Ταυτότητα

Θεμελιώδεις Ιδέες

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία

ΑρχικήΕπικαιρότηταΔιεθνήΒενεζουέλα: Συμπεράσματα από τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές

Αγωνίσου μαζί μας!

Η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, το ελληνικό τμήμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς (RCI), χρειάζεται τη δική σου ενεργή στήριξη στον αγώνα της υπεράσπισης και διάδοσης των επαναστατικών σοσιαλιστικών ιδεών.

Ενίσχυσε οικονομικά τον αγώνα μας!

Βενεζουέλα: Συμπεράσματα από τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές

Ο Μπολιβαριανός υποψήφιος Νικολάς Μαδούρο κέρδισε τις προεδρικές εκλογές της 14ης Απριλίου με μικρή διαφορά. Με το 99,12% ψήφων να έχουν καταμετρηθεί και με ποσοστό προσέλευσης 78,71% του εκλογικού σώματος, ο Μαδούρο λαμβάνει 7.505.378 ψήφους (50,66%), και ο Καπρίλες 7.270.403 ψήφους (49,07%). Ο Καπρίλες δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα και απαίτησε τον έλεγχο του 100% των ψήφων.

Οι Μπολιβαριανές μάζες συγκεντρώθηκαν έξω από το προεδρικό μέγαρο Miraflores, όπου τις υποδέχτηκε ο Νικολάς Μαδούρο, για να γιορτάσουν την αναμενόμενη νίκη. Εν τω μεταξύ, το κλίμα ήταν ζοφερό στο αρχηγείο της αντιπολίτευσης. Μικροί αριθμοί υποστηρικτών της αντιπολίτευσης προκάλεσαν ταραχές σε περιοχές κατοικίας της ανώτερης τάξης, όπως το El Cafetal στο Ανατολικό Καράκας, καίγοντας λάστιχα και φράζοντας δρόμους.

Ο Καπρίλες ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει τα αποτελέσματα και απαίτησε να γίνει επαναμέτρηση του 100% των ψήφων, ισχυριζόμενος ότι υπήρξαν πάνω από 3.200 παρατυπίες. Ο Καπρίλες είχε την υποστήριξη του VicenteDiaz, διευθυντή της CNE, ο οποίος επίσης ζήτησε τον έλεγχο όλων των καλπών. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η αντιπολίτευση διεξήγαγε εδώ και βδομάδες μια αδυσώπητη εκστρατεία δυσφήμησης της CNE και ο Καπρίλες, μαζί με άλλα στελέχη της αντιπολίτευσης μιλούσαν ήδη για νοθεία ώρες πριν από την ανακοίνωση οποιουδήποτε αποτελέσματος. Αυτή ήταν η στρατηγική τους από την αρχή.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ειπωθεί σχετικά με το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ότι αποτελεί, αν και οριακή, ακόμα μια νίκη για την Μπολιβαριανή Επανάσταση. Η λεγόμενη «δημοκρατική» αντιπολίτευση δεν είχε κανένα πρόβλημα όταν ο Καπρίλες κέρδισε την διακυβέρνηση της περιφέρειας Μιράντας με μόνο 40.000 ψήφους διαφορά ή όταν το 2007 κέρδισαν το δημοψήφισμα για την συνταγματική μεταρρύθμιση με ελάχιστη διαφορά (1.4%) . Τότε η Μπολιβαριανή Επανάσταση δέχθηκε τα δημοκρατικά αποτελέσματα. Το σχέδιο είναι σαφές, όταν η ολιγαρχία κερδίζει τότε δέχονται το αποτέλεσμα, αλλά όταν χάνει τότε καταγγέλουν για νοθεία.

