«Ε»: Σύντροφε Παναγιώτη, τι ζητά ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας; Υπάρχει από την πλευρά του αίτημα για «ιδιαίτερη μεταχείριση» όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση;
Π.Κ: Το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα είναι να μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού (συγκεκριμένα στην αντιτρομοκρατική πτέρυγα του υπογείου των γυναικείων φυλακών όπου εξέτιε την ποινή του με άλλους καταδικασμένους για παρόμοιες πράξεις, πριν μεταχθεί στις αγροτικές φυλακές) και στηρίζεται στον νόμο 4760/2020 και τη γραμματική διατύπωση του αρθρου 3, η οποία είναι ακριβώς η «φωτογραφική» διάταξη που η ίδια η Κυβέρνηση ψήφισε λίγο καιρό πριν, για να σταματήσει η έκτιση της ποινής του Δ.Κ. στις αγροτικές φυλακές, όπου εξέτιε μέχρι εκείνη την στιγμή την ποινή του. Συγκεκριμένα, η διάταξη του αρ. 3 του Ν. 4760/20 τροποποίησε τα όσα ίσχυαν μέχρι τότε για την δυνατότητα έκτισης της ποινής σε αγροτικές φυλακές, διατυπώνοντας την εξής εξαίρεση από το δικαίωμα αυτό «Απαγορεύεται η μεταγωγή ή η παραμονή σε αγροτικές φυλακές και στην Κ.Α.Υ.Φ. σε όσους κρατούμενους έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα τρομοκρατίας..». Στην ίδια διάταξη προβλέπεται ότι κρατούμενος που βρίσκεται στις αγροτικές φυλακές και δεν πληροί πλέον τις προυποθέσεις να εκτίσει εκεί την ποινή του «επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη.». Η κυβέρνηση όμως επέβαλε την μεταγωγή του Δ.Κ. όχι στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος που η ίδια ψήφισε, αλλά στις φυλακές Δομοκού. Ο Δ.Κ. ξεκίνησε απεργία πείνας για να εφαρμοστεί στην περίπτωση του ο νόμος που η ίδια η Κυβέρνηση ψήφισε και που αυθαίρετα τον εξαιρεί από αυτόν.
Η Γ.Γ. Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής κυρία Νικολάου προσπάθησε να δικαιολογήσει την συγκεκριμένη μεταγωγή, αναφέροντας δύο προσχηματικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η φυλακές Κορυδαλλού πλέον δεν έιναι φυλακές για κατάδικους αλλά για υπόδικους – κάτι που δεν ισχύει, αφού εκτός των άλλων και οι υπόλοιποι καταδικασθέντες της 17Ν. βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού (στην ειδική αντιτρομοκρατική πτέρυγα στο υπόγειο των Γυναικείων Φυλακών) και ο δεύτερος είναι η αύξηση των κρουσμάτων κορωνοϊού στις φυλακές Κορυδαλλού, χωρίς όμως να εξηγεί τι κατάσταση ισχύει με τα κρούσματα στις Φυλακές Δομοκού και αν η αύξηση των κρουσμάτων είναι γεγονός και στην ειδική αντιτρομοκρατική πτέρυγα. Τέλος, αρνείται ακόμη και σήμερα να γνωστοποιήσει στον Δ.Κ. και την συνήγορο του την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών που τον αφορά, προκειμένου να μπορέσει να ασκήσει τα προβλεπόμενα δικαιώματα του, με το γελοίο πρόσχημα ότι κινδυνεύουν προσωπικά δεδομένα άλλων κρατουμένων.
Συνεπώς, ο Δ.Κ. δεν αποζητά ειδική μεταχείριση, αλλά έχοντας ήδη υποστεί δυσμενή μεταχείριση με τον φωτογραφικό νόμο που του στέρησε το δικαίωμα να εκτίσει την ποινή του στις αγροτικές φυλακές, ζητά απλά να εφαρμοστεί ο νόμος που η ίδια η Κυβέρνηση ψήφισε. Αγωνίζεται για τα νόμιμα και αυτονόητα δικαιώματα του.
