεί κυρίως λόγω ταξικών ζητημάτων. Οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες του πολέμου του Τραμπ μπορεί να αποτελέσουν τον καταλύτη για την πλήρη κατάρρευση των αυταπατών γύρω από τον Τραμπ. Με άλλα λόγια, βλέπουμε την αρχή του τέλους του τραμπισμού ως πολιτικού φαινομένου.
Χωρίς μια χειροπιαστή πολιτική εναλλακτική που να μπορεί να συσπειρώσει την εργατική πλειοψηφία γύρω από ταξικά αιτήματα, όμως, εκατομμύρια θα αναγκαστούν να στηριχθούν στον Τραμπ ως το «μικρότερο κακό» απέναντι στους ακόμα πιο μισητούς φιλελεύθερους. Αλλά όταν η συσσωρευμένη οργή βρει νέο μονοπάτι, οι αναπτυσσόμενες δυνάμεις του κομμουνισμού θα εργαστούν συστηματικά για να τη συνδέσουν με έναν ταξικό προσανατολισμό.
Το Ισραήλ δηλώνει ότι θα συνεχίσει τη σφαγή
Σε απάντηση της ανακοίνωσης εκεχειρίας με το Ιράν, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF) προειδοποίησε:
«Ολοκληρώσαμε ένα σημαντικό κεφάλαιο, αλλά η εκστρατεία κατά του Ιράν δεν έχει τελειώσει», προσθέτοντας ότι το Ισραήλ έχει «καθυστερήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κατά χρόνια, και το ίδιο ισχύει για το πυραυλικό του πρόγραμμα … Τώρα το επίκεντρο επιστρέφει στη Γάζα».
Αφήνοντας στην άκρη τα ψέματα και τις φανφάρες — το Ιράν είναι πολύ καλύτερα τοποθετημένο για να αναβαθμιστεί και να επανεξοπλιστεί με τη στήριξη της Ρωσίας και της Κίνας, παρά το Ισραήλ με τη στήριξη των αποθεμάτων της Δύσης που έχουν εξαντληθεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία — η διαστροφή των σιωνιστών χασάπηδων είναι σοκαριστική.
Πράγματι, η γενοκτονική σφαγή της Γάζας από το Ισραήλ έχει σιωπηρά ενταθεί ενώ η προσοχή του κόσμου ήταν στραμμένη στην επίθεσή του κατά του Ιράν. Έχει αναφερθεί ότι τουλάχιστον 870 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από τις IDF τις τελευταίες 13 ημέρες, ανεβάζοντας τον επίσημο αριθμό των νεκρών σε πάνω από 56.000 — χωρίς να υπολογίζονται οι αναρίθμητοι που θάφτηκαν κάτω από τα συντρίμμια. Και να σκεφτεί κανείς ότι οι Ισραηλινοί και οι αμερικανόφιλοι υποστηρικτές τους έχουν το θράσος να αποκαλούν το Ιράν ως «το πιο επικίνδυνο καθεστώς του κόσμου»!
Οι κομμουνιστές αναγνωρίζουν ότι τα πιο επικίνδυνα καθεστώτα του κόσμου — ξεκινώντας από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό — είναι ήδη εξοπλισμένα με τα πιο επικίνδυνα όπλα. Για να διατηρήσει την εξουσία του, ο Νετανιάχου επιδιώκει με ζήλο να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε μια νέα φάση του πολυετούς «αιώνιου πολέμου» στη Μέση Ανατολή. Ο Τραμπ, από την άλλη, προσπαθεί να διαχειριστεί την αδυσώπητη παρακμή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, επιτιθέμενος αλλοπρόσαλλα και βίαια σαν τραυματισμένο ζώο. Η αλλαγή καθεστώτος και η αποσταθεροποίηση — ή ακόμη κι η προσάρτηση — του Ιράν αποτέλεσαν την κύρια κινητήρια δύναμη της επίθεσης, επομένως δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αν η εκεχειρία καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή.
Το καθήκον της διεθνούς εργατικής τάξης είναι να αφοπλίσει αυτούς τους ιμπεριαλιστές — μέσα από μια παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση — προτού βυθίσουν κάθε γωνιά του πλανήτη στο είδος της βαρβαρότητας που συνεχίζουν να εξαπολύουν κατά της Μέσης Ανατολής.
Επαναστάτες Κομμουνιστές της Αμερικής
26 Ιουνίου 2025
Μετάφραση από www.marxist.com: Ηλίας Κυρούσης