Στις Ηνωμένες Πολιτείες ξέσπασε ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα ενάντια στη σφαγή στη Γάζα που εξαπλώθηκε σε πάνω από 60 πανεπιστήμια και κολέγια. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικοποιείται και βγάζει συμπεράσματα για τη φύση του ιμπεριαλισμού, τον ρόλο της αστυνομίας και του κράτους και την ανάγκη για συλλογική δράση.
Στις 17 Απριλίου, φοιτητές και μέλη ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια στη Νέα Υόρκη κατασκήνωσαν στην πανεπιστημιούπολη σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. Η σπίθα που άναψε τη φλόγα των κινητοποιήσεων σε ολόκληρη τη χώρα ήταν η συκοφαντικές καταγγελίες του πρύτανη του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, Σάφικ, ότι το κίνημα αλληλεγγύης της Παλαιστίνης είναι αντισημιτικό, και το κάλεσμα της αστυνομίας να διαλύσει τη διαμαρτυρία στην πανεπιστημιούπολη.
Εδώ και μήνες αντιμετωπίζουμε ένα μπαράζ προπαγάνδας από κυβερνητικά στελέχη, κρατικούς αξιωματούχους και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, που χαρακτηρίζουν ως αντισημίτη όποιον υποστηρίζει τον παλαιστινιακό λαό και αντιτίθεται στη σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ. Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί Εβραίοι φοιτητές συμμετέχουν ενεργά στο κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και είναι ιδιαίτερα ορατοί στο παρόν κύμα διαμαρτυριών στην πανεπιστημιούπολη. Κατανοούν ότι η εναντίωση στη γενοκτονία των Παλαιστινίων δεν έχει καμία σχέση με τον αντισημιτισμό.
Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 34.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα, ενώ άλλοι 77.000 είναι τραυματισμένοι. Αυτή η βαρβαρότητα έχει κλονίσει τις συνειδήσεις εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών των ΗΠΑ. Δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν την ανοιχτή υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν στον πόλεμο του Νετανιάχου. Έχουμε δει ένα μεγάλο αριθμό κινητοποιήσεων αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη, αλλά αυτές είχαν ελάχιστη έως καθόλου επίδραση στον Μπάιντεν και την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αυτό εξηγεί γιατί το κίνημα έχει πλέον περάσει σε υψηλότερο επίπεδο. Οι Αμερικανοί φοιτητές θέλουν να κάνουν κάτι πιο μαχητικό για να σταματήσουν τώρα τη γενοκτονία. Πολλοί από τους καθηγητές τους έχουν συμμετάσχει επίσης στον αγώνα εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους.
Οι αρχές των ΗΠΑ σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να καταπνίξουν το κίνημα εν τη γενέσει του, προχωρώντας σε σκληρή αστυνομική καταστολή στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, σε βαθμό που δεν έχουμε δει εδώ και δεκαετίες, με αποτέλεσμα εκατοντάδες συλλήψεις και φοιτητές να απειλούνται με αποβολή. Αλλά αυτό είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ήλπιζαν. Έχει εξοργίσει περισσότερο τους φοιτητές στην Κολούμπια και έχει οδηγήσει στην εξάπλωση του κινήματος σε ολόκληρη τη χώρα. Ξεκινώντας με το Γέιλ, στη μία πανεπιστημιούπολη μετά την άλλη έχουν γίνει μεγάλες κινητοποιήσεις και το κίνημα συνεχίζει να εξαπλώνεται. Έχει αρχίσει να περνάει επίσης τα εθνικά σύνορα, με κινητοποιήσεις φοιτητών να ξεσπούν στη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Βρετανία και την Αυστραλία.
