Ένα πέπλο σιωπής απλώνεται προσεκτικά πάνω από τη δυστυχία του Πακιστανικού λαού και των καθημερινών δολοφονιών από τις αμερικανικές επιχειρήσεις και τις επιθέσεις των Ταλιμπάν. Όμως μόλις χτες, το πέπλο αυτό σηκώθηκε για λίγο σαν αποτέλεσμα ενός φριχτού εγκλήματος στην περιοχή Σβατ. Μασκοφόροι δολοφόνοι, σταμάτησαν ένα σχολικό λεωφορείο, εντόπισαν την δεκατετράχρονη Μαλάλα Γιουσάφζει και την πυροβόλησαν εξ επαφής στο κεφάλι και το λαιμό. Αυτή τη στιγμή νοσηλεύεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Οι κήρυκες του πολέμου ενάντια σε ανυπεράσπιστα μικρά κορίτσια, είναι τόσο ξεδιάντροποι που δεν ένιωσαν καμιά ανάγκη να αποκρύψουν την πράξη τους από την κοινή γνώμη. Οι Ταλιμπάν του Πακιστάν ανέλαβαν αμέσως την ευθύνη για την αιματηρή αυτή αγριότητα. Το έγκλημα του μικρού κοριτσιού δεν ήταν βέβαια ότι ήταν υποστηρίχτρια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ή της κατοχής στο Αφγανιστάν ή της Πακιστανικής κυβέρνησης. Αντίθετα, πολεμούσε τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό και τους μεγαλο-γαικτήμονες και πάλευε για την ελευθερία, την πρόοδο και τον σοσιαλισμό.
Ο Πακιστανικός λαός δεν έχει υποφέρει ίσως πουθενά όσο στην περιοχή Σβατ. Καθώς βρίσκεται στα σύνορα με το Αφγανιστάν, η κοιλάδα του Σβατ έχει βυθιστεί σ’ έναν αιματηρό πόλεμο κατά τον οποίο ο στρατός του Πακιστάν, οι Ταλιμπάν και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός συναγωνίζονται για να κυριαρχήσουν στην περιοχή. Αρχικά επικράτησαν οι Ταλιμπάν, οι οποίοι εφάρμοσαν ακραία σκοταδιστικά μέτρα για να διασπείρουν την άγνοια και την αγραμματοσύνη στις μάζες, ώστε να μπορούν ευκολότερα να τις ελέγξουν οι θρησκευτικοί φανατικοί και οι μουλάδες. Σ’ ένα χωριό, οι Ταλιμπάν σκότωσαν δεκατέσσερις ανθρώπους και κρέμασαν τα πτώματα από τα δέντρα προς παραδειγματισμό. Μόνο δυο άνθρωποι τόλμησαν να θάψουν τα πτώματα. Αργότερα ξεκίνησαν να οργανώνουν την αντίσταση και είναι τώρα πλέον υποστηριχτές της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης. Παρά τους κινδύνους, οι σύντροφοι της περιοχής οργάνωσαν τον περασμένο Ιούλιο ένα επιτυχημένο Μαρξιστικό Σχολείο στο οποίο συμμετείχαν εκατοντάδες άνθρωποι, ακόμα και στρατιώτες. Η δεκατετράχρονη συντρόφισσα Μαλάλα συμμετείχε κι αυτή ενεργά, γεμάτη αυτοπεποίθηση και ενθουσιασμό για το δίκαιο αγώνα της.
Πολλοί άνθρωποι στη Δύση, που θέλουν να λέγονται Αριστεροί, πιστεύουν πως πρέπει να υποστηρίζουν – έστω και κριτικά – τους Ταλιμπάν επειδή «μάχονται τον ιμπεριαλισμό». Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ διαφορετική. Οι Ταλιμπάν στρατολογήθηκαν στο παρελθόν από τα πιο οπισθοδρομικά και αντιδραστικά στρώματα του Αφγανιστάν και εξοπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τον ιμπεριαλισμό ως εργαλείο ενάντια στο φιλοσοβιετικό καθεστώς της χώρας. Ήταν τότε που τα δυτικά ΜΜΕ τους ονόμαζαν «μαχητές της ελευθερίας». Τώρα τους ονομάζουν τρομοκράτες. Όμως και τότε και τώρα, δεν ήταν κάτι περισσότερο από αντιδραστικοί τρομοκράτες. Ο λόγος για τον οποίο αντιτίθενται στην αμερικανική κατοχή είναι επειδή οι – κατά κοινή ομολογία – τωρινοί χρηματοδότες τους, δηλαδή οι Πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες και ένα τμήμα του κρατικού μηχανισμού θέλουν να μετατρέψουν το Αφγανιστάν σε αποικία του Πακιστάν. Κάτι τέτοιο όμως, θα είχε ως αποτέλεσμα απλά την αντικατάσταση τους ενός ξένου καταπιεστή από έναν νέο.
Ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστές μπορεί να νικήσει μόνο αν είναι συνδεδεμένος με τον αγώνα για την ανατροπή των ντόπιων υποστηριχτών τους, των διεφθαρμένων μεγαλογαιοκτημόνων και των καπιταλιστών. Οι Πακιστανοί Μαρξιστές που εκδίδουν το περιοδικό ‘’The Strugle’’ εξηγούν ακριβώς αυτό και ταυτόχρονα ξεσκεπάζουν επίμονα τις διασυνδέσεις των Ισλαμιστών φονταμενταλιστών με το Πακιστανικό κράτος, «κερδίζοντας» έτσι το άσβεστο μίσος των Ταλιμπάν. Στην περιοχή του Σβατ, τα μέλη της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης έχουν οργανώσει τους ντόπιους ενάντια σ’ αυτούς τους αντιδραστικούς, με κίνδυνο πολλές φορές τη ζωή τους. Ένας σύντροφος έχει οκτώ σφαίρες καρφωμένες στο σώμα του και όπως λένε οι γύρω του «μόνο η θέληση του και το μίσος του για το καταπιεστικό κράτος και τους αντεπαναστάτες Ταλιμπάν τον κράτησαν ζωντανό».
Ήδη πριν την εισβολή του Πακιστανικού στρατού στην κοιλάδα του Σβατ – η οποία ξερίζωσε 1,2 εκατομμύρια κατοίκους και συνοδεύτηκε από δολοφονίες, βασανισμούς και εκτελέσεις κρατουμένων – οι Ταλιμπάν θέλησαν να στερήσουν κάθε ελευθερία, ιδιαίτερα από τις γυναίκες. Προσπάθησαν να κλείσουν τα σχολεία θηλέων, κατέστρεψαν σχολικά κτίρια και δολοφόνησαν δασκάλους. Η Μαλάλα ήδη από τα έντεκά της, αντιτάχθηκε στο κλείσιμο των σχολείων για κορίτσια και όσο η κυβέρνηση προσπαθούσε να «κατευνάσει» τους Ταλιμπάν, αυτή μίλησε ανοιχτά εναντίον τους. Παρά τις απειλές και δείχνοντας αξιοθαύμαστο θάρρος, συνέχισε να μιλάει κατά των Ταλιμπάν, με όλο και πιο συνειδητό και πολιτικό τρόπο. Εκείνη την περίοδο βέβαια, οι αστοί έβλεπαν φιλικά τέτοιες αποκαλύψεις των εγκλημάτων των Ταλιμπάν, έτσι ώστε το 2011 της απονεμήθηκε το εθνικό βραβείο ειρήνης. Από κει κι έπειτα όμως, τα ΜΜΕ αποσιώπησαν κάθε δραστηριότητά της. Αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Παρά τις φήμες που διαδίδουν οι Ταλιμπάν πως ήταν φιλοδυτική και υποστήριζε τον Ομπάμα, η Μαλάλα εχθρευόταν τόσο τους Ταλιμπάν όσο και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το αστικό καθεστώς του Πακιστάν. Είχε ταχθεί στον σοσιαλισμό, στον επαναστατικό διεθνισμό και ήταν υποστηρίχτρια της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης.
Η Μαλάλα είναι μια από τους πολλούς εξαίρετους συντρόφους που αναζητούν επαναστατική διέξοδο από το σημερινό εφιαλτικό αδιέξοδο, με πλήρη γνώση των κινδύνων. Ήταν διατεθειμένη να ρισκάρει τη ζωή της διεκδικώντας πράγματα αυτονόητα όπως εκπαίδευση και γυναικεία δικαιώματα. Και πλήρωσε ένα βαρύ τίμημα. Της ευχόμαστε καλή ανάρρωση και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην οικογένειά της, τους φίλους και τους συντρόφους της. Η μεγάλη θυσία που έκανε ατσαλώνει τη θέληση μας να συνεχίσουμε. Αυτή η θρασύδειλη επίθεση δεν πρόκειται να απομακρύνει τους επαναστάτες Μαρξιστές ούτε χιλιοστό από τον σκοπό τους. Εξέθεσε την χυδαιότητα και την σκληρότητα των εχθρών μας, η οποία δεν είναι παρά αντανάκλαση της χυδαιότητας και της σκληρότητας του κοινωνικού συστήματος που τους εκτρέφει – του καπιταλισμού. Περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η ανθρωπότητα έχει να επιλέξει αποκλειστικά ανάμεσα στη βαρβαρότητα και τον Σοσιαλισμό. Για εμάς, όπως και για την Μαλάλα, η επιλογή είναι εύκολη.
– Κάτω οι δολοφόνοι αντεπαναστάτες! Κάτω ο ιμπεριαλισμός!
– Για μια ζωή χωρίς αμάθεια, βία και καταπίεση
– Για ένα καλύτερο μέλλον, για το Σοσιαλισμό!
Πάτροκλος Ψάλτης
πηγή ενημέρωσης www.marxist.com
{fcomment}
