Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, στο υπερφορτωμένο αλιευτικό σκάφος που ναυάγησε στις 14 Ιουνίου στα ανοιχτά της Πύλου επέβαιναν έως και 800 άνθρωποι (κυρίως προερχόμενοι από το Πακιστάν, τη Συρία, την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη), από τους οποίους διασώθηκαν μόνο 104. Σύμφωνα με τους επιζώντες, πολλές γυναίκες και έως και 100 παιδιά βρίσκονταν στα αμπάρια. Δεν επέζησε καμία και κανένα τους.
Κατά τις εβδομάδες που μεσολάβησαν από αυτήν την πολύνεκρη τραγωδία, έχουν προκύψει μαρτυρίες και πληροφορίες, οι οποίες αφενός βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την «επίσημη» εκδοχή που διακινείται από το ελληνικό Λιμενικό Σώμα και αφετέρου υποδεικνύουν μια επιχειρούμενη συγκάλυψη των εγκληματικών ευθυνών του ελληνικού κράτους.
Η επίσημη εκδοχή καταρρέει
Σύμφωνα με το Ελληνικό Λιμενικό, το σκάφος είχε εντοπιστεί από το μεσημέρι της Τρίτης 13 Ιουνίου και είχε αρνηθεί επανειλημμένα κάθε βοήθεια πέρα από έναν διστακτικό εφοδιασμό με νερό και φαγητό. Το σκάφος, κατά τους ισχυρισμούς του Λιμενικού, συνέχιζε («αξιόπλοο») την πορεία του με το Λιμενικό να το παρακολουθεί «διακριτικά», μέχρι που περίπου στις 2 τα ξημερώματα αρχικά έπαψε να κινείται, στη συνέχεια ανατράπηκε και μέσα σε λίγα λεπτά βυθίστηκε εντελώς. Τότε, το Λιμενικό ξεκίνησε επιχείρηση διάσωσης.
Ωστόσο, από μαρτυρία ακτιβίστριας με την οποία ανά διαστήματα επικοινώνησαν οι επιβαίνοντες, καθώς και από τα στοιχεία που δημοσίευσε η ομάδα Alarm Phone, προκύπτει ότι ήδη από τις 5 το απόγευμα, δηλαδή 9 ώρες πριν ανατραπεί, το πλοίο δεν κινούταν (κάτι που επιβεβαιώνουν πρόσφατες αναλύσεις του BBC και του Guardian), ότι λίγο αργότερα εγκαταλείφθηκε από τον καπετάνιο, και ότι οι επιβαίνοντες έκαναν συνεχώς εκκλήσεις «για οποιαδήποτε βοήθεια».
Παράλληλα, το ίδιο το Λιμενικό ομολογεί ότι ενώ ενημερώθηκε για το καράβι από τη Frontex στις 11 το πρωί της Τρίτης, για να επιβεβαιώσει την ύπαρξή του έστειλε ελικόπτερο(!) που απογειώθηκε από τη Μυτιλήνη(!) τρεις ώρες αργότερα (στις 2 το μεσημέρι)! Αυτό αποτελεί κυνική υλοποίηση της εγκληματικής μεθόδου της «εργαλειοποίησης του χρόνου», με την οποία οι χώρες της νότιας Ευρώπης δεν προχωρούν στην άμεση παροχή της αναγκαίας βοήθειας σε τέτοια πλεούμενα, «ελπίζοντας» ότι με την πάροδο του χρόνου αυτά θα απομακρυνθούν σε ύδατα αρμοδιότητας άλλης χώρας ή και θα βυθιστούν.
Απόπειρα συγκάλυψης
Η εκδοχή του Λιμενικού για τα γεγονότα έχει διαψευσθεί περαιτέρω από επιζώντες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι υπήρξε προσπάθεια ρυμούλκησης του αλιευτικού από το σκάφος του Λιμενικού, που μάλιστα αποτέλεσε και την αιτία της ανατροπής του. Σύμφωνα με έναν επιζώντα, το Λιμενικό δήλωσε ρητά στους επιβαίνοντες ότι θα επιδίωκε να τους ρυμουλκήσει σε ιταλικά ύδατα.
