Δεκάδες χιλιάδες λαού συγκεντρώθηκαν σήμερα το βράδυ στην Πλατεία Συντάγματος και σε δεκάδες άλλες πλατείες της χώρας ενάντια στους εκβιασμούς των ευρωπαίων «εταίρων». Παρά το τσουχτερό κρύο (και το χιόνι για ένα διάστημα), η συμμετοχή ήταν μαζική και ο κόσμος έμεινε για πολλές ώρες συγκεντρωμένος μπροστά από τη Βουλή. Ανάλογες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Οι συγκεντρωμένοι έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση: «μη κάνετε ούτε ένα βήμα πίσω στους εκβιασμούς, κάντε πράξη ότι έχετε υποσχεθεί». Η διάθεση που επικρατούσε στους συγκεντρωμένους στο Σύνταγμα ήταν μαχητική, δεν υπήρχε πλέον φόβος. Η απουσία της αστυνομίας ήταν αισθητή, ενώ πολλοί σχολίαζαν το ξήλωμα των κάγκελων της Βουλής. Αυτό ενίσχυσε αποφασιστικά το αίσθημα των διαδηλωτών ότι στην εξουσία βρίσκεται μια δικιά τους κυβέρνηση.
Σημαντική ήταν η παρουσία της νεολαίας κάτι που δεν έχουμε δει να συμβαίνει σε συγκεντρώσεις τα τελευταία χρόνια. Η νεολαία που έχει χτυπηθεί πιο πολύ από την κρίση, είδε στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και στην έως τώρα γενικά συνεπή στάση της κυβέρνησης μια ελπίδα για το μέλλον. Η παρουσία χιλιάδων νεολαίων στις πλατείες δείχνει ότι η νέα γενιά μπαίνει ξανά στο προσκήνιο για να παλέψει για το μέλλον της.
Άνεργοι, νεολαίοι, εργαζόμενοι εξέφρασαν την επιθυμία η κυβέρνηση να φτάσει μέχρι τέλους, να μην υποχωρήσει. Την ίδια στιγμή όμως, υπήρχε ένας προβληματισμός για το που ακριβώς πηγαίνει η κυβέρνηση. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δώσει κάποια σαφή πολιτική προοπτική για την περίοδο μετά την αναγκαία ρήξη με την τρόικα. Θα έπρεπε χτες να απευθυνθεί στους συγκεντρωμένους και σε ολόκληρο το λαό και να εξηγήσει ότι από τη στιγμή που η τρόικα θέλει να περάσει ξανά τη θηλιά στον ελληνικό λαό, η μόνη λύση είναι η σύγκρουση και η εφαρμογή ριζοσπαστικών μέτρων, ξεκινώντας από τη διαγραφή του ληστρικού χρέους και την εθνικοποίηση των τραπεζών.
Την ίδια στιγμή θα έπρεπε να καλέσει τους εργαζόμενους να μην περιμένουν παθητικά την εφαρμογή των μέτρων της Θεσσαλονίκης, αλλά να κινητοποιηθούν για να εγγυηθούν οι ίδιοι την εφαρμογή τους. Να οργανωθούν στα συνδικάτα τους ή να δημιουργήσουν νέα εκεί που δεν υπάρχουν και να παλέψουν για την δραστική αύξηση των μισθών. Θα έπρεπε να καλεί σε διενέργεια συνελεύσεων και δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο και κάθε γειτονιά. Παράλληλα, θα έπρεπε να κάνει ένα σαφές και συγκεκριμένο κάλεσμα αγώνα στους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης, να στηρίξουν ενεργά τα ταξικά τους αδέρφια στην Ελλάδα και να παλέψουν από κοινού για τη μόνη δυνατή ειρηνική, πραγματικά αδερφική ένωση της Ευρώπης, για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.
Ηλίας Κυρούσης
