Προχθές το ναυτικό των ΗΠΑ διεξήγαγε μια σειρά από βομβιστικές επιθέσεις στην αεροπορική βάση Αλ Σαϊράτ στο κεντρικό κυβερνείο της πόλης Χομς. Επτά άνθρωποι σύμφωνα με πληροφορίες έχουν σκοτωθεί και αρκετά μαχητικά αεροσκάφη έχουν καταστραφεί.
Χωρίς καμία έρευνα και χωρίς απεύθυνση για υποστήριξη από κάποιον διεθνή θεσμό, σε μια ενέργεια πλήρως αντίθετη με όσα υποστήριζε πριν περί μη επέμβασης στη Συρία, ο Τραμπ διεξήγαγε μια μονομερή επίθεση ενάντια στις δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης.
Η επίσημη αιτιολόγηση αυτής της επίθεσης ήταν η χρήση χημικών όπλων στην πόλη Χαν Σεηχούν στη βορειοδυτική Συρία, μια πόλη η οποία είχε γίνει στόχος της Συριακής πολεμικής αεροπορίας. Φυσικά, υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία για το τι πραγματικά συνέβη και για το ποιος το έχει κάνει. Η πλειοψηφία των «ειδικών», που τοποθετούνται στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, προέρχονται από ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ή τα Λευκά Κράνη, μια οργάνωση ευρέως απαξιωμένη, που έχει δεσμούς με την Αλ Κάιντα και το ευρύτερο ισλαμικό κίνημα στη Συρία.
Στην πραγματικότητα, η Χαν Σεηχούν και το κυβερνείο του Ιντλίμπ όπου βρίσκεται, ελέγχεται από τη συριακή πτέρυγα της Αλ Κάιντα, που ονομάζεται Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS). Όλες οι πληροφορίες που προέρχονται από την περιοχή ελέγχονται αυστηρά από τους ισλαμιστές και δεν υπάρχει τρόπος να επιβεβαιωθεί τίποτα. Φυσικά, το καθεστώς Άσαντ είναι απόλυτα ικανό να εκτελέσει μια τέτοια επίθεση. Αλλά σε αυτή τη συγκεκριμένη φάση, δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τη χρήση χημικών όπλων. Έχει το πάνω χέρι στον εμφύλιο πόλεμο, χάρη στην υποστήριξη της Ρωσίας. Προχωρά μπροστά και απέχει μόλις λίγες μέρες από τις «ειρηνευτικές συνομιλίες», οι οποίες θα σταθεροποιήσουν τη θέση του.
Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης Τραμπ έχουν επανειλημμένα επισημάνει ότι θεωρούν τον Άσαντ ως τη μόνη ικανή δύναμη να νικήσει τους ισλαμιστές και να σταθεροποιήσει τη Συρία. Μια άλλη πτέρυγα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ, ωστόσο, είναι πολύ ανήσυχη για την κατάσταση αυτή, όπου οι ΗΠΑ ουσιαστικά «αφήνουν χώρο» στον Άσαντ και τη Ρωσία. Αυτή η πτέρυγα, που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία, βλέπει τη νίκη του Άσαντ, της Ρωσίας και του Ιράν ως άμεση απειλή για τις θέσεις τους στην περιοχή.
Οι μαριονέτες τους, το HTS και οι σύμμαχοί του, ήταν σε αδύναμη κατάσταση μετά την ανακατάληψη του Χαλεπιού το Δεκέμβριο του 2016. Αυτό είχε σαφώς αποκαλυφθεί μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, όταν η Σαουδική Αραβία και οι ομάδες που υποστηρίζονται από τη CIA στην Ιντλίμπ έπρεπε να υποχωρήσουν γρήγορα αφού είχαν ξεκινήσει μια μεγάλης κλίμακας επίθεση προς την πόλη της Χάμα. Μια επίθεση η οποία αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη παραβίαση μιας εθνικής κατάπαυσης πυρός που συμφωνήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από όλες τις πλευρές που συμμετέχουν στον πόλεμο. Η παρούσα εξέλιξη των γεγονότων είναι προς όφελος των ισλαμιστών και των υποστηρικτών τους, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πλευρά του πολέμου.
Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει καμία αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι το καθεστώς του Άσαντ πραγματοποίησε αυτή τη χημική επίθεση. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η έλλειψη αποδείξεων ποτέ δεν σταμάτησε τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό από το να βομβαρδίσει οπουδήποτε. Τα χημικά όπλα είναι μια ιδιαίτερα σκληρή μορφή πολέμου. Αλλά η κυνική αξιοποίηση αυτής της χημικής επίθεσης για λόγους προπαγάνδας από τους ιμπεριαλιστές είναι το λιγότερο αηδιαστική. Λες και η βαρβαρότητα, η δολοφονία και η λεηλασία μιας ολόκληρης περιοχής δεν είναι από μόνες τους άσχημες, χρειάζεται κάποιος να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα. Λες και ο χωρίς σταματημό πόλεμος, ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών και η καταστροφή της ίδιας της βάσης μιας πολιτισμένης ζωής είναι κατά κάποιο τρόπο ηθικά αποδεκτά, εφόσον αυτές οι δολοφονία γίνονται μόνο με τα ξίφη, τα όπλα, τις βόμβες, τα εναέρια χτυπήματα και τις κυρώσεις.
Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, η υποστηριζόμενη από τη Δύση επιχείρηση στη Μοσούλη έπρεπε να σταματήσει, καθώς πάνω από 200 άμαχοι που είχαν βρει καταφύγιο σε ένα υπόγειο, σκοτώθηκαν ύστερα από αεροπορικό βομβαρδισμό των ΗΠΑ. Ο πραγματικός λόγος για την παύση αυτή δεν ήταν η απώλεια ανθρώπινων ζωών, αλλά το ότι η δυσαρέσκεια των κατοίκων στη Μοσούλη, οι οποίοι έζησαν κάτω από το ζυγό του ISIS τα τελευταία χρόνια, ολοένα και αυξανόταν απέναντι στις Ιρακινές και συμμαχικές δυνάμεις. Βεβαίως, όταν οι Ρώσοι και οι Σύριοι βομβάρδιζαν το Χαλέπι, δεν είχαν τέλος τα κροκοδείλια δάκρυα και οι δηλώσεις καταδίκης. Όμως, κανείς δεν μιλάει για την Μοσούλη σήμερα.
Μια άλλη περίπτωση που βολικά έχει αποσιωπηθεί είναι αυτή της Υεμένης. Δεκατρία εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχουν αφεθεί εσκεμμένα να πεθάνουν της πείνας από το σαπισμένο καθεστώς της Σαουδικής μοναρχίας. Σχολεία και νοσοκομεία βομβαρδίζονται σε καθημερινή βάση με παράνομες βόμβες διασποράς, οι οποίες έχουν πωληθεί στους Σαουδάραβες από βρετανικές και αμερικάνικες εταιρείες.
Ποιος είναι ο ρόλος του βρετανικού και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού εκεί; Ενεργός εμπλοκή στον εφοδιασμό, στην παροχή πληροφοριών και στη ναυτική υποστήριξη του πολέμου και του αντίστοιχου αποκλεισμού. Καμία άλλη δύναμη δεν έχει σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους στην Μέση Ανατολή από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η εισβολή στο Ιράκ παρομοίως βασίστηκε σε ισχυρισμούς από «ειδικές πηγές» και κατηγορίες για χρήση χημικών και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, που στο τέλος αποδείχτηκαν ψευδείς. Οδήγησε, σύμφωνα με τον οργανισμό που έχει βραβευτεί με νόμπελ, με την ονομασία «Φυσικοί για την Κοινωνική Ευθύνη», στο θάνατο πάνω απ’ ένα εκατομμύριο ανθρώπους.
