Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ έληξε απογοητεύοντας όσους προσδοκούσαν ότι θα αποτελούσε μια διαδικασία γόνιμου και δημοκρατικού διαλόγου, που θα ανεβάσει το πολιτικό επίπεδο και συνεπακόλουθα και τον πολιτικό ενθουσιασμό των χιλιάδων μελών του υπό ίδρυση ενιαίου κόμματος. Τη βασική ευθύνη γι’ αυτό το αποτέλεσμα, φέρει η ηγετική πλειοψηφία, η οποία εξαρχής επεδίωξε να διοργανώσει μια διαδικασία εντυπώσεων και όχι πολιτικής ουσίας.
Η άνετη επικράτηση της κυρίαρχης ηγετικής ομάδας στη Διακήρυξη, τις τροπολογίες και τη σύνθεση της νέας Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) δεν μπορεί να κρύψει την ασταθή και ανομοιογενή φύση της συμμαχίας που συγκρότησε. Οι ΠΑΣΟΚογενείς βουλευτές και σχηματισμοί που συσπειρώνονται στο ΕΚΜ, τα απομεινάρια της παλιάς δεξιάς, ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ (Μπαλάφας, Δούρου, Παπαδημούλης) και οι υποστηρικτές τους, το ΔΗΚΚΙ, η ΑΚΟΑ, το παλιό «Κοκκινοπράσσινο Δίκτυο», η προεδρική τάση του ΣΥΝ, η ΚΟΕ και η «Ρόζα» και κάποιες μικρότερες συνιστώσες που όλοι μαζί συγκροτούν τη νέα ηγετική πλειοψηφία, αποτελούν μια εξαιρετικά ανομοιογενή και ευκαιριακή συσπείρωση.
Οι οργανωτικές μέθοδοι που επέβαλε στη συνδιάσκεψη η ηγετική ομάδα – δυστυχώς με τη χλιαρή αντίδραση έως ανοχή, από την πλευρά της ηγεσίας του Αριστερού Ρεύματος – αποτέλεσαν πρότυπο αντιδημοκρατικών διαδικασιών. Σ’ ένα πολύ μεγάλο μέρος των τοπικών οργανώσεων της επαρχίας, δεν έγιναν καν «προσυνδιασκεψιακές» συνελεύσεις. Στις περισσότερες περιοχές της Αθήνας έγινε μόνο μία συνέλευση και με περιορισμένο χρόνο για πολιτική συζήτηση. Τα σχετικά κείμενα δεν τυπώθηκαν για να δοθούν στα μέλη. Η Εναλλακτική Διακήρυξη, παρά τη μαχητική στάση των συντρόφων της «Πρωτοβουλίας για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ», «πνίγηκε» από την ηγετική ομάδα και αποσιωπήθηκε από τα ευρύτερα, πλατιά στρώματα μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ομιλίες του σ. προέδρου στη συνδιάσκεψη ήταν οι πιο αφηρημένες του τελευταίου διαστήματος, γεμάτες εύηχα συνθήματα, αλλά χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα αναγκαία επαναστατικά μέτρα που θα πρέπει να λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Δυο μέρες αργότερα, με την ομιλία του στο συνέδριο του ελληνοαμερικανικού επιμελητήριου ο σ. πρόεδρος, επιβεβαίωσε τις ανησυχίες των αριστερών αγωνιστών που τον άκουσαν στην συνδιάσκεψη, καθώς εκεί δεν έκανε καμία νύξη για μονομερή διαγραφή, μέρους έστω του χρέους προσχωρώντας απόλυτα στην γραμμή της «επαναδιαπραγμάτευσης». Όμως η «επαναδιαπραγμάτευση» αυτή τη φορά, δεν αναφέρθηκε σαν ένα μέσο που αν δεν έχει αποτέλεσμα θα οδηγήσει σε μονομερή διαγραφή, μέρους έστω του χρέους, αλλά σαν μια πανευρωπαϊκή διαδικασία που μέσα από μια ειδική διάσκεψη θα επιφέρει, κάπου – κάποτε, τη μείωση του χρέους της Ελλάδας. Η μόνη δέσμευση έναντι των εργαζομένων σε αυτή την ομιλία ήταν για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 700 ευρώ. Καμία δέσμευση δεν υπήρξε για εθνικοποίηση τραπεζών ή επανεθνικοποίηση των ΔΕΚΟ. Αναφέρθηκε μόνο, ότι σχετικά με τις ΔΕΚΟ «θα αξιολογηθεί» ποιες θα επανακρατικοποιηθούν, ενώ στο τραπεζικό σύστημα λέχθηκε ότι θα προωθηθεί η ίδρυση μιας κρατικής τράπεζας επενδύσεων.
