Με αφορμή τη δήλωση Τσακλόγλου πριν από μερικούς μήνες, ότι «οι διανομείς βγάζουν περισσότερα από τους δικηγόρους», αλλά και τη σχετική αντίληψη που υπάρχει σε ένα τμήμα του πληθυσμού, δηλαδή ότι οι διανομείς βγάζουν αρκετά χρήματα, θα πρέπει να αποσαφηνιστούν κάποια ζητήματα τα οποία αφορούν τόσο τις αποδοχές όσο και τις συνθήκες εργασίας του κλάδου μας.
Αναφορικά με τις οικονομικές απολαβές, αυτές ανέρχονται κατά μέσο όρο σε 4,5€ την ώρα (όσο είναι και το κατώτατο ημερομίσθιο). Όμως οι διανομείς ασφαλιζόμαστε στην πλειονότητά μας για 4 ώρες ενώ μπορεί να δουλεύουμε για περισσότερο από 8 ώρες τη μέρα, χωρίς να είναι δεδομένο ότι ακόμη και αυτή την «ασφάλιση» την απολαμβάνουμε όλες τις μέρες που εργαζόμαστε.
Επιπλέον, τα μηχανάκια συνήθως είναι δικά μας, με αποτέλεσμα να επωμιζόμαστε οι ίδιοι το κόστος συντήρησης, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 50-80€ τον μήνα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις και κυρίως στις μεγάλες αλυσίδες όπου ασφαλίζονται «κανονικά» καλούμαστε να πληρώσουμε ακόμη και τη βενζίνη από την τσέπη μας. Επιπρόσθετα, οι άδειες που παίρνουμε είναι άνευ αποδοχών όπως συμβαίνει και με τις μέρες ασθενείας, και τα δώρα και τα επιδόματα επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες των καταστημάτων υπό την απειλή της απόλυσης και της μη εύρεσης εργασίας αλλού. Τέλος, δεν μας παρέχεται κανένα μέσο προστασίας όπως κράνος, γάντια κλπ., εκτός και αν είμαστε αρκετά τυχεροί και μας δοθεί κάποιο διαφημιστικό αδιάβροχο.
Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, αυτές είναι άθλιες, καθώς αναγκαζόμαστε να μεταφέρουμε τις παραγγελίες υπό ακραίες καιρικές συνθήκες: καταρρακτώδης βροχή, παγετός κατά τις βραδινές ώρες, θερμοκρασίες υπό το μηδέν ή πάνω από 40°C και άνεμοι, ενώ ειδικά τους χειμερινούς μήνες πραγματοποιούμε διανομές με ανέμους πάνω από 9 μποφόρ, καθιστώντας την οδήγηση τουλάχιστον επικίνδυνη, με τους μικροτραυματισμούς να είναι συνεχείς και σε ορισμένες περιπτώσεις να φτάνουμε στο σημείο ακόμη και να θρηνήσουμε συναδέλφους στην άσφαλτο. Και φυσικά, στην περίπτωση που κάποιος διανομέας αρνηθεί τον περιμένει η απόλυση.
Ταυτόχρονα, καλούμαστε να κάνουμε και άλλες εργασίες εντός των καταστημάτων, όπως προσωπικά θελήματα για τον ιδιοκτήτη, καθαριότητα του μαγαζιού, μάζεμα και στήσιμο τραπεζοκαθισμάτων, ακόμη και σέρβις. Τέλος, οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται είναι ελάχιστοι και όταν αυτοί γίνονται, οι καταστηματάρχες έχουν ήδη ενημερωθεί πολύ νωρίτερα.
Επομένως, η δήλωση που παρουσιάστηκε από τον υφυπουργό Εργασίας είναι άκρως προσβλητική προς τον κλάδο μας. Υπονοεί ασφαλώς, χυδαία, τα «πουρμπουάρ». Αυτά όμως είναι στην ευχέρεια του εκάστοτε πελάτη και με 40 ώρες την εβδομάδα θα μπορούσαν να είναι αξιόλογα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι ο διανομέας θα δουλεύει νύχτα και σε μαγαζί που πουλάει φαγητό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις τα ηλεκτρονικά «tips» πλέον τα σφετερίζονται οι εργοδότες.
Γιάννης Καρδάσης – εργαζόμενος διανομέας