Όπως τόνισε ο Μαδούρο στην επινίκια ομιλία του, ο Μπους ανακηρύχθηκε νικητής των αμερικάνικων προεδρικών εκλογών το 2000, παρά το γεγονός ότι πήρε λιγότερους ψήφους από τον αντίπαλό του (και υπήρχαν πολυάριθμες κατηγορίες για νοθεία που δεν εξετάστηκαν). Σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Μαδούρο επέμενε ότι θα αναγνωρίσει τα αποτελέσματα της CNE, ακόμα κι αν αυτά είναι εναντίον του για μια και μόνο ψήφο. Ο Καπρίλες από την άλλη πλευρά, αρνιόταν επανειλημμένα να πει ότι θα έκανε το ίδιο και αρνιόταν να υπογράψει το σχετικό κείμενο που συντάχθηκε από την CNE.

Η προσέλευση ήταν πάνω από 78%, μόνο 3 ποσοστιαίες μονάδες λιγότερες από τη μαζική συμμετοχή της 7ης Οκτωβρίου που οδήγησε στην επανεκλογή του Τσάβες. Παρά τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης και του Ιμπεριαλισμού να αμφισβητήσουν τον δημοκρατικό χαρακτήρα των εκλογών, όλοι οι διεθνείς παρατηρητές συμφώνησαν ότι διεξήχθηκαν με ελεύθερο και δίκαιο τρόπο και το εκλογικό σύστημα ήταν αξιόπιστο και αποτελεσματικό.

Η μέρα των εκλογών ξεκίνησε από νωρίς, καθώς αποτελεί παράδοση οι επαναστάτες ακτιβιστές να σημαίνουν εγερτήριο στις 3 το πρωί και μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων να ψηφίζουν όλο το πρωινό στις εργατικές συνοικίες. Η αντιπολίτευση εξέδωσε οδηγίες στους υποστηρικτές της να προσέλθουν στις κάλπες μαζικά το απόγευμα, παρόλα αυτά σε καμία στιγμή δεν σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές ψηφοφόρων στις περιοχές κατοικίας της μικροαστικής και της αστικής τάξης. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη, όπως ήταν άλλωστε και τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής εκστρατείας. Παραστρατιωτικοί από την Κολομβία και το Σαλβαδόρ συνελήφθησαν στην ύπαιθρο, με την κατηγορία ότι προσπαθούσαν να διαπράξουν ενέργειες αποσταθεροποίησης. Ήταν οπλισμένοι και μερικοί είχαν μαζί τους στολές του Βενεζουελάνικου στρατού. Οι ένοπλες δυνάμεις επίσης ανακάλυψαν μια κρύπτη με όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά.

Θα διαβάσετε στα αστικά μέσα ενημέρωσης κάθε λογής καταγγελία για πράξεις βίας εναντίον των υποστηριχτών της αντιπολίτευσης, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Μπολιβαριανοί αγωνιστές ήταν οι αποδέχτες όλων των ειδών προβοκάτσιας και βίας. Αξίζει να αναφερθούν μερικά παραδείγματα. Μία μικρή ομάδα εγκληματικών στοιχείων της αντιπολίτευσης προσπάθησαν να βάλουν φωτιά στο κτίριο της κυβέρνησης στην περιφέρεια Merida μετά τη λήξη μιας προεκλογικής συγκέντρωσης του Καπρίλες. Ένας εργάτης της εταιρίας πετρελαίου της Βενεζουέλας PDVSA, ο οποίος πετούσε εορταστικά πυροτεχνήματα στο τέλος της τεράστιας προεκλογικής συγκέντρωσης του Μαδούρο στις 10 Απριλίου, δολοφονήθηκε από 2 ένοπλους εκτελεστές που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτα. Στις 14 Απριλίου, μέρα των εκλογών, ένας κάμεραμαν του κοινοτικού τηλεοπτικού σταθμού BarrioTV πυροβολήθηκε στο ElValle, ενώ έκανε ρεπορτάζ για τις εκλογές. Αναλυτικά σχέδια αποσταθεροποίησης που είχαν καταστρωθεί από τη νεολαία της αντιπολίτευσης JAVU, επίσης αποκαλύφθηκαν και δημοσιεύτηκαν. Ο Μπολιβαριανός υποστηριχτής Potro Alvarez, γνωστός παίκτης του μπέιζμπολ και τραγουδιστής, δέχτηκε επίθεση από έναν οργισμένο όχλο της αντιπολίτευσης (δείτε το σχετικό βίντεο) καθώς πήγαινε να ψηφίσει στην Βaruta, μια περιοχή στο ανατολικό Καράκας, όπου διαμένουν ανώτερα στρώματα της μεσαίας τάξης. Επίσης, την ημέρα των εκλογών, μια ομάδα επαναστατών αγωνιστών στο ανατολικό Καράκας περικυκλώθηκαν από εξαγριωμένο και βίαιο πλήθος της αντιπολίτευσης και αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην εθνοφυλακή για να προστατευτούν. Όταν έκλεισαν οι κάλπες, εξαπολύθηκε μια ολόπλευρη ηλεκτρονική επίθεση που περιλάμβανε το «σπάσιμο» των λογαριασμών στο twitter του Μαδούρο, ορισμένων υπουργών του και επιφανών αγωνιστών του Μπολιβαριανού κινήματος. Επίσης, η ιστοσελίδα της προεκλογικής καμπάνιας του Μαδούρο δέχθηκε επίθεση και διακομιστές που φιλοξενούσαν κυβερνητικές και υπουργικές ιστοσελίδες «έπεσαν». Όλα αυτά έγιναν με σκοπό να προκαλέσουν αβεβαιότητα και φόβο την κρίσιμη στιγμή, όπου όλοι περίμεναν την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της δήθεν «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης, η οποία αποτελείται από τα ίδια πρόσωπα, κόμματα και οικονομικές δυνάμεις που οργάνωσαν το πραξικόπημα του 2002.

