Η συνεχιζόμενη απόπειρα της Ουάσινγκτον και της αντιδραστικής αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας για την ανατροπή του Προέδρου Μαδούρο κορυφώνεται σήμερα. Η αντιπολίτευση έχει καλέσει σε κινητοποιήσεις και ο Αμερικάνος αντιπρόεδρος Μάικ Πενς έκανε δημόσια δήλωση, δίνοντας το πράσινο φως για «αλλαγή καθεστώτος». Όπως έχουμε εξηγήσει, στη Βενεζουέλα υπάρχει μια συνεχιζόμενη απόπειρα ανατροπής του Προέδρου Μαδούρο μέσω ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος που οργανώθηκε από τον Τραμπ, τον Μπολσονάρο, τον Μάκρι και τον Αλμάγκρο.
Στις 10 Ιανουαρίου, η εθνοσυνέλευση στην οποία πλειοψηφεί η αντιπολίτευση αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Μαδούρο ως Πρόεδρο, αποκαλώντας τον «σφετεριστή» και δήλωσε ότι είναι η μόνη νόμιμη εξουσία στη χώρα. Η αντιπολίτευση προορίζει τον Πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουάιντο για προσωρινό Πρόεδρο της χώρας. Ο Γκουάιντο έχει καλέσει τον στρατό να τον αναγνωρίσει και να αποκηρύξει τον δημοκρατικά εκλεγμένο Μαδούρο.
Οι ΗΠΑ έχουν μιλήσει ανοικτά για μια «Μετάβατική δημοκρατία» και η Εθνοσυνέλευση (κόντρα στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το 2016) έχει περάσει ένα «νόμο» ο οποίος λέει ότι σε κάθε αξιωματικό του στρατού που εγκαταλείπει το «δικτάτορα«» θα δίνεται πλήρης αμνηστία. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει χαρακτηρίσει αυτές τις αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης άκυρες.
Μια αποτυχημένη ανταρσία
Τη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου, νωρίς το πρωί, υπήρξε μια ανταρσία ενός αριθμού αξιωματικών της εθνικής φρουράς, οι οποίοι αργότερα αφοπλίστηκαν και συνελήφθησαν. Επιτέθηκαν σε δύο θέσεις της εθνικής φρουράς με στόχο την απόκτηση όπλων. Αυτό θα μπορούσε να είναι απλώς ένα μεμονομένο περιστατικό ή μια αντανάκλαση μιας πιο διαδεδομένης διάθεσης δυσαρέσκειας εντός των ενόπλων δυνάμεων. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι στασιαστές ήταν κυρίως χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί και από την εθνική φρουρά, όχι το κύριο σώμα του στρατού. Η κυβέρνηση έχει αναφέρει ότι οι εμπλεκόμενοι εθνοφύλακες είχαν την πρόθεση να παραδώσουν τα όπλα τους σε μέλη της αντιπολίτευσης.
Τα γεγονότα με τους εθνοφύλακες έλαβαν χώρα στο Κοτιζά, μια εργατική γειτονιά στο βόρειο Καράκας. Μερικοί από τους κατοίκους της περιοχής βγήκαν για να διαμαρτυρηθούν εναντίον της κυβέρνησης και έστησαν οδοφράγματα. Αν και οι κινητοποιήσεις προωθούνται ενεργά από την αντιπολίτευση, μέσα σε αυτές βλέπουμε στοιχεία της εργατικής τάξης που εκδηλώνουν την αγανάκτηση τους για τη σοβαρή οικονομική κρίση. Ιδιαίτερα, πολλές περιοχές του Καράκας έχουν αντιμετωπίσει μεγάλες περιόδους χωρίς παροχή νερού.
Το βράδυ της ίδιας ημέρας, υπήρξαν διαμαρτυρίες και οδοφράγματα σε διάφορες περιοχές στο Καράκας. Ενώ οι αριθμοί των διαδηλωτών ήταν σχετικά μικροί, το σημαντικό ήταν ότι έλαβαν χώρα κυρίως σε κοινότητες της εργατικής τάξης στα δυτικά του Καράκας, οι οποίες είναι παραδοσιακά οχυρά των υποστηρικτών της μπολιβαριανής επανάστασης, συμπεριλαμβανομένων των Καραπίτα (Αντιμάνο) και στις περιοχές Ελ Λιμόν και Αβάνα Καρίμπια.
