Ενώ η υπόλοιπη Aριστερά στον Καναδά «τα έχει χαμένα» και βρίσκεται σε μελαγχολία για τα δραματικά γεγονότα που προκαλεί η κρίση του καπιταλισμού, οι κομμουνιστές σύντροφοί μας προχωρούν αποφασιστικά μπροστά. Προετοιμάζονται μεθοδικά αλλά με την αίσθηση του επείγοντος για τα αναπόφευκτα επαναστατικά γεγονότα που έρχονται στη χώρα.
Με αυτά τα λόγια μπορεί κανείς να συνοψίσει τα αποτελέσματα του 2ου ετήσιου Συνεδρίου του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (RCP), το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο κατά τη διάρκεια του τριημέρου 17–19 Μαΐου.
Στόχος του συνεδρίου ήταν να εξοπλιστούν οι 379 συμμετέχοντες, ανάμεσά τους εκατό αντιπρόσωποι που εκπροσωπούσαν εκατό κομματικές οργανώσεις σε ολόκληρη τη χώρα, με μια κοινή κατανόηση των μεγάλων αναταράξεων που βιώνει ο κόσμος, καθώς και να προσανατολιστεί η δράση τους για τον επόμενο χρόνο.
Στις πρόσφατες εκλογές, η επίδραση της πολιτικής του Τραμπ έδωσε στο Φιλελεύθερο Κόμμα μια δεύτερη ευκαιρία στη διακυβέρνηση του Καναδά, φέρνοντας στην εξουσία τον τραπεζίτη Μαρκ Κάρνεϊ – την ενσάρκωση του μισητού κατεστημένου. Αν και ο δεξιός δημαγωγός του Συντηρητικού Κόμματος Πουαλιέβρ δεν κατάφερε να εκτοπίσει τους Φιλελεύθερους, η οργή που τροφοδότησε τη δημοτικότητά του κάθε άλλο παρά έχει εξαφανιστεί.
Όσο για την «Αριστερά» — που υποτίθεται πως εκπροσωπείται από το Νέο Δημοκρατικό Κόμμα (NDP) και την Αλληλεγγύη του Κεμπέκ (QS) — είναι ανίκανη να εκφράσει το επαναστατικό κλίμα, προσκολλημένη στο κατεστημένο των Φιλελεύθερων και των μισητών θεσμών του καπιταλιστικού στάτους κβο. Το NDP υπέστη συντριβή στις εκλογές και περιορίστηκε σε ελάχιστες έδρες στο κοινοβούλιο.
Με δεδομένο αυτό το τεράστιο κενό στ’ αριστερά, το συμπέρασμα του συνεδρίου ήταν ξεκάθαρο: η ανάγκη για ισχυροποίηση του RCP είναι επιτακτική. Είναι σημαντικό το ότι οι δυνάμεις του μεγαλώνουν, κάτι που του επέτρεψε, για παράδειγμα, να ηγηθεί της εκστρατείας της Φοιτητικής Απεργίας για την Παλαιστίνη το περασμένο φθινόπωρο.
Σοφία Παπαδοπούλου
Πηγή: marxist.ca