Αν και δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα μια λεπτομερής ανάλυση των αποτελεσμάτων, από τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί ανά περιφέρεια φαίνεται ότι η αντιπολίτευση κατάφερε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος από τις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου και τις περιφερειακές εκλογές του Δεκεμβρίου. Κέρδισε τις περιφέρειες Mérida, Táchira, Zulia, Lara, NuevaEsparta και Miranda, τις οποίες τις είχε και πριν, καθώς και την Anzoátegui, η οποία είχε ήδη κερδηθεί στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση το 2010. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η αντιπολίτευση κατάφερε να κερδίσει την περιφέρεια-κλειδι Bolivar, όπου βρίσκονται οι βασικές κρατικές βιομηχανίες και όπου υπάρχει μια εξαιρετικά επικριτική διάθεση στις γραμμές του Μπολιβαριανού κινήματος εναντίον του κυβερνήτη Rangel και της γραφειοκρατίας γενικά, λόγω του ρόλου που παίζουν ενάντια στον εργατικό έλεγχο. Παρόλα αυτά, ο Μαδούρο κέρδισε στις 16 από τις 25 περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένης της περιφέρειας της Πρωτεύουσας και των βιομηχανικών περιφερειών Carabobo και Aragua.

Στην ομιλία του από το μπαλκόνι του Λαού του προεδρικού μεγάρου Μιραφλόρες, ο Μαδούρο έθιξε ένα θέμα που είναι πολύ ευαίσθητο για τις επαναστατικές μάζες: αυτό των παραχωρήσεων ή της συμφιλίωσης με την ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό. Εξήγησε ότι έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Καπρίλες μία ώρα πριν από την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, προτείνοντας του μια συμφωνία. Ο Μαδούρο είπε ότι απέρριψε οποιαδήποτε τέτοιου είδους συμφωνία και απάντησε ότι προϋπόθεση για οποιαδήποτε συνομιλία ήταν η αναγνώριση των εκλογικών αποτελεσμάτων, πράγμα φυσικά που ο Καπρίλες αρνήθηκε να κάνει.

