Το «ειρηνευτικό» σχέδιο του Τραμπ για τη Γάζα δεν ικανοποιεί τον ακροδεξιό συνασπισμό του Νετανιάχου και τους υποστηρικτές του. Αν και στην πράξη, αυτό το σχέδιο παραδίδει τη Γάζα σε κατοχή υπό αμερικανική επιτήρηση και παρέχει στο Ισραήλ την ελευθερία δολοφονικής δράσης, διατυπώνει – έστω και αμυδρά – την προοπτική ενός παλαιστινιακού κράτους. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τους σιωνιστές.
Παρά τις απειλές τους, τα ακροδεξιά κόμματα που στηρίζουν τον Νετανιάχου παραμένουν στην κυβέρνηση. Αυτό συμβαίνει γιατί αξιοποιούν αυτές τις θέσεις ώστε να καταστήσουν τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους αδύνατη στην πράξη. Παράλληλα με τη γενοκτονία στη Γάζα (και τις εισβολές στον Λίβανο και τη Συρία) έχουν εντείνει σιωπηλά τις προσπάθειές τους να αρπάξουν το πραγματικό έπαθλο: τη Δυτική Όχθη, όπου ζουν τρία εκατομμύρια Παλαιστίνιοι.
Ωστόσο, με αυτή την απερίσκεπτη επιδίωξη, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Ισραήλ διαλύει το σύστημα που επί δεκαετίες έχει κρατήσει την παλαιστινιακή υποδούλωση εντός «διαχειρίσιμων» ορίων. Με αυτές τις ενέργειες οδηγούν τη Δυτική Όχθη σε μια έκρηξη, με σοβαρές επιπτώσεις για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Από το 2023, το Ισραήλ έχει προσαρτήσει περισσότερα εδάφη της Δυτικής Όχθης από ό,τι τις τελευταίες δύο δεκαετίες μαζί. Έχει εγκρίνει ένα πρωτοφανή αριθμό παράνομων οικισμών, ενώ οι περιορισμοί στα παράνομα φυλάκια εποίκων έχουν σχεδόν καταργηθεί. Εν τω μεταξύ, σπίτια Παλαιστινίων στην «Περιοχή C» (το 61% της Δυτικής Όχθης υπό άμεση ισραηλινή κατοχή) κατεδαφίζονται με ρυθμό ρεκόρ, σχεδόν πέντε την ημέρα.
Οι έποικοι υπήρξαν πάντα ένας χρήσιμος βοηθός στην αρπαγή παλαιστινιακής γης από το ισραηλινό κράτος. Τώρα, είτε με στρατιωτική στολή, είτε φρουρούμενοι από στρατεύματα κατοχής, απολαμβάνουν σχεδόν απόλυτη ατιμωρησία, για να καταλάβουν τη γη των Παλαιστινίων με τη βία.
Με την ενθάρρυνση του κράτους, η βία των εποίκων έχει φτάσει στο υψηλότερο επίπεδό της από τότε που άρχισαν να τηρούνται αρχεία. Έποικοι οπλισμένοι με όπλα και ρόπαλα χτυπούν Παλαιστίνιους, πυρπολούν τα κτίριά τους, κλέβουν ή δηλητηριάζουν τα κοπάδια των προβάτων τους, καταστρέφουν τις πηγές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού και ξεριζώνουν τα ελαιόδεντρά τους. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 57 παλαιστινιακές κοινότητες έχουν δεχθεί τρομοκρατικές επιθέσεις και έχουν εκκενώσει τα σπίτια τους. Πενήντα από αυτές τις κοινότητες έχουν εξαφανιστεί εντελώς από τον χάρτη.
Καθώς οι έποικοι καταλαμβάνουν τα χωριά, η «Περιοχή Α» – οι θύλακες που επίσημα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της λεγόμενης Παλαιστινιακής Αρχής (Π.Α.) – βρίσκεται υπό πολιορκία. Οικονομικά εξαρτώμενη από το Ισραήλ, η περιοχή αυτή δεν έχει πρόσβαση στα απαραίτητα. Η οικονομία της Δυτικής Όχθης έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τρίτο. Η ανεργία έχει τριπλασιαστεί, φτάνοντας το 35%.
Η Π.Α. εδώ και καιρό θεωρείται σωστά από τους Παλαιστίνιους ως μια διεφθαρμένη μαριονέτα. Τώρα, καθώς το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία και απειλεί με μια νέα Νάκμπα, αποκαλύπτεται περισσότερο από ποτέ ως μια συμμορία δεσμοφυλάκων.
Η ισραηλινή επίθεση συνεχίζεται, υποστηριζόμενη και χρηματοδοτούμενη από τις άρχουσες τάξεις της Δύσης. Η «ειρήνη» στη Γάζα, ίσως προσωρινά διέκοψε το αυξανόμενο κύμα οργής ενάντια στις τηλεοπτικά μεταδιδόμενες σφαγές. Αλλά ασκώντας τόσο αφόρητη πίεση στους Παλαιστίνιους, η πολιτική του Ισραήλ προετοιμάζει μια εξέγερση, μια νέα Ιντιφάντα, που θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν νέο πόλεμο ή μια άλλη γενοκτονία.
Εάν συνέβαινε αυτό, το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης θα λάμβανε μια νέα πιο εκρηκτική μορφή. Η γενική απεργία στην Ιταλία σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη ήταν απλώς μια πρόγευση για το τι προετοιμάζεται σε κάθε χώρα.
Τζόναθαν Χίκλεϊ
Μετάφραση από την ιστοσελίδα www.marxist.com: Γεωργία Τζιρκαλλή