Εδώ και πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις της χώρας είτε δεξιές, είτε δήθεν σοσιαλιστικές, είτε δήθεν ριζοσπαστικές, πιστές στα προτάγματα και τις αρχές πολιτικών που υπερασπίζονται τις ελίτ και το μεγάλο κεφάλαιο έχουν μεταξύ άλλων υποβαθμίσει τη λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση που αποτελεί στην πραγματικότητα ένα ανίσχυρο υποχείριο της κεντρικής εξουσίας. Αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν πραγματική αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να αποτελεί τον πυρήνα εκείνο της οργάνωσης των τοπικών κοινωνιών, της γειτονιάς, γύρω από τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της περιοχής τους, στην βάση της ικανοποίησης των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, της εφαρμογής ριζοσπαστικών πολιτικών που αφορούν την καθημερινότητα των δημοτών, το περιβάλλον, τους δημόσιους χώρους και την ποιότητα ζωής.
Αντί αυτού όμως, η επικρατούσα πρακτική, στους περισσότερους Δήμους της χώρας, έχει να κάνει με την αντιμετώπιση τόσο των δημοτικών δομών, όσο και των δημοτικών υπαλλήλων, ως υπηρεσιών δεύτερης κατηγορίας και ως εργαζομένων δεύτερης κατηγορίας. Αναφορικά με τους εργαζόμενους στους Δήμους, οι γνωστές σε όλες και όλους ελλείψεις προσωπικού, μέσων, πόρων έχουν παγιωθεί. Ομοίως και λόγω αυτών ακριβώς των ελλείψεων, έχει παγιωθεί και η εντατικοποίηση, αλλά και η επικινδυνότητα της εργασίας σε υπερθετικό βαθμό. Τα παραπάνω αποτελούν δεδομένα, που συχνά και βεβαίως δίκαια αναγκάζουν τους εργαζόμενους, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να οργανώνουν απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.
Έτσι και στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας/Νέας Χαλκηδόνας οι εργαζόμενοι έχουν πέσει θύματα αυταρχικών πρακτικών από μέρους της Διοίκησης έχοντας επιπλέον να αντιμετωπίσουν τον βραχνά των απλήρωτων δεδουλευμένων, ενάντια μάλιστα σε αποφάσεις τόσο του Δημοτικού Συμβουλίου, όσο και της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου. Εδώ και πάνω από έναν χρόνο η Διοίκηση τους οφείλει χιλιάδες ευρώ, αναγκάζοντάς τους σε απεργιακές κινητοποιήσεις και άλλες δράσεις διεκδικώντας τα δίκαιά τους. Η αλλαγή της Δημοτικής αρχής, που μεσολάβησε, επιβεβαίωσε απλά και μόνο πως η συγκεκριμένη αντιμετώπιση αποτελεί καθεστώς, αποτελεί δομικό στοιχείο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται εδώ και χρόνια στους Δήμους.
Για αυτούς τους λόγους, όχι μόνο συντασσόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων αλλά και παλεύουμε για:
- Διαχειριστικό έλεγχο από επιτροπές εργαζομένων του Δήμου και δημοτών από κάθε συνοικία με σκοπό να αποκαλυφθούν τα αίτια και οι υπεύθυνοι των ελλειμμάτων
- Προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού και παροχή των απαραίτητων μέσων για ασφαλή και παραγωγική εργασία
- Αυξήσεις στους μισθούς
- Να μην δοθεί ούτε ένα ευρώ σε μεγαλοεργολάβους και μεσάζοντες
Ηλίας Λεμοντζόγλου