Το επίπεδο της αστυνομικής καταστολής έχει ως αποτέλεσμα το βάθεμα της ριζοσπαστικοποίησης. Οι φοιτητές μαθαίνουν για την πραγματική φύση του κράτους – με τα «ένοπλα σώματα ανδρών» που χρησιμοποιούνται για την υπεράσπιση των βασικών συμφερόντων της αστικής τάξης των ΗΠΑ – όχι από βιβλία αλλά από την πραγματική εμπειρία της αστυνομικής βίας και των συλλήψεων. Αστυνομικοί έχουν χρησιμοποιήσει γκλοπ, δακρυγόνα, έφιππους αστυνομικούς κ.λπ. ενάντια σε ένα ειρηνικό κίνημα που ασκεί το δημοκρατικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Σε αυτές τις συνθήκες οι νέοι μαθαίνουν γρήγορα!
Οι εκπρόσωποι του κράτους, σε κανονικές περιόδους, φλυαρούν ασταμάτητα περί υπεράσπισης της «δημοκρατίας» και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ στην πραγματικότητα υπερασπίζονται τα δικά τους κέρδη και προνόμια. Το συνεχιζόμενο κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος. Αυτό θα έχει συνέπειες στο μέλλον. Μια νέα γενιά ριζοσπαστικοποιημένης νεολαίας σφυρηλατείται σε αυτές τις συνθήκες.
Το επίπεδο καταστολής που εξαπέλυσαν οι αμερικανικές αρχές αποκαλύπτει ότι φοβούνται αυτό το κίνημα. Θέλουν να το εξαφανίσουν γρήγορα. Τι είναι όμως αυτό που φοβούνται; Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες υπερασπίζονται ανοιχτά τα συμφέροντα του αμερικανικού καπιταλισμού. Η προμήθεια όπλων στο Ισραήλ περιλαμβάνει τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά όσο και γεωστρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ. Η υπεράσπιση του Ισραήλ είναι ένα βασικό στοιχείο στην πολιτική του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ τόσο για τη διατήρηση των σφαιρών επιρροής του σε όλο τον κόσμο όσο και για την ανάκτηση της επιρροής του σε περιοχές που έχει χάσει από τους ανταγωνιστές του.
Αυτό εξηγεί γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε μια παγκόσμια σύγκρουση που εκτείνεται από την Ουκρανία, την Παλαιστίνη, από την Αφρική έως τη Λατινική Αμερική και τον Ειρηνικό. Συγκρούεται με δύο μεγάλες δυνάμεις, τη Ρωσία και την Κίνα, των οποίων η επιρροή και η δύναμη έχουν αυξηθεί μαζικά τις τελευταίες δεκαετίες, αμφισβητώντας αυτό που κάποτε θεωρούνταν σφαίρες επιρροής των ΗΠΑ. Το Ιράν έχει επίσης επεκτείνει την επιρροή του στη Μέση Ανατολή και έχει αναδειχθεί σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη, με διασυνδέσεις στο Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο. Έχει γίνει μέρος μιας αλυσίδας χωρών που συνδέονται με τη Ρωσία και την Κίνα. Οι πρόσφατες ανταλλαγές επιθέσεων με drone και πυραύλους μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, και η απειλή ενός ευρύτερου πολέμου μεταξύ των δύο, είναι μέρος αυτής της ευρύτερης σύγκρουσης.
Οι Αμερικανοί φοιτητές αντιμετωπίζουν την πιο ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη στον πλανήτη, η οποία παλεύει για να ανακτήσει τη χαμένη της επιρροή διεθνώς. Οι φοιτητές των ΗΠΑ μπορούν να δουν ξεκάθαρα ότι, για να σταματήσουν τον γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, πρέπει να τερματίσουν την υποστήριξη των ΗΠΑ στο καθεστώς Νετανιάχου.
Απαιτούν από τα αμερικανικά πανεπιστήμια να αποχωρήσουν τόσο από το Ισραήλ όσο και από εταιρείες που επωφελούνται επί του παρόντος από τον πόλεμο στη Γάζα. Συμφωνούμε πλήρως με αυτές τις διεκδικήσεις. Ούτε ένα σεντ και ούτε μια σφαίρα δεν πρέπει να δοθεί στην πολεμική μηχανή της ισραηλινής κυβέρνησης. Χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ, τόσο την οικονομική όσο και την στρατιωτική, το Ισραήλ θα δυσκολευόταν να διεξάγει τη στρατιωτική του επίθεση στη Γάζα με τον τρόπο που το κάνει τώρα.
Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι: πώς μπορεί το κίνημα να επιτύχει να επιβάλει τον κύριο στόχο, δηλαδή το σταμάτημα της χρηματοδότησης του Ισραήλ; Δεν αρκεί η προσφυγή στις διοικήσεις των πανεπιστημίων. Αυτοί οι φορείς έχουν συμφέρον να συνεχίσουν τους οικονομικούς δεσμούς τους με το Ισραήλ. Και μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες εμπλέκονται εδώ, από τη BlackRock μέχρι την Google, την Amazon, τη Lockheed Martin και πολλές άλλες, με δισεκατομμύρια δολάρια να διακυβεύονται. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που υπερασπίζονται οι αστυνομικοί των ΗΠΑ.
Οι φοιτητές των ΗΠΑ μπορούν να δουν ότι αυτό που απαιτείται είναι ένα ισχυρό, μαζικό κίνημα άμεσης δράσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λεπτομέρειες των οικονομικών σχέσεων των πανεπιστημίων με αυτές τις μεγάλες εταιρείες και με το Ισραήλ δεν είναι δημοσίως διαθέσιμες. Αυτοί οι λογαριασμοί πρέπει να δημοσιοποιούνται. Για αυτό ένα από τα βασικά αιτήματα θα πρέπει να είναι: αποκάλυψη, άνοιγμα των βιβλίων ώστε να αποκαλυφθεί από που προέρχονται τα χρήματα και πού επενδύονται! Όλες οι συναλλαγές των διοικήσεων των πανεπιστημίων με το Ισραήλ πρέπει να δημοσιοποιούνται.
Οι φοιτητές στις ΗΠΑ έκαναν μια καλή αρχή. Ωστόσο, μέχρι στιγμής τα αιτήματα έχουν τεθεί στις πανεπιστημιακές αρχές, τις οποίες δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε. Το κίνημα πρέπει να βρει τρόπους να επιβάλει τα αιτήματά του σε αυτές τις αρχές. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πειστούν μέσω του «διαλόγου». Πρέπει να εξαναγκαστούν να υποχωρήσουν από ένα μαζικό κίνημα. Οι φοιτητές έχουν πρωτοστατήσει. Αλλά για να ενισχύσουν τον αγώνα τους πρέπει να τον επεκτείνουν και σε άλλα στρώματα της κοινωνίας.
Αυτό μπορεί να ξεκινήσει με την προσέγγιση των εργαζομένων στις πανεπιστημιουπόλεις, από τους διδάσκοντες – μερικοί από τους οποίους έχουν ήδη διακινδυνεύσει τις θέσεις τους υπερασπιζόμενοι τους φοιτητές – μέχρι το διοικητικό προσωπικό, τους εργάτες συντήρησης, το ερευνητικό προσωπικό κ.λπ. Πρέπει να ασκηθεί πίεση στα συνδικάτα, ξεκινώντας από τη βάση, προσεγγίζοντας συνδικαλιστές και σωματεία.
Θα πρέπει να οργανωθεί μια εκστρατεία σε αυτό το επίπεδο, με ομάδες φοιτητών να αποστέλλονται για να προσεγγίσουν τις διάφορες ομάδες εργαζομένων. Πρέπει να οργανωθούν κοινές δράσεις εργαζομένων-φοιτητών. Σε ευρύτερο επίπεδο, οι εργαζόμενοι που εμπλέκονται στις μεταφορές, όπως λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στα αεροδρόμια, κ.λπ., θα πρέπει να προσεγγιστούν για να πειστούν να μποϊκοτάρουν οποιαδήποτε μεταφορά όπλων ή αγαθών στο Ισραήλ που αποτελούν μέρος της στρατιωτικής επίθεσης του Ισραήλ. Ο στρατός στη Γάζα θα πρέπει να μπλοκαριστεί μέσω απεργιακής δράσης. Ήδη, σε άλλα μέρη του κόσμου, οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους τομείς έχουν αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες. Η επίμονη αντίσταση των φοιτητών απέναντι στην αστυνομική καταστολή έχει προκαλέσει τεράστια συμπάθεια και σεβασμό μεταξύ των ευρύτερων στρωμάτων και είμαστε βέβαιοι ότι οι φοιτητές θα λάβουν θερμή ανταπόκριση από πολλούς από αυτούς τους εργαζόμενους.
Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στο Ισραήλ. Αντιπροσωπεύει περίπου το 65% των εισαγωγών του Ισραήλ σε συμβατικά όπλα. Οι επόμενοι δύο μεγάλοι προμηθευτές όπλων του Ισραήλ είναι η Γερμανία (περίπου 30%) και η Ιταλία (με λιγότερο από 5%). Ένα επιτυχημένο μποϊκοτάζ των εργαζομένων στο Ισραήλ θα έβλαπτε σοβαρά την ικανότητά του να συνεχίσει τη γενοκτονική του εκστρατεία στη Γάζα.
Μια επιτυχημένη εκστρατεία στις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσε να είναι το κίνητρο για μια σειρά τέτοιων εκστρατειών στη μια χώρα μετά την άλλη, και θα ενίσχυε το αποτέλεσμα εάν εξαπλώνονταν σε όλη την Ευρώπη, ειδικά σε εκείνες τις χώρες που εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στην παροχή όπλων στο Ισραήλ.
Επομένως, μια τέτοια εκστρατεία πρέπει να οργανωθεί σε διεθνή κλίμακα. Το γεγονός ότι παρόμοιες κατασκηνώσεις με αυτές που έχουμε δει στις πανεπιστημιουπόλεις των ΗΠΑ έχουν λάβει χώρα σε πανεπιστημιουπόλεις στο Παρίσι, το Σίδνεϊ και το Κάιρο, με αναφορές για παρόμοιες προσπάθειες σε άλλες χώρες, αποτελεί ένδειξη της δυνατότητας εξάπλωσης του κινήματος.
Ενώ το κίνημα στοχεύει να σταματήσει τη σφαγή του Ισραήλ στη Γάζα, είναι σαφές ότι ο άμεσος εχθρός των φοιτητών των ΗΠΑ βρίσκεται εντός των συνόρων. Είναι η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ, όπως ο εχθρός των φοιτητών του Ηνωμένου Βασιλείου είναι η κυβέρνηση Σουνάκ, αυτός των Γάλλων φοιτητών είναι ο Μακρόν και η κυβέρνησή του, αυτός των Ιταλών φοιτητών είναι η κυβέρνηση Μελόνι κ.λπ. Όλες αυτές οι κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει αστυνομικές δυνάμεις για να καταστείλουν τα κινήματα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι διαδηλωτές αντιμετώπισαν αστυνομική βία, ρίψη δακρυγόνων και συλλήψεις σε πολλές χώρες.
Η κατηγορία του αντισημιτισμού έχει επίσης χρησιμοποιηθεί συστηματικά σε όλες τις δυτικές χώρες σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Η ειρωνεία αυτού του γεγονότος είναι ότι αυτή η κατηγορία χρησιμοποιείται ακριβώς από την ίδια άρχουσα τάξη που υποδαυλίζει τον ρατσισμό. Οι ίδιοι αστοί υπουργοί, που προσπαθούν να ξεσηκώσουν φρενίτιδα κατά των μεταναστών και που κάνουν σκανδαλώδεις δηλώσεις με στόχο να οξύνουν το ρατσιστικό μίσος – η δοκιμασμένη μέθοδος του «διαίρει και βασίλευε» – κάνουν τώρα πολύ θόρυβο για τον αντισημιτισμό.
Απορρίπτουμε όλους αυτούς τους ελιγμούς της άρχουσας τάξης σε όλες τις χώρες. Λέμε: ο εχθρός είναι στο σπίτι μας. Για να βοηθήσουμε τον παλαιστινιακό λαό πρέπει να πολεμήσουμε αυτούς τους εχθρούς στο εσωτερικό μέτωπο. Έτσι, το «ούτε ένα σεντ, ούτε μια σφαίρα για την ισραηλινή πολεμική μηχανή» θα πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο κάλεσμα για ολόκληρο το κίνημα. Θα πρέπει να απευθύνεται σε όλες τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν τη γενοκτονία στη Γάζα.
