ΕΝΟΤΗΤΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ – ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ
ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Οι ευχές για το νέος έτος δεν ήταν τόσο αισιόδοξες όσο πέρσι κι αυτό γιατί ολόκληρος ο κόσμος είναι μουδιασμένος μπροστά στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση του καπιταλισμού από το 1929, μια κρίση που απειλεί να ρίξει στην απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια ανθρώπους. Οι οικονομολόγοι είναι αναγκασμένοι να αναθεωρούν διαρκώς τις προβλέψεις τους προς το χειρότερο, καθώς η κρίση φαίνεται να είναι ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της ανά τον κόσμο δείχνουν να μην έχουν κάποιο σχέδιο για να βγουν από αυτή την κατάσταση. Το μόνο που τους ενδιαφέρει πλέον είναι να διατηρήσουν πάση θυσία την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών. Για να το πετύχουν όμως κάτι τέτοιο, είναι αναγκασμένοι να περάσουν σε μία σκληρή επίθεση στις κατακτήσεις των εργαζόμενων. Το 65ωρο, τα ελαστικά ωράρια, οι επιθέσεις σε δημόσια υγεία και παιδεία είναι όλα στοιχεία αυτού του αντιδραστικού «παζλ».
Την στιγμή που η κυβέρνηση προσπαθεί με έναν έκτακτο ανασχηματισμό να σώσει ότι μπορεί από τη δημόσια εικόνα της, προβαίνει σε ένα όργιο κρατικής τρομοκρατίας. Η πολιτική της σκληρής λιτότητας που χρειάζονται οι αστοί σήμερα είναι ασυμβίβαστη με την ύπαρξη ενός μαζικού κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας. Πρώτο τους καθήκον λοιπόν είναι να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία, ώστε να μην παλέψουν οργανωμένα ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Η δολοφονική απόπειρα ενάντια σε συνδικαλιστή μαθητή στο Περιστέρι, το όργιο προβοκάτσιας μέσα στο κίνημα της νεολαίας και η δράση «αγανακτισμένων πολιτών» είναι δείγματα αυτής της προσπάθειας.
Επιπρόσθετα, με αφορμή την επίθεση ενάντια στον αστυνομικό των ΜΑΤ, έχει ξεσπάσει μία πρωτοφανής τρομοϋστερία στα ΜΜΕ, τα οποία προσπαθούν να δημιουργήσουν την εικόνα μιας χώρας που σπαράσσεται από μια «επιδημία παράλογης βίας». Οι επιθέσεις σε μεμονωμένους αστυνομικούς και άλλες τέτοιου είδους ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας είναι εντελώς αδιέξοδες. Αποτελούν μια καλή αφορμή για την κυβέρνηση να εντείνει την κρατική καταστολή ενάντια στους αγώνες που έρχονται. Πάντοτε η ατομική τρομοκρατία αντί να καταστρέφει την κρατική καταστολή την ενισχύει. Η βία της ατομικής τρομοκρατίας προκαλείται από την βία της άρχουσας τάξης που καταστέλλει τους αγώνες των εργατών, που εξωθεί στην ανεργία, στην φτώχεια, στην πείνα και στο θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους. Γι’ αυτό το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα, διαχωρίζοντας πλήρως τη θέση τους από τις ζημιογόνες μεθόδους της ατομικής τρομοκρατίας, πρέπει να στρέφουν το βέλη τους ενάντια στην αιτία της αρρώστιας κι όχι στο σύμπτωμα και πάνω από όλα να καταγγέλλουν την άρχουσα βία, τη βία του κράτους και της άρχουσας τάξης.
Όσο εντείνεται η κρατική τρομοκρατία ενάντια στο κίνημα της νεολαίας, τόσο πιο επιτακτική θα γίνεται η ανάγκη για την περιφρούρηση και την καλύτερη οργάνωση του αγώνα μας. Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε το αίσθημα της ασφάλειας – όσο αυτό είναι δυνατό – σε όσους θέλουν να κατέβουν στο δρόμο, με καλά περιφρουρημένα μπλοκ και πορείες. Πρέπει από πριν να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την αστυνομία και τους προβοκάτορες που μπαίνουν στις πορείες μας. Είναι επίσης αναγκαίο να περιφρουρήσουμε το πολιτικό περιεχόμενο των διαδηλώσεων μας ενάντια σε όσα χουλιγκάνικα στοιχεία θέλουν απλά να «τα σπάσουν». Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να διαχωρίζουμε τις γραμμές μας και τις πορείες μας από όσους έχουν από πριν αυτό το σκοπό. Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση για μια αποτελεσματική περιφρούρηση είναι ένας κεντρικός συντονισμός, καθώς και η ουσιαστική σύνδεση με το εργατικό κίνημα.
Να περάσουμε σε νέο γύρο Γ.Σ. προτείνοντας κλιμάκωση με καταλήψεις -πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια- απεύθυνση στο εργατικό κίνημα
Να παλέψουμε για:
– Ενότητα στη δράση-κοινά πλαίσια των αριστερών δυνάμεων στις ΓΣ- τέρμα στις ξεχωριστές συγκεντρώσεις-κοινές περιφρουρήσεις.
– Ενιαίο κεντρικό συντονισμό- για ένα δημοκρατικό συντονιστικό με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους.
– Μέτωπο φοιτητών – εργατών – μαθητών-με κοινό συντονισμό
– Σοβαρή περιφρούρηση του αγώνα μας. Για το σκοπό αυτό να κάνουμε έκκληση στα συνδικάτα να μας βοηθήσουν.
-Την άμεση κλιμάκωση του αγώνα με μια νέα, 48ωρη γενική απεργία από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
-Να φύγει αυτή η κυβέρνηση που ταυτίζεται με τον αστυνομικό τρόμο, τα σκάνδαλα και την πιστή υπηρέτηση του κεφαλαίου. Οι ηγεσίες των εργατικών κομμάτων να αναλάβουν τις πολιτικές τους ευθύνες. Να δημιουργήσουν ενιαίο μέτωπο αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση της Ν.Δ. Να δώσουν λύση εξουσίας που α) στηριγμένη στις οργανώσεις της εργατικής τάξης θα συντρίψει το διεφθαρμένο και αυταρχικό αστικό κράτος , β) θα αφαιρέσει τις μεγάλες επιχειρήσεις από τα χέρια μιας μικρής ομάδας παρασίτων προβαίνοντας στην κοινωνικοποίησή τους και στον ορθολογικό τους σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας κάτω από τον δημοκρατικό έλεγχο και διοίκηση των εργαζόμενων.
