ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΣΗΣ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ 15% ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
– Συνέντευξη με τον γραμματέα του τμήματος Γκρεγκ Όξλεϋ
Τον περασμένο Νοέμβριο το 15.04% των ψηφισάντων μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, δηλαδή 5.419 μέλη, ενέκριναν το κείμενο της Γαλλικής Μαρξιστικής Τάσης «LA RIPOSTE» που κατατέθηκε για το συνέδριο του κόμματος. Για την ιστορική αυτή επιτυχία μιλήσαμε με τον σύντροφο Γκρεγκ Όξλεϋ γραμματέα της Γαλλικής Μαρξιστικής Τάσης και εκδότη της «LA RIPOSTE».
Μ.Φ : Σύντροφε Γκρεγκ τι σημαίνει αυτό το αποτέλεσμα για την προοπτική της δουλειάς των Μαρξιστών στη Γαλλία;
Γκ.Ο: Αυτό το αποτέλεσμα μεταμορφώνει τη θέση του μαρξισμού στο γαλλικό εργατικό κίνημα. Δείχνει μια αλλαγή στην ίδια την πορεία των μαζικών οργανώσεων. Τώρα ο μαρξισμός επιστρέφει, μετά από μια μεγάλη περίοδο υποχώρησης. Η πάγια θέση μας για τις μαζικές εργατικές οργανώσεις ήταν ότι στη βάση της κρίσης του καπιταλισμού και της πόλωσης της κοινωνίας θα υπάρξει στροφή στ’ αριστερά στο εσωτερικό τους. Αυτό που συμβαίνει τώρα στο ΚΚΓ είναι ένδειξη επιβεβαίωσης αυτής της προοπτικής. Συνολικά οι αριστερές τάσεις μέσα στο ΚΚΓ πήραν 40%. Αυτό το ποσοστό αντιπροσωπεύει τη μεγάλη πλειοψηφία των ενεργών μελών του κόμματος. Η υλική βάση της πολιτικής αυτής αλλαγής είναι η κρίση του καπιταλισμού στη Γαλλία. Ένα χρόνο μετά την εκλογή του Σαρκοζί έχουμε βαθειά οικονομική ύφεση και ριζοσπαστικοποίηση, όλες οι αυταπάτες για τον Σαρκοζί κατέρρευσαν.
Μ.Φ : Ποιος είναι ο ρόλος και η απήχηση της ηγετικής πλειοψηφίας;
Γκ.Ο: Κατά την περίοδο διακυβέρνησης από τον Σιράκ κι ενώ το κόμμα έπρεπε να ανασυγκροτηθεί στη βάση μιας ανεξάρτητης αντιπολιτευτικής καμπάνιας, η ηγεσία συνεχώς έθετε σε αμφισβήτηση την ίδια του την ύπαρξη. Το αποτέλεσμα ήταν το 2007 το ιστορικό ΚΚΓ να πάρει μόλις 1,9% στις εκλογές. Η ηγεσία δεν κατάφερε τότε να διαλύσει το κόμμα εξαιτίας της αντιπολίτευσης από την βάση. Το Δεκέμβρη του 2007 έγινε μια συνδιάσκεψη για τα αίτια της ήττας. Σε αυτή την συνδιάσκεψη με μεγάλη και γνήσια αντιπροσώπευση της βάσης, η ηγεσία απομονώθηκε, με το 90% των μελών να αντιτίθεται στην διάλυση του ΚΚ και στην δημιουργία «αντι-νεοφιλελεύθερης συμμαχίας». Αυτός ήταν ο προάγγελος των αποτελεσμάτων του πρόσφατου συνεδρίου. Η ηγετική πλειοψηφία έχει οδηγήσει το κόμμα στο χείλος του γκρεμού. Εγκατέλειψαν τα ιστορικά του γραφεία στο Παρίσι, τα γραφεία στρατολόγησης των «Διεθνών Ταξιαρχιών». Η καθημερινή εφημερίδα, η «Ουμανιτέ» είναι χρεωμένη με 15 εκ ευρώ. Υπήρξε απώλεια μελών και τα πιο δεξιά κομμάτια της ηγεσίας υποστήριξαν στις δημοτικές εκλογές υποψήφιους άλλων κομμάτων και όχι αυτούς του κόμματος.
Μ.Φ : Ποιες άλλες τάσεις υπάρχουν στην αριστερά του κόμματος εκτός από τη Μαρξιστική;
Γκ.Ο: Υπάρχουν αριστερές σταλινικές τάσεις μέσα στο κόμμα που δούλευαν πολλά χρόνια πριν από εμάς. Η πιο ισχυρή τάση είναι αυτή του Αντρέ Ζιράν. Αυτός είναι αριστερός ρεφορμιστής και εθνικιστής και στο προηγούμενο συνέδριο του 2005 είχε πάρει 13%. Μια άλλη τάση είναι αυτή του Ντάνγκο Ντραν που είχε πάρει 8 % στο προηγούμενο συνέδριο, ενώ υπάρχει κι άλλο ένα γκρουπ που λέγεται «Κομμουνιστική Αριστερά» και το 2005 είχε πάρει 3%. Κάτω από την απειλή της δικής μας παρουσίας αυτές οι ομάδες συνενώθηκαν και παρότι πολύ ισχυρές παραδοσιακά πήραν μόνο 25%, μόλις 10% περισσότερους ψήφους από εμάς. Διεξήγαγαν μια υστερική εκστρατεία εναντίον μας με τις συνήθεις σταλινικές κραυγές ενάντια στον Τροτσκισμό. Οι αγωνιστές του κόμματος όμως, όπως αποδείχθηκε δεν επηρεάστηκαν από αυτή. Το κείμενό τους ήταν ένα συνοπτικό, πατριωτικό κείμενο που υπεράσπιζε τη θεωρία των σταδίων. Εμείς αποφασίσαμε να καταθέσουμε το δικό μας κείμενο και τότε πολλοί απόρησαν, γιατί δεν υπήρχε παράδοση μέλη που δεν είναι στην ηγεσία να κατεβάζουν δικό τους κείμενο. Ξέραμε ότι θα βρισκόμασταν κάτω από την επίθεση και των σταλινικών και της δεξιάς πτέρυγας.
