Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, ο Ηλίας Κασιδιάρης κατεβαίνει υποψήφιος στον Δήμο Αθήνας, με αξιώσεις να πάρει διψήφια ποσοστά και να περάσει στον δεύτερο γύρο. Φαίνεται μάλιστα πως είναι πιθανό να βγει ενισχυμένος σε σχέση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές καθώς θα συγκεντρώσει τις ψήφους από τα άλλα κόμματα της ακροδεξιάς που μπήκαν στη Βουλή αλλά δεν κατεβάζουν υποψήφιους στον Δήμο Αθήνας. Το πέρασμα του καταδικασμένου χρυσαυγίτη στον δεύτερο γύρο στην Αθήνα θα τόνωνε σημαντικά το ηθικό των φασιστών και θα ενίσχυε τις προσπάθειες ανασυγκρότησής τους μετά το κλείσιμο της ηγεσίας της ΧΑ στη φυλακή.
Ήδη βλέπουμε απόπειρες των φασιστών να δραστηριοποιηθούν ξανά με δολοφονικές ενέργειες όπως το μαχαίρωμα νεαρού αντιφασίστα στο Νέο Ηράκλειο τον Μάιο, τα «κυνήγια» και τις παράνομες συλλήψεις μεταναστών στον Έβρο, η δολοφονία μετανάστη στον Περισσό που παραπέμπει σε δράση φασιστών και η δολοφονία οπαδού της ΑΕΚ από φασίστες της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τη βοήθεια Ελλήνων φασιστών.
Η προσπάθεια ανασυγκρότησης των φασιστών θέτει ξανά στο προσκήνιο την ανάγκη για την κινητοποίηση των μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης για μια μαχητική αντιφασιστική δράση που θα βάλει φρένο στις δολοφονικές δράσεις των φασιστών. Στο συγκεκριμένο πεδίο των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα, αναδεικνύει την αναγκαιότητα για ένα ενιαίο μέτωπο που θα εμποδίσει τον Κασιδιάρη να περάσει στον δεύτερο γύρο στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας.
Ωστόσο, πρέπει εδώ να τονίσουμε, όπως έχουμε κάνει και σε άλλα μας άρθρα, ότι η εκλογική επιτυχία του Κασιδιάρη δεν σημαίνει πως έχουμε μία γενική συντηρητικοποίηση ή ακόμα χειρότερα φασιστικοποίηση της κοινωνίας. Οι φασίστες και η ακροδεξιά ενισχύονται καθώς στρέφονται σε αυτή τσακισμένα μικροαστικά στρώματα που σπάνε από το παραδοσιακό κόμμα της άρχουσας τάξης. Όμως, η ενίσχυση των φασιστών έχει όρια που τους θέτει ο αντικειμενικός ταξικός συσχετισμός μέσα στην ελληνική κοινωνία. Η διαφορά της σημερινής εποχής με την περίοδο του ‘30 είναι ότι η κλασική κοινωνική βάση του φασισμού, τα εξαθλιωμένα μικροαστικά στρώματα, έχουν γίνει μία κοινωνική μειοψηφία. Παρόλα αυτά, ενώ δεν βρίσκονται σε μια τροχιά για την εξουσία, οι φασίστες αποτελούν για την αστική τάξη ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για να τρομοκρατούν το εργατικό κίνημα και τη νεολαία και οι υπηρεσίες τους θα χρειάζονται όλο και περισσότερο όσο το αστικό καθεστώς βυθίζεται σε κρίση.
Η ανεμπόδιστη κάθοδος του φασίστα Κασιδιάρη στον Δήμο της Αθήνας αποκαλύπτει γλαφυρά πόσο υποκριτικές ήταν οι «δημοκρατικές» ευαισθησίες που επικαλέστηκε η ΝΔ για να αποκλείσει το κόμμα του καταδικασμένου χρυσαυγίτη από τη συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές. Το μόνο που ενδιέφερε την άρχουσα τάξη και το πολιτικό της επιτελείο ήταν να αποφύγει μια μεγάλη απώλεια ψήφων στην ακροδεξιά και έτσι να πετύχει ευκολότερα το στόχο μιας αυτοδύναμης αστικής κυβέρνησης. Τελικά όμως, οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν με την είσοδο των «Σπαρτιατών» στη Βουλή και το μόνο που κατάφεραν ήταν να τονώσουν το αντισυστημικό προφίλ του Κασιδιάρη. Στον Δήμο Αθηναίων, ωστόσο, η ΝΔ δε φαίνεται να έχει τις ίδιες «δημοκρατικές ευαισθησίες», αρνούμενη να στηρίξει αντίστοιχες νομοθετικές προτάσεις που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ για τον αποκλεισμό του καταδικασμένου χρυσαυγίτη. Το πέρασμα του Κασιδιάρη στον δεύτερο γύρο όχι μόνο δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά θα ήταν και ευνοϊκό για τη ΝΔ και τον Μπακογιάννη, που θα παρουσιαζόταν ως η «Δημοκρατική» και «προοδευτική» επιλογή.
