Διαβάστε ένα σύντομο άρθρο για τις σημαντικές επαναστατικές εξελίξεις στη Δυτική Αφρική.
Στις 21 Νοεμβρίου, χιλιάδες κάτοικοι του Τόγκο βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας Λομέ, για να απαιτήσουν τροποποιήσεις στο Σύνταγμα σχετικά με την εκλογή του προέδρου, αλλά και για το όριο της προεδρικής θητείας. Οι διαδηλώσεις που οργανώθηκαν από έναν συνασπισμό κομμάτων με το όνομα «CAP 2015» και με αρχηγό τον Ζαν Πιέρ Φαμπρ, απαιτούν να γίνουν οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις πριν τις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου. Ουσιαστικά διεκδικούν αλλαγές που θα απαγορεύουν την επανεκλογή του Φορ Γκνασίνγμπε για τρίτη φορά. Παράλληλα, οι διαδηλώσεις δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι του Τόγκο έχουν συσσωρεύσει μεγάλη αγανάκτηση για την κατάσταση στην οικονομία, μιας και η κρίση του 2008 οδήγησε στην αποφασιστική μείωση της αγροτικής παραγωγής.
Μια μαζική διαδήλωση χτυπήθηκε από τις δυνάμεις ασφάλειας με νερό, πλαστικές σφαίρες κ.α, όταν άλλαξε κατεύθυνση και βάδισε προς τη Βουλή. Πριν το τέλος της διαδήλωσης, είχε επέμβει ο στρατός και δύο άνθρωποι έπεσαν σοβαρά τραυματισμένοι. Η κυβέρνηση απάντησε με μια πορεία χιλιάδων οπαδών της. Στις 22 Νοεμβρίου η Λομέ ήταν υπό καθεστώς στρατιωτικού νόμου και στρατιώτες περιπολούσαν τους δρόμους της πόλης.
Μετά τα γεγονότα της 21ης Νοεμβρίου είναι σαφές ότι οι μάζες έχουν κουραστεί από τη στάση που κρατάνε οι ηγέτες τους και δείχνουν διατεθειμένες να δημιουργήσουν ένα κίνημα το οποίο μπορεί να ανατρέψει τον Φορ Γκνασίνγμπε με τη βία.
Γκαμπόν και Ακτή Ελεφαντοστού
Στη Γκαμπόν η κατάσταση είναι πανομοιότυπη με αυτή στο Τόγκο. Ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στον δικτάτορα Αλί Μπόνγκπο και ο στρατός επενέβη για να αποκαταστήσει την «ηρεμία». Η διαφορά όμως, είναι ότι η αδυναμία του καθεστώτος φαίνεται από την απάντηση της κυβέρνησης στις διαδηλώσεις, με κλείσιμο σχολείων, τα οποία είναι σημεία συνάντησης νεαρών αγωνιστών.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού, διαμαρτυρόμενοι στρατιώτες εισέβαλαν στην έδρα της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου στο Αμπιτζάν, για να ζητήσουν την καταβολή των αμοιβών των τελευταίων τριών ετών. Έστησαν οδοφράγματα στους δρόμους και μπλόκαραν την κυκλοφορία σε έξι στρατιωτικές βάσεις! Αυτό ώθησε την κυβέρνηση να παρέμβει και να πληρώσει τις αμοιβές πριν η κατάσταση κλιμακωθεί.
Αυτές είναι μερικές από τις επαναστατικές διεργασίες που γίνονται στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο, είναι το πόσο γρήγορα οι άρχουσες ελίτ ιμπεριαλιστικών χωρών, όπως της Γαλλίας αλλά και των ΗΠΑ, έχουν κινηθεί για να καταστείλουν τα κινήματα. Αυτό που τους τρομάζει πραγματικά, είναι ότι η επαναστατική διάθεση θα μπορούσε να εξαπλωθεί και σε μεγαλύτερες χώρες όπως η Νιγηρία και να συνδεθεί με τις χώρες γύρω της, φθάνοντας μέχρι τη Νότια Αφρική που έχει ισχυρή εργατική τάξη και είναι ήδη σε αναβρασμό. Μια τέτοια προοπτική θα έθετε πλέον ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο στους «ρυθμούς» μιας επανάστασης, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον καπιταλισμό.
{fcomment}
