Γιατί το Έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για ριζική αλλαγή πολιτικής και ηγεσίας αποτελεί μονόδρομο.
Οι περιστάσεις που έχουν διαμορφωθεί με την απροκάλυπτη, διπλή αθέτηση από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ της λαϊκής εντολής, τόσο των βουλευτικών εκλογών της 25ης Γενάρη, όσο και του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, είναι εξαιρετικά κρίσιμες και έκτακτες. Η ηγετική ομάδα ως πολιτικός εγκέφαλος της κυβέρνησης, με την υποταγή της στους εκβιασμούς της τρόικας και ακόμα χειρότερα, με την ανάληψη της θλιβερής αποστολής της εφαρμογής των επιταγών του 3ου Μνημονίου έχει έρθει σε ολομέτωπη σύγκρουση με τις θεμελιώδεις πολιτικές και προγραμματικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει ούτε μια από τις βασικές ιδέες και έννοιες που εμπεριέχονται στις αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που να μην έχουν παραβιαστεί βάναυσα από την ηγετική ομάδα. Οι κρίσιμες αυτές περιστάσεις, συνιστούν τον ορισμό της αναγκαιότητας για ένα Έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, με βασικό ζητούμενο την ριζική αλλαγή πολιτικής και ηγεσίας.
Η στάση της ηγετικής ομάδας μετά την υπογραφή της συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής και έως σήμερα, επιβεβαιώνει και ενισχύει την εκτίμηση για την αναγκαιότητα σύγκλησης Έκτακτου Συνεδρίου. Η ηγετική ομάδα μετατρέποντας την ψήφιση του νέου Μνημονίου και των μέτρων που το συνοδεύουν σε ζήτημα «κομματικής πειθαρχίας», κατ’ ουσία ενορχήστρωσε την αποστασία των περισσότερων μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας από το κόμμα και δημιούργησε μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή σε συνεργασία με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Η ηγετική ομάδα, όχι μόνο δεν έχει λάβει την έγκριση κανενός κομματικού οργάνου για όλα αυτά, αλλά αρνείται να ανταποκριθεί ακόμα και στο κάλεσμα της πλειοψηφίας της ΚΕ να συγκαλέσει συνεδρίαση του οργάνου. Όχι μόνο δεν έχει το δικαίωμα να εμφανίζει τον εαυτό της σαν θύμα σ’ ένα πραξικόπημα, αλλά αντίθετα έχει η ίδια στο ενεργητικό της ήδη δυο πραξικοπήματα. Ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα μετατροπής της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ σε συγκυβέρνηση «εθνικής ενότητας» για να ψηφιστεί το 3ο Μνημόνιο και ένα εσωκομματικό, με την τοποθέτηση της ΚΕ στον «γύψο» για να πνιγεί κάθε αντίσταση του κόμματος στις διαρκείς παραβιάσεις των θεμελιωδών του αρχών.
Η σύγκληση ενός Εκτάκτου Συνεδρίου είναι το μόνο όπλο που διαθέτουν τα μέλη του κόμματος για να αμυνθούν μπροστά στην απροκάλυπτη επίθεση που δέχονται οι συλλογικές αποφάσεις, αλλά και τα ίδια τα στοιχειώδη δημοκρατικά τους δικαιώματα. Επιπρόσθετα, το Έκτακτο Συνέδριο αποτελεί σήμερα την τελευταία γραμμή άμυνας για να αντιμετωπιστεί άμεσα και δραστικά η καταστροφική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ενάντια στα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η πολιτική αποδοκιμασία της κυβέρνησης από το κόμμα σ’ ένα Έκτακτο συνέδριο θα αποτελέσει αποφασιστικό πλήγμα για τα σχέδια της τρόικας και της ελληνικής άρχουσας τάξης, που για να σταθεροποιήσουν το νέο μνημονιακό καθεστώς χρειάζονται την κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, θα βοηθήσει το εργατικό κίνημα να παλέψει με καλύτερο ηθικό ενάντια στην μνημονιακή πολιτική. Η κυβέρνηση αποστατών του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών προθύμων της «εθνικής ενότητας» θα «χάσει το χαλί κάτω από τα πόδια της» και η αναπόφευκτη πτώση της θα δημιουργήσει την πολιτική δυνατότητα για την εκλογή μιας αληθινά αριστερής κυβέρνησης, που θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να καταργήσει οριστικά τα Μνημόνια και τη λιτότητα.
