Ανακοίνωση της Κομμουνιστικής Τάσης σχετικά με τα γεγονότα στην Τουρκία.
Σύγκρουση δυο αντιδραστικών μερίδων του τουρκικού καπιταλισμού – Ούτε με την ηττημένη Χούντα – ούτε με τον ψευτοδημοκράτη – Βοναπάρτη Ερντογάν!
Αλληλεγγύη στον τουρκικό και κουρδικό εργαζόμενο λαό!
Τα δραματικά γεγονότα στην Τουρκία αναδεικνύουν τον βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα του συνόλου της τουρκικής άρχουσας τάξης και την εξαιρετικά ασταθή κατάσταση του τουρκικού καπιταλισμού.
Ένα τμήμα της αντιδραστικής τουρκικής στρατιωτικής κάστας οργάνωσε απόπειρα πραξικοπήματος, που όμως κατέρρευσε μέσα σε λίγες ώρες, σαν αποτέλεσμα της άμεσης κινητοποίησης πιστών στην εξίσου αντιδραστική κυβέρνηση του Ερντογάν ένοπλων τμημάτων του κρατικού μηχανισμού, αλλά και χιλιάδων πολιτικών υποστηρικτών του.
Σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδόθηκαν αλλά και την πληροφόρηση που δημοσιοποιήθηκε σχετικά με τα γεγονότα από τα διεθνή και τουρκικά Μέσα ενημέρωσης, αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις τάξεις όσων κινητοποιήθηκαν ενάντια στο πραξικόπημα ανταποκρινόμενοι στο σχετικό κάλεσμα του Ερντογάν, δεν βρίσκονταν διακριτές δυνάμεις που να σχετίζονται με το εργατικό κίνημα ή άλλα προοδευτικά κινήματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι, παρά τη νωπή ιστορική μνήμη από τα επανειλημμένα αντιδραστικά στρατιωτικά πραξικοπήματα που έχουν γίνει στη χώρα τις 7 τελευταίες δεκαετίες, η κύρια τάση στις εργατικές μάζες της Τουρκίας ήταν να μην κινηθούν ενεργά προς υποστήριξη καμιάς από τις δύο σφοδρά συγκρουόμενες μερίδες της τουρκικής άρχουσας τάξης.
Η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, από τη φύση και τους σκοπούς της, δεν είχε ούτε ίχνος προοδευτικότητας. Αντανακλούσε την προσπάθεια μιας πτέρυγας της τουρκικής άρχουσας τάξης και του αστικού στρατιωτικού – γραφειοκρατικού κατεστημένου να ενισχύσουν τη δική τους θέση έναντι του κυρίαρχου αστικού μπλοκ εξουσίας του Ερντογάν και της αυξανόμενης δύναμης και ασυδοσίας του. Οι στρατηγοί και συνταγματάρχες πραξικοπηματίες δεν ήθελαν να ανατρέψουν έναν «αυταρχικό πρόεδρο». Επιχείρησαν να επιβάλουν το δικό τους καθεστώς απροκάλυπτου τρόμου ενάντια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, για να υπηρετήσουν με τον δικό τους τρόπο τα συμφέροντα του τουρκικού καπιταλισμού.
Από την άλλη πλευρά όμως, από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά την κατάρευση του πραξικοπήματος, ο Ερντογάν επιχειρεί μεθοδικά και προκλητικά να αξιοποιήσει το γεγονός για να επιβάλει μια ακόμα αυταρχικότερη μορφή διακυβέρνησης και να εδραιώσει τη θέση του δικού του, κυρίαρχου αστικού μπλοκ εξουσίας, στρεφόμενος στην πραγματικότητα ενάντια στα συμφέροντα και τα δημοκρατικά δικαιώματα του εργαζόμενου τουρκικού λαού. Έτσι από τις πρωινές ώρες του Σαββάτου έχουμε παρακολουθήσει, όχι μόνο μια εκτεταμένη απόπειρα εκκαθάρισης κάθε αντιπολιτευτικής φωνής στον κρατικό μηχανισμό (με επίκεντρο φυσικά τον στρατό, αλλά και τη δικαστική εξουσία), συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών και βασανιστηρίων απλών στρατιωτών που φέρονται να συμμετείχαν στο πραξικόπημα, αλλά και ανοικτά πογκρόμ από αντιδραστικές συμμορίες Ερντογανικών με τη στήριξη της αστυνομίας, μέσα σε προοδευτικές αριστερές και κουρδικές συνοικίες, ενώ έγιναν απόπειρες εμπρησμού και επιθέσεις σε γραφεία του αριστερού κουρδικού κόμματος HDP. Επίσης είναι χαρακτηριστικό για τα αντιδραστικά σχέδια του Ερντογάν το γεγονός ότι ο ίδιος έθεσε δημόσια το ζήτημα επαναφοράς της θανατικής ποινής.
Όλα αυτά είναι ασφαλείς ενδείξεις ότι ο Ερντογάν, στο όνομα της τιμωρίας των πραξικοπηματιών ήδη επιχειρεί να επιβάλει το δικό του «νομότυπο» και δημοκρατικοφανές πραξικόπημα, επιβεβαιώνοντας την αυταρχική φύση του καθεστώτος που ήδη είχε εδραιώσει τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, με βασικό στοιχείο την καταπίεση και την καταστολή κάθε προοδευτικής, αυθεντικά δημοκρατικής και φιλολαϊκής πολιτικής φωνής στη χώρα.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον τουρκικό και κουρδικό εργαζόμενο λαό και τη νεολαία που στενάζουν κάτω από την καταπίεση δυο εξίσου αντιδραστικών μερίδων του τουρκικού καπιταλισμού και του κράτους που τον υπηρετεί.
Το καθεστώς Ερντογάν δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία και τα συμφέροντα του τουρκικού λαού. Ο αγώνας ενάντια στη δημοκρατικοφανή Χούντα που επιχειρεί να επιβάλει αυτές τις ώρες ο Ερντογάν – την εξίσου αντιδραστική στην ουσία της με την Χούντα που κατέρρευσε πρόωρα – είναι το πιο επείγον πολιτικό καθήκον. Αυτός ο αγώνας μπορεί να διεξαχθεί αποτελεσματικά και νικηφόρα μόνο με τις μαζικές οργανώσεις και τις ανεξάρτητες μεθόδους του τουρκικού και κουρδικού εργατικού κινήματος και της πρωτοπόρας νεολαίας. Μόνο με τη δική τους ανεξάρτητη ταξική σημαία, μπορεί να κατακτηθεί η αληθινή δημοκρατία, που είναι ασυμβίβαστη με τον σάπιο τουρκικό καπιταλισμό και μπορεί να ανθίσει μόνο σε μια εργατική, σοσιαλιστική εξουσία, που θα συνενώνει εθελοντικά τους Τούρκους και τους Κούρδους εργαζόμενους.