Ο Μαδούρο επανέλαβε αυτό που ήδη είχε πει νωρίτερα την ίδια μέρα, ότι δεν θα υπάρξει κανενός είδους διάλογος με την αστική τάξη και ότι η εποχή που οι διαπραγματεύσεις γίνονταν «πίσω από τις πλάτες του λαού» έχει περάσει. Χωρίς να έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συζητήσεων με «λογικούς συνομιλητές της αντιπολίτευσης», τόνισε ότι αυτό που χρειάζεται είναι ένας γνήσιος διάλογος «με τον εργάτη, με τον στρατιώτη» και αυτή η συζήτηση θα πρέπει να ανοίξει «στα εργοστάσια, στις γειτονιές, ώστε να αναπτυχθεί το PlandelaPatria (το εκλογικό πρόγραμμα που υποστήριζε ο Τσάβες) και η κληρονομιά του Τσάβες,» η οποία είπε ήταν η «οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής χώρας».

Εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ήρθε αντιμέτωπος με μια οργανωμένη εκστρατεία οικονομικού πολέμου και δολιοφθοράς. «Σε κάθε πολιτεία που επισκεπτόμουν υπήρχε διακοπή ρεύματος, το οποίο επανερχόταν μόνο όταν έφευγα», είχε πει. Για του λόγου το αληθές, 23 άτομα συνελήφθησαν με την κατηγορία συμμετοχής σε δολιοφθορές του ηλεκτρικού δικτύου. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τη υπονόμευση της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, με την κερδοσκοπία και την αισχροκέρδεια. Τέλος, παραδέχτηκε την ανάγκη για αυτοκριτική και «σε βάθος επανόρθωση», στην οποία θα πρέπει να συμμετέχει ο λαός.

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί μια νίκη, αν και με ελάχιστη διαφορά, η οποία θα πρέπει να αποτελέσει μια προειδοποίηση για την επανάσταση. Από τις 7 Οκτώβρη, η Μπολιβαριανή επανάσταση έχασε 680.000 ψήφους, ενώ ο Καπρίλες κέρδισε ισάριθμους ψήφους. Η διάθεση των επαναστατικών μαζών είναι εορταστική, αφού άλλη μια νίκη έχει επιτευχθεί, αλλά την ίδια ώρα υπάρχει μια εξοργισμένη μαχητική διάθεση αυτοκριτικής. Η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια με την «Μπολιβαριανή» γραφειοκρατία και τους ρεφορμιστές μετατρέπεται σε μια μαχητική απαίτηση για δράση ενάντια στους δολιοφθορείς και στα στοιχεία που έχουν παρεισφρήσει στο επαναστατικό κίνημα, όπως όλοι αυτοί οι δήμαρχοι, τοπικοί κυβερνήτες και κρατικοί αξιωματούχοι που «ορκίζονται» στο όνομα του Τσάβες και φορούν κόκκινο πουκάμισο, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά καριερίστες, οπορτουνιστές ή ακόμη χειρότερα, διεφθαρμένοι. Υπάρχει μια συνεχώς αυξανόμενη απαίτηση για εκκαθάριση στο εσωτερικό του PSUV.

Ο Μαδούρο έχει δίκιο όταν λέει ότι η επανάσταση βρίσκεται αντιμέτωπη μ’ έναν οικονομικό πόλεμο φθοράς που διεξάγεται από την άρχουσα τάξη. Θα πρέπει να βγουν όλα τα απαραίτητα συμπεράσματα από αυτό. Ο μόνος τρόπος για να ολοκληρωθεί η επανάσταση, και να υπερασπιστεί τις τεράστιες κοινωνικές της κατακτήσεις, είναι να χτυπηθεί αποφασιστικά η οικονομική δύναμη της καπιταλιστικής τάξης, την οποία χρησιμοποιούν για να σαμποτάρουν τη δημοκρατική θέληση της πλειοψηφίας. Αυτό σημαίνει την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής, των τραπεζών και των λατιφούντιων, ώστε να γίνει εφικτός ο δημοκρατικός σχεδιασμός της οικονομίας με βάση τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του πληθυσμού. Αυτό από μόνο του θα επιτρέψει στην επανάσταση να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του πληθωρισμού, της αισχροκέρδειας και της κερδοσκοπίας, τα οποία ροκανίζουν την κοινωνική βάση υποστήριξης της επανάστασης, δηλαδή των εργατών και των φτωχών.