Η σύγκληση του Εκτάκτου Συνεδρίου προβλέπεται και από το ισχύον Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ. Το άρθρο 15 αναφέρει τα ακόλουθα: «1. Ανάμεσα στα τακτικά συνέδρια του κόμματος μπορεί να συγκληθεί έκτακτο συνέδριο με όλες τις αρμοδιότητες του τακτικού. 2. Τη σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου μπορεί να ζητήσει η Κεντρική Επιτροπή ή Οργανώσεις Μελών που αντιπροσωπεύουν το 1/4 των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ή απευθείας το 15% των μελών του. 3. Η σύγκληση του εκτάκτου συνεδρίου πραγματοποιείται το πολύ μέσα σε 3 μήνες από τη στιγμή που διατυπώνεται το σχετικό αίτημα.» Οι τρεις αυτές παράγραφοι του άρθρου 15 καταδεικνύουν το πόσο εφικτό και ρεαλιστικό είναι σήμερα να συγκληθεί το Έκτακτο Συνέδριο. Η αντιμνημονιακή πλειοψηφία της ΚΕ μπορεί άνετα να το επιβάλει. Αν για τους οποιουσδήποτε λόγους σκοπιμότητας η αντιμνημονιακή πλειοψηφία της ΚΕ δεν το τολμήσει, τότε το Καταστατικό επιτρέπει ξεκάθαρα στην Αριστερή Πλατφόρμα που είπε «Όχι» στο Μνημόνιο στη Βουλή να επιβάλει ένα Έκτακτο Συνέδριο που θα δώσει στα μέλη του κόμματος τη δυνατότητα να πουν το δικό τους αποφασιστικό «Όχι». Και μόνο με τις δικές της δυνάμεις, δηλαδή με τα μέλη που την υποστηρίζουν σε όλη την Ελλάδα, η Αριστερή Πλατφόρμα μπορεί να επιβάλει τη διεξαγωγή Εκτάκτου Συνεδρίου, καθώς είναι σήμερα αναμφίβολα σε θέση να κερδίσει τη συγκατάθεση του 15% των μελών του κόμματος που απαιτεί το Καταστατικό.
Μέχρι τώρα η ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας αρνείται να υποστηρίξει το αίτημα της σύγκλησης Έκτακτου Συνεδρίου. Αυτή η στάση δεν έχει αιτιολογηθεί με πραγματικά επιχειρήματα, γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχουν τέτοια. Ορισμένα ηγετικά στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας μιλούν «ανεπίσημα» για μια πράξη που έχει «ρίσκο», αφού όπως υποστηρίζουν δεν είναι βέβαιο ότι οι συσχετισμοί έχουν μεταβληθεί όσο απαιτείται για να χάσει το έλεγχο του κόμματος η ηγετική ομάδα. Αυτοί οι ισχυρισμοί φανερώνουν ατολμία για τη ζωτική πλέον εσωκομματική μάχη, πριν ακόμα αυτή αρχίσει, αλλά και έλλειψη εμπιστοσύνης στη δυνατότητα της αριστερής πτέρυγας να πείσει τα μέλη του κόμματος. Για ορισμένα από αυτά τα ηγετικά στελέχη, οι ισχυρισμοί αυτού του είδους δεν μπορεί παρά να μαρτυρούν και έναν συντηρητικό φόβο να μην ξεπεραστούν από τις ριζοσπαστικές διαθέσεις των αριστερών αγωνιστών της βάσης και να μην τεθούν σε κίνδυνο κεκτημένα δικαιώματα που απορρέουν από την συμμετοχή στον κομματικό μηχανισμό. Δυστυχώς, από αυτή τη στάση δεν εξαιρείται η ηγεσία της μικρότερης συνιστώσας της Αριστερής Πλατφόρμας, του «Κόκκινου Δικτύου» (με κύριο εκφραστή τη ΔΕΑ), που όπως και στα υπόλοιπα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα, έτσι και σε αυτό, παραμένει άκριτος υποστηρικτής των επιλογών του ηγετικού πυρήνα του Αριστερού Ρεύματος.
