Φοιτητικές εκλογές: σταθερή τάση προς τ’ αριστερά

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν σε ένα πολύ έντονο σκηνικό, σε συνθήκες βαθειάς κρίσης του καπιταλισμού και με τα πρώτα σημάδια αφύπνισης των πλατειών μαζών της εργατικής τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο τα ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής και της ταξικής πάλης ήταν αυτή τη φορά στο επίκεντρο της προεκλογικής προπαγάνδας των παρατάξεων.

Τα αποτελέσματα όμως των εκλογών, παρουσίασαν μικρές αλλαγές. Παρ’ ότι η χρόνια δυσλειτουργία ως και παράλυση των οργανώσεων του φοιτητικού κινήματος, όπως η ΕΦΕΕ, για άλλη μια φορά δεν επιτρέπει να υπάρξει ένα ενιαίο και έγκυρο αποτέλεσμα, με κάθε παράταξη να δίνει τα δικά της, φαίνεται να διαμορφώνεται μια ενιαία εικόνα με μικρές αποκλίσεις.*

Η ΔΑΠ (35%), έχασε 2,5% περίπου, συνεχίζοντας την πτωτική πορεία των τελευταίων χρόνων, διατηρεί όμως ακόμα την πρωτιά στις περισσότερες σχολές. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι τα πλατειά στρώματα των φοιτητών που συμμετέχουν στις εκλογές (σε αντίθεση με το πιο ενεργό τους κομμάτι που παίρνει μέρος στις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος), διατηρούν ακόμα σε ένα βαθμό μικροαστικές αυταπάτες για την δυνατότητα ατομικής ανέλιξης, αλλά και δεσμεύονται από το δίκτυο των πελατειακών σχέσεων που κατά κόρον καλλιεργεί αυτή η παράταξη. Τα στρώματα αυτά χρειάζονται πιο ισχυρά σοκ, που θα ταρακουνήσουν τη συνείδηση τους για να αποδεσμευτούν από αυτές τις λογικές. Παράλληλα η ΔΑΠ διευκολύνεται στην πρακτική της από την υποχώρηση του φοιτητικού κινήματος, που έχει οδηγήσει στην απονέκρωση των συλλόγων- άρα και το ανεξέλεγκτο της διοίκησης τους. Η πτώση της από την άλλη, οφείλεται στην ριζοσπαστικοποίηση ενός κομματιού της φοιτητικής νεολαίας, αλλά και στην βαθειά κρίση που συνταράσσει το κόμμα της αστικής τάξης, σαν αποτέλεσμα της πρόσφατης διακυβέρνησης του. Η συνεχής πτωτική πορεία της ΔΑΠ τα τελευταία χρόνια σε συνδυασμό με τη σταθερή άνοδο των παρατάξεων της Αριστεράς και της ΠΑΣΠ αποτελεί μια σταθερή τάση που αναδεικνύει την τάση ριζοσπαστικοποίησης των φοιτητών.

Η ΠΑΣΠ  (30%), κέρδισε 2,5 %, σημειώνοντας μια μικρή άνοδο σε σχέση με την πρόσφατη εκλογική άνοδο του ΠΑΣΟΚ. Η συγκρατημένη άνοδος οφείλεται στην αποκάλυψη της πραγματικής ταξικής φύσης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μέσα από την σκληρή επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, που ανέκοψε την απήχηση του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ. Από την άλλη, η λεκτική διαφοροποίηση της ηγεσίας της ΠΑΣΠ και οι αποστάσεις που αναγκάστηκε να κρατήσει από την πολιτική της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την πολυδιάσπαση της Αριστεράς, της επέτρεψαν να διατηρήσει και να διευρύνει έστω και λίγο την απήχηση της.

Η ΠΚΣ (14,4%) έχασε περίπου 0,5% σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η οριακή πτώση της ΠΚΣ (για δεύτερη χρονιά στη σειρά) συνιστά σημαντική αποτυχία σε αυτές τις συνθήκες απαξίωσης των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος στη συνείδηση όλο και μεγαλύτερου κομματιού της νεολαίας και των εργαζόμενων. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που η δημοσκοπική απήχηση του ΚΚΕ φαίνεται να δυναμώνει, αυτή η πτώση αποδεικνύει την αδυναμία της διασπαστικής πολιτικής της ηγεσίας να συσπειρώσει το πιο ενεργό τμήμα των συνδικαλισμένων νεολαίων και εργαζόμενων (κατ’ αντιστοιχία με τα αποτελέσματα του συνεδρίου της ΓΣΕΕ όπου η ΕΣΑΚ δεν κατέγραψε άνοδο και του ΕΚΑ όπου σημείωσε πτώση). Ιδιαίτερα στο φοιτητικό κίνημα η σεχταριστική πολιτική της ηγεσίας κλιμακώθηκε έντονα το τελευταίο διάστημα με την υποκατάσταση των διαδικασιών των συλλόγων από το ΜΑΣ, που λειτουργούσε με σκληρή μονολιθικότητα, πράγμα που οδήγησε σε κρίση αποσυσπείρωσης μια σειρά οργανώσεων της ΚΝΕ. Η κλιμάκωση της σεχταριστικής πολιτικής οδηγεί λοιπόν βαθμιαία σε αποδυνάμωση του κόμματος ακόμα και στον παραδοσιακά προνομιακό για την Αριστερά χώρο των φοιτητών.

