Οι πιο χαώδεις προεδρικές εκλογές της Πέμπτης Δημοκρατίας οδήγησαν στην εκλογή ενός νέου αρχηγού κράτους. Με το τέλος του πρώτου γύρου των εκλογών, ο νικητής του δεύτερου ήταν ήδη γνωστός. Εκατομμύρια αριστεροί ψηφοφόροι ψήφισαν «με μισή καρδιά» Μακρόν, για να ηττηθεί η Μαρίν Λεπέν.
Πρέπει να ειπωθεί ότι κανείς από τους ηγέτες της Αριστεράς ή των συνδικάτων δεν τους προσέφερε κάποια συγκεκριμένη εναλλακτική επιλογή σε σχέση με τους δύο δεξιούς υποψήφιους. Οι περισσότεροι αριστεροί ηγέτες απλά κάλεσαν το εκλογικό σώμα να ψηφίσει τον Μακρόν. Ωστόσο, ο Μακρόν δε βρίσκεται σε ιδιαίτερη θέση ισχύος, καθώς οι 20,7 εκατομμύρια ψηφοφόροι του δεν αντιπροσωπεύουν ένα ομογενές μπλοκ υποστήριξης για τις πολιτικές του. Αυτοί που ψήφισαν Φιγιόν, Μακρόν, Αμόν και Μελανσόν στον πρώτο γύρο, και στη συνέχεια ψήφισαν Μακρόν στο δεύτερο, είναι ένα μείγμα αριστερών και δεξιών ψηφοφόρων, χωρίς ξεκάθαρες ταξικές γραμμές μεταξύ τους.
Ο Μακρόν τώρα ετοιμάζεται να εξαπολύσει άγρια επίθεση εναντίον του βιοτικού επιπέδου και των συνθηκών εργασίας για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Στις 25 Απρίλη, ο πρόεδρος του MEDEF (της μεγαλύτερης ομοσπονδίας επιχειρηματιών της Γαλλίας), Πιερ Γκατάζ, εκφράζοντας την υποστήριξή του προς το Μακρόν, έκανε μια προειδοποίηση: «Η Γαλλία δεν έχει το περιθώριο να περάσει άλλα πέντε χρόνια ημίμετρων». Εν ολίγοις, όλες οι επιθέσεις εναντίον της εργατικής τάξης που πραγματοποιήθηκαν από την πρόσφατη διακυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ, ο εργασιακός νόμος, οι νόμοι του Μακρόν, οι περικοπές και τα δεκάδες δισ. ευρώ που δόθηκαν ως επιδοτήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις ήταν μόνο «ημίμετρα» σε σχέση με το τι έχουν πραγματικά ανάγκη οι αστοί. Αναμφίβολα, ο νέος Πρόεδρος θα εφαρμόσει υπάκουα τις υποδείξεις τους.
Μέχρι το δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, ο Μακρόν, αναμφισβήτητα, θα κρατήσει το πρόγραμμά του ασαφές. Αν εν συνεχεία, καταφέρει να αποσπάσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα «βγάλει τη μάσκα του» και θα ανακοινώσει πολύ πιο σοβαρές αντι-μεταρρυθμίσεις από αυτές που διακηρύσσονται στο επίσημο πρόγραμμά του. Θα υιοθετήσει λίγο-πολύ το ίδιο πρόγραμμα με αυτό του Φρανσουά Φιγιόν. Δηλαδή, το πρόγραμμα που χρειάζονται οι αστοί, για να υπερασπίσουν την «ανταγωνιστικότητα» και τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεών τους μέσα στις συνθήκες της κρίσης του γαλλικού καπιταλισμού. Με λίγα λόγια, ο Μακρόν θα κηρύξει πόλεμο κατά της εργατικής τάξης. Οι οργανώσεις του εργατικού κινήματος πρέπει να προετοιμάζονται γι’ αυτό χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση!
Ωστόσο, το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ. Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 11ης και 18ης Ιουνίου δεν είναι προκαθορισμένο. Η ισχυρή δυναμική του κινήματος της «Ανυπόκτακτης Γαλλίας» του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, η οποία τον έφερε σχεδόν στο 20%, μπορεί να συνεχίσει και να επεκταθεί. Η «Ανυπότακτη Γαλλία» τώρα πρέπει να ξεκινήσει μια τολμηρή, ριζοσπαστική εκστρατεία με ένα ξεκάθαρο πλάνο για το πώς θα νικήσει. Οι υποψήφιοί της έχουν πολλές πιθανότητες να περάσουν στο δεύτερο γύρο σε μεγάλο αριθμό περιφερειών.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, από την άλλη πλευρά, θα συμμετάσχει σε κάθε είδος συμμαχιών με το κίνημα του Μακρόν, το οποίο, ταυτόχρονα, θα αναζητά υποστήριξη στα δεξιά του. Αυτό το «μπέρδεμα» στο Κέντρο θα ανοίξει ευκαιρίες για την Αριστερά.
Η «Ανυπότακτη Γαλλία» μπορεί, επίσης, να συνεχίσει να διεισδύει στη βάση υποστήριξης του Εθνικού Μετώπου. Μια ενδελεχής ανάλυση των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών δείχνει ότι η ριζοσπαστική εκστρατεία του Μελανσόν θα μπορούσε να προσελκύσει έναν αξιοσημείωτο αριθμό ψήφων από εργάτες και ανέργους, οι οποίοι αηδιασμένοι από τη διαφθορά και την ανικανότητα των «κυβερνητικών κομμάτων» θα ψήφιζαν, υπό άλλες συνθήκες, το Εθνικό Μέτωπο. Αυτό το κίνημα μπορεί και πρέπει να συνεχίσει.
