Ένα χρόνο πριν, το 1931, είχε εκδοθεί στα γαλλικά, αλλά σε αποσπασματική – ελλιπή μορφή, με τίτλο La Revolution Defiguree (Η Παραμορφωμένη Επανάσταση) από τις εκδόσεις Rieder. Σε αντίθεση με τον διευθυντή των εκδόσεων Φίσερ, που επέμενε να αρχίσει με την έκδοση της αυτοβιογραφίας του, «ο Τρότσκι ανυπομονούσε να ιδεί να δημοσιεύονται τα ντοκουμέντα αυτά, καθώς δεν είχαν λιγότερο ενδιαφέρον και για τα τμήματα της Κομμουνιστικής Διεθνούς που βρίσκονταν σε πλήρη άγνοια», υπογραμμίζει ο Αλφρέ Ροσμέρ στην «Προσθήκη» του στην αυτοβιογραφία του Τρότσκι (βλ. Η ζωή μου, σελ. 558-9, εκδ. ΑΛΛΑΓΗ, 1986).
Ήδη στα τέλη Ιανουαρίου 1931 ο Στάλιν, έχοντας διαγράψει οριστικά τις διεθνιστικές παραδόσεις του 1917 και προωθώντας την ιδεολογική παλινόρθωση του μεγαλορώσικου εθνικισμού (βλ. το Σημείωμα του Λένιν προς τον Κάμενεφ στις 6 Οκτωβρίου 1922, Άπαντα, τόμ. 45, σελ. 214, εκδ. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ), διατάζει την GPU να συλλάβει δέκα ιστορικούς, ανάμεσά τους τον Πλατόνοφ και τον Τάρλε, τους οποίους και εκτοπίζει για συμμετοχή σε «αντεπαναστατική συνωμοσία». Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, ο Στάλιν, επικαλούμενος το δήθεν «αντικομματικό και ημιτροτσκιστικό άρθρο» κάποιου ιστορικού για τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία, με γράμμα του στην Proletarskaia Revoloutsia επικρίνει τη δολοφονημένη Ρόζα Λούξεμπουργκ, καταγγέλλει τον Τρότσκι για «λαθρεμπόριο μπολσεβικισμού» και απαιτεί τη συνολική αναθεώρηση της ιστορίας του ΚΚΣΕ και της Επανάστασης. Συλλήβδην οι ιστορικοί πέφτουν σε δυσμένεια, στιγματίζονται ως «αιρετικοί» ή κατηγορούνται για «ασυναίσθητο τροτσκισμό», όπως ο επίσημος ιστορικός-κόλακας του Στάλιν, Γιαροσλάφσκι. Ακόμη και «η μελέτη της Γαλλικής και της Αγγλικής Επανάστασης, των τυραννιών της αρχαιοελληνικής πόλης-κράτους γίνεται στην αρχή ενοχοποιητική, σύντομα επικίνδυνη», γράφει ο Βίκτορ Σερζ στο Λέων Τρότσκι, σελ. 212-3, εκδ. ΚΟΧΛΙΑΣ.
Έτσι αρχίζει μια κολοσσιαία και ασύστολη επιχείρηση παραχάραξης της Ιστορίας. Ο Μαξίμ Γκόρκι δίνει πρώτος το παράδειγμα, αναθεωρώντας τη σελίδα από τις Αναμνήσεις για τον Λένιν που αναφέρεται στον Τρότσκι: αφαιρεί το εγκώμιο που του έπλεξε ο Λένιν και το αντικαθιστά με ένα ανύπαρκτο σχόλιο δυσπιστίας προς το πρόσωπό του. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν ή να εξαφανιστούν από προσώπου γης, προκειμένου να αφηγηθούν την ιστορία της κατάληψης της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους χωρίς τον Τρότσκι και την περιφανή νίκη του Κόκκινου Στρατού στον εμφύλιο πόλεμο υπό την ηγεσία του!
Ο Στάλιν, αν και εφαρμόζει το δόγμα του ιστορικού Ποκρόφσκι – αναπληρωτή τότε Λαϊκού Επίτροπου για την Εκπαίδευση – ότι «ιστορία είναι η προβολή της πολιτικής στο παρελθόν», δεν θα διστάσει να τον ρίξει στα τάρταρα λίγο μετά το θάνατό του το 1932. Ο πολιτικός ή ακαδημαϊκός αυτός θάνατος ήταν ο προάγγελος της φυσικής εξόντωσης των προσώπων-συμβόλων που ενσάρκωναν ή θύμιζαν, έστω και αμυδρά, το επαναστατικό παρελθόν. Τη συγγραφή της ιστορίας αναλαμβάνει πλέον η «μπότα της GPU»: σύμφωνα και με το από 10-11-1927 απόρρητο έγγραφο του επικεφαλής της Β. Μενζίνσκι προς τον Στάλιν έπρεπε «να συλληφθούν οι πάντες μέσα σε μια νύχτα, με ένα και μόνο χτύπημα, τώρα που έχουμε την εξουσία»(!)
Η Σταλινική Σχολή της Πλαστογραφίας δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά σε συνέχειες στην εφημερίδα «Σοσιαλιστική Αλλαγή», στα φύλλα 1329-1371 (14 Οκτωβρίου 1989 – 4 Αυγούστου 1990). Στην παρούσα έκδοση, αν και λάβαμε υπόψη τις δημοσιεύσεις της «Σοσιαλιστικής Αλλαγής», ξαναμεταφράσαμε το έργο από την αγγλική έκδοση του 1974 των New Park Publications, εμπλουτίσαμε τα ερμηνευτικά σχόλια και προσθέσαμε ως πρόλογο το σημαντικό κείμενο του ιστορικού Αλ. Παντσόφ Η Νέα Σχολή της Πλαστογραφίας. Συμβουλευθήκαμε επίσης τη γαλλική μετάφραση για όσα τμήματα του έργου περιλαμβάνονται στη συλλογή έργων του Λ. Τρότσκι De la revolution, ed. Minuit, Paris, 1963.
Όλα τα αποσπάσματα από κείμενα και λόγους του Λένιν μεταφράστηκαν από τα αγγλικά, ενώ ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέχει παράλληλα στην έκδοση των Απάντων από τη ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ (1986), όπου και παραπέμπουμε. Οι ενδεχόμενες αποκλίσεις στο «γράμμα» της απόδοσης δεν αλλοιώνουν το «πνεύμα» του Λένιν.
Η έκδοση του βιβλίου στα ελληνικά, που αφιερώνεται στα 90χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης, στηρίχθηκε στην ανεκτίμητη συμβολή αρκετών συντρόφων. Τους ευχαριστούμε θερμά, καθώς το έργο αυτό αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια απέναντι στον πολιτικό βανδαλισμό της από τον Στάλιν και τους επιγόνους του.