Ομιλίες σαν κι αυτή, επιβεβαιώνουν την πρόθεση της ηγεσίας να στραφεί όλο και πιο δεξιά καθώς πλησιάζει στην εξουσία. Αυτή η κίνηση προς τα δεξιά είναι το αποτέλεσμα από τη μία πλευρά της χαλάρωσης της πίεσης προς την ηγεσία από το εργατικό κίνημα μετά την ήττα και του πρόσφατου κύματος απεργιών και από την άλλη, της έντασης των πιέσεων από την άρχουσα τάξη και την τρόικα.
Αυτό που φάνηκε να απασχολεί την ηγετική ομάδα στη συνδιάσκεψη, είναι η ανάγκη της να απαλλαγεί από τον «πονοκέφαλο» μιας μαζικής αριστερής αντιπολίτευσης στο νέο ενιαίο κόμμα. Γι’ αυτό το σκοπό, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αρκετές αδύναμες πλευρές και τα λάθη της πολιτικής της ηγεσίας του Αριστερού Ρεύματος (ΑΡ), καθώς και την υπεράσπιση από τις αντιπολιτευόμενες αριστερές συνιστώσες των αντιδημοκρατικών παραδόσεων των ποσοστώσεων και των διορισμών.
Η ηγετική πλειοψηφία όμως, δυστυχώς δεν είναι καθόλου ειλικρινής όταν υποστηρίζει τον «ΣΥΡΙΖΑ των μελών». Κηρύσσοντας τον πόλεμο ενάντια «στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών», καταφέρεται στην πραγματικότητα ενάντια στο ίδιο το δικαίωμα των τάσεων και στοχοποιεί τις δημοκρατικές παραδόσεις που κάτω από την επίδραση της κατάρρευσης του σταλινισμού, είχαν θεσμοθετηθεί στον ΣΥΝ από την ίδρυσή του.
Η ηγεσία του ΑΡ, από τη δική της πλευρά, παρά τις προθέσεις της, με τη στάση της ευνόησε τα σχέδια της ηγετικής πλειοψηφίας. Διαμόρφωσε μαζί της συναινετικά την θολή, ρεφορμιστική Διακήρυξη και περιορίστηκε να προτείνει 2 επιμέρους τροπολογίες σε αυτή. Πρακτικά όμως, ούτε αυτές τις τροπολογίες πάλεψε με τη μαχητικότητα που θα έπρεπε, υποβαθμίζοντάς τες σε σχέση με το υποτιθέμενο «κύριο ζήτημα», δηλαδή τη διασφάλιση ισχυρής εκπροσώπησης στα ηγετικά όργανα. Έτσι δυστυχώς, έδωσε το άλλοθι στην ηγετική πλειοψηφία να σπεκουλάρει, εμφανίζοντας το ΑΡ ως ενδιαφερόμενο μόνο για τη μάχη των «λιστών». Αυτή είναι και η αιτία που αντί για ένα ποσοστό 35 με 40% σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις του ΑΡ για τους συσχετισμούς, η «Αριστερή Πλατφόρμα» – η συμμαχία που συγκρότησε το ΑΡ για την ψήφιση της ΚΕ – απέσπασε τελικά το 25,7%.
Η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ»
Η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» αντιμετώπισε τη συνδιάσκεψη σαν αυτό που θα έπρεπε να είναι: μια ευκαιρία για δημιουργική ζύμωση ιδεών με σκοπό την πολιτική ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Μέσα στις αντίξοες συνθήκες αντιδημοκρατικών εμποδίων και διαδικασιών, η «Πρωτοβουλία» υπεράσπισε τις ιδέες του επαναστατικού μαρξισμού, εστιάζοντας στο πιο αποφασιστικό πολιτικό ζήτημα της συνδιάσκεψης, την ιδρυτική Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ που θα ακολουθεί το κόμμα στην κατοπινή πορεία του και καταθέτοντας μια Εναλλακτική, Επαναστατική – Σοσιαλιστική Διακήρυξη, αντιπαραθετική με την σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης Διακήρυξη της ηγεσίας.