Η μιζέρια του «Δημοκρατικού Μετώπου»
Ανάμεσα στον πρώτο και το δεύτερο γύρο, το λεγόμενο «Δημοκρατικό Μέτωπο» έκανε πολύ φασαρία ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο. Η ειρωνεία μ’ αυτό, πράγμα που δε διέφυγε από σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος, είναι πως αυτό το «μέτωπο» απαρτίζεται από πολιτικούς ηγέτες που οι ίδιοι είναι προσωπικά και άμεσα υπεύθυνοι για την άνοδο του Εθνικού Μετώπου τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η υποκρισία και ο κυνισμός τους δεν έχει όρια, καθώς εκφράζονται με «οργή» απέναντι στον Μελανσόν και την άρνησή του να υποστηρίξει τον Μακρόν στο δεύτερο γύρο.
Ο ηγέτης της «Ανυπότακτης Γαλλίας», ωστόσο, πολύ σωστά αντιστάθηκε σ’ αυτές τις πιέσεις και δε συσπειρώθηκε στο βούρκο του «Δημοκρατικού Μετώπου», το οποίο προσέφερε εξαιρετική υπηρεσία στο Εθνικό Μέτωπο που μπορούσε να αυτοπαρουσιάζεται ως «ο ένας και μοναδικός εχθρός του συστήματος».
Χθες για παράδειγμα, η Μαρίν Λεπέν είπε: «Οι πολιτικοί σχηματισμοί που πήραν την ευθύνη για την εκλογή του κ. Μακρόν έχουν χάσει την αξιοπιστία τους και το δικαίωμα να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως εναλλακτική λύση ή έστω ως αξιόπιστη αντιπολίτευση».
Χθες, η Μαρίν Λεπέν έλαβε 10,6 εκατομμύρια ψήφους, 5,1 εκατομμύρια περισσότερες από όσες πήρε ο πατέρας της τον Μάιο του 2002. Επιπλέον, το 2002, ο Ζαν Μαρί Λεπέν αύξησε μόνο κατά 700.000 τις ψήφους του στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Αυτή τη φορά, η Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο αύξησε τις ψήφους του πρώτου γύρου κατά τρία εκατομμύρια. Πράγματι, μεγάλη η επιτυχία του «Δημοκρατικού Μετώπου»!
Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΓ), η οποία πάντα φροντίζει να κάνει κάθε δυνατό λάθος, κάλεσε σε ψήφο υπέρ του Μακρόν το βράδυ της 23ης Απριλίου. Εξήγησε ότι αμέσως μετά την ψήφο στον Μακρόν στις 7 Μαΐου, θα ξεκινήσει η πάλη ενάντια στις πολιτικές του. Αλλά και αυτή η νέου τύπου «θεωρία σταδίων» δεν στέκει ιδιαίτερα. Μόλις σε διάστημα ενός μήνα, στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, θα δούμε να συγκρούονται η Δεξιά του «Εμπρός!» (En Marche!) ή των Ρεπουμπλικάνων (LR) με το Εθνικό Μέτωπο.
Εάν οι ηγέτες του ΚΚΓ επιμείνουν στη θέση τους για το «Δημοκρατικό Μέτωπο», τότε με τη δική τους λογική θα πρέπει να καλέσουν για ψήφο στη Δεξιά σ’ αυτές τις εκλογικές περιφέρειες, προκειμένου να «εμποδίσουν το Εθνικό Μέτωπο» για άλλη μια φορά. Αυτή ήταν επίσης η θέση του κόμματος στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών του 2015. Βασικά, η ηγεσία του ΚΚΓ προτείνει τον «αγώνα» ενάντια στη Δεξιά… εκτός από τις περιπτώσεις που καλεί σε ψήφο υπέρ της Δεξιάς!
Το αποτέλεσμα της εσωτερικής διαβούλευσης της «Ανυπότακτης Γαλλίας» την τελευταία Τρίτη, οπότε τέθηκε στα μέλη το ερώτημα για τη θέση που θα έπρεπε να λάβει το κίνημα στο δεύτερο γύρο, έδειξε ότι η φάρσα του «Δημοκρατικού Μετώπου» απορρίπτεται από έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό νέων ανθρώπων και εργατών. Το 65% των ακτιβιστών της «Ανυπότακτης Γαλλίας», οι οποίοι αρνήθηκαν να υποστηρίξουν την ιδέα να ζητηθεί ψήφος υπέρ του Μακρόν στο δεύτερο γύρο, έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα.
Δεν παλεύουμε ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο καλώντας για ψήφο υπέρ των κομμάτων της Δεξιάς. Ένας σοβαρός αγώνας ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο περιλαμβάνει την κινητοποίηση της νεολαίας και των εργατών σε ένα πρόγραμμα που συγκρούεται με τον καπιταλισμό, επειδή είναι ακριβώς η κρίση του συστήματος που τρέφει την ψήφο προς το Εθνικό Μέτωπο. Αυτό, καθώς και η ανικανότητα των αριστερών κυβερνήσεων των τελευταίων 20 χρόνων να λύσουν τα προβλήματα των μαζών. Η Αριστερά και το εργατικό κίνημα πρέπει να επανασυνδεθούν με τις ιδέες και το πρόγραμμα ενός επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Εμείς, από την εφημερίδα “La Revolution”, υπερασπιζόμαστε αυτές τις ιδέες και αυτό το πρόγραμμα. Καλούμε όσους από εσάς θέλουν να συμβάλουν σ’ αυτόν τον αγώνα, να έρθουν μαζί μας!
Γαλλικό Τμήμα της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (ΙΜΤ) – εφημερίδα “La Revolution”
Μετάφραση: Νίκος Σέντης – Άγγελος Ηρακλείδης