Η εντολή Ντογιάκου για απόλυτη μυστικότητα των ερευνών, καθώς και η μαζική μεταφορά των επιζησάντων στα στρατόπεδα «φιλοξενίας»-συγκέντρωσης, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση δημοσιογράφων, καθιστούν σαφή την απόπειρα συγκάλυψης από την ελληνική κυβέρνηση και το αστικό κράτος. Το ίδιο ισχύει και για τις «επικοινωνιακές μανούβρες» που άτσαλα πραγματοποιεί το Λιμενικό, καταλήγοντας να διαψεύδει περισσότερο τον εαυτό του παρά όσους το κατηγορούν.
Μάλιστα, μόλις πριν λίγες ημέρες, δημοσιεύθηκε έρευνα της δημοσιογραφικής ομάδας Lighthouse Reports που επιβεβαιώνει την εκτεταμένη παραποίηση των καταθέσεων επιζώντων από το Λιμενικό, καθώς και την «κατασκευή» των μαρτυριών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξοργιστική μετατροπή 9 επιζώντων από θύματα σε κατηγορούμενους ως «διακινητές».
Είναι σαφές ότι οι ισχυρισμοί του ελληνικού Λιμενικού είναι γεμάτοι ψέματα, ώστε να συγκαλυφθεί ο ρόλος των ενεργειών του στην πρόκληση αυτής της τραγωδίας. Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι το Λιμενικό Σώμα, αρχικά καθυστέρησε σκόπιμα να ανταποκριθεί και να δράσει, υλοποιώντας την πολιτική της «εργαλειοποίησης του χρόνου» και, όταν έγινε σαφές ότι το σκάφος δεν μπορούσε να κινηθεί («ξεμένοντας» έτσι σε περιοχή ελληνικής αρμοδιότητας), επιχείρησε μια βίαιη απώθηση-επαναπροώθηση που οδήγησε στην ανατροπή του υπερφορτωμένου σκάφους.
Δολοφονική πολιτική
Το ναυάγιο της Πύλου αποτελεί ένα έγκλημα, που προκλήθηκε από την εκτεταμένη εφαρμογή της απάνθρωπης «αποτρεπτικής» πολιτικής του ελληνικού αστικού κράτους και της κυβέρνησης Μητσοτάκη έναντι των μεταναστών, και ειδικότερα της παράνομης πολιτικής των επαναπροωθήσεων από το ελληνικό Λιμενικό.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να αρνηθεί ότι εφαρμόζει μια τέτοια πολιτική αλλά, μόλις τον περασμένο Μάιο, κλήθηκε να τοποθετηθεί σχετικά με βίντεο που έδειχναν το Λιμενικό να μεταφέρει βίαια μετανάστες που είχαν φτάσει στην ξηρά, να τους επιβιβάζει σε δικά του σκάφη, και στη συνέχεια να τους φορτώνει πάνω σε μια αυτοσχέδια σχεδία και να τους εγκαταλείπει στα ανοιχτά. Σε άλλο βίντεο το Λιμενικό φαίνεται να εμβολίζει σκάφη, να προσπαθεί να τρυπήσει φουσκωτά, ακόμη και να πυροβολεί κοντά σε μετανάστες στο νερό.
Μόλις πριν λίγες ημέρες, διέρρευσε βίντεο από την Κω το οποίο δείχνει 14 μετανάστες με δεμένα μάτια και χέρια μέσα σε ένα φορτηγάκι να οδηγούνται σε άγνωστο προορισμό – μια κανονική παρακρατική-συμμορίτικη επιχείρηση διεξαγόμενη από τις ελληνικές αρχές.
Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική της πολιτική, που κρατούσε για σχεδόν πέντε χρόνια σε δικαστική ομηρία (συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα) 24 διασώστες εργαζόμενους ανθρωπιστικών οργανώσεων, στους οποίους είχε απαγγελθεί η κατηγορία της κατασκοπείας! Αυτή ήταν μια ξεκάθαρη ενέργεια παρεμπόδισης και ποινικοποίησης των ναυαγοσωστικών – διασωστικών προσπαθειών.