Μ.Φ : Πώς διεξήχθη η καμπάνια για το κείμενό σας;
Γκ.Ο: Δυστυχώς είχαμε μόνο 2 εβδομάδες πριν από την ψηφοφορία για να κάνουμε ζύμωση στις συναντήσεις που έγιναν για να συζητηθούν τα 3 κείμενα. Ευτυχώς το κείμενό μας τυπώθηκε μαζί με τα άλλα δύο, σε ειδική έκδοση της «Ουμανιτέ» που κυκλοφόρησε σε 130 χιλιάδες φύλλα σε όλη τη χώρα. Την παραμονή της ψηφοφορίας στοιχηματίζαμε ότι θα λαμβάναμε το πολύ 5%. Όμως πήραμε τελικά το 15,04% και όχι μόνο στη βάση γενικών συνθημάτων. Ψήφισαν την ανάλυσή μας για την περίοδο, τις προοπτικές, τα καθήκοντα, το πρόγραμμα, τη Λ. Αμερική κ.λ.π. Χιλιάδες μέλη του κόμματος υποστήριξαν τις ιδέες μας χωρίς να τους ξέρουμε. Ένας από τους λόγους που μας ψήφισαν ήταν ότι το κείμενό μας ήταν γραμμένο απλά και όχι ακαδημαϊκά. Ένας εργάτης του ΚΚΓ μας είπε χαρακτηριστικά : «Το κείμενο της ηγεσίας δεν το καταλαβαίνω, αλλά το δικό σας μπορώ να το καταλάβω γιατί είναι γραμμένο με την γλώσσα της ταξικής πάλης και εξηγεί απλά τι είναι ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός, τι είναι ο διεθνισμός, εκφράζει όλους τους απλούς αγωνιστές που μπήκαν στο κόμμα να παλέψουν για τον σοσιαλισμό!» Αντίθετα το κείμενο της ηγεσίας ήταν ένα κείμενο λογοτεχνικό με εξεζητημένες εκφράσεις. Δεν υπήρχε ταξική ορολογία, αλλά μόνο εκφράσεις όπως «ο νέος κόσμος», η «νέα εποχή», κ.λ.π
Μ.Φ : Ποιες είναι τώρα οι προοπτικές για το ΚΚΓ και για τους μαρξιστές μέσα σε αυτό;
Γκ. Ο: Το ΚΚΓ είναι το πιο σημαντικό κόμμα στη Γαλλία, έχει συνδεθεί με τα καλύτερα τμήματα της τάξης και με τις ιστορικές της κατακτήσεις. Έχει βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη ιδιαίτερα μέσω της συνομοσπονδίας της CGT. Ενόψει των Ευρωεκλογών οι ηγέτες του ΚΚ θέλουν να υποστηρίξουν υποψήφιους όπως ο Μελανσόν της αριστερής διάσπασης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που υποστηρίζει την διάλυση του ΚΚΓ και το σχηματισμού νέου αριστερού κόμματος. Αυτό αναμένεται να εξαγριώσει τη βάση. Η γενικότερη άνοδος των εργατικών αγώνων και των αγώνων της νεολαίας ήδη έχουν αντανάκλαση μέσα στο ΚΚΓ. Η απειλή ιδιωτικοποίησης ενός μεγάλου εργοστασίου στη Δυτική Γαλλία προκάλεσε από τους κομμουνιστές συνδικαλιστές ηγέτες την ανοιχτή υπεράσπιση του αιτήματος για εθνικοποίηση και η τοπική οργάνωση του ΚΚΓ εξέδωσε ανακοίνωση υπέρ της εθνικοποίησης. Και άλλες οργανώσεις του κόμματος με διάφορες αφορμές έχουν ταχθεί υπέρ των εθνικοποιήσεων των τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων. Αυτό δείχνει ότι οι συνθήκες για την δουλειά μας την επόμενη περίοδο θα είναι πολύ ευνοϊκές.
Μ.Φ : Ποια είναι η κατάσταση στη υπόλοιπη Αριστερά;
Γκ. Ο: Αξιοσημείωτο γεγονός είναι το ότι είχαμε μια αριστερή διάσπαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος με ηγέτη τον Ζαν Λικ Μελανσόν, που τάχθηκε υπέρ της εθνικοποίησης των τραπεζών. Τέλος, το νέο «αντικαπιταλιστικό» κόμμα του Ολιβιέ Μπεζανσενό που εμφανίζεται ψηλά στις δημοσκοπήσεις, δυστυχώς έχει απομακρυνθεί πάρα πολύ από τις ιδέες του Μαρξισμού. Οι θέσεις του είναι ένα κράμα των συγχυσμένων ιδεών του αντι-παγκοσμιοποιητικού κινήματος και στην πραγματικότητα αποτελούν μια αριστερή εκδοχή των απόψεων της ρεφορμιστικής ηγεσίας του ΚΚΓ για «αντι-νεοφιλελεύθερη πολιτική» και «αντι-νεοφιλελεύθερα» μέτωπα κ.λ.π