«Ε»: Πως εξηγείται η όλη κυβερνητική στάση; Πίσω από αυτήν κρύβεται μόνο μια εκδικητική στάση της οικογένειας Μητσοτάκη ή υπάρχει κάποιο συνολικότερο μήνυμα για την κοινωνία;
Ο ρεβανσισμός της οικογένειας Μητσοτάκη είναι ένα πραγματικό δεδομένο. Ωστόσο, πίσω από την κυβερνητική αδιαλλαξία και την επιμονή στην αυθαιρεσία κρύβεται και κάτι ευρύτερο. Χρησιμοποιούν την εξόντωση του Δ.Κ. ως παραδειγματισμό, προσπαθώντας να εκφοβίσουν όλους όσους τολμούν ή θα τολμήσουν να αγωνιστούν ενάντια στην εγκληματική δολοφονική πολιτική της Κυβέρνησης, ενάντια στην καταστολή και τον περιορισμό των δικαιωμάτων που επιβάλλει και την επίθεση στην εργατική τάξη, τα φτωχότερα στρώματα και τη νεολαία. Προσπαθούν ταυτόχρονα να συσπειρώσουν γύρω τους τα πιο αντιδραστικά και καθυστερημένα κοινωνικά στρώματα για να έχουν κοινωνικό έρεισμα στις μάχες που ξέρουν ότι έρχονται. Εντάσσεται λοιπόν η εξόντωση του Δ.Κ. στο κλίμα φόβου και σιδηράς πυγμής που θέλουν να περάσουν και το οποίο καθορίζει όλη την πολιτική της συγκεκριμένης κυβέρνησης, μαζί βεβαίως με την ασυδοσία που εξασφαλίζουν την ίδια στιγμή από την άλλη πλευρά στην εργοδοσία και το μεγάλο κεφάλαιο, σε όλα τα επίπεδα.
«Ε»: Πως μπορεί να αξιολογηθούν οι δράσεις αλληλεγγύης που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες μέρες υπέρ του απεργού πείνας; Γιατί είναι σημαντικό να δικαιωθούν τα αιτήματά του;
Οι δράσεις αλληλεγγύης που αναπτύσσονται όλες τις τελευταίες μέρες, είναι εξαιρετικά σημαντικές αφενός γιατί σπάνε την κρατική τρομοκρατία και το κλίμα φόβου που επιχειρεί να επιβάλλει η Κυβέρνηση, αφετέρου γιατί δημιουργούν μια σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες που πρόκειται να ακολουθήσουν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ήδη έχουν δώσει τη δυνατότητα σε χιλιάδες κόσμου να διαδηλώσουν την αντίθεση τους στην δολοφονική κρατική αυθαιρεσία και έχουν βοηθήσει στην ευρύτερη δημοσιοποίηση του θέματος, σπάζοντας το εμπάργκο που για πολύ καιρό επέβαλλαν τα ΜΜΕ στην δημοσιοποίηση της απεργίας πείνας, αναδεικνύοντας την πολιτική απομόνωση της Κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα και προκαλώντας τους πρώτους τριγμούς στην Κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία και. Θα ήταν βεβαίως πολύ πιο επιτυχημένες αν είχαν αγκαλιαστεί έμπρακτα από τα μαζικά κόμματα της Αριστεράς, που προς το παρόν έχουν περιοριστεί στην φραστική μόνο αποδοκιμασία της Κυβέρνησης και στήριξη των αιτημάτων του Δ.Κ., χωρίς να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες. Ο αγώνας αυτός ξεφεύγει από την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων ενός κρατουμένου και είναι αγώνας ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία και την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και με την έννοια αυτή αφορά την Αριστερά και το συνδικαλιστικό κίνημα συνολικά.
