Ενάντια στον αντικομμουνισμό της Ε.Ε.

 

Η προκλητική καθιέρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της 23ης Αυγούστου ως ημέρας «μνήμης για τα θύματα ολοκληρωτικών καθεστώτων» που επιχειρεί να εξισώσει τον κομμουνισμό με τον φασισμό, αποτελεί ένα ακόμα πειστήριο για την αντιδραστική της φύση. Φανερώνει ότι ο παρακμασμένος καπιταλισμός διαμορφώνει ένα κλίμα ιδεολογικής αντίδρασης που θυμίζει κάτι από την Ευρώπη του 1852, που διεξάγονταν οι περίφημες δίκες των κομμουνιστών στην Κολωνία.
Το αντικομουνιστικό παραλήρημα της Ε.Ε δεν εκδηλώνεται τυχαία. Έρχεται σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού, που διαμορφώνει τις συνθήκες μέσα στις οποίες οι κομμουνιστικές ιδέες θα κερδίσουν πάλι έδαφος στους κόλπους της εργατικής τάξης και θα ξαναγίνουν εφιάλτης για τους αστούς.
Η Ε.Ε στην προσπάθειά της να αμαυρώσει την έννοια του κομμουνισμού, επικαλείται τα εκφυλιστικά φαινόμενα που χαρακτήρισαν την γραφειοκρατική παραμόρφωση της ΕΣΣΔ και των υπολοίπων παραμορφωμένων εργατικών κρατών του 20ου αιώνα. Γι’ αυτό το λόγο, οι αγωνιστές της Αριστεράς, αντιπαλεύοντας την ύπουλη ιδεολογική εκστρατεία των ευρωπαίων αστών δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα τους και με οποιονδήποτε, έμμεσο ή άμεσο τρόπο, να ταυτιστούν με τα σταλινικά εγκλήματα. Η υπεράσπιση του κομμουνισμού είναι ασυμβίβαστη με την υπεράσπιση των εγκλημάτων του σταλινισμού (παραβίαση των αρχών της εργατικής δημοκρατίας, εκκαθαρίσεις διαφωνούντων κ.λ.π) που δυσφήμισαν τις γνήσιες ιδέες του Μαρξ και του Λένιν. Η υπεράσπιση ή αποσιώπηση αυτών των εγκλημάτων, αντί να προσφέρει καλές υπηρεσίες στον αγώνα ενάντια στις αντιδραστικές προκλήσεις της Ε.Ε, κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, ως κόμματα με κομμουνιστικές αναφορές και καταβολές, πρέπει να παλέψουν ενωμένα για την υπεράσπιση των ιδεών του κομμουνισμού από την αντιδραστική επίθεση της Ε.Ε. Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος γι’ αυτή την πάλη είναι η κοινή διεξαγωγή μιας πλατειάς και συστηματικής πολιτικής εκστρατείας στην κοινωνία, με πολύμορφες εκδηλώσεις, με νέες εκδόσεις των κλασικών κομμουνιστικών κειμένων, με διαρκή ενθάρρυνση της νεολαίας να έρθει σε επαφή με τα κλασικά έργα του κομμουνισμού και πάνω από όλα, η μαχητική υποστήριξη της επιτακτικής αναγκαιότητας του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού μέσα από τα προγράμματα και την πολιτική των μαζικών αυτών κομμάτων της Αριστεράς.