Η «ατυχής» αρχική επιλογή της Σουλειμάν Σαμπιχά για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της μεθόδου επιλογής των υποψηφίων που έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό σε πλατιά στρώματα της βάσης, αλλά και των πιθανών ψηφοφόρων του.
Σε σχέση με τη διαμόρφωση του ευρωψηφοδελτίου, η διαδικασία επιλογής των υποψηφίων κάθε άλλο παρά δημοκρατική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ενώ το πνεύμα του καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές και μιλά για επιλογή των υποψηφίων με δημοψήφισμα από τη βάση, η ηγετική ομάδα με πρόσχημα την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την πρόβλεψη για σταυροδοσία των υποψηφίων, παραβίασε αυτή την δημοκρατική αρχή. Έτσι η μεγάλη πλειονότητα των υποψηφίων εγκρίθηκε με μια διαδικασία «εξπρές», φάρσα, στην ΚΕ, ενώ 8 υποψήφιοι δεν εγκρίθηκαν καν από την ΚΕ και ανακοινώθηκαν μετά από διαβουλεύσεις και παζάρια στην Π.Γ.
Αυτού του είδους οι αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις δεν είναι «ατυχή» περιστατικά. Είναι οργανικό τμήμα της σοσιαλδημοκρατικής πορείας που ακολουθεί η ηγεσία του κόμματος. Είναι αυτή η πορεία, που οδηγεί στη στήριξη υποψηφιοτήτων, ανθρώπων που έχουν υπερψηφίσει σκληρά αντεργατικά μέτρα (Οδ. Βουδούρης στην περιφέρεια Πελοποννήσου, Κ. Αρσένης στο ευρωψηφοδέλτιο) και στην επιμονή σε αυτήν τη στήριξη, παρά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε στη βάση του κόμματος και την αποστροφή που δημιουργεί στους πιθανούς ψηφοφόρους του.
Παράλληλα, η σοσιαλδημοκρατικοποίηση του κόμματος που επιχειρεί η ηγεσία, έχει σαν αποτέλεσμα και μια γενικότερη, αστική λογική αναζήτησης υποψηφίων. Σύμφωνα με αυτή, δεν αναζητούνται υποψήφιοι από τις τάξεις των αγωνιστών των κινημάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας, αλλά «δημοφιλείς προσωπικότητες» και «πρόσωπα κύρους». Έτσι, πέρα από τη συνειδητή στήριξη υποψηφιοτήτων τύπου Βουδούρη, είδαμε να δίνεται ελαφρόμυαλα το «χρίσμα» σε μια σειρά τέτοιες «προσωπικότητες», για να παρθεί πίσω όταν αποκαλύφθηκε ότι υποστηρίζουν αντισημιτικές, ακροδεξιές και εθνικιστικές ιδέες (πρόκειται για τις περιπτώσεις των Θ. Καρυπίδη, Α. Κουρτ, Σ. Σαμπιχά για τα ψηφοδέλτια της Δυτ. Μακεδονίας, της Αν. Μακεδονίας & Θράκης και των Ευρωεκλογών αντίστοιχα).
Δεν είναι μόνο όμως το ευρωψηφοδέλτιο. Τα ψηφοδέλτια των δημοτικών και περιφερειακών συνδυασμών του κόμματος έχουν αποτελέσει «μαγνήτη» για κάθε είδους πολιτικούς τυχοδιώκτες και τοπικούς παράγοντες, οι οποίοι βλέπουν τη συμμετοχή τους σε αυτά ως μέσο για τη διεκδίκηση θώκων. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά της, κάθε άλλο παρά έχει αποθαρρύνει αυτές τους τις διαθέσεις. Χωρίς μια γενική κατεύθυνση επιλογής των υποψηφίων από τη βάση του κόμματος και απουσία μιας ρητής δέσμευσης, πως η εκλογή με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ τόσο δημάρχων και περιφερειαρχών όσο και ευρωβουλευτών δεν θα αποτελέσει γι’ αυτούς προνόμιο και πως θα αμείβονται με μισθό ειδικευμένου εργάτη – δίνοντας την όποια επιπλέον αμοιβή τους στο κόμμα, όχι μόνο δεν αποθαρρύνονται οι καριερίστες από τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αναπτύσσονται τάσεις καριερισμού και παραγοντισμού και στους «καθαρά κομματικούς» υποψήφιους.
Οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουμε να προειδοποιήσουμε την ηγεσία του κόμματος, πως η στάση της ενόψει των διπλών επερχόμενων εκλογών, τόσο από την άποψη των πολιτικών θέσεων, όσο και της τακτικής, ζημιώνει πολλαπλά το κόμμα. Η υπάρχουσα καχυποψία απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ από τις πλατιές μάζες των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αποτέλεσμα της παθητικής πολιτικής στάσης της ηγεσίας και της δεξιάς της προγραμματικής μετατόπισης, εντείνεται. Ακόμα περισσότερο, δημιουργούνται έντονες τάσεις αποσυσπείρωσης στην ίδια την οργανωμένη βάση του κόμματος, κάνοντας ακόμα πιο αμφίβολο το ενδεχόμενο μιας εκλογικής επιτυχίας. Τέλος, η πιθανή εκλογή με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξέλεγκτων τόσο από τη βάση όσο και από την ηγεσία πολιτικών καριεριστών, αναπόφευκτα θα έχει κάθε είδους δυσάρεστα αποτελέσματα.
Παρά την αντικειμενικά υπονομευτική αυτή στάση της ηγεσίας, οι αγωνιστές της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουμε να κινητοποιηθούμε μαχητικά και αποφασιστικά για τη νίκη του κόμματος και της Αριστεράς στις επερχόμενες εκλογικές μάχες, ώστε αυτή να αποτελέσει μήνυμα αποφασιστικότητας και ενότητας προς τις ηγεσίες της και ταυτόχρονα να ανοίξει το δρόμο για μια αντεπίθεση από την πλευρά του εργατικού κινήματος και για την ανατροπή της κυβέρνησης.