Τα προβλήματα της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την εισαγωγή του εργατικού ελέγχου και διαχείρισης σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας. Πώς είναι δυνατόν σε μια κρατική εταιρία όπως η Corpoelec που είναι παραγωγός και διανομέας ηλεκτρικού ρεύματος, να υπάρχουν τόσο εκτενείς δολιοφθορές; Οι επαναστάτες εργάτες στην εταιρία το έχουν καταγγείλει αυτό εδώ και αρκετό καιρό. Ο τρόπος για να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο είναι μέσω του εργατικού ελέγχου. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της εκτενούς κλίμακας κλοπής και αναποτελεσματικότητας των βασικών βιομηχανιών στην Guayana.

Το εμπόδιο για την υιοθέτηση αυτών των μέτρων δεν είναι τόσο η δύναμη της αντιπολίτευσης. Παρά το ισχυρό εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, ακόμα το 70% του κόσμου πιστεύει ότι η προεδρεία του Τσάβες έκανε καλό στην χώρα. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου υποστηρίζει τα κοινωνικά προγράμματα που εφαρμόστηκαν. Εάν ένας σημαντικός αριθμός πείστηκε από τις σειρήνες του Καπρίλες, οφείλεται εν μέρει στην ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομικής αποδιοργάνωσης, τα οποία είναι το αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης ύπαρξης της καπιταλιστικής αγοράς, όχι το αντίθετο. Οι τελευταίοι δυο μήνες έδειξαν ότι οι Μπολιβαριανές μάζες ακόμα επαγρυπνούν και είναι κατά πολύ ανώτερες από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε ότι αφορά τις μαζικές κινητοποιήσεις στους δρόμους.

Το εμπόδιο στο δρόμο για την ολοκλήρωση της επανάστασης προς τον σοσιαλισμό δεν είναι το «χαμηλό επίπεδο συνείδησης των μαζών», όπως υποστηρίζουν οι ρεφορμιστές. Το αντίθετο ισχύει! Τι παραπάνω μπορεί να ζητήσει κανείς από τους Μπολιβαριανούς εργάτες, αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες, τους φτωχούς; Για ακόμα μια φορά απέδειξαν ότι έχουν ένα εξαίσιο επαναστατικό ένστικτο, μια πολύ ανεπτυγμένη πολιτική κατανόηση και μαχητική θέληση. Αυτοί είναι που έσωσαν την επανάσταση σ’ όλα τα κρίσιμα σταυροδρόμια, συμπεριλαμβανομένου και του χθεσινού, και την ώθησαν μπροστά μετά από κάθε νίκη.

Η πίεση πάνω στην Μπολιβαριανή ηγεσία για συμβιβασμό, θα είναι τώρα φοβερά ισχυρή. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης διεθνώς ήδη κάνουν λόγο για μια «διχασμένη χώρα», τη «ξεθωριασμένη γοητεία του τσαβισμού», τον Μαδούρο ότι δεν έχει «εντολή» κτλ. Η εφημερίδα NewYorkTimes πιέζοντας για συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δημοσίευσε μια δήλωση του εκπροσώπου του OAS (Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών) και πρώην κυβερνήτη του Νέου Μεξικού BillRichardson, όπου ισχυριζόταν ότι ο Μαδούρο και ο υπουργός Εξωτερικών EliasJaua ήρθαν σε επαφή μαζί του:

“Ο Bill Richardson είπε ότι ο κ. Μαδούρο τον κάλεσε στην άκρη μετά από μια συνάντηση των εκλογικών παρατηρητών το Σάββατο και του ζήτησε να μεταφέρει ένα μήνυμα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του BillRichardson, του είπε: «Θέλουμε να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, να ρυθμίσουμε τις σχέσεις αυτές». Επίσης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Richardson, ο υπουργός εξωτερικών, Elias Jaua, συναντήθηκε με τον ίδιο την Κυριακή και δήλωσε ότι η Βενεζουέλα ήταν έτοιμη να συνεχίσει τις συνομιλίες που είχαν διακοπεί.”