Το πέρασμα των φασιστών στον δεύτερο γύρο στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας θα έχει ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στο στρατόπεδο της εργατικής τάξης.
Σε αυτές τις συνθήκες είναι απόλυτα αναγκαίο ένα ενιαίο μέτωπο των παρατάξεων της εργατικής τάξης που θα μπορέσει να βάλει φρένο στον Κασιδιάρη αλλά και να διεκδικήσει τη νίκη στο δεύτερο γύρο, ενθουσιάζοντας και συσπειρώνοντας χιλιάδες νέους και εργαζόμενους που σε διαφορετική περίπτωση θα απέχουν από την κάλπη.
Η μεγαλύτερη δύναμη στην αντικαπιταλιστική Αριστερά, το ΚΚΕ, έχει το καθήκον να κάνει έκκληση για ένα τέτοιο μέτωπο και την κάθοδο μιας ενιαίας παράταξης της Αριστεράς με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Ωστόσο η ηγεσία του ΚΚΕ είναι εχθρική σε οποιαδήποτε τέτοια ενιαιομετωπική τακτική.
Η Κομμουνιστική Τάση, έχοντας κάνει επανειλημμένα συντροφική κριτική σε αυτή την επιζήμια σεχταριστική τακτική, στηρίζει κριτικά τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης. Ιδιαίτερα στον Δήμο της Αθήνας, όπου το ΚΚΕ βγήκε τρίτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, η Λαϊκή Συσπείρωση είναι η μόνη δύναμη της Αριστεράς που έχει αξιώσεις να περάσει στον δεύτερο γύρο και να βάλει φρένο στον Κασιδιάρη.
Πιστεύουμε ότι σε αυτά τα πλαίσια, η ανεξάρτητη κάθοδος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στον Δήμο Αθήνας είναι λαθεμένη καθώς διασπά την αριστερή ψήφο και είναι πιθανό να στερήσει από τη Λαϊκή Συσπείρωση λίγες κρίσιμες ποσοστιαίες μονάδες οι οποίες μπορεί να στερήσουν το περάσμά της στον δεύτερο γύρο. Αν κρίνουμε από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 2019, η Λαϊκή Συσπείρωση είχε περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τον Κασιδιάρη ενώ οι τρεις παρατάξεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς πήραν μαζί 3,41%. Υπάρχει λοιπόν μεγάλη πιθανότητα να δούμε να επαναλαμβάνεται σε μικρογραφία στον Δήμο της Αθήνας αυτό που συνέβη στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, όπου οι ψήφοι της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στέρησαν τη δυνατότητα στον αριστερό υποψήφιο να περάσει στον δεύτερο γύρο και έγιναν το «σκαλοπάτι» που χρειαζόταν η Λεπέν για να περάσει εκείνη. Η Λεπέν πέρασε στον δεύτερο γύρο έχοντας διαφορά περίπου 2 ποσοστιαίων μονάδων από τον Μελανσόν, ενώ το ΚΚ Γαλλίας και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά συγκέντρωσαν πάνω από 3%. Παρότι το ψηφοδέλτιο της Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα με επικεφαλής τον πολύ αξιόλογο σύντροφο Κώστα Παπαδάκη έχει ανακοινωθεί, ακόμα δεν είναι αργά οι σύντροφοι να διορθώσουν το λάθος τους και να καλέσουν σε στήριξη της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Αθήνα, προτάσσοντας την αναγκαιότητα ενός ενιαίου μετώπου ενάντια στη φασιστική υποψηφιότητα.
