Τα εθισμένα στη χλιδή και την υπερ-αφθονία παράσιτα του μεγάλου κεφαλαίου, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι κ.α, για να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα κέρδη τους, πετάνε χωρίς ντροπή χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο, κλιμακώνουν την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή και σταματούν ολοκληρωτικά να επενδύουν.
Τα σχετικά στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Όπως δημοσίευσε η «Αυγή» στις 4/11, το 2009 χάθηκαν συνολικά 180.000 θέσεις μόνιμης εργασίας, με το 80% αυτών στον ιδιωτικό τομέα. Οι άνεργοι στην Ελλάδα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο νέος υπουργός Εργασίας στη Βουλή, υπολογίζονται πλέον σε 650.000 χιλιάδες και η ανεργία ανέρχεται στο 13%. Οι καπιταλιστές προχωρούν σε μαζικό επενδυτικό «εμπάργκο», καθώς σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών που δημοσιεύθηκαν στις 22/10 στην «Ελευθεροτυπία», το 2010 οι επενδύσεις αναμένεται να μειωθούν κατά 20%. Τέλος, η Τράπεζα της Ελλάδος υπολογίζει πλέον τη φοροδιαφυγή στο 20% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 50 δισ. ευρώ (βλέπε capital.gr), ενώ σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ που δημοσιεύθηκαν στην «Ελευθεροτυπία» (8/11), η εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει πλέον το 30%, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης δεν υπερβαίνει το 5-10%.
Και σα να μην φθάνουν όλα αυτά, τα αρπακτικά του κεφαλαίου, μέσα από τους εκπροσώπους τους, εγχώριους και διεθνείς, απαιτούν από τους εργαζόμενους κι άλλες θυσίες, μιλώντας ακόμα και για μια νέα 10ετία λιτότητας, θέλοντας να μας φορτώσουν το λογαριασμό για τη χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, που αποτυπώνεται σε ένα δημοσιονομικό έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ και στην φετινή συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 1,5 %.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από τα πρώτα της βήματα δείχνει να προδίδει ξεδιάντροπα τις συγκρατημένες προσδοκίες εκατομμυρίων εργαζόμενων που την ψήφισαν. Με πρόσχημα την «αξιοκρατία» απολύει δεκάδες χιλιάδες σκληρά εκμεταλλευόμενους συμβασιούχους και μετέχοντες στα «stage», «κόβει» στο νέο προϋπολογισμό 500 εκατ. ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία, καθηλώνει τους μισθούς και τις συντάξεις με «αυξήσεις» μόλις 0,1 % πάνω από τον προβλεπόμενο πληθωρισμό, ξεχνά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της για αποφυγή φορολόγησης των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους κατά 1,5 δισ. ευρώ, αρνείται να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις της για δημόσιο έλεγχο στον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή και τον ΟΛΠ και ετοιμάζεται να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και να μειώσει τις συντάξεις. Παράλληλα, εμπαίζοντας τους εργαζόμενους και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, βαδίζει πιστά στον δρόμο των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή και τους πετά «ψίχουλα» ελεημοσύνης, που τα βαπτίζει επιδόματα «κοινωνικής αλληλεγγύης», ενώ από την άλλη πλευρά, απενοχοποιεί τους ληστές του μεγάλου κεφαλαίου, επιβάλλοντάς τους μια έκτακτη «εισφορά» – προσβολή για τη νοημοσύνη της εργατικής τάξης.
«Για να πέσει το έλλειμμα κάτω του 10% χρειαζόμαστε επειγόντως 10 δισ. ευρώ» διαμηνύει η κυβέρνηση, δια στόματος του υπουργού Οικονομικών. Και η πολιτική της είναι τόσο «δίκαιη», που από τις μεγάλες εταιρείες θα πάρει «έκτακτα» μόλις 300 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που μόνο τα κέρδη μιας από τις μεγάλες τράπεζες, της «ΜΑΡΦΙΝ» το 2008 ήταν 400 εκατομμύρια ευρώ, τα αναμενόμενα κέρδη σύμφωνα με την «Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ» μόνο για τις εισηγμένες στο ΧΑΑ επιχειρήσεις θα προσεγγίσουν φέτος τα 6 δισ. ευρώ («Καθημερινή» 8/11) και όταν, μόνο η αύξηση που σημείωσαν τα κέρδη των 7 μεγαλύτερων τραπεζών το πρώτο εξάμηνο, ήταν 1 δισ. ευρώ («Κέρδος» 1/11).
Μπροστά στη γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου στο επίπεδο ζωής της εργατικής τάξης με την πολιτική συνηγορία και κάλυψη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το εργατικό κίνημα δείχνει ότι δεν έχει σκοπό να σκύψει το κεφάλι. Οι μαχητικοί αγώνες των λιμενεργατών και των εργαζόμενων με «stage» και συμβάσεις έργου, πρέπει να στηριχθούν από όλη την εργατική τάξη. Ο άθλιος ρόλος της ηγεσίας της ΓΣΣΕ, που κάνοντας επίδειξη φιλοκυβερνητικής στάσης έχει εγκαταλείψει εντελώς τους εργαζόμενους που αγωνίζονται, θέτει επιτακτικά το καθήκον στις μαζικές δυνάμεις της Αριστεράς, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, να συμμαχήσουν για να στηρίξουν τους αγώνες και να βάλουν τις βάσεις από σήμερα για μια αυριανή σοσιαλιστική κυβέρνηση της Αριστεράς.
Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό, είναι να δώσουν από κοινού την πολιτική και ιδεολογική απάντηση στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και της αστικής τάξης, που αντιτάσσουν στις δίκαιες διεκδικήσεις της εργατικής τάξης το στερεότυπο «δεν υπάρχουν χρήματα». Η Αριστερά πρέπει να αποκαλύψει άμεσα αυτό το μεγάλο ψέμα. Χρήματα υπάρχουν και είναι αρκετά για να εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή δουλειά και ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής για όλους τους εργαζόμενους. Είναι τα υπερκέρδη των τραπεζών και των μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλίων. Αν αυτές οι γιγάντιες επιχειρήσεις εθνικοποιηθούν κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, μπορούν να βρεθούν τα έσοδα που θα υπερκαλύψουν το έλλειμμα και θα βγάλουν εκατομμύρια ανθρώπους από τον εφιάλτη της φτώχειας και των στερήσεων. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος από τη σημερινή καπιταλιστική κρίση και η Αριστερά πρέπει υπομονετικά να την υπερασπίσει στις εργατικές μάζες και να κερδίσει την ενεργή υποστήριξη της πλειοψηφίας τους σε αυτή.