Αυτό για το οποίο συζητούν οι New York Times και η αμερικάνικη άρχουσα τάξη δεν είναι τόσο η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων, αλλά ότι ο Μαδούρο πρέπει να κινηθεί προς τα δεξιά και να συμφιλιωθεί με τον ιμπεριαλισμό. Αυτό ήταν και το νόημα του δηλητηριώδους μηνύματος υποστήριξης προς τον Μαδούρο του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Λούλα, όταν του έλεγε ότι θα πρέπει «να συνάψει συμμαχίες με άλλους τομείς». Ο Ιγνάσιο Ραμονέ πίεζε προς την ίδια κατεύθυνση, όταν εχθές στο κανάλι Telesur αναφερόταν σε έναν «πολιτικό διάλογο με επιχειρηματίες, επενδυτές, τμήματα της αντιπολίτευσης». Με συμβουλές από τέτοιους φίλους, ποιος χρειάζεται εχθρούς;

Ένα στρώμα από γραφειοκράτες και καριερίστες θα ξεκινήσει τώρα να αναρωτιέται κατά πόσο το Μπολιβαριανό στρατόπεδο είναι αυτό που μπορεί να τους εξασφαλίσει τις καλύτερες εγγυήσεις για την προώθηση της καριέρας τους, η οποία είναι το μοναδικό πράγμα που τους ενδιαφέρει. Ένας αριθμός τοπικών αρχόντων ήδη έχει ενταχθεί στην αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια και από εδώ και στο εξής η πίεση για αλλαγή στρατοπέδου θα είναι πολύ ισχυρότερη.

Εάν η ολιγαρχία είναι έξυπνη (και αυτό δεν είναι σίγουρο), θα προσπαθήσει μεσοπρόθεσμα να συνδυάσει την άσκηση πίεσης πάνω στο ζήτημα της δήθεν «εκλογικής νοθείας» και του επανελέγχου των αποτελεσμάτων, με οικονομικό σαμποτάζ, την ίδια στιγμή προσφέροντας χέρι συνεργασίας σε διαφορετικά τμήματα στο εσωτερικό της Μπολιβαριανής γραφειοκρατίας.

Οι επαναστάτες άνθρωποι της εργασίας είναι η μόνη εγγύηση απέναντι σε αυτούς τους ελιγμούς, που θα είναι η θανατική καταδίκη για την επανάσταση. Η επαναστατική πρωτοπορία, η οποία είναι παρούσα σε κάθε εργατική γειτονιά, αγροτική κοινότητα, εργοστάσιο και στρατόπεδα, πρέπει επειγόντως να οργανωθεί γύρω από ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα για το πώς θα ολοκληρώσει την επανάσταση, για το πώς θα συνεχίσει την κληρονομία του Χιούγκο Τσάβες, το χτίσιμο μιας σοσιαλιστικής χώρας.

Η ενίσχυση της μαρξιστικής τάσης μέσα στο Μπολιβαριανό κίνημα, η οποί α συσπειρώνεται γύρω από την εφημερίδα Lucha de Clases (Πάλη των τάξεων) είναι επομένως ζωτικής σημασίας, καθώς ο Μαρξισμός είναι η μόνη ιδεολογία που παρέχει μια ολοκληρωμένη έκφραση στα ενστικτώδη επαναστατικά ιδεώδη των Μπολιβαρινών μαζών.

  • Υπερασπίστε το εκλογικό αποτέλεσμα μέσω μαζικών κινητοποιήσεων και επαγρύπνησης!
  • Καταπολεμήστε το σαμποτάζ μέσω του εργατικού ελέγχου!
  • Καταπολεμήστε τον οικονομικό στραγγαλισμό μέσω της απαλλοτρίωσης των μέσων παραγωγής, των τραπεζών και των μεγάλων ιδιοκτησιών!
  • Χτίστε μια ισχυρή μαρξιστική τάση μέσα στο Μπολιβαριανό κίνημα!

{fcomment}

Πρόσφατα Άρθρα

Σχετικά άρθρα