Πρώτη φορά «αριστερά» – σαν δεύτερη φορά Σαμαρά…
Για ακόμη μια φορά, το αστικό κράτος δείχνει τα ρατσιστικά του δόντια και αντανακλαστικά, μέσω των διαχειριστών του, των γνωστών και ως «συγγνώμη στον κύριο Δένδια» (δήλωση του αν. υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής, Γ. Μουζάλα). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προχώρησε στην απαράδεκτη εκκένωση τριών καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών στη Θεσσαλονίκη, και στη σύλληψη των ανθρώπων που διαμένουν εκεί, αλληλέγγυων και προσφύγων.
Οι καταλήψεις αυτές, κόντρα στην αισχρή πολιτική του κράτους και της κυβέρνησης, που θέλουν τους πρόσφυγες και μετανάστες εξαθλιωμένους, σε αστυνομο-κρατούμενα κέντρα κράτησης και παρατημένους σε camps, έδωσαν λύση στο πρόβλημα στέγασης για πολλές εκατοντάδες ανθρώπων, ξεριζωμένων από τα σπίτια τους. Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης, δεν αποτελεί έκπληξη για το κίνημα, καθώς είναι ένα ακόμα βήμα στη λογική της υποταγής της «αριστερής» κυβέρνησης στην ευρωπαϊκή και την ελληνική άρχουσα τάξη, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας (βλέπε την επένδυση της Εκκλησίας που υλοποιείται αμέσως μετά την εκκένωση της κατάληψης του ορφανοτροφείου). Ένα ακόμη βήμα αποδοχής όλης της ακροδεξιάς ατζέντας, που έχουν ετοιμάσει οι αστοί για την εργατική τάξη, εγχώρια κι αλλοδαπή.
Το ελληνικό κράτος, συνεπικουρούμενο από τα ευρωπαϊκά κράτη και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, έδειξε από την αρχή τις διαθέσεις του. Τα έδωσε – στην κυριολεξία – όλα στην καταστολή, στην κατάπνιξη οποιασδήποτε εξέγερσης, στην πρωτοφανή διεθνή αστυνομοκρατία στα νησιά του Αιγαίου (ΕΛΑΣ, Frontex, NATO). Από την άλλη πλευρά, δεν προσέφερε το ελάχιστο σε στέγαση, τροφή και ιατρικές υπηρεσίες. Εκτός αν θεωρούνται από κανέναν αξιοπρεπείς οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα «φιλοξενίας»… (ΚΕΕΛΠΝΟ: Να κλείσουν οριστικά τα κέντρα φιλοξενίας, για την προστασία της δημόσιας υγείας)
Σε αυτή την απαράδεκτη επίδειξη δύναμης και καταστολής της αστικής εξουσίας απέναντι στην έμπρακτη αλληλεγγύη, το κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας πρέπει να απαντήσει δυναμικά. Κόντρα στην ακραία αδιαφορία και σιωπή των ηγεσιών των μαζικών εργατικών οργανώσεων, που την παρούσα στιγμή θα έπρεπε να κινητοποιούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία, οφείλουμε να διεκδικήσουμε:
– Καμιά απέλαση, εξασφάλιση αφαλούς διέλευσης προσφύγων και μεταναστών από τα σύνορα, παροχή ασύλου, παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους επιλέξουν άλλες χώρες σαν προορισμό τους.
– Πλήρη ισχύς της εργατικής και κοινωνικής νομοθεσίας για ντόπιους και μετανάστασες
– Μόνιμη, ασφαλή και αξιοπρεπή στέγαση, σίτιση, ένδυση και ιατρική βοήθεια για όσους το έχουν ανάγκη
– Κλείσιμο όλων των κέντρων κράτησης και των άθλιων camp, ανθρώπινη διαβίωση μέσα στις πόλεις και όχι σε εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα στην ύπαιθρο.
– Η νεολαία και το εργατικό κίνημα μέσω των μαζικών οργανώσεών τους να πάρουν στα χέρια τους άδεια κρατικά κτήρια για να καλυφθούν οι ανάγκες στέγασης
– Να βοηθήσουν όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι στη δημιουργία αξιοπρεπών συνθηκών ζωής για τα ταξικά μας αδέρφια (γιατροί, δάσκαλοι, ψυχολόγοι κλπ.)
– Άμεση έξοδο από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, καμιά συμμετοχή σε επιχειρήσεις εκτός των συνόρων