Πριν από την εισβολή του 2003, τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν σε έκθεσή τους ότι ο συνολικός αριθμός όσων άμαχων σκοτώθηκαν από τις κυρώσεις που είχαν επιβληθεί στο Ιράκ ήταν 1,7 εκατομμύρια. Συνολικά κοντά στα 3 εκατομμύρια Ιρακινοί σκοτώθηκαν από την Αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ από το 1990 έως σήμερα. Αλλά επίσης, ποιος μιλάει για το εμπλουτισμένο ουράνιο που χρησιμοποιήθηκε και στους δύο ιρακινούς πολέμους; Ή για τις βόμβες με λευκό φώσφορο που ρίχτηκαν από τα αμερικανικά στρατεύματα στην Φαλούτζα το 2003 και οι οποίες ακόμα και σήμερα, οδηγούν σε υψηλά ποσοστά γενετικών ανωμαλιών; Το 1996, όταν ρωτήθηκε για το μισό εκατομμύριο ανθρώπων που είχαν σκοτωθεί στο Ιράκ μέχρι τότε από τις αμερικάνικες κυρώσεις και πολεμικές επιχειρήσεις, η Μαντλίν Ολμπράιτ είπε: «Σκεφτόμαστε ότι ο σκοπός άξιζε».
Διεξάγοντας τον αντιδραστικό του πόλεμο στο Ιράκ, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αποσταθεροποίησε ολόκληρη την περιοχή. Στη Συρία, οι ΗΠΑ και οι περιφερειακοί τους σύμμαχοι, Τουρκία, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία παρενέβησαν, για να εκτρέψουν το αρχικό επαναστατικό κίνημα και να το σπρώξουν προς την κατεύθυνση των θρησκευτικών συγκρούσεων. Η άμεση και έμμεση υποστήριξη για την Αλ Κάιντα και άλλες αντιδραστικές τζιχαντιστικές οργανώσεις δημιούργησαν Φρανκεστάιν που στοιχειώνουν όλη την περιοχή, αλλά και τη Δύση κι όπως φαίνεται αυτό θα συνεχιστεί για δεκαετίες.
Είναι ξεκάθαρο πως για τον Ντόναλντ Τραμπ και την αστική τάξη των ΗΠΑ το μέλλον των Σύριων ή οποιουδήποτε άλλου λαού δεν έχει σημασία. Δε νοιάζονται ούτε για το ποιος σκότωσε ποιόν, ούτε για το εάν χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα. Η ξαφνική αλλαγή στην πολιτική κατεύθυνση του Τραμπ απέναντι στον Άσαντ αποτελεί στροφή 180 μοιρών από τη θέση του λίγες μόλις εβδομάδες πριν, πως η μόνη διέξοδος από το χάος της Συρίας ήταν η συντονισμένη προσπάθεια με τη Ρωσία και τον Άσαντ. Είναι ξεκάθαρο πως ο Τραμπ ενσωματώνει πιέσεις από τμήματα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ, τα οποία θέλουν να σταματήσουν την προσέγγισή του με τον Πούτιν. Υπό αυτό το πρίσμα, η επίθεση με χημικά όπλα ήταν ένα «βολικό» πρόσχημα, για να προετοιμαστεί για την επίθεση η κοινή γνώμη.
Ήταν μια κυνική και υπολογισμένη κίνηση, με μοναδικό σκοπό την υπεράσπιση των στενών συμφερόντων της Αμερικάνικης άρχουσας τάξης και των συμμάχων της, να στείλει ένα μήνυμα, ιδίως στη Ρωσία, πως ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι ακόμα «στο παιχνίδι» στη Συρία, να διαιρέσει την συμμαχία Ρωσίας-Ιράν-Άσαντ και να προετοιμάσει την διαπραγμάτευση για το μέλλον του Άσαντ. Δεν είναι παρά η συνέχεια του αντιδραστικού ιμπεριαλιστικού εμφυλίου, από τον οποίο ο Συριακός λαός έχει να λάβει μόνο δυστυχία.
Δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς στη Δύση αναπαράγει τη γραμμή του δυτικού ιμπεριαλισμού και των ΜΜΕ. Προφανώς, δεν υπάρχει τίποτα το προοδευτικό στο καθεστώς Άσαντ ή στα βρώμικα παιχνίδια της Ρωσίας στην Συρία. Αλλά προσπαθώντας να αντιπαλέψουν αυτές τις δυνάμεις, κάποιοι θέτουν εαυτούς στην πλευρά της πιο αντιδραστικής δύναμης στον πλανήτη – του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Υποστηρίζοντας βιαστικά τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς, δείχνουν να ξεχνούν πού οδήγησε η επέμβαση της Δύσης, χωρίς εξαίρεση, στην ιστορία της Μέσης Ανατολής – περισσότερη αστάθεια και βαρβαρότητα. Όμως αυτοί οι «αριστεροί» δεν ασκούν κριτική στην κυβέρνηση των ΉΠΑ γιατί επεμβαίνει, αλλά γιατί δεν επεμβαίνει αρκετά!