Αυτή η ασυνεπής από τη σκοπιά της αναγκαίας αριστερής αντιπολίτευσης στάση της ηγεσίας της Αριστερής Πλατφόρμας έναντι του επείγοντος ζητήματος του Εκτάκτου Συνεδρίου, βρίσκεται σε συμφωνία με την απαράδεκτη πολιτική της γραμμή «καταψηφίζουμε τα μέτρα – στηρίζουμε την κυβέρνηση». Είναι προφανές ότι ένα Έκτακτο Συνέδριο θα αποσταθεροποιήσει αποφασιστικά τη μνημονιακή πλέον, κυβέρνηση και θα θέσει τη διατήρηση της στην εξουσία σε άμεση αμφισβήτηση. Η άρνηση υποστήριξης του αιτήματος για ένα Έκτακτο Συνέδριο από την ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας αποτελεί φυσική προέκταση της θέσης για στήριξη μιας κυβέρνησης που πλέον δεν «διαπραγματεύεται σκληρά» με την τρόικα, αλλά επιτίθεται στην εργατική τάξη, σε σύμπνοια με την τρόικα και σε συμμαχία με τα κόμματα του κεφαλαίου.
Τις τελευταίες ώρες «διαρρέεται» από την ηγετική ομάδα η σκέψη για ένα ενδεχόμενο Διαρκές Συνέδριο. Η σύγκληση Διαρκούς Συνεδρίου θα συνιστά όχι την παροχή μια διόδου για τη δημοκρατική παρέμβαση των μελών στις εξελίξεις, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Θα είναι το επιστέγασμα ενός εσωκομματικού πραξικοπήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 16 του καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ το Διαρκές συνέδριο δεν εκλέγει ηγεσία και συγκροτείται από τους αντιπροσώπους του προηγούμενου τακτικού συνεδρίου. Έτσι με την επιλογή της διεξαγωγής Διαρκούς Συνεδρίου η ηγεσία έχει διασφαλισμένη τη θέση της, ακόμα και στην περίπτωση που οι σύνεδροι κρίνουν ότι ευθύνεται για πολύ σοβαρά πολιτικά λάθη. Οι δε σύνεδροι, δεν θα αντανακλούν την άμεση δημοκρατική βούληση της σημερινής βάσης του κόμματος, αφού θα έχουν εκλεγεί πάνω από 2 χρόνια πριν, μέσα σε ολότελα διαφορετικές συνθήκες, από ένα κόμμα με άλλη σύνθεση μελών και με διαφορετικούς συσχετισμούς ανάμεσα στις τάσεις, που δεν ανταποκρίνονται στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Οποιαδήποτε υποστήριξη ή ανοχή στο ενδεχόμενο σύγκλησης Διαρκούς Συνεδρίου από την ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας και από τα άλλα αντιπολιτευόμενα ηγετικά στελέχη, θα συνιστά συνενοχή στο εσωκομματικό πραξικόπημα σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων των μελών.
Η Κομμουνιστική Τάση έχει ήδη ξεκινήσει εκστρατεία συλλογής υπογραφών για να συγκληθεί το Έκτακτο Συνέδριο. Η Τάση μας φυσικά, ως η νεότερη από όσες εκπροσωπούνται στην ΚΕ, δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό υποστηρικτών για να επιβάλει τη διεξαγωγή ενός εκτάκτου συνεδρίου. Θεωρεί όμως στοιχειώδες πολιτικό της καθήκον να αγωνιστεί έμπρακτα για την άμεση και ενεργή παρέμβαση της αριστερής βάσης του κόμματος στις εξελίξεις. Την ώρα που η αριστερή βάση του ΣΥΡΙΖΑ εξεγείρεται ενάντια στις μνημονιακές επιλογές της ηγετικής ομάδας, η πρωτοβουλία της Κομμουνιστικής Τάσης δίνει την ευκαιρία σε χιλιάδες μέλη του κόμματος να αντιπαλέψουν νικηφόρα τους γραφειοκρατικούς, μικροπολιτικούς σχεδιασμούς των «κορυφών» του μηχανισμού. Γι’ αυτό, η εκστρατεία συλλογής υπογραφών για το Έκτακτο Συνέδριο πρέπει να στηριχτεί από κάθε συνειδητό αριστερό αγωνιστή του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο χρόνος είναι σήμερα ένα ζήτημα αποφασιστικής σημασίας. Η τακτική της παθητικής αναμονής για να εκτεθεί τάχα, περισσότερο η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα είναι εξαιρετικά επιζήμια. Συγχύζει και πλήττει το ηθικό και το αγωνιστικό φρόνημα των αγωνιστών της αριστερής πτέρυγας. Κάθε ώρα που περνά χωρίς την ενδυνάμωση της εκστρατείας για την άμεση σύγκληση ενός Εκτάκτου Συνεδρίου ισοδυναμεί με αιτία για απογοήτευση και πρόωρες αποχωρήσεις πολλών αριστερών μελών. Γι’ αυτό το αίτημα της σύγκλησης Εκτάκτου Συνεδρίου, απαιτεί αποφασιστική υποστήριξη και επείγουσα δράση από το σύνολο της αριστερής πτέρυγας του κόμματος και όχι μόνο από τις δυνάμεις της Κομμουνιστικής Τάσης.