Εάν αυτό σημαίνει ότι η αντιδραστική αντιπολίτευση αρχίζει να συνδέεται με το αίσθημα αγανάκτησης στις κοινότητες της εργατικής τάξης για το κόψιμο στην παροχή νερού, τον υπερπληθωρισμό, τους χαμηλούς μισθούς κ.λπ., θα ήταν ένα επικίνδυνο σημείο καμπής. Μένει να δούμε αν αυτό συμβαίνει. Η αλήθεια είναι ότι, από τον τελευταίο γύρο της βίαιης διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης, όταν επιχείρησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση το 2017, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί μόνο όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των φτωχών. Αυτό επηρεάζει επίσης τους κατώτερους αξιωματικούς του στρατού που αντιμετωπίζουν τις ίδιες συνθήκες. Επιπρόσθετα, από το 2017, η κυβέρνηση έχει κάνει επανειλημμένες υποσχέσεις για την επίλυση της οικονομικής κρίσης, όμως τίποτα δεν έχει γίνει. Αυτό έχει πλήξει την εμπιστοσύνη των «Τσαβίστας» στην κυβέρνηση.
Μαζικές διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης
Η αντιπολίτευση έχει ζητήσει μαζικές διαδηλώσεις σήμερα, 23 Ιανουαρίου, για την επέτειο της ανατροπής της δικτατορίας του Πέρες Χιμένεθ το 1958. Ρίχνουν όλες τους τις δυνάμεις σε αυτή την κινητοποίηση. Ο στόχος είναι σαφής: να γίνει μια επίδειξη δύναμης, η οποία θα κινητοποιήσει τον στρατό για την ανατροπή του Μαδούρο. Αυτό είναι όλο; Ίσως όχι. Χθες, ένας αριθμός ατόμων συνελήφθησαν στη Ζούλια με κατοχή όπλων και στρατιωτικών στολών. Είναι πολύ πιθανό η αντιπολίτευση ή τμήματα της είναι να προκαλέσουν ένα ένοπλο επεισόδιο, το οποίο θα δικαιολογούσε ή θα πυροδοτούσε ένα πραξικόπημα. Αυτό είναι, σε τελική ανάλυση, αυτό που χρησίμευσε ως πρόσχημα για το πραξικόπημα τον Απρίλιο του 2002, όταν ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν ενάντια τόσο σε διαδηλωτές της αντιπολίτευσης όσο και σε αυτούς που διαδήλωναν υπέρ της κυβέρνησης . Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «άνοιξε πυρ σε άοπλους διαδηλωτές», κάτι που ήταν και το σύνθημα για το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Μια δήλωση χθες από τον γερουσιαστή των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο (ο ηγέτης του πιο εχθρικού τμήματος του αμερικάνικου κατεστημένου ενάντια σε Κούβα και Βενεζουέλα) ενισχύει αυτό το σενάριο. Μίλησε για σχέδια από τη μυστική υπηρεσία της Βενεζουέλας SEBIN να πυροβολήσει σε διαδηλωτές της αντιπολίτευσης: «Καθώς οι καλοί άνθρωποι της Βενεζουέλας θα κάνετε τις φωνές σας να ακουστούν αύριο, εκ μέρους του αμερικανικού λαού, λέμε: estamos con Ustedes. Είμαστε μαζί σας. Στεκόμαστε μαζί σας, και θα μείνουμε μαζί σας μέχρι να αποκατασταθεί η Δημοκρατία και κατακτήσετε το αναφαίρετο δικαίωμά σας για Libertad (ελευθερία)». pic.twitter.com/ThzIAqBoRn
Καθιστά σαφές ότι ο μοναδικός στόχος αυτών των διαμαρτυριών είναι η απομάκρυνση του εκλεγμένου Προέδρου και ότι οι ΗΠΑ θα στηρίξουν εκείνους που πραγματοποιούν το σχέδιο (στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ είναι συστατικό μέρος της συνωμοσίας). Αυτή είναι μια σκανδαλώδης κατάσταση. Η Ουάσινγκτον δίνει ανοιχτά οδηγίες για την απομάκρυνση μιας κυβέρνησης σε μια άλλη χώρα. Αυτά δεν είναι μόνο λόγια. Οι ΗΠΑ εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο εντατικοποίησης των οικονομικών κυρώσεων που πνίγουν την οικονομία της Βενεζουέλας. Θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ακόμη και ένα πλήρες εμπάργκο πετρελαίου, το οποίο θα ακρωτηρίαζε την οικονομία.