Στην πραγματικότητα, με την απουσία ενός πραγματικού επαναστατικού κινήματος βασισμένου στην εργατική τάξη, μία στρατιωτική ανατροπή του Άσαντ θα σημαίνει την κυριαρχία στη Συρία του ISIS και των, υποστηριζόμενων από τη Δύση, σχετικών με την Αλ Κάιντα ομάδων, οι οποίες δεν έχουν καμία διαφορά στις αρχές τους με το ISIS. Το χάος που προκλήθηκε από την επέμβαση της Δύσης στην Λιβύη θα έπρεπε να έχει γίνει μάθημα για την αντιδραστική φύση τέτοιων επεμβάσεων. Ο συριακός λαός το γνωρίζει αυτό, και έτσι, αυτή η επίθεση θα βοηθήσει τον Άσαντ να τους συσπειρώσει γύρω του.
Η μόνη πραγματική λύση είναι μια ξεκάθαρα ανεξάρτητη ταξική θέση. Πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα στους εργάτες και τους νεολαίους στη Δύση, οι οποίοι θέλουν ειλικρινά να τελειώσει η μιζέρια και η βαρβαρότητα στη Μ. Ανατολή: ο εχθρός είναι εδώ! Οι ίδιοι άνθρωποι που επιτίθενται στις εργατικές τάξεις στη Δύση, οι οποίοι επιβάλλουν βίαιη λιτότητα, τη βία της ανεργίας και της κατάρρευσης των συνθηκών ζωής, είναι οι ίδιοι που δολοφονούν τις εργαζόμενες μάζες της Μ. Ανατολής εδώ και δεκαετίες (τουλάχιστον).
Οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις σήμερα στη Μέση Ανατολή είναι εκείνες του δυτικού ιμπεριαλισμού και οι σύμμαχοί τους, που θέλουν να κυριαρχούν, να ληστεύουν και να εκμεταλλεύονται τους λαούς της περιοχής και οι οποίοι στηρίζονται στα πιο αντιδραστικά και καθυστερημένα στρώματα του πληθυσμού. Χωρίς την υποστήριξη του δυτικού ιμπεριαλισμού, όλα τα τζιχαντιστικά γκρουπ και σχεδόν όλες οι αντιδραστικές δικτατορίες στην περιοχή θα είχαν καταρρεύσει. Την ίδια στιγμή όμως, δεν μπορούμε να δώσουμε καμία υποστήριξη στους ανταγωνιστές των δικών μας ιμπεριαλιστών, τον Πούτιν, τον Άσαντ ή τους Μουλάδες στο Ιράν, που όλοι τους θέλουν να κάνουν μια συμφωνία μαζί τους στο βαθμό που αυτό θα προστάτευε τα στενά τους συμφέροντα.
Η κρίση στη Μέση Ανατολή, είναι το άμεσο αποτέλεσμα του αδιεξόδου του παγκόσμιου καπιταλισμού. Έχουμε ένα αναρχικό σύστημα σε βαθιά κρίση, με την περιφέρειά του να ξεπέφτει στη βαρβαρότητα. Η επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία θα κάνει τα πράγματα μόνο χειρότερα. Αυτό που χρειάζεται είναι όχι να επεκτείνουμε τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, αλλά να φέρουμε τον πόλεμο στο σπίτι, με τη μορφή της ταξικής πάλης ενάντια στις άρχουσες τάξεις, οι οποίες δεν παίζουν παραγωγικό ρόλο πουθενά αλλά σκορπούν την καταστροφή και τον τρόμο παντού.
Μετάφραση: Αντριάννα Κοκκίνη, Λέανδρος Παπαδόπουλος, Σταμάτης Καραγιαννόπουλος, Ιωσήφ Σπάρταλης