Η ΕΑΑΚ (9,1%), αύξησε κατά 0,5%-1% την απήχηση της, διατηρώντας μια ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια. Η παράταξη αυτή, απαλλαγμένη από την ανοιχτά σεχταριστική τακτική- όμοια με αυτή της ΠΚΣ που είχε τα προηγούμενα χρόνια, καρπώνεται ένα κομμάτι της ριζοσπαστικοποίησης των φοιτητών και της πτώσης της ΠΚΣ. Βέβαια, η αναντιστοιχία της δυναμικής που έχει η ΕΑΑΚ στο χώρο των φοιτητών, σε σχέση με την δύναμη που έχουν οι εξωκοινοβουλευτικές αριστερές οργανώσεις που την αποτελούν, στους χώρους των εργαζόμενων και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, η οργανική τους αδυναμία να συνδεθούν αποφασιστικά με το εργατικό κίνημα, ακολουθώντας μια αριστερίστικη πολιτική διαχωρισμού από τα παραδοσιακά συνδικάτα στη δράση και από τα κόμματα της μαζικής αριστεράς, εμποδίζουν μια ριζική άνοδο της απήχησης και των οργανωμένων δυνάμεων της παράταξης σε αυτές τις ευνοϊκές συνθήκες. Η σχετικά αυξημένη απήχηση της όμως, αναδεικνύει το ευνοϊκό έδαφος που θα μπορούσαν να βρουν οι επαναστατικές ιδέες, συνδυασμένες με μια πραγματικά μαρξιστική πολιτική, πλατειάς ενότητας στη δράση και ουσιαστικής σύνδεσης των φοιτητών με το εργατικό κίνημα.

Τέλος, η ΑΡΕΝ  (6%), αύξησε επίσης της δυνάμεις της κατά 0,5%. Δεδομένης της κρίσης που συνεχίζει να διέρχεται ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ και της σχετικά αδύναμης παρουσίας της παράταξης σε πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ, αυτό αποτελεί μια σχετική επιτυχία. Σε σχέση όμως με τις αντικειμενικές δυνατότητες είναι ένα μέτριο αποτέλεσμα. Σημαντική αδυναμία είναι επίσης η σχεδόν αναιμική παρουσία της ΑΡΕΝ στα ΤΕΙ, που σπουδάζουν κατά πλειοψηφία φοιτητές προερχόμενοι από προλεταριακά στρώματα, αντανακλώντας μια προβληματική σύνδεση με την εργατική τάξη και τα κατώτερα στρώματα. Εν τούτοις, η ενισχυμένη παρουσία της ΑΡΕΝ δίνει ελπίδα για την δυνατότητα ενωτικής παρουσίας και κοινής δράσης της φοιτητικής αριστεράς στο μέλλον.

Η συνεχής τάση ανόδου της Αριστεράς, συνδυασμένη με την πτωτική τάση της ΔΑΠ και τα σκαμπανεβάσματα της ΠΑΣΠ (με μάλλον ανοδική πορεία), αναδεικνύουν τις τεράστιες δυνατότητες αλλαγής του σκηνικού και ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος που θα είχε μια ενιαία παρουσία, με κοινή δράση και ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο ΑΡΕΝ-ΠΚΣ-ΕΑΑΚ σε κάθε σχολή. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να επικεντρώσουν οι δυνάμεις μας στο φοιτητικό κίνημα το επόμενο διάστημα, ανοίγοντας το δρόμο για μια πραγματική συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό, και δείχνοντας το δρόμο για την ενότητα της Αριστεράς.

*τα αποτελέσματα δίνονται κατά προσέγγιση, λαμβάνοντας υπ’ όψη συγκριτικά τα στοιχεία που δίνονται στις ιστοσελίδες:
-www.neolaiasyn.gr
-www.pks.gr
-www.nka.gr