Η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» δεν πτοήθηκε από το γεγονός ότι όλες οι άλλες αριστερές τάσεις και συνιστώσες επέλεξαν μια συναινετική «επί της αρχής» και συμπληρωματική σε επιμέρους σημεία, στάση έναντι της ηγετικής Διακήρυξης και τόλμησε να θέσει στην ψηφοφορία την Εναλλακτική Διακήρυξη, χωρίς αυταπάτες για το τελικό αποτέλεσμα, θέλοντας συμβολικά να σηματοδοτήσει την αναγκαιότητα για μια γνήσια επαναστατική – μαρξιστική τάση στο νέο ενιαίο κόμμα. Παράλληλα, παρά το γεγονός της κατάθεσης από την πλευρά της μιας αντιπαραθετικής Διακήρυξης, δεν «ένιψε τας χείρας της» (όπως δυστυχώς έκαναν οι άλλες αριστερές συλλογικότητες στο δίλλημα μεταξύ ρεφορμιστικής και επαναστατικής Διακήρυξης) στις ψηφοφορίες για τις τροπολογίες. Δείχνοντας στην πράξη το ενδιαφέρον της να υιοθετηθεί ένα όσο το δυνατό πιο αριστερό κείμενο, υπερψήφισε τις τροπολογίες του ΑΡ. Τέλος, αντιλαμβανόμενη την ανάγκη για ενωτική στάση όλων των αριστερών τάσεων και συλλογικοτήτων ενάντια στα σχέδια σοσιαλδημοκρατικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, η «Πρωτοβουλία» συμπαρατάχθηκε μαζί τους στο ψηφοδέλτιο της «Αριστερής Πλατφόρμας» για τη σύνθεση της νέας ΚΕ.
Σε αυτό τον δρόμο της συνεπούς υπεράσπισης των μαρξιστικών αρχών και ιδεών, θα συνεχίσει να πορεύεται η «Πρωτοβουλία», ακόμα πιο δυνατή και μαχητική. Πιο δυνατή, γιατί η μεγάλη απήχηση που συναντά στα απλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα, την καθιστά το πρόπλασμα μιας μελλοντικής μαζικής επαναστατικής – μαρξιστικής τάσης μέσα στο κόμμα. Πιο μαχητική, γιατί η αντιπαράθεση με τα αντιδημοκρατικά εμπόδια που όρθωσε μπροστά της η απερχόμενη διορισμένη Γραμματεία, έμαθε στα μέλη της ότι η εσωκομματική δημοκρατία – ειδικά έναντι των «ενοχλητικών» επαναστατικών, μαρξιστικών φωνών – δεν είναι καθόλου εγγυημένη από τη δημόσια χρήση συνθημάτων για «τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών», αλλά είναι ένα ζήτημα προς διεκδίκηση, συνδεδεμένο οργανικά με την πάλη για την υιοθέτηση του κατάλληλου, επαναστατικού – σοσιαλιστικού προγράμματος.
Η υιοθέτηση αυτού του προγράμματος από τον ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να είναι ο κεντρικός σκοπός της καμπάνιας μας, η οποία μόλις ξεκίνησε στη συνδιάσκεψη. Η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» θα συνεχίσει την καμπάνια με σκοπό το νέο ενιαίο κόμμα να αποκτήσει το αναγκαίο επαναστατικό, σοσιαλιστικό πρόγραμμα εξουσίας. Ο επόμενος αποφασιστικός σταθμός σε αυτό τον αγώνα είναι το ιδρυτικό συνέδριο της ερχόμενης Άνοιξης!
-
Οργανωθείτε μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ!
-
Παλέψτε για τον επαναστατικό – σοσιαλιστικό προσανατολισμό του νέου, ενιαίου κόμματος!
-
Στηρίξτε την καμπάνια της “Πρωτοβουλίας για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ”!
-
Διαβάστε το επαναστατικό – σοσιαλιστικό πρόγραμμα που θα καταθέσει στο συνέδριο!
-
Υποστηρίξτε το! Δημιουργήστε ομάδες υποστήριξής του όπου χτυπάει η καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ!
-
Υπογράψτε το, ενισχύοντας την πολιτική του δύναμη!
{fcomment}
