Κριτική στο σταλινικό μοντέλο
Επίσης έκανε κριτική στο σταλινικό μοντέλο κόμματος : « Το μπολσεβίκικο μοντέλο ήταν σχετικά επιτυχές στη γέννηση της Σοβιετικής Ένωσης, στην Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917… Όμως αργότερα υπέστη μια παραμόρφωση, μια σταλινική παραμόρφωση … Το Κόμμα έγινε αντιδημοκρατικό και το σύνθημα «όλη η εξουσία στα σοβιέτ» μετατράπηκε σε όλη η εξουσία στο κόμμα». Σαν αποτέλεσμα αυτού είπε «70 χρόνια αργότερα κανένας εργάτης δεν βγήκε να το υπερασπιστεί γιατί είχε γίνει ένα ελιτίστικο καθεστώς που δεν μπορούσε να κτίσει το σοσιαλισμό.»
Τέλος προσέθεσε ότι το κόμμα θα πρέπει να κτιστεί από τη βάση, με πολύ «αυστηρά κριτήρια» , «Θα υπάρχουν συζητήσεις», «Οι αυθεντικοί ηγέτες θα αναδειχτούν από τη βάση» και μέρος του κτισίματος του κόμματος θα είναι μια ανοικτή συζήτηση για το σοσιαλιστικό σχέδιο και τις σοσιαλιστικές ιδέες, όπου «Όλοι θα διαβάζουν πολύ, θα μελετούν πολύ, θα συζητούν πολύ.»
Αυτός ο λόγος του Τσάβεζ αντανακλά τις ανησυχίες της βάσης του κινήματος, αλλά πρώτα και κύρια της πρωτοπορίας του, για την έλλειψη μιας επαναστατικής ηγεσίας. Μπαίνει στην καρδιά μιας από τις πιο σημαντικές αδυναμίες του επαναστατικού κινήματος στη Βενεζουέλα, της έλλειψης ενός μαζικού, επαναστατικού κόμματος, μέσα από το οποίο οι εργάτες και οι επαναστατικές μάζες θα γενικεύουν την εμπειρία τους, θα συζητούν για την πορεία του αγώνα και θα δώσουν μια δημοκρατική έκφραση στο Μπολιβαριανό κίνημα.
Η οργανωμένη πρωτοπορία του κινήματος πρέπει να πάρει στα χέρια της τον αγώνα, και ο μόνος τρόπος να το κάνει είναι το κτίσιμο ενός επαναστατικού κόμματος που θα καθοδηγήσει την επαναστατική διαδικασία και θα παίξει το ρόλο του καταλύτη.
Βασικοί προγραμματικοί άξονες του νέου κόμματος για να είναι πραγματικό επαναστατικό πρέπει να είναι :
– Η κοινωνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας, του εξωτερικού εμπορίου, του πιστωτικού κεφαλαίου, και κάθε επιχείρησης που κλείνει, και η κολεκτιβοποίησή της γης.
– Ο σοσιαλιστικός σχεδιασμός της οικονομίας
– Ο προλεταριακός διεθνισμός, η εξαγωγή της επανάστασης στις υπόλοιπες χώρες της ηπείρου, στην κατεύθυνση μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας.
– Ο εξοπλισμός του λαού- η δημιουργία εργατικής πολιτοφυλακής.
Με όπλο αυτές τις ιδέες, το Επαναστατικό Μαρξιστικό Ρεύμα (CMR) τμήμα της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης στη Βενεζουέλα, αλλά και συνολικά η ΔΜΤ, θα παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για το κτίσιμο αυτού του κόμματος της προλεταριακής πρωτοπορίας, και για την νίκη της επανάστασης στη Βενεζουέλα!
