Έχουμε μπει πλέον στον πέμπτο μήνα μιας άνευ προηγουμένου συγκέντρωσης στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Καραϊβική με στόχο τον εκφοβισμό της Βενεζουέλας, αλλά και της Κολομβίας. Οι ΗΠΑ έχουν συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη στην ιστορία της Καραϊβικής έξω από τη Βενεζουέλα. Ο Τραμπ ανακοίνωσε τον πλήρη ναυτικό αποκλεισμό και αποκάλεσε την κυβέρνηση Μαδούρο «ξένη τρομοκρατική οργάνωση». Πάνω από 80 άνθρωποι έχουν ήδη σκοτωθεί από εγκληματικές επιθέσεις εναντίον ταχύπλοων, τα οποία η Ουάσινγκτον ισχυρίζεται ότι ανήκουν σε διακινητές ναρκωτικών. Αλλά μέχρι στιγμής, ο στόχος του Τραμπ, που είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα, δεν έχει επιτευχθεί. Επιπρόσθετα, σε μία πράξη πειρατείας, το αμερικάνικο ναυτικό κατέλαβε ένα πετρελαιοφόρο της Βενεζουέλας.
Παρότι τα ναρκωτικά, οι μετανάστες, ο αντικομμουνισμός και το πετρέλαιο είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους οι ΗΠΑ επιθυμούν τον πλήρη έλεγχο της Βενεζουέλας, υπάρχει ένα βαθύτερο και ισχυρότερο κίνητρο πίσω από την τρέχουσα στρατιωτική κλιμάκωση, ένα κίνητρο που υπερβαίνει την ίδια τη Βενεζουέλα.
Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός αγωνίζεται να ανακτήσει τον έλεγχο του Δυτικού Ημισφαιρίου και θέλει να εκδιώξει τους αντιπάλους του (Κίνα και Ρωσία) από αυτό. Η Βενεζουέλα είναι η χώρα σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική με τους στενότερους πολιτικούς δεσμούς με τη Ρωσία και την Κίνα.
Ο πολιτικός στόχος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι επομένως να επαναφέρει τον έλεγχό του επί της Βενεζουέλας, ως μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας που στοχεύει σε ολόκληρη την ήπειρο και περιλαμβάνει μέτρα που λαμβάνονται κατά του Παναμά, της Κολομβίας, της Βραζιλίας, παρέμβαση στην Ονδούρα, οικονομικές διασώσεις στην Αργεντινή κ.λπ.
Το πολιτικό «εργαλείο» που επέλεξε ο Τραμπ φαίνεται να είναι να απειλήσει τον Μαδούρο με υποταγή. Να τον αναγκάσει να παραιτηθεί μέσω της απειλής της αμερικανικής συντριπτικής στρατιωτικής ισχύος. Έχουν υπάρξει αναφορές για συνομιλίες που αφορούν την παροχή ασφαλούς διέλευσης και ασυλίας στον πρόεδρο της Βενεζουέλας. Το Κατάρ, η Ρωσία και η Τουρκία έχουν αναφερθεί ως πιθανοί προορισμοί. Αυτές οι αναφορές στα αστικά μέσα ενημέρωσης βέβαια μπορεί απλώς να αποτελούν μέρος του ψυχολογικού πολέμου που διεξάγουν οι ΗΠΑ.
Δεδομένου, όμως, ότι ο Μαδούρο δεν έχει ενδώσει στον εκφοβισμό (και γιατί να το κάνει αυτό άλλωστε;), ο Τραμπ έχει ολοένα και λιγότερες επιλογές. Είτε κλιμάκωση, και αυτό σημαίνει κάποιου είδους στρατιωτική δράση (επιθέσεις εντός της Βενεζουέλας, μια ειδική επιχείρηση για τη σύλληψη του Μαδούρο), είτε υποχώρηση. Η πρώτη επιλογή μπορεί να περιπλέξει πολύ γρήγορα τα πράγματα και δεν υπάρχει καμία εγγύηση για γρήγορα αποτελέσματα. Η δεύτερη θα συνεπάγεται μια τεράστια πτώση της δημοτικότητας του Τραμπ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε μια εποχή που προσπαθεί να προβάλει την κυριαρχία του και να αποτρέψει τους αντιπάλους του από το να παρεμβαίνουν στη Λ. Αμερική.
Χόρχε Μαρτίν
Μετάφραση και περίληψη από άρθρο στο www.marxist.com: Κωνσταντίνος Αυγέρος