Ρατσιστική «Ευρώπη-φρούριο»
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η πολιτική του ελληνικού αστικού κράτους αποτελεί φυσικά την προέκταση της ρατσιστικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός, βασικός συνυπεύθυνος της ιμπεριαλιστικής καταλήστευσης και των στρατιωτικών επεμβάσεων στις χώρες της Αφρικής και της Ασίας, αντιμετωπίζει με τον πλέον βάρβαρο τρόπο τα θύματα της ίδιας του της «εξωτερικής πολιτικής», μετατρέποντας την Ευρώπη σε «φρούριο» και υιοθετώντας μέτρα όπως η επαίσχυντη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Έτσι, ιδιαίτερα οι χώρες της νότιας Ευρώπης υιοθετούν μια ανοιχτά εγκληματική πολιτική, που περιλαμβάνει την άρνηση ή εσκεμμένη καθυστέρηση παροχής βοήθειας καθώς και τις επαναπροωθήσεις. Μόλις πριν λίγους μήνες ένα ναυάγιο κοντά στις ακτές της Ιταλίας οδήγησε σε δεκάδες θανάτους, συμπεριλαμβανομένων 20 παιδιών, αποκλειστικά λόγω της αργοπορημένης αντίδρασης των ιταλικών αρχών. Τον Μάιο, μια σειρά ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη διάσωση μεταναστών στη Μεσόγειο κατήγγειλε ότι η Μάλτα επαναπροώθησε στη Λιβύη σκάφος με πάνω από 500 μετανάστες, σε συνεργασία μάλιστα με τις λιβυκές «κρατικές αρχές» – δηλαδή τους αρχι-συμμορίτες που αλωνίζουν για σχεδόν μια δεκαετία στη χώρα!
Μετά την τραγωδία της Πύλου, χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις αλληλεγγύης στους μετανάστες και εναντίωσης στις ρατσιστικές πολιτικές της ελληνικής άρχουσας τάξης και του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Είναι καθήκον κάθε αγωνιστή και αγωνίστριας της Αριστεράς, του εργατικού κινήματος και της νεολαίας, να υπερασπιστεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Είναι επιτακτική η ανάγκη για συγκεκριμένες, ενωτικές πρωτοβουλίες δράσης από την Αριστερά και τις μαζικές εργατικές και νεολαιίστικες οργανώσεις, γύρω από τους ακόλουθους σκοπούς και διεκδικήσεις:
- Καμιά συγκάλυψη των ευθυνών – ελεύθερη επικοινωνία των διασωθέντων με δικηγόρους και δημοσιογράφους! Οι διασωθέντες δεν είναι εγκληματίες – να απελευθερωθούν και να μεταφερθούν σε δομές φιλοξενίας και παροχής φροντίδας!
- Όχι στα pushbacks, όχι στους φράχτες! Να διαλυθεί η Frontex! Ανοικτά ευρωπαϊκά σύνορα σε μετανάστες-πρόσφυγες, άσυλο σε όσους το ζητήσουν και χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων για να κατευθυνθούν στις ευρωπαϊκές χώρες που επιθυμούν!
- Όχι στην μισάνθρωπη και ξενόφοβη υστερία της ελληνικής άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης! Μαζική αποδοκιμασία στους πολιτικούς απολογητές και τους κυβερνητικούς αυτουργούς των εγκλημάτων της ΕΕ!
- Προλεταριακή-διεθνιστική αλληλεγγύη στους μετανάστες! Δεν είναι εισβολείς, είναι θύματα ιμπεριαλιστικής – πολεμικής βίας και άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, είναι αδέλφια του ελληνικού εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, και σύμμαχοί μας στην υπόθεση του κοινού αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα!
- Άμεσες πρωτοβουλίες από τα μαζικά αριστερά κόμματα, τις οργανώσεις νεολαίας και τα συνδικάτα για συντονισμένη δράση με το ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα στον αγώνα για να τερματιστούν οι πολεμικές επιχειρήσεις και να αποχωρήσουν όλοι οι ξένοι στρατοί από τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας και για να ανοίξουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη τα σύνορά τους στους πρόσφυγες για υποδοχή, περίθαλψη, άσυλο και μέριμνα για την κοινωνική ένταξη!
Πάτροκλος Ψάλτης
