Στα πλαίσια της πολιτικής του γενικότερου «ξεπουλήματος» του εθνικού πλούτου και κυρίως των συγκοινωνιών (πχ Ολυμπιακή Αεροπορία ) στο ιδιωτικό κεφάλαιο, η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στην παράδοση των ελληνικών σιδηροδρόμων σε ιδιωτικά συμφέροντα, ακολουθώντας πιστά την οδηγία της ΕΕ για πλήρη απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών μέχρι το 2011.
Το νομοσχέδιο για την «αναδιάρθρωση του ΟΣΕ» βασίζεται ολοκληρωτικά στον ελλειμματικό τρόπο λειτουργίας του Οργανισμού, ο οποίος επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα η όλη επιχειρηματολογία της κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του Οργανισμού αμείβονται με υπερβολικά υψηλούς μισθούς (περίπου 100.000 ευρώ ετησίως), γεγονός που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους αποτελεί αδικία ενάντια στο κοινωνικό σύνολο το οποίο στενάζει κάτω από το βάρος των περικοπών και της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα.
Όμως η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτούς τους ισχυρισμούς, αφού το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας έχει ανάγκη από 600 μηχανοδηγούς, την στιγμή που οι υπάρχοντες είναι μόλις 450 και είναι αναγκασμένοι να εργάζονται υπερωρίες, Σαββατοκύριακα και ρεπό. Σαν αποτέλεσμα αυτού οι αμοιβές τους εμφανίζονται πολύ υψηλές. Συνεπώς, μόνο η πρόσληψη επιπλέον εργαζομένων θα μπορούσε να εξισορροπήσει αυτή την κατάσταση. Εξάλλου δεν είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων που αμείβονται με υψηλούς μισθούς, αλλά οι 450 μηχανοδηγοί σε σύνολο 6.250 εργαζομένων που εργάζονται στον Οργανισμό.
Ο ΟΣΕ πρέπει να λειτουργεί σαν ένας κοινωφελής οργανισμός και όχι σαν μια επιχείρηση που πρέπει ν’ αποφέρει κέρδος. Βασικός σκοπός του είναι σήμερα η εξυπηρέτηση των εγχώριων μεταφορών, ενώ είναι επιβεβλημένο να αναλογιστούμε ότι το μεγαλύτερο κέρδος των σιδηροδρομικών εταιρειών παγκοσμίως, προέρχεται κυρίως από τις εμπορευματικές μεταφορές, οι οποίες όμως, λόγω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και του εμπάργκο που επέβαλε η Ελλάδα στα Σκόπια αναχαίτισαν τον ΟΣΕ από τον μοναδικό του δρόμο προς την Ευρώπη.
Έτσι βρέθηκε παιχνίδι στα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης και συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και πλέον η κυβέρνηση ετοιμάζεται για την πλήρη ιδιωτικοποίηση, μέσω της εφαρμογής για πολιτικής, που αποσκοπεί στην πλήρη προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων, στις συνθήκες ιδιωτικοποίησης των ελληνικών σιδηροδρόμων, που απαιτούν φτηνό εργατικό δυναμικό, με υπονομευμένα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα., πολιτική την οποία ακολουθεί πιστά και για τις υπόλοιπες συγκοινωνίες.
Το καθήκον των εργαζομένων στον ΟΣΕ είναι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους με ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων, στις μειώσεις μισθών και στις απολύσεις εργαζομένων.
Πρέπει να παλέψουν για αποκλειστικά δημόσιες, σύγχρονες, φθηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες, οι οποίες θα εξυπηρετούν το κοινό συμφέρον και όχι το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ο ΟΣΕ όπως και οι υπόλοιποι οργανισμοί συγκοινωνιών, πρέπει να τεθούν υπό εργατικό έλεγχο και διαχείριση για να επιτευχθεί η πραγματική και ουσιαστική εξυγίανση σε αυτούς τους τομείς που αποτελούν πυλώνα της εθνικής οικονομίας.
ΕΥΗ ΤΟΥΝΤΑ
