Η πιεστική ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να καρπωθεί το «μπόνους» των 50 εδρών που δίνεται από τον ισχύοντα εκλογικό νόμο στο «νικητή» των εκλογών μόνο όταν πρόκειται για κόμμα και όχι για συμμαχία κομμάτων, έθεσε στο προσκήνιο τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Έτσι η ίδια η ζωή επανέφερε στο προσκήνιο τη θέση που από το 2008 υπερασπίζει υπομονετικά η εφημερίδα μας για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, κόντρα στην «ανένδοτη» τότε στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ηγετικών στελεχών του κόμματός μας, αλλά και των υπολοίπων συνιστωσών.
Από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως ομοσπονδία αριστερών οργανώσεων, στην οποία πρακτικά τον τελευταίο και ισχυρότερο λόγο, φυσιολογικά έχει η ηγεσία του μόνου μαζικού κόμματος, δηλαδή του ΣΥΝ. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από την Γραμματεία, στην οποία συμμετέχουν στελέχη από κάθε συνιστώσα και κάποιοι ανένταχτοι με καθορισμένες ποσοστώσεις. Επομένως, οι συσχετισμοί είναι παγιωμένοι και δεν μπορούν να μεταβάλλονται με δημοκρατικές ψηφοφορίες από την βάση. Για τη λήψη αποφάσεων στο όργανο αυτό απαιτούνται αυξημένες πλειοψηφίες.
Αυτό σημαίνει ότι οι εκπρόσωποι μιας μειοψηφούσας άποψης σ’ ένα συγκεκριμένο ζήτημα, μπορούν να ασκήσουν βέτο και να απαιτήσουν μια «συμβιβαστική» λύση, με κατάληξη διαδικασίες «διαπραγματεύσεων κορυφής». Η πιο σημαντική αδυναμία όμως, είναι πως η Γραμματεία δεν εκλέγεται και δεν είναι ανακλητή από τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που στερεί κάθε δυνατότητα ελέγχου της ηγεσίας και της κοινοβουλευτικής ομάδας από τα μέλη.
Ύστερα από μεγάλη πίεση της βάσης, πριν περίπου δυόμισι χρόνια, δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά οργανώσεις βάσης του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιες γειτονιές και χώρους δουλειάς, οι οποίες όμως συνεχίζουν να είναι αποκλεισμένες από τη λήψη αποφάσεων για την πολιτική και την τακτική του σχήματος.
Αυτού του τύπου η εσωτερική λειτουργία είναι βαθιά αντιδημοκρατική και αναποτελεσματική για έναν πολιτικό φορέα που αποκτώντας πλέον τεράστια υποστήριξη ανάμεσα στις μάζες αποτελεί κάτι απείρως περισσότερο από το απλό άθροισμα της επιρροής των εταίρων του. Σε τελική ανάλυση, προσφέρει μηδενική δημοκρατία για τους ανένταχτους αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, των οποίων οι απόψεις δεν εκπροσωπούνται πουθενά, ενώ τα μέλη των συνιστωσών πρέπει να αρκούνται στις συζητήσεις κορυφής που γίνονται στη Γραμματεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετασχηματιστεί άμεσα σ’ ένα δημοκρατικό σχήμα που θα δίνει την δυνατότητα στα μέλη να διαμορφώνουν την πολιτική του.
Η μεγάλη πλέον απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στις πόλεις και τα εργατικά προάστια τον καθιστά αντικειμενικά ένα αναδυόμενο μαζικό εργατικό κόμμα. Το πιο δημοκρατικό μοντέλο λειτουργίας για ένα μαζικό εργατικό κόμμα, έτσι όπως έχει εκφραστεί από την ίδια την ιστορική εμπειρία του εργατικού κινήματος, είναι το κόμμα με κατοχυρωμένες πολιτικές τάσεις. Ένα τέτοιο κόμμα θα πρέπει να βασίζεται σε κατά χώρο δουλειάς και κατοικίας οργανώσεις, που θα έχουν την δυνατότητα να εκλέγουν δημοκρατικά και να ανακαλούν κάθε ηγετικό όργανο. Από τα Συνέδρια θα πρέπει να διαμορφώνεται η γενικότερη πολιτική και τακτική με πλειοψηφίες και μειοψηφίες, που θα αντανακλούν την ελεύθερη έκφραση των μελών και θα μπορούν να πάρουν την μορφή πολιτικών τάσεων, χωρίς ποσοστώσεις και βέτο που νοθεύουν την έκφραση αυτή.
Τα ηγετικά όργανα που θα καλούνται να εφαρμόσουν αυτές τις αποφάσεις, θα μπορούν να ελέγχονται από τη βάση και να ανακαλούνται σε περίπτωση που απομακρύνονται πολιτικά από την βούλησή της. Μια τέτοια δημοκρατική εσωτερική οργάνωση θα είναι πολύ πιο ελκυστική για τους αγωνιστές που προσεγγίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θα μπορούν ενεργά να εκφραστούν μέσα από αυτόν και δεν θα περιορίζονται σε συζητήσεις συμβουλευτικού προς την ηγεσία χαρακτήρα.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι υπόθεση ύψιστης σημασίας και από αυτή τη σκοπιά η δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει το «μπόνους» του πρώτου κόμματος είναι σημαντική. Όμως ο εκλογικός νόμος είναι μόνο η αφορμή. Ο βασικός λόγος για την ανάγκη μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Το επόμενο διάστημα θα είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ μια περίοδος μαζικής υποστήριξής του και οργάνωσης των πιο μαχητικών και πρωτοπόρων αγωνιστών του εργατικού κινήματος σε αυτόν. Μέσα από τον δημοκρατικό μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ θα δοθεί σε όλους αυτούς η δυνατότητα να διαμορφώσουν δημοκρατικά το πολιτικό πρόγραμμα και την τακτική του κόμματος και να συμβάλλουν στον κατάλληλο, προσανατολισμό του, που για μας δεν είναι άλλος από τον επαναστατικό, μαρξιστικό προσανατολισμό.