Ωστόσο το Έκτακτο Συνέδριο είναι μέσο και όχι αυτοσκοπός. Είναι μέσο για να μπει το κόμμα σε μια νέα αριστερή, ριζοσπαστική πορεία, διαχωρίζοντας τον εαυτό του πλήρως από τις μνημονιακές πολιτικές και την κυβέρνηση που τις εφαρμόζει. Πάνω από όλα, ο αγώνας των αριστερών μελών του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει στο επίκεντρο το κατάλληλο πολιτικό πρόγραμμα γι’ αυτή τη νέα πορεία. Το ζήτημα αυτό δεν είναι τεχνοκρατικό. Δεν είναι ζήτημα που καλούνται να το λύσουν οι «ειδικοί», οι οικονομολόγοι. Δεν χρειαζόμαστε ένα «άρτιο» και λεπτομερές τεχνοκρατικό σχέδιο. Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα που θα είναι επιστημονικό με την ουσιαστική έννοια του όρου, δηλαδή θα αντανακλά τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και θα περιλαμβάνει θέσεις που θα της δίνουν την δυνατότητα να αλλάξει ριζικά τη μοίρα της ζωής της. Ένα πρόγραμμα που θα της δείχνει τον δρόμο για την εξουσία και θα την πείθει, ξεκινώντας από την πρωτοπορία της, ότι αξίζει να παλέψει γι’ αυτό και να κινητοποιηθεί για να εγγυηθεί την εφαρμογή του. Αυτά ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά των ιστορικών πολιτικών προγραμμάτων που κινητοποίησαν μαζικά την εργατική τάξη και καθοδήγησαν τον αγώνα της για την αλλαγή της κοινωνίας, όπως το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ή τα ιδρυτικά προγραμματικά ντοκουμέντα τις Κομμουνιστικής Διεθνούς. Αυτά τα προγράμματα δεν ήταν τεχνοκρατικά κείμενα, αλλά καλέσματα για μαζική δράση γύρω από αναγκαίες διεκδικήσεις.
Η ηγετική ομάδα έχει ήδη επιλέξει για πρόγραμμά της το νέο Μνημόνιο. Η ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας υπερασπίζει ένα πρόγραμμα μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, που δεν αμφισβητεί την αιτία που γεννά τα Μνημόνια και τη λιτότητα, δηλαδή τον ίδιο τον καπιταλισμό. Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ έγκαιρα, από το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος το 2013, έχει δημοσιοποιήσει ένα αντικαπιταλιστικό, σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που έρχεται σε ρήξη, όχι μόνο με την τρόικα, τα Μνημόνια και τη λιτότητα, αλλά και με την αιτία που γέννησε την κυριαρχία τους, δηλαδή με την ίδια την καπιταλιστική βαρβαρότητα, υπερασπίζοντας την κοινωνικοποιημένη, δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία και τη δημοκρατική εξουσία του εργαζόμενου λαού. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου προγράμματος αποτελεί για τους κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ την αληθινή δικαίωση της μάχης για να εκφραστεί αυθεντικά η δημοκρατική βούληση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ με ένα Έκτακτο Συνέδριο ριζικής αλλαγής πολιτικής και ηγεσίας.
Σταμάτης Καραγιαννόπουλος – Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Ορέστης Δούλος – Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Ηλίας Κυρούσης – Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