Δολοφονικές απειλές και ιμπεριαλιστική ανάμιξη
Η ηγέτης της πιο ακραίας πτέρυγας της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, Μαρία Κορίνα, χθες είπε ότι «Αν Μαδούρο θέλει ζήσε , πρέπει καταλάβει ότι ο χρόνος του τελείωσε». @MariaCorinaYA
Πρόκειται για μια άμεση δολοφονική απειλή, η οποία αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης που βασίζεται στην πλήρη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Επομένως, η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Είναι σαφές ότι η Ουάσινγκτον και η αντιδραστική αντιπολίτευση βλέπουν τώρα ένα παράθυρο ευκαιριών και είναι διατεθειμένοι να προετοιμαστούν για την επίθεση μέχρι να επιτύχουν τον κύριο στόχο τους: την απομάκρυνση του Μαδούρο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ έκανε έκκληση για διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης προκειμένου να επιλυθεί η κρίση. Ας μην μας ξεγελούν. Τόσο η Ουάσινγκτον όσο και οι Βρυξέλλες θέλουν το ίδιο πράγμα: να απομακρύνουν τον Πρόεδρο της χώρας με αντισυνταγματικά μέσα. Μπορεί να έχουν μικρές διαφορές σχετικά με τις μεθόδους, αλλά συμφωνούν για τα βασικά.
Η οικονομική κατάσταση έχει επιδεινωθεί από την τελευταία απόπειρα πραξικοπήματος το 2017, σε συνδυασμό με το βάρος μιας σειράς ανεκπλήρωτων υποσχέσεων από την κυβέρνηση να διευθετήσει την οικονομική κατάσταση. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει την καταστολή κατά των εργαζομένων που αγωνίζονται για το βιωτικό τους επίπεδο και τα δικαιώματα τους. Πιο πρόσφατα, οι κινητοποιήσεις των εργατών στην Κάγκουα αντιμετωπίστηκαν με καταστολή από την εθνική φρουρά και οι ηγέτες τους συνελήφθησαν. Η κυβέρνηση επίσης, δεν έχει κάνει τίποτα για να υπερασπιστεί τους αγρότες που αγωνίζονται για την αγροτική μεταρρύθμιση, παρά τις υποσχέσεις για το αντίθετο.
Ορισμένοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των αγροτών είναι ήδη τόσο κακές. Αυτό είναι μια αυταπάτη. Αν η Ουάσινγκτον πετύχει το σκοπό της, αυτό θα ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή για τους εργαζόμενους στη Βενεζουέλα, αφήνοντας κατά μέρος τον πολιτικό αντίκτυπο που θα είχε στην περιοχή και πέρα από αυτή.
Η θέση μας παραμένει η ίδια: δεν υποστηρίζουμε την κυβέρνηση του Μαδούρο, η πολιτική του οποίου υπονομεύει τις κατακτήσεις της Μπολιβαριανής Επανάστασης και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Απο την άλλη πλευρά όμως, θα παλέψουμε με όλα μας τα μέσα ενάντια στο αντιδραστικό πραξικόπημα των Τραμπ, Μπολσονάρο και Αλμάγκρο.
Οι μαρξιστές, το εργατικό κίνημα και κάθε συνεπής δημοκράτης, έχει καθήκον να εναντιωθεί στην απόπειρα πραξικοπήματος και να υπερασπίσει το δικαίωμα του λαού της Βενεζουέλας να αποφασίζει για το μέλλον του, απαλλαγμένος από κάθε ιμπεριαλιστική παρέμβαση.
Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!
Χόρχε Μαρτίν
Μετάφραση από την ιστοσελίδα www.marxist.com: Ηλίας Κυρούσης
