Ένα σχόλιο για την πρόσφατη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον ολιγάρχη – πολιτικό σύμμαχο των φασιστών Ουκρανό Πρόεδρο Ποροσένκο.
Ο Αλέξης Τσίπρας συνομίλησε απ’ ότι μάθαμε από τις ειδήσεις, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στη Ρίγα της Λετονίας σε ιδιαίτερη συνάντηση, με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ποροσένκο. Ουσιαστικά δεν γνωστοποιήθηκε το περιεχόμενο της συνομιλίας, πέραν της προτροπής του Αλέξη Τσίπρα προς την Ουκρανική κυβέρνηση να μην προβεί σε ενέργειες που θα θέσουν σε κίνδυνο την ελληνική μειονότητα και της συζήτησης σχετικά με το θέμα της «ανθρωπιστικής βοήθειας» που μπορεί να προσφέρει η Ελλάδα στην Ουκρανία (σαν την περίθαλψη Ουκρανών στρατιωτών ίσως, από τα φασιστικά τάγματα που πολεμούν στην Ανατολική Ουκρανία με έξοδα του Ελληνικού Δημοσίου σε ελληνικά νοσοκομεία…).
Ποιός είναι όμως ο πρόεδρος Ποροσένκο, με τον οποίο συναντήθηκε ο πρωθυπουργός, της μόνης κυβέρνησης της Αριστεράς (ή έστω με κορμό την Αριστερά), στην Ευρώπη; Ο Ποροσένκο, είναι επικεφαλής ουσιαστικά μιας συγκυβέρνησης νεοφιλελευθέρων, ακροδεξιών και ανοιχτά φασιστών και ναζιστών που κυβερνά την Ουκρανία, μετά την παραίτηση του πρώην πρόεδρου Γιανουκόβιτς, υπό την πίεση του αντιδραστικού φιλο-ΕΕ κινήματος «Μαϊντάν» πέρυσι. Είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης, η οποία έχει καταπατήσει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχει απαγορεύσει την κομμουνιστική ιδεολογία και έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ και άλλες οργανώσεις της κομουνιστικής Αριστεράς, έχει φυλακίσει αριστερούς αγωνιστές, έχει ενσωματώσει τις φασιστικές παραστρατιωτικές ομάδες στην εθνοφρουρά και τις αστυνομικές δυνάμεις, προκειμένου να καταστείλουν την εξέγερση του πληθυσμού της Ανατολικής Ουκρανίας, αλλά και τις κομμουνιστικές και εργατικές οργανώσεις στη Δυτική Ουκρανία. Διεξάγει έναν πόλεμο ενάντια στον ίδιο τον Ουρανικό λαό στην Ανατολική πλευρά της χώρας, που έχει στοιχίσει χιλιάδες ζωές αμάχων, έχει οδηγήσει στην προσφυγιά πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, έχει καταστρέψει εντελώς τις υποδομές και έχει επιβάλλει οικονομικό και ενεργειακό αποκλεισμό στις ανατολικές επαρχίες που ζήτησαν την αυτοδιάθεση τους.
Διεξάγει έναν πόλεμο στην πρώτη γραμμή του οποίου πολεμούν, από την πλευρά της επίσημης κυβέρνησης φασίστες με ναζιστικά διακριτικά, που συμπεριφέρονται σαν στρατός κατοχής στις πόλεις και τα χωριά που μπαίνουν, σκοτώνοντας, βιάζοντας, βασανίζοντας και στέλνοντας κομμένα κεφάλια των μελών της αντιφασιστικής πολιτοφυλακής στις οικογένειες τους, όπως ακριβώς οι αφιονισμένοι τζιχαντιστές του ISIS, μόνο που αυτό δεν το δείχνουν τα ΜΜΕ της Δύσης. Ο κύριος αυτός λοιπόν, με τον οποίο συναντήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, δίκαια και χωρίς υπερβολή, μπορεί να χαρακτηριστεί χασάπης του λαού της ανατολικής Ουκρανίας.
Ο πρωθυπουργός της «αριστερής Κυβέρνησης» λοιπόν, τι δουλειά έχει μαζί του; Μήπως οι υποχωρήσεις απέναντι στους δανειστές για την επίτευξη του «έντιμου συμβιβασμού», επιβάλλουν να κάνουμε τα στραβά μάτια απέναντι στους ναζί εγκληματίες και να δίνουμε νομιμοποίηση στις κυβερνήσεις που σφάζουν τους ίδιους τους λαούς τους, εφόσον εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ΕΕ, της Γερμανίας και των ΗΠΑ; Μήπως η «ρεαλιστική πολιτική» της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, επιβάλλει την ίδια και απαράλλαχτη πολιτική του «ανήκομεν εις την Δύση», δηλαδή να κάνουμε τα τσιράκια στους ιμπεριαλιστές φονιάδες των λαών και τα «γλυκά μάτια» στις κυβερνήσεις των χασάπηδων που αυτοί στηρίζουν; Μήπως η ρεφορμιστική ατολμία, οδηγεί σ’ έναν πολιτικό εξευτελισμό δίχως όρια;
Παναγιώτης Κολοβός