Ο Μπάιντεν, ο Σουνάκ, ο Μακρόν, ο Σολτς, η Μελόνι και όλοι οι άλλοι ηγέτες – τόσο των δεξιών Συντηρητικών, όπως ο Σουνάκ, όσο και των Σοσιαλδημοκρατών, είτε στην κυβέρνηση όπως ο Σολτς στη Γερμανία είτε στην αντιπολίτευση, όπως ο Στάρμερ στο Ηνωμένο Βασίλειο – έχουν στα χέρια τους το αίμα του παλαιστινιακού λαού. Όλοι υπερασπίζονται τα οικονομικά συμφέροντα των δικών τους κυρίαρχων τάξεων. Και όλοι χρησιμοποιούν τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους για να επιτεθούν με φυσική βία, να τρομοκρατήσουν και να συλλάβουν νεαρούς διαδηλωτές, των οποίων το μόνο έγκλημα είναι η ενεργή δράση για να σταματήσουν τις εγκληματικές δραστηριότητες των κυβερνώντων τους.
Όλα αυτά δείχνουν πολύ ξεκάθαρα ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση του παλαιστινιακού λαού είναι ταυτόχρονα ένας αγώνας ενάντια στον εχθρό στο εσωτερικό, τους καπιταλιστές, την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Οι ίδιοι πολιτικοί που μπορούν πάντα να βρουν δισεκατομμύρια για σφαίρες, βόμβες, drones και πυραύλους, είναι αυτοί που μειώνουν τις δαπάνες για την υγεία, την εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τη δημόσια στέγαση. Δεν εμπλέκονται μόνο σε στρατιωτικούς πολέμους, αλλά και στον ταξικό πόλεμο.
Ενώ δεκάδες τοπικοί πόλεμοι διεξάγονται σε διάφορα μέρη του κόσμου, οι καπιταλιστές επωφελούνται από την αιματοχυσία και την καταστροφή. Πρέπει να ξεμπερδεύουμε με όλα αυτά τα παράσιτα! Για αυτό, πρέπει να οργανώσουμε όλους τους πιο προχωρημένους, τους πιο μαχητικούς εργάτες και τη νεολαία σε μια γνήσια, επαναστατική κομμουνιστική δύναμη σε όλες τις χώρες. Μια τέτοια δύναμη μπορεί να ξεκινήσει το έργο της συγκέντρωσης των καλύτερων αγωνιστών, όλων εκείνων των ατόμων που θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία αλλά αισθάνονται αδύναμοι από μόνοι τους. Εμείς τους λέμε: «Στην ενότητα βρίσκεται η δύναμη». Βοηθήστε μας να φτιάξουμε αυτό το κόμμα που αξίζει να έχει η εργατική τάξη και η νεολαία.
Όσο ο καπιταλισμός συνεχίζει να υπάρχει, οι καπιταλιστές θα προκαλούν τον έναν πόλεμο μετά τον άλλο. Για να βάλουμε οριστικό τέλος σε αυτή τη βαρβαρότητα, σε αυτή την κόλαση στη γη, πρέπει να μεταμορφώσουμε ριζικά την κοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγωνιστούμε για τον γνήσιο κομμουνισμό, όπου η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια εκείνων που παράγουν τον πλούτο: των εργατών του κόσμου!
- Ούτε ένα σεντ, ούτε μια σφαίρα για την ισραηλινή πολεμική μηχανή!
- Ελεύθερη Παλαιστίνη!
- Ιντιφάντα μέχρι τη νίκη, επανάσταση μέχρι τη νίκη!
Διεθνής Μαρξιστική Τάση (IMT) – ιστοσελίδα marxist.com
Μετάφραση: Ηλίας Κυρούσης
